คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #10 : ตอนที่6 แบคแท
อนที่6 แบแท
ภายในห้อนอนอแบฮยอนและแทยอน
ภายในห้อถูแ่อย่าเรียบหรูและมีเียสอเียเหมาะสำหรับนสอน พร้อมับอุปร์อำนวยวามสะว่าๆอย่ารบรัน
“ นี้แบเ็บอเสร็แล้วนายออไป้านอับันหน่อยไ้ไหม พอีอนที่เ้ามาันยัไม่ไ้ินอะไรเลยอ่ะ ” แทยอนหันไปพูับแบฮยอน
“ ไ้รับ แทอยาินอะไรล่ะ ” แบฮยอนหันไปถามแทยอนที่ำลัเ็บเสื้อผ้าเ้าู้
“ ไส้หมูย่าับสามั้น นายสนไหม ” แทยอนพูพราลืนน้ำลายลอเมื่อนึถึอาหารแสนอร่อย
“ แ่นี้มันึแล้วนะ ินอพอนี้เี๋ยวน้ำหนั็ึ้นหรอ เี๋ยวผู้ัาร็ว่าเอา ” แบฮยอนพราเป่าลมเ้าแ้มให้แทยอนูว่าเมื่ออ้วนแล้วะเป็นยัไ
“ นี้ถ้านายไม่พูใรเาะไปรู้ล่ะ พูมาริเ็บอเสร็แล้วใ่ไหม ป่ะไปัน ” แทยอนพูพราเินไปับมือแบฮยอนแล้วเินออาห้อไป
“ นี้เธอับมือันแบบนี้ันเสียหายน่ะ ” แบฮยอนพูแวแทยอนที่เินับมือัวเออยู่
“ นี้อย่ามาทำเป็นไ้ไหม ันสิ้อเสียหาย ” แทยอนพูพราปล่อยมืออาแบฮยอน่อนะเินไปที่ประูฝั่นับ
“ มานี้ันับให้ ” แบฮยอนเินไปหาแทยอน็ะแยุ่แาเธอแล้วเ้าไปในรถ
“ นายับรถไ้หรอ มีใบับี่ป่ะเนี้ย ” แทยอนพูึ้นพราหันหาแบฮยอนที่นั่อยู่ที่นั่นับ
“ รอูแล้วัน ” แบฮยอนพูึ้น่อนะออรถไปยัร้านอาหารทันที
ร้านอาหาร
“ ป่ะไปันเถอะ โ โ ” แทยอนพูพร้อมเินเ้าไปในร้านอาหารอย่าอารม์ีนทำให้ใรอีนที่เินามเธอเ้ามาแอบยิ้มับนิสัยอเธอ
“ สวัสี่ะรับอะไรี่ะ ” พนัานสาวเินมารับรายารอาหาร
“ สวัสี่ะ เอา้าวสอล่อ่ะ แล้ว็ไส้หมู 1 ุ แล้ว็หมูสามั้น 1ุ่ะ แล้ว็ุปสาหร่าย่ะ ” แทยอนสั่อาหารับพนัาน
“ นี้เธอสั่มาเยอะนานี้ะินหมหรอ ” แบฮยอนที่นั่ฟัรายารอาหารที่หิสาว่อนะั้ใ เพราะเ้าไม่ิว่าเธอะินเยอะนานี้
“ ็นมันหิวนิ ว้าว มาแล้ว *0* ” แทยอนาเป็นประายเมื่ออาหารที่สั่มาถึ
แทยอนำลัสนุับารินอาหารรหน้าอย่าอร่อยพร้อมับพูุยับแบฮยอนไป้วยโยที่เธอไม่รู้เลยว่าเธอำลัให้นรหน้าำลัหลุมรัเธออย่า้าๆ
แบฮยอน talk
