ลำดับตอนที่ #11
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #11 : งอน & ง้อ
#ไมค์#
ไม่รู้ว่าทำไมผมจะต้องโกรธเรย์ด้วย ตลอดทั้งวันผมก็นั่งๆนอนๆ ที่เตียง
นั้นแหละ จนดึกผมก็ชักหิวแล้วซิออกไปหาอะไรกินหน่อยดีกว่า ผมเดินออกมาจาก
ห้องแล้วก็เห็นข้าวต้มกุ้งวางไว้หัวโต๊ะที่ๆ ผมนั่งประจำ แสดงว่าเรย์ตักไว้ให้ผม
หรอ ทำไมนะทั้งๆที่ผมทำไม่ดีกับเธอไว้ เธอก็ยังดีกับผมเสมอ >_< ผมจะต้อง
ไปขอโทษและขอบคุณเธอหน่อยแหละ ผมมองไปรอบๆและเห็นเธอนอนสั่นแหงะๆ
อยู่ที่โซฟา ผมรีบเดินไปหาเธอแล้วอุ้มเธอไปนอนที่เตียงแล้วก็เอาผ้าห่มๆให้เธอ
ทันทีจากนั้นผมก็ออกไปกินข้าวต้ม และก็อาบน้ำเข้านอน
#เรย์#
ฉันค่อยๆขยับเปลือกตาอันแสนสวยของฉัน ฉันค่อยๆลุกขึ้นมาจากเตียงแล้ว
มองไปรอบๆ เฮ้....ฉันเดินละเมอมานอนในห้องนี้ได้วะ จะเป็นไปได้ไงวะก็เมื่อวาน
นายไมค์เขาล็อกประตูไว้นี่ โอ๊ย ชั่งหัวมันเถอะไปอาบน้ำก่อนดีกว่า
ฉันเดินออกมาพร้อมกับเปลี่ยนชุดคลุมอาบน้ำไว้เรียบร้อยแล้ว พอฉันจะเดิน
ไปที่ห้องน้ำก็เห็นไมค์กำลังทำข้าวเช้าอยู่ แล้วไมค์ก็หันมาเห็นฉันพอดี
" อ้าวเรย์ ตื่นแล้วหรอ รีบอาบน้ำนะ เรากำลังทำข้าวต้มปลาให้กินนะ " ไมค์พูด
จบก็เดินมาฉัน อ๊าย.......ข้าวต้มปลาอยากกินจังเลย แต่... แต่... เมื่อวานนายไมค์
บอกฉันว่าต่อไปนี้ไม่ให้ฉันไปยุ่งกับเขาอีก เชอะ ฉันยังจำได้นะ
" ไม่อะ ฉันไม่อยากกิน เบื่อ " ฉันยืนกอดอกพูด
" อ้าว.....ไม่เป็นไร ไม่เป็นไร แล้วเธออยากกินอะไรละเดี๋ยวฉันทำให้ " เขาทำ
เอ๋อสักพัก แล้วก็รีบปรับหน้าให้เป็นปกติ /// -.,- ////
" ไม่ต้องหรอ เดี๋ยวฉันไปกินข้างนอกกับไอค์ " ความจริงฉันยังไม่ได้นัดกับไอค์
เลยโม้ไปก่อน เดี๋ยวค่อยชวนก็ได้
" แล้วฉันแหละ " 0_0
" ไม่รู้ซิ " แล้วฉันก็เดินไปเข้าห้องน้ำทันที
พออาบน้ำเสร็จ ฉันก็เข้ามาแต่งตัวที่ห้อง พอออกไมค์ก็รีบเดินมาหาฉัน
" เธอจะไปจริงๆหรอเรย์ "
" ก็จริงสิ ทำไมอะ "
" เออ....มันอันตรายนะ ไปกับผู้ชายนะ แล้วเธอก็ยังไม่ค่อนสนิทกันไม่ใช่หรอ "
" นายไม่ต้องมายุ่งหรอ "
