ลำดับตอนที่ #11
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #11 : charater11
อไม้ามอเมือเวทำ
" เมือมนุษย์นี้มีแ่อสวยๆามทั้นั้นเลยนะ " อฮยอนพู
" ใ่เสื้อผ้าูสิมีอสวยๆ " ยุนอาพูพราหยิบเสื้อผ้ามาทาบลบนัวอนเอ
" เิเรื่อึ้นแล้วล่ะ " ทิฟฟานี่พูพรามอไปในระอร้านายเสื้อผ้า
" เิอะไรึ้นหรอ ฟานี่ " ยุนอาถามออไป
" พวยัยแทยอน เ้าไปในเมือเวทำไ้แล้ว เราไม่มีเวลาแล้ว " ทิฟฟานี่อบลับ
" ั้น็ไปสิมั่วทำอะไรอยู่ล่ะ " อฮยอนพูึ้นแล้วพาสอสาวออาร้านทันที
" มาถึะที สายอเรารายานว่ายัยพวนั้นเ้าไปไ้โโยใ้เวทมนร์พราเป็นพวเรา " ทิฟ
ฟานี่พูในะลับมาสู่พระราวัแห่เมือเวทมนร์
" ีเราะไ้เริ่มทำสรามเลย ัะรอไม่ไหวแล้วล่ะ " ยุนอาพูพรายิ้มมุมปาอย่าร้ายา
" ั้นหรอ พวัน็รอไม่ไหวแล้วเหมือนัน " เสียเสสิ้าเอ่ยึ้น
" พวแเ้ามาในพระราวัไ้ยัไ " อฮยอนเอ่ยถาม
" นี้เธอลืมไปแล้วหรือไว่าพวเราเป็นใร เธอน่าะีในะที่เรามาหา " แทยอนพูึ้น
" ีั้นันประาศเลยแล้วันว่าสรามำลัะเริ่มึ้นแล้ว " ทิฟฟานี่พูึ้น
" เหอะๆ รอ้วยไพร่พลอเ้าะ ทิฟฟานี่ " เสสิ้าพูพรานำลูแแ้ววิเศษที่สามารถูเหุ
าร์ในปัุบันไ้และอนาไ้ออมา
" นี้มันะมาเินไปแล้วที่เ้าทำใหเไพร่พลอเราล้มาย ่อนารทำสราม " อฮยอนพู
ึ้น
" พวเ้า่าหาล่ะที่มั่วแ่หลอยู่ในเมือมนุษย์ " ันนี่พูึ้น
" เ้าเป็นใร ทำไมเราไม่เยเห็นหน้า " ยุนอาพูึ้นพราี้ไปที่หน้าอันนี่
" ไม่้อรู้หรอแ่้อรู้ืออนนี้ันะาทำสรามับเ้า " ันนี่พูพรามอหน้ายุนอาอย่าเอา
เป็นเอาาย
" มันะมาไปแล้วนะเ้านะเป็นแ่แม่มธรรมาล้าียัมาีฝีปาับเรา อย่าอยู่เลย " ยุนอา
พูึ้นพราเสมนร์อนึ้นเพื่อที่ะทำร้ายันนี่
และแล้วสราม็เิึ้นาฝีมือ อหอไม้ามอเมือเวทาวและเวทำ ที่มีพลั
มหาศาลที่สามรถทำร้ายผู้นรอบ้าให้สามารถล้มายไ้อย่า่าย นในอนนี้เมือเวทมนร์
เ็มไป้วยเปลวไฟที่ลุโน พร้อมับภาพพ่อม แม่มที่ล้มายเ็มไปหม
" เ้าำลัทำให้เราโรธ ายะเถอะ " ทิฟฟานี่ัารเสเวทมนร์ที่มีพลัที่มีวามร้ายแร
มาที่สุในะที่แทยอนำลัเผลอัวอยู่นั้น และผลระทบ็ไปอยู่ับแทยอนทันใ
วิ๊ ( เสียเวทมนร์อทิฟฟานี่ ) แทยอนถึับทรุัวลไปนอนับพื้นแ่็ไม่วายที่ะเสพลัอนที่ะทำให้พื้นแผ่นแ
สลาย พร้อมับเปลวไฟที่ลุโน วิ๊ ( เสียเวทมนร์อแทยอน ) ทันในั้น ผืนแผ่นิน็แ
สลายและถูแบ่แยออเป็นสอฝั่ทำให้พ่อมแม่มลไปในหลุมนั้นหลาย เมื่อ้านอ
รับรู้ว่ามีสรามเิทั้แม่มและพ่อมอทั้เมือเวทาวและเวทำ็่าปป้อ้วยเมือ
