หนุ่มสุดหล่อปิ๊งรักกับสาวซ่าส์หน้าหวาน

ลำดับตอนที่ #4 : เสียใจ

      
         ตอนนี้ฉันขึ้นลิฟต์มาที่ชั้น 16 แล้วเดินมาที่ห้อง 399 ก็ห้องของนายไมค์นั่น

แหละ ในที่สุดฉันก็ต้องมาอยู่กับนายไมค์จนได้ ตอรนแรกฉันจะบอกน้าสาว่าฉันไม่

อยากอยู่กับตาไมค์นั้น แต่คิดไปคิดมาเขาให้ที่ซุกหัวนอนก็บุญแค่ไหนแล้ว แต่น้า

สาย่ำกันฉันและนายไมค์ว่าให้นอนเตียงเดียวกัน เพราะเตียงมันใหญ่นอน 2 คนได้

แล้วห้ามให้ใครคนใดคนหนึ่งไปนอนข้างนอก เฮ้อนี้ฉันจะโดนนายไมค์ปล้ำไหม

เนี้ย  -_- ;

          ตอนนี้ฉันเข้าไปในห้องแล้ว ตกแต่งสวยมาก หลังบ้านเนี้ยวิวสวยมาก พอดี

ห้องนี้อยู่สุดแถวนะ

" นี้นายตกแต่งห้องนี้เองหรอ " ฉันหันมาถามเขา หลังจากละสายตาจากวิวสวย

เบื้องหน้า

" อืม " เขาตอบอย่างไม่สนใจ

         แล้วฉันก็เข้าไปในห้องนอนเพื่อจัดกระเป๋าที่นายไมค์ถือมาให้ ฉันแอบเห็น

ที่มือของนายไมค์ มือเขาแดงมากเลยอะ สงสัยเพราะกระเป๋าจะหนักมากเกินไป

สงสารนายไมค์จัง >_<

           แล้วฉันก็จัดกระเป๋าเส็จ ฉันว่าจะชวนนายไมค์ไปหาอะไรกินหน่อยเพราะ

ฉันหิวแล้วไม่รู้ว่าจะไปกินที่ไหน  -_-

" นี้นายพาฉันไปหาอะไรกินหน่อยจิ " ฉันชวนนายไมค์ที่กำลังนั่งดูทีวีอยู่

" อยากไป ก็ไปเองดิ หนาวจะตายฉันไม่ไปหรอกยายงั่ง " นายไมค์ละสายตามา

มองหน้าฉัน เออใช่ ฉันลืมบอกเพราะตอนนี้ที่เกาหลีกำลังอยู่ในช่วงหน้าหนาว

อุณหภูมิแค่ 25 องศาเอง ไม่จะเห็นหนาวเลย

" พาฉันไปหน่อยเหอะนะ ฉันไปไม่ถูกจิงๆ " ฉันอ้อนวอนเขาอีกครั้ง

" ฉันบอกว่าไม่ก็ไม่สิ พูดไม่รู้เรื่องหรือไง " นาไมค์ตวาดฉัน

" ทำไมนายจะต้องโกรธด้วยหละ ไม่ไปก็ไม่ไป ฉันไม่ง้อหรอก " ฉันพูดด้วยน้ำ

เสียงสั่นครอ ตั้งแต่มาถึงที่นี้ นายไมค์ไม่เคยพูดดีกับฉันสักครั้งเลย

" ฉันขอ....... "
       

            และฉันก็วิ่งออกมาและก็ไม่ได้ยินที่นายไมค์พูดตอนท้ายแล้ว ทำไมเขา

ต้องทำเหมือนรังเกียจฉันด้วย ถ้าไม่อยากให้ฉันอยู่ด้วยก็บอกฉันซิ ฉันก็จะไป ฉัน

วิ่งออกมาจากห้องพลางพูดกับตัวเองในใจ ตอนนี้ฉันวิ่งมาถึงไหนก็ไม่รู้แต่ที่แน่

ตอนนี้รอบๆด้านมีแต่ตึก ฉันวิ่งเข้ามาในซอยเล็กๆ แล้วนั่งชันเข่าร้องไห้อยู่คน

เดียว TT_TT