คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : ++ ChapTer 1 ++
ChapTer 1
คุณจะทำอย่างไรเมื่อคุณและคนที่คุณรัก จะสามารถเจอกันได้เพียงแค่ .......
2 ชั่วโมง
KorBiOs 2 ชั่วโมงสุดท้ายของหัวใจ
"เฮ้ โยเฮ ได้ข่าวแกควงเด็กปี 2 คณะเดียวกับเราหรอ ใครวะ แนะนำเพื่อนบ้างซิ "
มินวูพูดพลางสะกิด โยเฮ เพื่อนร่วมชั้นเรียนของเขา
" เลิกแล้วหวะ " โยเฮตอบด้วยน้ำเสียงกระหยิ่ม
"ก็แม่นั้นเล่นใช้เงินชั้น เป็นปุ๋ย แบบนั้นสวยขนาดไหนชั้นก็ไม่ไหวหรอก แต่แกจะเอาไหมหละ บ้านแกมีตังอยู่แล้วนิ "
"เฮ้ยไม่ไหวหรอกแกก็รู้ว่าชั้นติดดิน เออจริงซินี่ใกล้เปิดเทอมแล้วแกวางแผนเรื่องสาวๆ ที่กำลังจะเข้ามาใหม่ แบบไหนวะ "
มินวูพูดไปโดยมิได้ยินว่า จีฮีน อยู่ด้านหลัง
"โยเฮ ! มินวู ! " จีฮีนพูดด้วยน้ำเสียงกระแทก
"เธอ 2 คนมานั่งทำอะไรอยู่ที่นี้ ไหนบอกจะมาช่วยงานรับน้องไงฮะ มานั่งอู้แบบนี้แล้วเมื่อไหร่งานจะเสร็จ" จีฮีนพูดยังไม่ทันขาดคำ โยเฮก็ โต้มาทันที
"แล้วเธอเป็นอะไรของเธอจีฮีน ชั้นก็แค่มานั่งคุยเรื่องสัพเพเหระกับมินวูแปปเดียวเอง กำลังจะเข้าไป ทำไมเธอต้องมาว่าชั้นแบบนี้ด้วย " โยเฮพูดด้วยน้ำเสียงไม่พอใจ พลางเดินเข้าไปในงานอย่างหัวเสีย
"เอาน่า จีฮีน เธอก็รู้นิว่า โยเฮ เขาไม่ชอบให้เธอมาว่าเขา เหมือนเขาเป็นเด็กๆ แบบนั้นนิ อย่าใส่ใจเลย โยเฮเขาก็เป็นแบบนี้แต่ไหนแต่ไรแล้ว "
มินวูพูดปลอบใจ จีฮีน โดยที่รู้อยู่แก่ใจว่า จีฮีนนั้นแอบชอบ โยเฮ อยู่
ในวันนั้นทั้ง 3 คนก็ช่วยกันจัดพิธีรับน้องที่จะเริ่มในวันพรุ่งนี้ จนเสร็จ
"โยเฮ คือเมื่อเช้านี้ชั้นขอโทษนะที่ว่าเธอแรงแบบนั้นนะ"
จีฮีนพูดด้วยน้ำเสียงอ่อนหวาน
"ช่างมันเถอะ ชั้นไม่ได้ใส่ใจอะไร " โยเฮพูดด้วยน้ำเสียงเย็นชา
"เฮ้ย โยเฮ จีฮีนเขาก็ขอโทษแล้ว ทำไมแกพูดแบบนั้นหละ จีฮีนก็แค่เป็นห่วงนายเท่านั้นเอง"
มินวูพูดไปพร้อมนำมือไปวางบนบ่าของโยเฮ
"มินวู แกจะมาเข้าใจอะไรชั้น แกไม่เคยโดนจีฮีนว่าเหมือนชั้นนิ" โยเฮพูดด้วยน้ำเสียงรุนแรงพร้อมปัดมือของมินวู แล้ววิ่งออกไปจากงาน
