คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #2 : เสียจูบแล้วฉัน
" โอ๊ย ฉันเจ็บนะตาโรคจิต " ฉันว่าเขาพลางแกะมือเขาออก
แต่ว่าเขากลับไม่ฟังฉันเลย ฉันจึงใช้ไม้ตาย
" โอ๊ย นี้เธอกัดฉันหรอ " เขายอมปล่อยฉันจนได้ ก็ฉันเล่นงับมือเขาจนน้ำลาย
ประทับที่มือเขา เฮ้ย!!! ไม่ใช่ฉันไม่ใช่หมานะ ฉันเเค่กัดมือเขาไม่ได้งับ
" ออ ทำไมมีปัญหาหรอ " ฉันตอบเขาอย่างกวนประสาท
" ดี งั้นเธอต้องรับผิด " เขาบอกแล้วทำหน้ากวน TEEN
เขาดึงแก้มฉันมา แล้วเขาปากเรียวสวยของเขาก็ประทับที่ปาวเรียวอม
ชมพูของฉัน ฉันตกใจมาก โอ๊ยนี้มันมันจูบแรกของฉันนะ ฉันเสียจูบแรกแล้ว
งะ แล้วฉันพยายามดึงมือเขาออกแต่ไม่เป็นผลเลย เขาจูบฉันนานมากเเล้วไม่มี
ท่าทีว่าจะหยุด ฉันจึงต้องใช้ไม้ตายอีกครั้งหนึ่ง
" โอ๊ย นี้เธอถ้าฉันเป็นหมันขึ้นมาจะทำอย่างไงเนี้ย ฮะ " ตอนนี้เขาล้มไปนอนกับ
พื้น แล้วมือเขาก็จับตรงเป้ากางเกง
" คนอย่างนายไม่มีใครเอาไปทำพันธุ์หรอจะบอกให้ " ฉันยืนกลางอกพลางมอง
เขาอย่างสมเพจ
" เธอนี้มันจริงเลยนะ เเสบสุดๆ" เขาบอกฉันพลางหน้าฉัน
" นี้เธอช่วยฉันหน่อยซิ " เขาบอกพลางส่งมือมาให้ฉัน
" อะไร " ฉันบอกอย่างยียวน
" ก็ช่วยฉุดฉันขึ้นมาหน่อย " เขาบ่นแล้วทำหน้าตูดลิง
ฉันเลยเอื้อมมือไปให้เขาจับแต่เขาดึงฉันลงไปกับเขา ตอนนี้ฉันนอนอยู่ที่
พื้นแล้วนายบ้านั้นก็คร่อมฉันอยู่ ตอนนี้ฉันรู้สึกว่าตัวเองหน้าแดงและใจเต้นไม่เป็น
จังหวะ
" กลับบ้านกันเถอะ " เขาลุก แล้วพลางยื่นมือมาให้ฉันจับ
" อืม " ฉันตอบเขาแล้สยื่นมือฉันไปจับมือเขา
" ขอบคุณ " ฉันตอบขอบคุณเขา
" ขึ้นรถ " เขาบอกแล้วเดินไปขึ้นเราฝั่งคนขับ
เพราะตอนนี้เราอยู่ที่โรงจอดรถที่สนามบินอยู่ ฉันไม่ได้ไปจูบกันกลางถนน
นะ ตอนนี้ฉันและนายโรคจิตนั่งอยู่บนรถแล้ว แล้วรถก็เคลื่อนตัวออกจากที่จอดรถ
สนามบิน ตอนนี้ฉันและเขานั่งเงียบไม่ได้พูดคุยกันเลยอาจเป็นเพราะเรื่องจูบแล้วก็
เรื่องที่เรานอนทับกันมั่ง โอ๊ยฉันไม่ชอบบรรยาศแบบนี้อึดอัด ฉันเลยพังทลาย
บรรยากาศนี้
" นายเป็นคนไทยหรอ " ฉันหันไปถามเขาด้วยความสงสัย
" ป่าว ฉันเป็นคนเกาหลี ไม่ต้องทำหน้าสงสัยหรอก ที่ฉันพูดไทยนะเพราะฉันก็เป็น
คนไทยเหมือนกัน เป็นลูกครึ่งไทยเกาหลีนะ " เขาตอบโดยไม่หันมามองฉัน เอา
แต่มองทาง
แล้วฉันก็ไม่ได้คุยกันนายโรคจิตนั้นเลย ก็เขาทำหน้าเหมือนไม่อยากคุย
กับฉัน *_*
ความคิดเห็น