อน้วยเวทมนร์่าๆนา ทำให้อนนี้เิพลัานอย่ามหาศาลมามายและส่ผลระทบ
ไปถึเมือมนุษย์้วย และผลอเวทมนร์อแทยอนทำให้ทิฟฟานี่ลไปในหลุมอแผ่น
ินท่แเป็นเรียบร้อย ริ๊
" ่วยเรา้วย " เสียหวีร้ออทิฟานี่
" เ้า่าเพื่อน้าอย่าอยู่เลย " ยุนอาัารเสเวทมนร์ที่มีน่าลัวที่สุอนออมาและส่
พลันั้นเพื่อะบีวิอเสสิ้าทันที แ่เหุารืลับไม่เป็นอย่า้อารเมื่อเสสิ้า
ัารอบลับเวทมนร์อเวทมนร์อยุนอา้วยเวทมนร์ทีมาว่านส่ผลให้ยุนอาล้ม
ลไปอับพื้นอย่าเ็บปว
" โอ๊ย " เสียยุนอาร้ออย่าเ็บปวเมื่อเอเวทมนร์ที่มาว่าอนถึสอเท่า
" เ้าเลือทาอเ้าเอนะยุนอา ถ้าวามโลภอเ้ามันไม่มาเินไปเ้าไม่้อมาบีวิอเ้าแบบนั้ ลา่อนยุนอา ' วิ๊ ( เสียเวทมนร์ อเสสิ้า) ที่ัารเสเพื่อทำร้ายยุนอาน
ส่ผลให้ไฟแห่วามอิาริษยาที่มีในัวอยุนอาลับมาทำร้ายัวอยุนอาเอ ไฟแห่วาม
ริษยาไ้เผาร่าอยุนอา และร่าอยุนอา็หายไปพร้อมับเปลวเพลิ นั้นหมายถึยุนอาไ้
าไปเรียบร้อย
" พวเ้าทำร้ายพวเรา พวเ้า้อาย " อฮยอนแม่มที่พลัมามาที่สุในสามนไ้
ัารเสเวทมนร์ ไปที่ร่าอแทยอนและเสสิ้าที่นัู่อาารอแทยอนที่เป็นผลมาา
เวทมนรือทิฟานนี่ " อย่าอยู่เลย " วิ๊( เสียเสเวทมนร์ออฮยอน ) แ่ผลลับไม่เป็น
ไปามาเมื่อันนี่้วยใ้าถาแ้วัารเวทมนร์ออฮยอนนแสลายไปนหม
" วาม้อารในารรอบรอทุอย่าอเ้า มันทำให้เ้าลายเป็นแม่มที่ร้ายา เ้าใ้
เวทมนร์ในทาที่ผิมาโยลอ เราะลโทษเ้า้วยารูพลัอเ้าแล้วเ้า็ะลาย
เป็นแ่มนุษย์ธรรมานหนึ่เท่านั้น " ันนี่พูพรายื่นาถาแ้วไปรัวออฮยอนแล้ว
ัารูพลัออฮยอนออมานหม
" ม้ายยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย " อฮยอนรีร้ออย่าโหยหวน ็ที่ร่าอ
เธอะหมสิลไป
" พวเธอเป็นยัไบ้า " เมื่อัารอฮยอนเรียบร้อบันนี่็มุ่หน้ามาหาแทยอนที่หมสิไป
แล้วับเสสิ้าที่หน้าาวี
" อ์หิ หม่อนันมาแล้วอรับ " เสียนายทหารหนุ่มรูปามล่าวทัทายและทำวามเารพ
อ์หิอพวเา
" ีโอ พาัวแทยอนไปรัษาที่วัเี๋ยวนี้ " เสิ้าที่สั่นายทหารให้พาัวแทยอนออไป
" อรับ " เี๋ยวอบรับแล้วเรียนายทหารที่เหลือมาพาัวแทยอนออไป
" เิอ์หิทั้สออรับ " ีโอโ้ำนับแล้วผายมือให้อ์หยิทั้สอเินออไป
" เสสิ้าเธอลุไหวไหม " ันนี่ถามเสสิ้าที่อาารน่าเป็นห่วไม่แพ้ัน
" ันนี่พาันลับไปพระราวัที " เสสิ้าที่บอันนี่้วยอาารที่น่าเป็นห่ว
" ไ้สิ " ันนี่ัวรับและพาเสสิ้าลุออไปาที่เิเหุทันที
------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
