ลำดับตอนที่ #9
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #9 : ไปเที่ยวตลาดกุสึ 2
#ไมค์#
ผมวิ่งกลับมาที่หน้าร้านเสื้อ แต่ผมกลับไม่เจอเธอแล้ว ผมวิ่งหาเธอรอบๆ
แต่ก็ไร้วี่แวง ผมกระวนกระวายใจมากเพราะกลัวว่าเธอจะหลงยิ่งเซ่อๆอยู่ด้วย ผม
ไม่หน้าปล่อยให้เธออยู่คนเดียวเลย แต่เมื่อกี้ผมจะพาเธอไปด้วยไม่ได้จิงๆ ก็เพราะ
ว่าผมไปซื้อของให้เธอนะซิ แต่ขออุบไว้ก่อนว่าเป็นอะไร เฮ้ยนี้ไม่ใช้เวลามาเพ้อฝัน
=_= ต้องหาตัวเธอก่อน และผมก็วิ่งตามหาเธอทั่ว และสายตาอันเฉียบคมดุจนก
เหยี่ยวของผมก็เห็นเธออยู่ที่ร้านน้ำ ผมรีบวิ่งไปหาเธอ
" เรย์ " ผมเรียกเธอเพื่อหันเธอหันมาดูผม และผมก็วิ่งเข้าไปกอด
" เฮ้ย!!! นี้นายทำอะไรนะ ปล่อย " เธอผลักออกผมออกทันทีทันใด
" ฉันบอกแล้วไงว่าไม่ให้ไปไหนจนกว่าฉันจะกลับ รู้มั้ยว่าฉันเป็นห่วงเธอ
แค่ไหน " ผมบอกเธอด้วยอารมณ์ฉุนเฉียว
" ก็ฉันหิวน้ำใจจะขาดแล้วอะ เอะ แต่เมื่อกี้นายบอกว่านายเป็นห่วงฉันหรอ " เธอ
ทำหน้ายิ้มกรุ่มกริ่มแล้วชี้มาที่ผม ///-.,-///
" เออ....ใช่นะซิ ถ้าเธอหายไป น้าสาก็เอาฉันตายซิ " ผมก้มหน้าพูด
" งั้น ก็แล้วไป " แล้วเธอก็เอามือลงจากที่ชี้หน้าผมอยู่
#เรย์#
" ได้แล้วคะชาร้อนๆ " แล้วป้าที่เป็นแม่ค้าก็เรียกฉันด้วยภาษาเกาหลี
" ขอบคุณคะ แหม...น่ารักกันจังเลยนะคะคู่เนี้ย ขอให้รักกันนานนะจ๊ะ "
ฉันยื่นเงินให้ป้าและหยิบชามาจากมือป้า แล้วป้าก็อวยพรให้ฉันกับนายไมค์รักกัน
นาน อ้าย...แสดงว่าป้าคิดว่าฉันเป็นแฟนกับตาบ้าไมค์เนี้ยหรอ
" อ๋อ..คือ หนูไม่... " ฉันจะบอกป้าว่าฉันไม่ได้เป็นแฟนกับนายไมค์ แต่ก็มีเสียงไม่
พึงประสงค์หลุดออกมาก่อน
" ครับแฟนผมเนี้ยน่ารักมากๆเลยครับ ผมเนี้ยรักเธอมากๆครับ แล้วเธอก็คง
จะรักผมมากเช่นกัน จิงมั้ยจ๊ะที่รัก " อยู่ดีๆนายไมค์ก็มากโอบไหล่ฉันไว้แล้วพูด
บ้าอะไรก็ไม่รู้ 0_0 ( พูดเปงเกาหลีนะ เพราะป้าเปงคนเกาหลี )
" คะ หนูก็รักเขามาก...เหมือนกัน " ฉันพูดแล้วก็เอื้อมมือจัยเอวเข้าไว้แล้วก็หยิก
บิกไปบิดมา
" นั้นหนูขอตัวก่อนนะคะ " แล้วฉันก็ลาป้าด้วยภาษาเกาหลี
" จ๊ะ "
แล้วฉันกับนายไมค์ก็เดินกอดกันกลมออกมาจากร้านโดยที่ฉันยังคงหยิก
เขาอยู่อยู่นั้น พอออกมาจากร้านได้นิดเดียว นายไมค์ก็รับสะบัดตัวออกจากฉัน
" โอ้ย....นี้เธอหยิกฉันทำไม " นายไมค์พูดพลางลูบที่เอวเขา
" ก็นายไปพูดอย่างนั้นได้อย่างไงกันฮะ " ฉันยืนเสะเอวถามเขา
" เอ้า...ก็ป้าเขาคิดว่าเราเป็นแฟนกัน แล้วถ้าเราไปบอกป้าเราไม่ได้เป็นแฟนกัน
ป้าเขาจะหน้าแตกมากขนาดไหน เธอไม่สงสารแกหรอ " นายไมค์พูดไปหน้า
เครียดไป -_-^
" Ok ฉันขอโทษละกัน แต่ตอนนี้ฉันหิวมากเลยอะ พาฉันไปกินอะรหน่อยซิ " ฉัน
ทำหน้าอ้อนวอนเขาเพื่ให้เขาสงสาร @_@
" Ok ฉันเองก็หิวเหมือนกัน " แล้วนายไมค์ก็เดินนำฉันไปไหนก็ไม่รู้ +_+
ตอนนี้นายไมค์กับฉันก็นั่งอยู่ในร้าน คาคาชิ และนายไมค์ก็สั่งปลาซาบะ รา