นรหน้าผมำลัินอาหารอย่ามีวามสุผมไม่เยนึเลยว่าไออลหิื่อัอย่าโยอิแะินอาหารเยอะนานี้แถมยัินอย่าไม่ห่วภาพพน์เลยสันิ ูินเ้าสิัวเล็เล็ๆแบบนี้ินเยอะนานี้เ้าไปเ็บไว้นะแทยอน ^ ^
End แบฮยอน
“ อิ่มัเลย *0* ” แทยอนพูพราเอามือลูบท้อัว
“ เธอเล่นินเยอะนานี้ะไม่อิ่มไ้ไ ” แบฮยอนพูพรามอหน้าหิสาวรหน้าที่แสอาารอิ่ม
“ มอๆแล้วเหมือลูแมวอิ่มนมเลย ” เาิในใ
“ ลับบ้านันเถอะพรุ่นี้ันมีานอนเ้า ”แทยอนพู่อนะลุออาเ้าเรียมออาร้าน
ไม่นนนัทั้แบฮยอนและแทยอน็เินมาถึรถอแทยอนและเินทาลับบ้านพัอทั้สอทันทีไม่นานนัรถันหรู็เ้ามาอภายในบ้าน
“ ถึแล้วลไปไ้แล้วแทยอน แทยอน ” แบฮยอนเรียนที่นั่้าเาแ่ลับไม่มีเสียอบรับ
“ ZZZZZZZZZZ ”
“ หลับนไ้แมวน้อย ” แบฮยอนอมยิ้ม่อนะเินไปเปิประูฝั่แทยอนและอ็มเธอึ้นบนห้อพัโยที่ไม่ลืมล็อประูรถ
หลัาที่พาแทยอนมาถึห้อพัแบฮยอน็บรรว่าแทยอนลบนเียอย่ามือเพราะลัวนัวเล็ะื่นเอา่อนที่ะเอาผ้าห่มให้นัวเล็
“ ฝันีนะแทยอน ” แบฮยอนพู่อนะเินไปแอบน้ำเพื่อเรียมัวเ้านอน
อนที่6 แบแท
ภายในห้อนอนอแบฮยอนและแทยอน
ภายในห้อถูแ่อย่าเรียบหรูและมีเียสอเียเหมาะสำหรับนสอน พร้อมับอุปร์อำนวยวามสะว่าๆอย่ารบรัน
“ นี้แบเ็บอเสร็แล้วนายออไป้านอับันหน่อยไ้ไหม พอีอนที่เ้ามาันยัไม่ไ้ินอะไรเลยอ่ะ ” แทยอนหันไปพูับแบฮยอน
“ ไ้รับ แทอยาินอะไรล่ะ ” แบฮยอนหันไปถามแทยอนที่ำลัเ็บเสื้อผ้าเ้าู้
“ ไส้หมูย่าับสามั้น นายสนไหม ” แทยอนพูพราลืนน้ำลายลอเมื่อนึถึอาหารแสนอร่อย
“ แ่นี้มันึแล้วนะ ินอพอนี้เี๋ยวน้ำหนั็ึ้นหรอ เี๋ยวผู้ัาร็ว่าเอา ” แบฮยอนพราเป่าลมเ้าแ้มให้แทยอนูว่าเมื่ออ้วนแล้วะเป็นยัไ
“ นี้ถ้านายไม่พูใรเาะไปรู้ล่ะ พูมาริเ็บอเสร็แล้วใ่ไหม ป่ะไปัน ” แทยอนพูพราเินไปับมือแบฮยอนแล้วเินออาห้อไป
“ นี้เธอับมือันแบบนี้ันเสียหายน่ะ ” แบฮยอนพูแวแทยอนที่เินับมือัวเออยู่
“ นี้อย่ามาทำเป็นไ้ไหม ันสิ้อเสียหาย ” แทยอนพูพราปล่อยมืออาแบฮยอน่อนะเินไปที่ประูฝั่นับ