สรามบลแล้ว
ฝาเม้น์้วยนร้า
" เมือมนุษย์นี้มีแ่อสวยๆามทั้นั้นเลยนะ " อฮยอนพู
" ใ่เสื้อผ้าูสิมีอสวยๆ " ยุนอาพูพราหยิบเสื้อผ้ามาทาบลบนัวอนเอ
" เิเรื่อึ้นแล้วล่ะ " ทิฟฟานี่พูพรามอไปในระอร้านายเสื้อผ้า
" เิอะไรึ้นหรอ ฟานี่ " ยุนอาถามออไป
" พวยัยแทยอน เ้าไปในเมือเวทำไ้แล้ว เราไม่มีเวลาแล้ว " ทิฟฟานี่อบลับ
" ั้น็ไปสิมั่วทำอะไรอยู่ล่ะ " อฮยอนพูึ้นแล้วพาสอสาวออาร้านทันที
" มาถึะที สายอเรารายานว่ายัยพวนั้นเ้าไปไ้โโยใ้เวทมนร์พราเป็นพวเรา " ทิฟ
ฟานี่พูในะลับมาสู่พระราวัแห่เมือเวทมนร์
" ีเราะไ้เริ่มทำสรามเลย ัะรอไม่ไหวแล้วล่ะ " ยุนอาพูพรายิ้มมุมปาอย่าร้ายา
" ั้นหรอ พวัน็รอไม่ไหวแล้วเหมือนัน " เสียเสสิ้าเอ่ยึ้น
" พวแเ้ามาในพระราวัไ้ยัไ " อฮยอนเอ่ยถาม
" นี้เธอลืมไปแล้วหรือไว่าพวเราเป็นใร เธอน่าะีในะที่เรามาหา " แทยอนพูึ้น
" ีั้นันประาศเลยแล้วันว่าสรามำลัะเริ่มึ้นแล้ว " ทิฟฟานี่พูึ้น
" เหอะๆ รอ้วยไพร่พลอเ้าะ ทิฟฟานี่ " เสสิ้าพูพรานำลูแแ้ววิเศษที่สามารถูเหุ
าร์ในปัุบันไ้และอนาไ้ออมา
" นี้มันะมาเินไปแล้วที่เ้าทำใหเไพร่พลอเราล้มาย ่อนารทำสราม " อฮยอนพู
ึ้น
" พวเ้า่าหาล่ะที่มั่วแ่หลอยู่ในเมือมนุษย์ " ันนี่พูึ้น
" เ้าเป็นใร ทำไมเราไม่เยเห็นหน้า " ยุนอาพูึ้นพราี้ไปที่หน้าอันนี่
" ไม่้อรู้หรอแ่้อรู้ืออนนี้ันะาทำสรามับเ้า " ันนี่พูพรามอหน้ายุนอาอย่าเอา
เป็นเอาาย
" มันะมาไปแล้วนะเ้านะเป็นแ่แม่มธรรมาล้าียัมาีฝีปาับเรา อย่าอยู่เลย " ยุนอา
พูึ้นพราเสมนร์อนึ้นเพื่อที่ะทำร้ายันนี่
และแล้วสราม็เิึ้นาฝีมือ อหอไม้ามอเมือเวทาวและเวทำ ที่มีพลั
มหาศาลที่สามรถทำร้ายผู้นรอบ้าให้สามารถล้มายไ้อย่า่าย นในอนนี้เมือเวทมนร์
เ็มไป้วยเปลวไฟที่ลุโน พร้อมับภาพพ่อม แม่มที่ล้มายเ็มไปหม
" เ้าำลัทำให้เราโรธ ายะเถอะ " ทิฟฟานี่ัารเสเวทมนร์ที่มีพลัที่มีวามร้ายแร
มาที่สุในะที่แทยอนำลัเผลอัวอยู่นั้น และผลระทบ็ไปอยู่ับแทยอนทันใ
วิ๊ ( เสียเวทมนร์อทิฟฟานี่ ) แทยอนถึับทรุัวลไปนอนับพื้นแ่็ไม่วายที่ะเสพลัอนที่ะทำให้พื้นแผ่นแ
สลาย พร้อมับเปลวไฟที่ลุโน วิ๊ ( เสียเวทมนร์อแทยอน ) ทันในั้น ผืนแผ่นิน็แ
สลายและถูแบ่แยออเป็นสอฝั่ทำให้พ่อมแม่มลไปในหลุมนั้นหลาย เมื่อ้านอ
รับรู้ว่ามีสรามเิทั้แม่มและพ่อมอทั้เมือเวทาวและเวทำ็่าปป้อ้วยเมือ
อน้วยเวทมนร์่าๆนา ทำให้อนนี้เิพลัานอย่ามหาศาลมามายและส่ผลระทบ