"โยเฮ รอด้วยชั้นขอโทษ" จีฮีนพูดพร้อมด้วยท่าทางจะวิ่งตามโยเฮออกไป แต่มินวูมาห้ามเอาไว้
"จีฮีนให้โยเฮอยู่คนเดียวซักพักนะ เจ้าโยเฮนะ มันไม่ใช่คนที่จะทำอะไรโดยไม่คิดหรอก"
แต่จีฮีนก็อดเป็นห่วง โยเฮ ไม่ได้ เมื่อไม่เห็นมินวู จีฮีนจึงตาม โยเฮ ออกไป
"ยัย จีฮีนบ้า เธอเห็นฉันเป็นอะไร เอาแต่ด่าๆ ชั้น อยู่คนเดียว"
โยเฮ พูดพลางหยิบ ของขวัญที่เตรียมให้ จีฮีนของมาดู ซึ่งจริงๆ แล้ว วันนี้เป็นวันเกิดครบ 20 ปีของ จีฮีน
"แหวนวงนี้ ชั้นตั้งใจจะให้เธอแท้ๆ แต่ช่างมันเถอะ มันคงไม่มีความหมายอะไรแล้ว"
จริงๆ แล้ว โยเฮ ก็มีใจให้ จีฮีนเหมือนกัน แต่ด้วยความทั้ง 2 โตมาด้วยกัน บางครั้งเรื่องแบบนี้ ก็อาจทำได้ ยาก
เนื่องจาก วันนี้ โยเฮ ทำงานจนเมื่อยล้า ขณะที่กำลังเก็บแหวน มือของโยเฮ ก็เจ็บขึ้นมา แหวนจึงหลุดจากมือ ของเขาไป แล้ว กลิ้งไปที่ ถนน และรถที่กำลังแล่นมาอย่างเร็ว พุ่งเข้ามา ทางเขาโดยที่ เขาไม่รู้ตัว
"เฮ้ย แหวน อุตส่าห์ ซื้อมาแพง" โยเฮ พยายามวิ่งไปอย่างรวดเร็วเพื่อที่จะไป เก็บแหวน
ปริ้นนนนนนนนนนนนนนนนน !!!!!!!!!!!!!!!!!!!
เสียงแตร รถ ดังขึ้น ขณะที่ โยเฮ วิ่งไปเก็บ แหวน
" โยเฮ ! " เสียงของ ฮีจีน ดังขึ้นมา
! ตูมมมมมมม !
"ฮีจีนนนนนนนนนน !!!!!!! " เสียงของโยเฮ ร้องลั่น ขึ้น มา
ภาพที่โยเฮ เห็น คือ ฮีจีน ที่ นอน ด้วยร่างที่แน่นิ่ง พื้นถนนเต็มไปด้วย......... เลือดของจีฮีน
"ฮีจีน ทำไม เธอต้องทำแบบ นี้ ด้วย ยัย.....บ้าเอ้ย" โยเฮ พูดด้วยเสียง สั่นระทม
"โยเฮ แหวนวงนี้ ขอฉั...น นะ วันนี้วันเกิด ฉัน ได้ใช่ไหมหละ ..... " ฮีจีน พูด ด้วยน้ำเสียงที่ จะหมดลมลงไปเรื่อยๆ
"แหวนวงนี้ ชั้นกะจะให้ คนที่ชั้นรัก ....... ถ้ายังไงก็........ เก็บไว้ด้วยนะ"
ขณะนั้น มินวู เพื่อนรักของทั้ง 2 ก็มาทั้งเหตุการณ์ พอดี
_______________________________________________________________
คอมเม้นด้วยนะครับ จะเป็นคอมเม้นแบบไหน ผมก็ขอบคุณครับผม ^_^
บางครั้งการคิดอาจต้องใช้เหตุผล แต่การคิดถึงใครสักคนบางครั้งเหตุผล......ก็ไม่มี
ความคิดเห็น