คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #2 : บทที่ 1
บทที่ 1
ปี 4025 หลังจากเหตุการณ์ในปี 4020 มนุษย์ได้ทำการ รวมประเทศทั้งหมดให้มาเป็นหนึ่งเดียวกันเพื่อที่จะนำเอาเทคโนโลยีและอาวุธทั้งหมดมา จัดตั้งเป็นหน่วยรบพิเศษขึ้นมา
เวลา 16.00 น. ณ สนามฝึก ของวันจันทร์ ที่ 10 ปี 4025
“เลิกฝึกได้!!” เสียงของครูฝึกพูดเสียงดัง
“ เหนื่อยจัง ” ผมพูดขึ้นมาพร้อยกับถอนหายใจ
“ ยูคิโตะ! ผู้หญิงคนนั้นมองนายตั้งแต่ตอนฝึกละใครเหรอ ” คาลอ หันมาถามผมโดยสายตาจริงจัง
ผมหันไปรอบๆก็เห็นแต่ผู้ชาย
“ไหนอ่ะผู้หญิง” ผมพูดโดยน้ำเสียงเหนื่อยๆ
“ ก็.. อยู่ตรงนั้นอ่ะ หายไปแล้ว ” คาลอพูดขึ้นมพร้อมกับถอนหายใจ
“ไปกันได้แล้ว!!” เสียงของครูฝึกพูดเสียงดัง
เวลา 20.00 น. ณ ในตัวเมือง
หลังจากที่ได้ทานอาหารที่โรงอาหารแล้วพวกผมก็ได้เข้าไปในตัวเมื่อง
“ยูคิโตะ ออกมาทำไมคนเดียวเหรอแล้ว คาลอละ ” ยูอิ หันมาถ่ามผม
“ คาลอ นะ ออกไปกับกับสาวๆนะ ฉันแค่ออกมาเดินเที่ยวเฉยๆนะ แล้วเธอละยูอิออกมาทำไม ” ผมหันไปบอกกับยูอิ
“ฉันมีเรื่องอยากจะคุยกับนายอ่ะ” ยูอิหันมาบอกผมโดยสายตาจริงจัง
“ ตูม !!! ” อุกาบาต ได้ตกลงมาที่ในตัวเมือง
หลังจากอุกาบาตรตกลงก็มีคนเข้าไปมุงดูมากมายทันใดนั้นก็มีแสงออกมาจากอุกาบาตหลังจากที่มีแสงออกมาอุกาบาตก็เริ่มแตกออก ก็กลายเป็นพวก RE
“ อ๊ากกกกก ” เสียงของคนที่เข้าไปดูร้องออกมาเสียงดัง
“ นั้น RE !! ” เสียงของคนที่อยู่รอบๆพูดเสียงดัง
หลังจากที่ RE ออกมาจากอุกาบาตรก็ได้เริ่มจับคนที่อยู่รอบๆที่หินอุกาบาตตกขึ้นมากินอย่างสยองคนก็เริ่มล้มตายปเรื่อยๆ
“ ยูอิ!! รีบหนีเร็วเถอะ พวกเรายังพอหนีหันอยู่นะ ” ผมพูดเสียงดังขึ้นแล้วจับแขนของยูอิ
แล้วยูอิก็เริ่มร้องไห้
“มันตกลงไปที่บ้านของฉันพ่อแม่ฉันที่อยู่ในบ้านก็....” ยูอิพูดขึ้นมาพร้อมกับน้ำตา
“มันไม่จริงหรอกนะยูอิตั้งสติหน่อยมันไม่เป็นอย่างที่คิดหรอกนะ” ผมหันไปบอกกับยูอิ
“ยูคิโตะ!!!” เสียงของคาลอดังขึ้น
ผมหันไปมองรอบๆ ก็ตกใจที่เห็นคาลอมีเลือดเต็มตัว
“นายเป็นอะไรรึเปล่าคาลอ” ผมพูดหร้อมทำหน้าตกใจ
“มันกำลังจะมาทางนี้แล้วนะยูคิโตะหนีเร็ว” คาลอหันมาบอกกับผมด้วยสายตาที่หวาดกลัว
ผมเห็นพวก RE กำลังมาทางนี้อย่างที่คาลอบอก
“ยูอิ คาลอ พวกเราหนีไปที่ค่ายกันก่อนเถอะ” ผมหันไปบอกกับทั้งสองคน
หลังจากที่พวกผมมาถึงค่ายแล้วก็ได้เห็นสภาพของค่ายโดนถล่ม
“ไม่จริงน่าค่ายของพวกเรา….” คาลอพูดพร้อมกับน้ำเสียงที่หมดหวัง
“เราจะไปกันต่อ” ผมพูดขึ้นมา
“ไปที่ไหนละ” คาลอพูดขึ้นมา
“ จะไปฐานยูคอนมันหางจากที่นี้ไม่ไกลนักคิดว่าพวกที่อยู่ที่ค่ายคงไปที่นั้นกันหมดแล้ว ” ผมพูดขึ้นมา
หลังจากนั้นพวกผมก็ได้รถที่จอดอยู่ที่ค่ายออกไปฐานยูคอน
เวลา 0.40 น. วันอังคารที่ 11
“ในที่สุดก็มาถึงฐานยูคอนสักที” คาลอพูดขึ้นมา
หลังจากที่พวกเราถึงฐานยูคอนแล้วสองคนนั้น ยูอิ กับ คาลอ ก็ได้ไป
ตรวจ ร่างกายเพราะเห็นว่าทั้งสองคนนั้นมีเลือดผมก็ได้ไปรายงานให้กับเบื่องบนได้ทราบหลังจากเหตุการณ์ครังนั้นพวกนักวิทยาศาตร์ก็ได้ทำการวิเคราะห์ว่าพวก RE มันมาที่โลกได้ยังไงหลังจากนั้นผ่านไป 4 วัน
เวลา 09.00 น วัน วันเสาร์ ที่ 15
ผมได้ไปหาคาลอที่ห้องพยาบาลหลังจากที่ไปหาคาลอแล้วก็ไปหายูอิต่อ
“ยูอิเธอเป็นอะไรรึเปล่า”ผมหันไปถามยูอิ
“ไม่เป็นอะไรมากหรอกขอบคุณยูคิโตะมากเลยนะที่ช่วยฉัน” ยูอิหันมาบอกผมพร้อมกับน้ำตา
“ยูอิฉันเสียใจเรื่องครอบครัวของเธอด้วยนะ” ผมบอกกับยูอิพร้อมกับสีหน้าที่เศร้า
“ฉันไม่เหลือใครแล้ว”ยูอิบอกกับผมพร้อมกับน้ำตา
“ ยูอิ !! เธอยังมีฉันอยู่ฉันจะปกป้องเธอเองนะยูอิ” ผมบอกกับยูอิด้วยสีหน้าจริงจัง
ยูอิหันมามองผมด้วยสายตาที่ดีใจมากเธอทั้งยิ้มทั้งร้องไห้ผมดีใจที่ทำให้เธอยิ้มได้
“ยูอิเราต้องไปละนะเดี้ยวถ้าว่างแล้วจะมาใหม่นะ” ผมบอกกับยูอิพร้อมกับสีหน้าที่ดีใจ
“ยูคิโตะนายจะไปไหน” ยูอิบอกกับผมเหมือนว่าเธอไม่ยากให้ไป
“ตอนนี้ฉันได้เข้าหน่วยพิเศษแล้วละก็บอกว่าจะปกป้องยูอินินา
ไปละ บาย นะ ยูอิ” ผมบอกกับยูอิพร้อมกับรอยยิ้ม
ความคิดเห็น