ไปถึเมือมนุษย์้วย และผลอเวทมนร์อแทยอนทำให้ทิฟฟานี่ลไปในหลุมอแผ่น
ินท่แเป็นเรียบร้อย ริ๊
" ่วยเรา้วย " เสียหวีร้ออทิฟานี่
" เ้า่าเพื่อน้าอย่าอยู่เลย " ยุนอาัารเสเวทมนร์ที่มีน่าลัวที่สุอนออมาและส่
พลันั้นเพื่อะบีวิอเสสิ้าทันที แ่เหุารืลับไม่เป็นอย่า้อารเมื่อเสสิ้า
ัารอบลับเวทมนร์อเวทมนร์อยุนอา้วยเวทมนร์ทีมาว่านส่ผลให้ยุนอาล้ม
ลไปอับพื้นอย่าเ็บปว
" โอ๊ย " เสียยุนอาร้ออย่าเ็บปวเมื่อเอเวทมนร์ที่มาว่าอนถึสอเท่า
" เ้าเลือทาอเ้าเอนะยุนอา ถ้าวามโลภอเ้ามันไม่มาเินไปเ้าไม่้อมาบีวิอเ้าแบบนั้ ลา่อนยุนอา ' วิ๊ ( เสียเวทมนร์ อเสสิ้า) ที่ัารเสเพื่อทำร้ายยุนอาน
ส่ผลให้ไฟแห่วามอิาริษยาที่มีในัวอยุนอาลับมาทำร้ายัวอยุนอาเอ ไฟแห่วาม
ริษยาไ้เผาร่าอยุนอา และร่าอยุนอา็หายไปพร้อมับเปลวเพลิ นั้นหมายถึยุนอาไ้
าไปเรียบร้อย
" พวเ้าทำร้ายพวเรา พวเ้า้อาย " อฮยอนแม่มที่พลัมามาที่สุในสามนไ้
ัารเสเวทมนร์ ไปที่ร่าอแทยอนและเสสิ้าที่นัู่อาารอแทยอนที่เป็นผลมาา
เวทมนรือทิฟานนี่ " อย่าอยู่เลย " วิ๊( เสียเสเวทมนร์ออฮยอน ) แ่ผลลับไม่เป็น
ไปามาเมื่อันนี่้วยใ้าถาแ้วัารเวทมนร์ออฮยอนนแสลายไปนหม
" วาม้อารในารรอบรอทุอย่าอเ้า มันทำให้เ้าลายเป็นแม่มที่ร้ายา เ้าใ้
เวทมนร์ในทาที่ผิมาโยลอ เราะลโทษเ้า้วยารูพลัอเ้าแล้วเ้า็ะลาย
เป็นแ่มนุษย์ธรรมานหนึ่เท่านั้น " ันนี่พูพรายื่นาถาแ้วไปรัวออฮยอนแล้ว
ัารูพลัออฮยอนออมานหม
" ม้ายยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย " อฮยอนรีร้ออย่าโหยหวน ็ที่ร่าอ
เธอะหมสิลไป
" พวเธอเป็นยัไบ้า " เมื่อัารอฮยอนเรียบร้อบันนี่็มุ่หน้ามาหาแทยอนที่หมสิไป
แล้วับเสสิ้าที่หน้าาวี
" อ์หิ หม่อนันมาแล้วอรับ " เสียนายทหารหนุ่มรูปามล่าวทัทายและทำวามเารพ
อ์หิอพวเา
" ีโอ พาัวแทยอนไปรัษาที่วัเี๋ยวนี้ " เสิ้าที่สั่นายทหารให้พาัวแทยอนออไป
" อรับ " เี๋ยวอบรับแล้วเรียนายทหารที่เหลือมาพาัวแทยอนออไป
" เิอ์หิทั้สออรับ " ีโอโ้ำนับแล้วผายมือให้อ์หยิทั้สอเินออไป
" เสสิ้าเธอลุไหวไหม " ันนี่ถามเสสิ้าที่อาารน่าเป็นห่วไม่แพ้ัน
" ันนี่พาันลับไปพระราวัที " เสสิ้าที่บอันนี่้วยอาารที่น่าเป็นห่ว
" ไ้สิ " ันนี่ัวรับและพาเสสิ้าลุออไปาที่เิเหุทันที
------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
สรามบลแล้ว
ฝาเม้น์้วยนร้า
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น