“ มานี้ันับให้ ” แบฮยอนเินไปหาแทยอน็ะแยุ่แาเธอแล้วเ้าไปในรถ
“ นายับรถไ้หรอ มีใบับี่ป่ะเนี้ย ” แทยอนพูึ้นพราหันหาแบฮยอนที่นั่อยู่ที่นั่นับ
“ รอูแล้วัน ” แบฮยอนพูึ้น่อนะออรถไปยัร้านอาหารทันที
ร้านอาหาร
“ ป่ะไปันเถอะ โ โ ” แทยอนพูพร้อมเินเ้าไปในร้านอาหารอย่าอารม์ีนทำให้ใรอีนที่เินามเธอเ้ามาแอบยิ้มับนิสัยอเธอ
“ สวัสี่ะรับอะไรี่ะ ” พนัานสาวเินมารับรายารอาหาร
“ สวัสี่ะ เอา้าวสอล่อ่ะ แล้ว็ไส้หมู 1 ุ แล้ว็หมูสามั้น 1ุ่ะ แล้ว็ุปสาหร่าย่ะ ” แทยอนสั่อาหารับพนัาน
“ นี้เธอสั่มาเยอะนานี้ะินหมหรอ ” แบฮยอนที่นั่ฟัรายารอาหารที่หิสาว่อนะั้ใ เพราะเ้าไม่ิว่าเธอะินเยอะนานี้
“ ็นมันหิวนิ ว้าว มาแล้ว *0* ” แทยอนาเป็นประายเมื่ออาหารที่สั่มาถึ
แทยอนำลัสนุับารินอาหารรหน้าอย่าอร่อยพร้อมับพูุยับแบฮยอนไป้วยโยที่เธอไม่รู้เลยว่าเธอำลัให้นรหน้าำลัหลุมรัเธออย่า้าๆ
แบฮยอน talk
นรหน้าผมำลัินอาหารอย่ามีวามสุผมไม่เยนึเลยว่าไออลหิื่อัอย่าโยอิแะินอาหารเยอะนานี้แถมยัินอย่าไม่ห่วภาพพน์เลยสันิ ูินเ้าสิัวเล็เล็ๆแบบนี้ินเยอะนานี้เ้าไปเ็บไว้นะแทยอน ^ ^
End แบฮยอน
“ อิ่มัเลย *0* ” แทยอนพูพราเอามือลูบท้อัว
“ เธอเล่นินเยอะนานี้ะไม่อิ่มไ้ไ ” แบฮยอนพูพรามอหน้าหิสาวรหน้าที่แสอาารอิ่ม
“ มอๆแล้วเหมือลูแมวอิ่มนมเลย ” เาิในใ
“ ลับบ้านันเถอะพรุ่นี้ันมีานอนเ้า ”แทยอนพู่อนะลุออาเ้าเรียมออาร้าน
ไม่นนนัทั้แบฮยอนและแทยอน็เินมาถึรถอแทยอนและเินทาลับบ้านพัอทั้สอทันทีไม่นานนัรถันหรู็เ้ามาอภายในบ้าน
“ ถึแล้วลไปไ้แล้วแทยอน แทยอน ” แบฮยอนเรียนที่นั่้าเาแ่ลับไม่มีเสียอบรับ
“ ZZZZZZZZZZ ”
“ หลับนไ้แมวน้อย ” แบฮยอนอมยิ้ม่อนะเินไปเปิประูฝั่แทยอนและอ็มเธอึ้นบนห้อพัโยที่ไม่ลืมล็อประูรถ
หลัาที่พาแทยอนมาถึห้อพัแบฮยอน็บรรว่าแทยอนลบนเียอย่ามือเพราะลัวนัวเล็ะื่นเอา่อนที่ะเอาผ้าห่มให้นัวเล็