" ทำไมอะ "
" ฉันไม่อยากยุ่งกับนาย แล้วนายก็เป็นคนพูดเองว่าไม่ให้ฉันมายุ่งกับนาย จำไม่ได้
หรอ "
" เออ...จำได้แต่ว่าฉันไม่ได้ตั้งใจจะพูดจริงๆนะ "
" หรอ "
แล้วฉันก็เดินไปนั่งที่โซฟา ไมค์ก็เดินตามฉันมา แล้วนั่งยองๆ
" อย่าไปเลยนะ ฉันขอร้อง " เขาทำหน้าอ้อนวานฉันสุดๆ จนฉันอดใจอ่อนไม่ได้
" อืม....ก็ได้ แต่ฉันจะไม่ยุ่งกับนายอีกแล้วต่อไปนี้ "
" อ้าว....เรื่องเมื่อวานฉันขอโทษ ดีกันนะ "
" ไม่ "
" นะ.... " แล้วไมค์ก็เอามือทั้งสองข้างแล้วยกนิ้วก้อยมาหมุนๆตรงหน้าฉัน ทำให้
ฉันอดขำในท่าทางของเขาไม่ได้
" ก็ได้ "
" เย้ " แล้วไมค์ก็ลุกขึ้นมากระโดดเย้วๆคนเดียว
" แต่ "
" แต่อะไร " พอฉันพอว่าแต่เขาก็หยุดกระโดดแล้วทำหน้าตกใจ
" นายต้องทำปลาซาบะให้เรากิน "
" ได้ครับ เจ้านาย " แล้วไมค์ก็โค้งคำนับฉัน
" อืม....เมื่อคืนเรามานอนในห้องได้ไงอะ "
" อ้อ คืนเมื่อคืนเราออกมากินข้าวต้มแล้วเห็นเธอนอนสั่นแหงะๆเลยอุ้มเธอมานอน
ในห้องนะ "
" อืม...ขอบใจนะ " แล้วไมค์ก็พยักหน้ารับ
ไม่รู้ว่าทำไมผมจะต้องโกรธเรย์ด้วย ตลอดทั้งวันผมก็นั่งๆนอนๆ ที่เตียง
นั้นแหละ จนดึกผมก็ชักหิวแล้วซิออกไปหาอะไรกินหน่อยดีกว่า ผมเดินออกมาจาก
ห้องแล้วก็เห็นข้าวต้มกุ้งวางไว้หัวโต๊ะที่ๆ ผมนั่งประจำ แสดงว่าเรย์ตักไว้ให้ผม
หรอ ทำไมนะทั้งๆที่ผมทำไม่ดีกับเธอไว้ เธอก็ยังดีกับผมเสมอ >_< ผมจะต้อง
ไปขอโทษและขอบคุณเธอหน่อยแหละ ผมมองไปรอบๆและเห็นเธอนอนสั่นแหงะๆ
อยู่ที่โซฟา ผมรีบเดินไปหาเธอแล้วอุ้มเธอไปนอนที่เตียงแล้วก็เอาผ้าห่มๆให้เธอ
ทันทีจากนั้นผมก็ออกไปกินข้าวต้ม และก็อาบน้ำเข้านอน
#เรย์#
ฉันค่อยๆขยับเปลือกตาอันแสนสวยของฉัน ฉันค่อยๆลุกขึ้นมาจากเตียงแล้ว
มองไปรอบๆ เฮ้....ฉันเดินละเมอมานอนในห้องนี้ได้วะ จะเป็นไปได้ไงวะก็เมื่อวาน
นายไมค์เขาล็อกประตูไว้นี่ โอ๊ย ชั่งหัวมันเถอะไปอาบน้ำก่อนดีกว่า
ฉันเดินออกมาพร้อมกับเปลี่ยนชุดคลุมอาบน้ำไว้เรียบร้อยแล้ว พอฉันจะเดิน
ไปที่ห้องน้ำก็เห็นไมค์กำลังทำข้าวเช้าอยู่ แล้วไมค์ก็หันมาเห็นฉันพอดี
