ลำดับตอนที่ #6
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #6 : ไม่สบาย
พอผมพามาถึงคอนโดผมก็พาเธอมานอนที่เตียง ตอนนี้ตัวเรย์เปียกไปหมด
ทั้งตัว สงสัยเธอจะตากฝนมา ตอนนี้ผมทำอะไรไม่ถูกเลย ใช่ !!! ต้องเช็ดตัว แต่
ผมไม่กล้านิ ผมต้องเห็นเรืองร่างของเธอ ไม่ซิไม่ใช่เวลาคิดเรื่องนี้ ถ้าไม่เช็ดตัว
เธอต้องเป็นปอดบวมแน่เลย คิดอย่างนั้นผมรีบไปเปิดน้ำอุ่นที่ห้องน้ำ ตอนนี้ผมเอา
น้ำใส่กาลังมังแล้วก็มีผ้าเช็ดตัวผืนเล็กๆ ผมเดินมานั่งข้างเธอแล้วค่อยปลด
กระดุมเสื้อเธอแล้วค่อยๆเช็ดตัวเธอ ไม่รู้เพราะอะไรใจผมถึงสั่นรัวไม่เป็นจังหวะ
เลย แล้วผมก็เช็ดตัวและเปลี่ยนเสื้อผ้าให้เธอเสร็จด้วยความยากลำบากเพราะกลัว
ห้ามใจตัวเองไม่อยู่ ตอนนี้ผมนั่งมองเธอพิจารณาหน้าของเธอ ทำไมเธอสวยอย่าง
นี้นะ เธอสวยมากๆ แล้วผมก็ห้ามใจตัวเองไม่อยู่ ผมก้มลงจูบที่หน้าผากของเธอ
อย่างแผ่วเบา
เช้าวันใหม่ฉันค่อยๆขยับเปลือกตาอันหนักอึ้งของฉัน และสายตาของฉันก็
หันไปเห็นไมค์นั่งฟลุคอยู่ข้างๆเตียง และฉันก็ค่อยๆพยุงตัวเองลุกขึ้นครึ่งตัว และ
เอื้อมมือไปปัดผมที่ปรกหน้าเขาอยู่
" เรย์ เรย์ เธออยู่ไหนนะ " ผมตื่นขึ้นมาก็ไม่เจอเรย์ ผมจึงลุกลี้ลุกลนรีบออกดู
ข้างนอก
และผมก็เจอเธอ ที่ตอนนี้กำลังถือทัพพีคนอะไรอยู่ก็ไม่รู้ -_-
" ทำอะไรนะเรย์ " ผมพูดพลางรีบเดินไปหาเธอ
" อ๋อ พอดีฉันเห็นมีหมูสับอยู่ในตู้เย็นก็เลยเอามาทำข้าวต้มกินนะ " เธอหันมาพูด
กับผมแล้วหันไปคนข้าวต้มของเธอต่อ
" ฉันช่วยมั้ย "
" ไม่ต้องหรอเสร็จแล้ว แต่ว่าช่วยเอาจานกับช้อนไปไว้ที่โต๊ะให้หน่อยซิ " เธอสั่ง
ผมแล้วชี้ไปที่จานกับช้อนที่อยู่บนชั้น
" OK " แล้วผมก็เอาจานกับช้อนไปวางที่โต๊ะกินข้าวพร้อมกับน้ำ
ทั้งตัว สงสัยเธอจะตากฝนมา ตอนนี้ผมทำอะไรไม่ถูกเลย ใช่ !!! ต้องเช็ดตัว แต่
ผมไม่กล้านิ ผมต้องเห็นเรืองร่างของเธอ ไม่ซิไม่ใช่เวลาคิดเรื่องนี้ ถ้าไม่เช็ดตัว
เธอต้องเป็นปอดบวมแน่เลย คิดอย่างนั้นผมรีบไปเปิดน้ำอุ่นที่ห้องน้ำ ตอนนี้ผมเอา
น้ำใส่กาลังมังแล้วก็มีผ้าเช็ดตัวผืนเล็กๆ ผมเดินมานั่งข้างเธอแล้วค่อยปลด
กระดุมเสื้อเธอแล้วค่อยๆเช็ดตัวเธอ ไม่รู้เพราะอะไรใจผมถึงสั่นรัวไม่เป็นจังหวะ
เลย แล้วผมก็เช็ดตัวและเปลี่ยนเสื้อผ้าให้เธอเสร็จด้วยความยากลำบากเพราะกลัว
ห้ามใจตัวเองไม่อยู่ ตอนนี้ผมนั่งมองเธอพิจารณาหน้าของเธอ ทำไมเธอสวยอย่าง
นี้นะ เธอสวยมากๆ แล้วผมก็ห้ามใจตัวเองไม่อยู่ ผมก้มลงจูบที่หน้าผากของเธอ
อย่างแผ่วเบา
เช้าวันใหม่ฉันค่อยๆขยับเปลือกตาอันหนักอึ้งของฉัน และสายตาของฉันก็
หันไปเห็นไมค์นั่งฟลุคอยู่ข้างๆเตียง และฉันก็ค่อยๆพยุงตัวเองลุกขึ้นครึ่งตัว และ
เอื้อมมือไปปัดผมที่ปรกหน้าเขาอยู่
" เรย์ เรย์ เธออยู่ไหนนะ " ผมตื่นขึ้นมาก็ไม่เจอเรย์ ผมจึงลุกลี้ลุกลนรีบออกดู
ข้างนอก
และผมก็เจอเธอ ที่ตอนนี้กำลังถือทัพพีคนอะไรอยู่ก็ไม่รู้ -_-
" ทำอะไรนะเรย์ " ผมพูดพลางรีบเดินไปหาเธอ
" อ๋อ พอดีฉันเห็นมีหมูสับอยู่ในตู้เย็นก็เลยเอามาทำข้าวต้มกินนะ " เธอหันมาพูด
กับผมแล้วหันไปคนข้าวต้มของเธอต่อ
" ฉันช่วยมั้ย "
" ไม่ต้องหรอเสร็จแล้ว แต่ว่าช่วยเอาจานกับช้อนไปไว้ที่โต๊ะให้หน่อยซิ " เธอสั่ง
ผมแล้วชี้ไปที่จานกับช้อนที่อยู่บนชั้น
" OK " แล้วผมก็เอาจานกับช้อนไปวางที่โต๊ะกินข้าวพร้อมกับน้ำ
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น