“ ฝันีนะแทยอน ” แบฮยอนพู่อนะเินไปแอบน้ำเพื่อเรียมัวเ้านอน
อนที่6 แบแท
ภายในห้อนอนอแบฮยอนและแทยอน
ภายในห้อถูแ่อย่าเรียบหรูและมีเียสอเียเหมาะสำหรับนสอน พร้อมับอุปร์อำนวยวามสะว่าๆอย่ารบรัน
“ นี้แบเ็บอเสร็แล้วนายออไป้านอับันหน่อยไ้ไหม พอีอนที่เ้ามาันยัไม่ไ้ินอะไรเลยอ่ะ ” แทยอนหันไปพูับแบฮยอน
“ ไ้รับ แทอยาินอะไรล่ะ ” แบฮยอนหันไปถามแทยอนที่ำลัเ็บเสื้อผ้าเ้าู้
“ ไส้หมูย่าับสามั้น นายสนไหม ” แทยอนพูพราลืนน้ำลายลอเมื่อนึถึอาหารแสนอร่อย
“ แ่นี้มันึแล้วนะ ินอพอนี้เี๋ยวน้ำหนั็ึ้นหรอ เี๋ยวผู้ัาร็ว่าเอา ” แบฮยอนพราเป่าลมเ้าแ้มให้แทยอนูว่าเมื่ออ้วนแล้วะเป็นยัไ
“ นี้ถ้านายไม่พูใรเาะไปรู้ล่ะ พูมาริเ็บอเสร็แล้วใ่ไหม ป่ะไปัน ” แทยอนพูพราเินไปับมือแบฮยอนแล้วเินออาห้อไป
“ นี้เธอับมือันแบบนี้ันเสียหายน่ะ ” แบฮยอนพูแวแทยอนที่เินับมือัวเออยู่
“ นี้อย่ามาทำเป็นไ้ไหม ันสิ้อเสียหาย ” แทยอนพูพราปล่อยมืออาแบฮยอน่อนะเินไปที่ประูฝั่นับ
“ มานี้ันับให้ ” แบฮยอนเินไปหาแทยอน็ะแยุ่แาเธอแล้วเ้าไปในรถ
“ นายับรถไ้หรอ มีใบับี่ป่ะเนี้ย ” แทยอนพูึ้นพราหันหาแบฮยอนที่นั่อยู่ที่นั่นับ
“ รอูแล้วัน ” แบฮยอนพูึ้น่อนะออรถไปยัร้านอาหารทันที
ร้านอาหาร
“ ป่ะไปันเถอะ โ โ ” แทยอนพูพร้อมเินเ้าไปในร้านอาหารอย่าอารม์ีนทำให้ใรอีนที่เินามเธอเ้ามาแอบยิ้มับนิสัยอเธอ
“ สวัสี่ะรับอะไรี่ะ ” พนัานสาวเินมารับรายารอาหาร
“ สวัสี่ะ เอา้าวสอล่อ่ะ แล้ว็ไส้หมู 1 ุ แล้ว็หมูสามั้น 1ุ่ะ แล้ว็ุปสาหร่าย่ะ ” แทยอนสั่อาหารับพนัาน
“ นี้เธอสั่มาเยอะนานี้ะินหมหรอ ” แบฮยอนที่นั่ฟัรายารอาหารที่หิสาว่อนะั้ใ เพราะเ้าไม่ิว่าเธอะินเยอะนานี้
“ ็นมันหิวนิ ว้าว มาแล้ว *0* ” แทยอนาเป็นประายเมื่ออาหารที่สั่มาถึ
แทยอนำลัสนุับารินอาหารรหน้าอย่าอร่อยพร้อมับพูุยับแบฮยอนไป้วยโยที่เธอไม่รู้เลยว่าเธอำลัให้นรหน้าำลัหลุมรัเธออย่า้าๆ
แบฮยอน talk