" อ้าวเรย์ ตื่นแล้วหรอ รีบอาบน้ำนะ เรากำลังทำข้าวต้มปลาให้กินนะ " ไมค์พูด
จบก็เดินมาฉัน อ๊าย.......ข้าวต้มปลาอยากกินจังเลย แต่... แต่... เมื่อวานนายไมค์
บอกฉันว่าต่อไปนี้ไม่ให้ฉันไปยุ่งกับเขาอีก เชอะ ฉันยังจำได้นะ
" ไม่อะ ฉันไม่อยากกิน เบื่อ " ฉันยืนกอดอกพูด
" อ้าว.....ไม่เป็นไร ไม่เป็นไร แล้วเธออยากกินอะไรละเดี๋ยวฉันทำให้ " เขาทำ
เอ๋อสักพัก แล้วก็รีบปรับหน้าให้เป็นปกติ /// -.,- ////
" ไม่ต้องหรอ เดี๋ยวฉันไปกินข้างนอกกับไอค์ " ความจริงฉันยังไม่ได้นัดกับไอค์
เลยโม้ไปก่อน เดี๋ยวค่อยชวนก็ได้
" แล้วฉันแหละ " 0_0
" ไม่รู้ซิ " แล้วฉันก็เดินไปเข้าห้องน้ำทันที
พออาบน้ำเสร็จ ฉันก็เข้ามาแต่งตัวที่ห้อง พอออกไมค์ก็รีบเดินมาหาฉัน
" เธอจะไปจริงๆหรอเรย์ "
" ก็จริงสิ ทำไมอะ "
" เออ....มันอันตรายนะ ไปกับผู้ชายนะ แล้วเธอก็ยังไม่ค่อนสนิทกันไม่ใช่หรอ "
" นายไม่ต้องมายุ่งหรอ "
" ทำไมอะ "
" ฉันไม่อยากยุ่งกับนาย แล้วนายก็เป็นคนพูดเองว่าไม่ให้ฉันมายุ่งกับนาย จำไม่ได้
หรอ "
" เออ...จำได้แต่ว่าฉันไม่ได้ตั้งใจจะพูดจริงๆนะ "
" หรอ "
แล้วฉันก็เดินไปนั่งที่โซฟา ไมค์ก็เดินตามฉันมา แล้วนั่งยองๆ
" อย่าไปเลยนะ ฉันขอร้อง " เขาทำหน้าอ้อนวานฉันสุดๆ จนฉันอดใจอ่อนไม่ได้
" อืม....ก็ได้ แต่ฉันจะไม่ยุ่งกับนายอีกแล้วต่อไปนี้ "
" อ้าว....เรื่องเมื่อวานฉันขอโทษ ดีกันนะ "
" ไม่ "
" นะ.... " แล้วไมค์ก็เอามือทั้งสองข้างแล้วยกนิ้วก้อยมาหมุนๆตรงหน้าฉัน ทำให้
ฉันอดขำในท่าทางของเขาไม่ได้
" ก็ได้ "
" เย้ " แล้วไมค์ก็ลุกขึ้นมากระโดดเย้วๆคนเดียว
" แต่ "
" แต่อะไร " พอฉันพอว่าแต่เขาก็หยุดกระโดดแล้วทำหน้าตกใจ
" นายต้องทำปลาซาบะให้เรากิน "
" ได้ครับ เจ้านาย " แล้วไมค์ก็โค้งคำนับฉัน
" อืม....เมื่อคืนเรามานอนในห้องได้ไงอะ "
" อ้อ คืนเมื่อคืนเราออกมากินข้าวต้มแล้วเห็นเธอนอนสั่นแหงะๆเลยอุ้มเธอมานอน
ในห้องนะ "
" อืม...ขอบใจนะ " แล้วไมค์ก็พยักหน้ารับ
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น