[ฟิคสั้น]

ลำดับตอนที่ #6 : บล็อคเกอร์ (นนพิช) [2/2]

 

บล็อคเกอร์ (นนพิช) [2/2]

AUTHOR : Chamor

       หลังจากที่ผมเดินเที่ยวสวนสนุก ทำสกู๊ปเรื่องเครื่องเล่น ไปหลายตัว ผมเลยถือโอกาสมานั่งพักที่ร้านกาแฟในสวนสนุก

   อากาศที่ร้อนอบอ้าว ทำให้ผมต้องสั่งน้ำมากินถึงสองขวด  รอบๆสวนสนุก มีเด็กเล็กๆมาวิ่งเล่นกันไปมา มีเสียงกรี๊ดเป็นระยะๆ

  วันนี้นับว่าคนน้อย เพราะเป็นวันอังคาร เด็กๆจึงไปโรงเรียนกันหมด

       โอ้ยยยย ร้อนชะมัด ผมเพิ่งเล่นเครื่องเล่นไปได้เครื่องเดียวเอง ทั้งๆที่คนไม่เยอะ แต่กว่าที่จะรวบรวมความกล้า นั่งไวกิ้ง

  ผมก็แทบจะเป็นลม  อากาศร้อนมาก แต่ทันทีที่ผมมองหาที่นั่งอยู่ ก็หันไปเจอร้านกาแฟชิวๆ สะดุดตา สิ่งที่สะดุดตาหนะ

  ไม่ใช่ร้านกาแฟหรอกนะ .. แต่มันเป็นคนที่นั่งอยู่ในร้านต่างหาก

      "นี่นายๆ" มีคนมาสะกิดผม ผมจึงเงยหน้าจากสมุดที่ผมกำลังรวบรวม ขึ้นไปมอง แล้วผมก็ผมว่า … เป็นคนที่เจอในรถไฟหนิ

  "ครับ?" ผมยิ้มรับ ก่อนจะพบว่าคนตรงหน้าอึ้งไปสักพักนึง "อะ ..​เออ ขอนั่งด้วยได้มั้ยครับ?" เป็นประโยคที่เขาถาม

  ซึ่งตามจริง .. มันจะดูปกติมาก ถ้าร้านมีคนเต็ม แต่ … ในร้านมีคนนั่งแค่สองโต๊ะ และก็ยังเหลือโต๊ะว่างอีกตั้งสามโต๊ะ

  แต่ .. ผมก็ทำตามใจผมสิ .. อยากให้เขานั่ง ก็ต้องให้นั่ง ><' 

       ผมเดินตรงเข้าไปสะกิดคนในร้าน .. ทำไมผมถึงกล้าหนะหรอ?​.. อาจจะเป็นเพราะริษไวกิ้งเมื่อกี้ ฮ่าๆๆ 

  ทันทีที่เขาพูดว่า .. "ครับ"  พร้อมกับยิ้ม  โลกของผมเหมือนหยุดนิ่งไป … คนอะไรเวลายิ้มแล้วดูสดใสขนาดนี้ ><'

  ผมตัดสินใจขอเขานั่งด้วย แล้วเขาก็ยอม ><  ผมรักคนคนนี้เข้าแล้วจริงๆ  หลังจากที่ผมเดินไปสั่งน้ำ ก็พบว่าเขายังคง

  นั่งเขียนอะไรอยู่  "เขียนอะไรหนะคุณ?" ผมถาม ก่อนที่จะใช้หลอดคนกาแฟเย็น  "อ๋อ เขียนคอลัมม์หนะครับ"

  เขาตอบ "อ๋อ .. คุณเป็นนักข่าวหรอ?" ผมถามอย่างสงสัย พลางดูดน้ำกาแฟเย็นให้ชื่นใจ 

      คนที่มาขอนั่งกับผม เขาเดินไปสั่งกาแฟเย็นที่เคาท์เตอร์ ผมจึงถือโอกาสนี้ ระบายความเขินลงไปในสมุดคอลัมม์ของผม

  โดยการเขียนอะไรมั่วๆลงไป .. ก็ผมทำอะไรไม่ถูกจริงๆหนิหน่าา ><' แล้วเขาก็ถามผมจริงๆว่าผมทำอะไร 

  "คุณเป็นนักข่าวหรอ?" เป็นคำถามที่เขาถามผมก่อนจะดูดกาแฟเย็นของเขา .. "ผมเป็นบล็อคเกอร์หนะครับ"

  ผมบอกเขา เขามองผมอย่างงงๆ ก่อนที่เขาจะบอกว่าเขาก็เป็นบล็อคเกอร์เว็บเดียวกับผม

     "แล้วคุณใช้ยูสเซอร์อะไรล่ะ?" ผมถามทันทีที่ผมรู้ว่าเขาอยู่บล็อคเดียวกับผม และผมต้องประหลาดใจมากกว่านั้นคือ..

  ยูสเซอร์ของเขาคือ …. "บล็อคเกอร์ ชานน"  >//////////////<

     'การเที่ยวสวนสนุกวันนั้น กลังจากผมกินกาแฟเสร็จ ผมก็ชวนเขาไปเล่นเครื่องเล่นด้วยกัน ก่อนที่เราจะกลับบ้านมาด้วยกัน

  เขาชื่อพิชครับ เวลาพิชหลับน่ารักมากเลยจริงๆ วันนี้ผมต้องขอตัวก่อนนะครับ ยังไงก็ช่วยลุ้นให้คนๆนั้นมาอ่านบล็อคนี้ของผมด้วยนะครับ

  ผมแค่อยากบอกเขาว่า ..​ผมรักเขาเข้าแล้วล่ะครับ .. นนรักพิชนะครับ'  ผมกดอัพโหลดคอลัมม์ที่ผมเขียน

  ไม่ใช่คอลัมม์สวนสนุกหรรษา ไม่ใช่คอลัมม์นำเที่ยว .. ผมใช้ชื่อมันว่า …. 'รักครั้งแรก ของบล็อคเกอร์ชานน'

  ไม่น่าเชื่อเลยใช่มั้ยครับ ว่าหลังจากอัพไปไม่ถึง 15 นาที วิวในบล็อคก็กลายเป็น 397 อย่างรวดเร็ว และคอมเม้นท์ 

  ก็เพิ่มขึ้นเช่นเดียวกันครับ มีทั้งคำอวยพร .. ทั้งคำแซว หลากหลายประโยค … แต่ก็ไม่เท่าประโยคนึง ..ที่ทำให้หน้าผมแดงมาก

  ประโยคนั้นก็คือ …

        ความคิดเห็นที่ 15

        'รักนายเหมือนกันนะ ..​บล็อคเกอร์ชานน' 

        --------------------------------------------------------------

         พรน. <3

         Name : บล็อคเกอร์ วอวอสอ