นรหน้าผมำลัินอาหารอย่ามีวามสุผมไม่เยนึเลยว่าไออลหิื่อัอย่าโยอิแะินอาหารเยอะนานี้แถมยัินอย่าไม่ห่วภาพพน์เลยสันิ ูินเ้าสิัวเล็เล็ๆแบบนี้ินเยอะนานี้เ้าไปเ็บไว้นะแทยอน ^ ^
End แบฮยอน
“ อิ่มัเลย *0* ” แทยอนพูพราเอามือลูบท้อัว
“ เธอเล่นินเยอะนานี้ะไม่อิ่มไ้ไ ” แบฮยอนพูพรามอหน้าหิสาวรหน้าที่แสอาารอิ่ม
“ มอๆแล้วเหมือลูแมวอิ่มนมเลย ” เาิในใ
“ ลับบ้านันเถอะพรุ่นี้ันมีานอนเ้า ”แทยอนพู่อนะลุออาเ้าเรียมออาร้าน
ไม่นนนัทั้แบฮยอนและแทยอน็เินมาถึรถอแทยอนและเินทาลับบ้านพัอทั้สอทันทีไม่นานนัรถันหรู็เ้ามาอภายในบ้าน
“ ถึแล้วลไปไ้แล้วแทยอน แทยอน ” แบฮยอนเรียนที่นั่้าเาแ่ลับไม่มีเสียอบรับ
“ ZZZZZZZZZZ ”
“ หลับนไ้แมวน้อย ” แบฮยอนอมยิ้ม่อนะเินไปเปิประูฝั่แทยอนและอ็มเธอึ้นบนห้อพัโยที่ไม่ลืมล็อประูรถ
หลัาที่พาแทยอนมาถึห้อพัแบฮยอน็บรรว่าแทยอนลบนเียอย่ามือเพราะลัวนัวเล็ะื่นเอา่อนที่ะเอาผ้าห่มให้นัวเล็
“ ฝันีนะแทยอน ” แบฮยอนพู่อนะเินไปแอบน้ำเพื่อเรียมัวเ้านอน
อนที่6 แบแท
ภายในห้อนอนอแบฮยอนและแทยอน
ภายในห้อถูแ่อย่าเรียบหรูและมีเียสอเียเหมาะสำหรับนสอน พร้อมับอุปร์อำนวยวามสะว่าๆอย่ารบรัน
“ นี้แบเ็บอเสร็แล้วนายออไป้านอับันหน่อยไ้ไหม พอีอนที่เ้ามาันยัไม่ไ้ินอะไรเลยอ่ะ ” แทยอนหันไปพูับแบฮยอน
“ ไ้รับ แทอยาินอะไรล่ะ ” แบฮยอนหันไปถามแทยอนที่ำลัเ็บเสื้อผ้าเ้าู้
“ ไส้หมูย่าับสามั้น นายสนไหม ” แทยอนพูพราลืนน้ำลายลอเมื่อนึถึอาหารแสนอร่อย
“ แ่นี้มันึแล้วนะ ินอพอนี้เี๋ยวน้ำหนั็ึ้นหรอ เี๋ยวผู้ัาร็ว่าเอา ” แบฮยอนพราเป่าลมเ้าแ้มให้แทยอนูว่าเมื่ออ้วนแล้วะเป็นยัไ
“ นี้ถ้านายไม่พูใรเาะไปรู้ล่ะ พูมาริเ็บอเสร็แล้วใ่ไหม ป่ะไปัน ” แทยอนพูพราเินไปับมือแบฮยอนแล้วเินออาห้อไป
“ นี้เธอับมือันแบบนี้ันเสียหายน่ะ ” แบฮยอนพูแวแทยอนที่เินับมือัวเออยู่
“ นี้อย่ามาทำเป็นไ้ไหม ันสิ้อเสียหาย ” แทยอนพูพราปล่อยมืออาแบฮยอน่อนะเินไปที่ประูฝั่นับ