เมง กุ้งชิชิวะ( กุ้งอบเนย ) และฉันก็กินอย่างไม่ปราณีปราศัยใคร
" นี้เธอไม่ต้องรีบกินหรอ เดี๋ยวก็ติดคอตายหรอ " นายไมค์มองฉันอย่างกับเจอ
ไดโนเสาร์เนะ
" ก็ฉันหิวอะแถมอาหารที่นี้ยังอร่อยอีกตั้งหาก นายไม่ต้องมองฉันอย่างนั้นเลย เห็น
หน้านายตอนนี้ฉันกินไม่ลง " ฉันกินไปพูดไปด้วย ยิ่งทำให้หน้าของนายไมค์ตลอด
นี้เหมือนตูดลิงเข้าไปใหญ่ -_-^^
" อืมเมื่อกี้นายไปไหนมาหรอ " ตอนนี่ฉันเคี้ยวหมดปากแล้วนะ
" ยุ่งอะไรด้วย เข้าใจมั้ยธุระส่วนตัวนะ " นายไมค์เงยหน้ามามองฉันนิดหนึ่งแล้ว
ก้มลงไปกินราเมงต่อ
" โอเช ไม่ยุ่งก็ได้ " แล้วฉันก็ลงมือกินปลาซาบะต่อ
และมื้อนี้นายไมค์ก็เป็นคนออกสตางค์ -_- แหม...บ้านเขารวยออกจะ
ตาย น้าสาเล่าให้ฟังว่า บ้านน้ารุ้งมีบริษัทร้องเท้าแบรนด์ Adidas น้ารุ้งก็คือแม่
ของไมค์นั่นของ แต่ตอนนี้น้ารุ้งไปดูงานที่อังกฤษกันน้านียอน พ่อของไมค์ น้าสาก็
ได้แฟนเป็นเกาหลีเหมือนน้าสา น้ารุ้งก็เป็นเพื่อนสนิทแม่ฉันเหมือน ส่วนบ้านฉันมี
บริษัทเสื้อผ้าแบรนด์ Billabong
และตอนนี้ฉันกับนายไมค์ก็นั่งรถกลับไปคอนโด เมื่อถึงคอนโด ฉันกับนาย
ไมค์ก็แย่งกันอาบน้ำ แต่แล้วนายไมค์ก็ต้องแพ้ฉันจนได้ เพราะฉันเข้าได้ก่อน พอ
ฉันอาบน้ำเสร็จ นายไมค์ก็นุ่งผ้าเช็ดตัวผืนเดียวรอที่หน้าห้องน้ำ แผ่นอกเขาเนียน
ขาวแต่ฉันต้องตกใจเมื่อฉันมองไปเห็นที่เอวของเขาช้ำเป็นจ้ำๆสีเขียวๆ -_-
" มองอะไรอยู่ได้คนจะอาบน้ำ ยืนขวางประตูอยู่ได้ " ตอนนี้เขายืนผิงประตูอยู่
" เออ เออ ไปแล้ว " แล้วฉันก็เดินไปใส่เสื้อผ้าที่ห้อง เวลาอาบน้ำฉันจะไม่เอาเสื้อ
ไปใส่ในห้องน้ำ ฉันจะใช้เสื้อคุมๆไว้เวลาเข้าไปอาบน้ำ
พอฉันแต่งตัวเสร็จ ฉันเดินไปที่ตู้ยาและหายาทาแก้อักเสบ
" เจอเย้ว " ฉันรีบหยิบยาและมานั่งรอที่ไมค์ที่โซฟา
พอนายไมค์อาบน้ำเสร็จ เขาไปมาแต่งตัวที่ห้อง พอเขาออกมาจากห้อง ฉัน
ก็รีบเรียกเขาไว้
" ไมค์มานี่หน่อยซิ " ฉันหันไปควักมือเรียกเขา แล้วไมค์ก็เดินมานั่งข้างๆฉัน
" มีไร " เขาหันมามองหน้าฉัน แล้วฉันก็เขยิบมาติดเขา แล้วทกเสื้อเขาขึ้น
" เฮ้ย.....นี้เธอจะปล้ำฉันหรอ " ตอนนี้นายไมค์หน้าบูดเป็นตูดลิงเลยงะ ^+^
" จะบ้าหรอ ฉันไม่คิดอกุศลอย่างนั้นหรอ ฉันจะทายาที่เอวให้นาย "
และนายไมค์ก็ยอมให้ฉันทายาให้โดยดี
" โอ๊ย !! " นายไมค์ร้องออกมา
" อุ๊ย เจ็บหรอ ขอโทษนะ " ฉันหันไปมองหน้าไมค์ แล้วไมค์ก็ค่อยๆเอื้อมหน้ามา
ใกล้หน้าฉันเรื่อย ฉันหลับตาปี๋ด้วยมาตื่นเต้น พอฉันลืมตาไมค์ก็หันกลับไปแล้ว
แล้วฉันก็ทายาให้ไมค์เสร็จ
" ขอบใจนะ " ไมค์พูดด้วยสีหน้าเรียบเฉย
" ไม่เป็นไร เพราะฉันเป็นคนทำนายเจ็บ " ฉันพูดโดยไม่หันหน้าไปมองเขา
" เข้านอนกันเถอะ " ไมค์พูดจบก็ลุกไปเข้าไปนายห้องเลย ฉันจึงเดินไปปิดไฟ
และเข้าห้องนอน
และฉันกับนายไมค์ก็นอนหลับไปด้วยอ่อนเพลีย =_=
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น