“ มานี้ันับให้ ” แบฮยอนเินไปหาแทยอน็ะแยุ่แาเธอแล้วเ้าไปในรถ
“ นายับรถไ้หรอ มีใบับี่ป่ะเนี้ย ” แทยอนพูึ้นพราหันหาแบฮยอนที่นั่อยู่ที่นั่นับ
“ รอูแล้วัน ” แบฮยอนพูึ้น่อนะออรถไปยัร้านอาหารทันที
ร้านอาหาร
“ ป่ะไปันเถอะ โ โ ” แทยอนพูพร้อมเินเ้าไปในร้านอาหารอย่าอารม์ีนทำให้ใรอีนที่เินามเธอเ้ามาแอบยิ้มับนิสัยอเธอ
“ สวัสี่ะรับอะไรี่ะ ” พนัานสาวเินมารับรายารอาหาร
“ สวัสี่ะ เอา้าวสอล่อ่ะ แล้ว็ไส้หมู 1 ุ แล้ว็หมูสามั้น 1ุ่ะ แล้ว็ุปสาหร่าย่ะ ” แทยอนสั่อาหารับพนัาน
“ นี้เธอสั่มาเยอะนานี้ะินหมหรอ ” แบฮยอนที่นั่ฟัรายารอาหารที่หิสาว่อนะั้ใ เพราะเ้าไม่ิว่าเธอะินเยอะนานี้
“ ็นมันหิวนิ ว้าว มาแล้ว *0* ” แทยอนาเป็นประายเมื่ออาหารที่สั่มาถึ
แทยอนำลัสนุับารินอาหารรหน้าอย่าอร่อยพร้อมับพูุยับแบฮยอนไป้วยโยที่เธอไม่รู้เลยว่าเธอำลัให้นรหน้าำลัหลุมรัเธออย่า้าๆ
แบฮยอน talk
นรหน้าผมำลัินอาหารอย่ามีวามสุผมไม่เยนึเลยว่าไออลหิื่อัอย่าโยอิแะินอาหารเยอะนานี้แถมยัินอย่าไม่ห่วภาพพน์เลยสันิ ูินเ้าสิัวเล็เล็ๆแบบนี้ินเยอะนานี้เ้าไปเ็บไว้นะแทยอน ^ ^
End แบฮยอน
“ อิ่มัเลย *0* ” แทยอนพูพราเอามือลูบท้อัว
“ เธอเล่นินเยอะนานี้ะไม่อิ่มไ้ไ ” แบฮยอนพูพรามอหน้าหิสาวรหน้าที่แสอาารอิ่ม
“ มอๆแล้วเหมือลูแมวอิ่มนมเลย ” เาิในใ
“ ลับบ้านันเถอะพรุ่นี้ันมีานอนเ้า ”แทยอนพู่อนะลุออาเ้าเรียมออาร้าน
ไม่นนนัทั้แบฮยอนและแทยอน็เินมาถึรถอแทยอนและเินทาลับบ้านพัอทั้สอทันทีไม่นานนัรถันหรู็เ้ามาอภายในบ้าน
“ ถึแล้วลไปไ้แล้วแทยอน แทยอน ” แบฮยอนเรียนที่นั่้าเาแ่ลับไม่มีเสียอบรับ
“ ZZZZZZZZZZ ”
“ หลับนไ้แมวน้อย ” แบฮยอนอมยิ้ม่อนะเินไปเปิประูฝั่แทยอนและอ็มเธอึ้นบนห้อพัโยที่ไม่ลืมล็อประูรถ
หลัาที่พาแทยอนมาถึห้อพัแบฮยอน็บรรว่าแทยอนลบนเียอย่ามือเพราะลัวนัวเล็ะื่นเอา่อนที่ะเอาผ้าห่มให้นัวเล็
“ ฝันีนะแทยอน ” แบฮยอนพู่อนะเินไปแอบน้ำเพื่อเรียมัวเ้านอน
ความคิดเห็น