ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    หนุ่มสุดหล่อปิ๊งรักกับสาวซ่าส์หน้าหวาน

    ลำดับตอนที่ #11 : งอน & ง้อ

    • อัปเดตล่าสุด 4 พ.ค. 49


            #ไมค์#  

               ไม่รู้ว่าทำไมผมจะต้องโกรธเรย์ด้วย ตลอดทั้งวันผมก็นั่งๆนอนๆ ที่เตียง

    นั้นแหละ จนดึกผมก็ชักหิวแล้วซิออกไปหาอะไรกินหน่อยดีกว่า ผมเดินออกมาจาก

    ห้องแล้วก็เห็นข้าวต้มกุ้งวางไว้หัวโต๊ะที่ๆ ผมนั่งประจำ  แสดงว่าเรย์ตักไว้ให้ผม

    หรอ ทำไมนะทั้งๆที่ผมทำไม่ดีกับเธอไว้ เธอก็ยังดีกับผมเสมอ  >_< ผมจะต้อง

    ไปขอโทษและขอบคุณเธอหน่อยแหละ ผมมองไปรอบๆและเห็นเธอนอนสั่นแหงะๆ
    อยู่ที่โซฟา ผมรีบเดินไปหาเธอแล้วอุ้มเธอไปนอนที่เตียงแล้วก็เอาผ้าห่มๆให้เธอ

    ทันทีจากนั้นผมก็ออกไปกินข้าวต้ม และก็อาบน้ำเข้านอน

              #เรย์#

         ฉันค่อยๆขยับเปลือกตาอันแสนสวยของฉัน ฉันค่อยๆลุกขึ้นมาจากเตียงแล้ว

    มองไปรอบๆ เฮ้....ฉันเดินละเมอมานอนในห้องนี้ได้วะ จะเป็นไปได้ไงวะก็เมื่อวาน

    นายไมค์เขาล็อกประตูไว้นี่ โอ๊ย ชั่งหัวมันเถอะไปอาบน้ำก่อนดีกว่า


          ฉันเดินออกมาพร้อมกับเปลี่ยนชุดคลุมอาบน้ำไว้เรียบร้อยแล้ว พอฉันจะเดิน

    ไปที่ห้องน้ำก็เห็นไมค์กำลังทำข้าวเช้าอยู่  แล้วไมค์ก็หันมาเห็นฉันพอดี

    " อ้าวเรย์ ตื่นแล้วหรอ รีบอาบน้ำนะ เรากำลังทำข้าวต้มปลาให้กินนะ "  ไมค์พูด

    จบก็เดินมาฉัน อ๊าย.......ข้าวต้มปลาอยากกินจังเลย แต่... แต่... เมื่อวานนายไมค์

    บอกฉันว่าต่อไปนี้ไม่ให้ฉันไปยุ่งกับเขาอีก เชอะ ฉันยังจำได้นะ

    " ไม่อะ ฉันไม่อยากกิน เบื่อ " ฉันยืนกอดอกพูด

    " อ้าว.....ไม่เป็นไร ไม่เป็นไร แล้วเธออยากกินอะไรละเดี๋ยวฉันทำให้ " เขาทำ

    เอ๋อสักพัก แล้วก็รีบปรับหน้าให้เป็นปกติ  /// -.,- ////

    " ไม่ต้องหรอ เดี๋ยวฉันไปกินข้างนอกกับไอค์ " ความจริงฉันยังไม่ได้นัดกับไอค์

    เลยโม้ไปก่อน เดี๋ยวค่อยชวนก็ได้

    " แล้วฉันแหละ "  0_0

    " ไม่รู้ซิ " แล้วฉันก็เดินไปเข้าห้องน้ำทันที

              พออาบน้ำเสร็จ ฉันก็เข้ามาแต่งตัวที่ห้อง พอออกไมค์ก็รีบเดินมาหาฉัน

    " เธอจะไปจริงๆหรอเรย์ " 

    " ก็จริงสิ ทำไมอะ "

    " เออ....มันอันตรายนะ ไปกับผู้ชายนะ แล้วเธอก็ยังไม่ค่อนสนิทกันไม่ใช่หรอ "

    " นายไม่ต้องมายุ่งหรอ "

    " ทำไมอะ "

    " ฉันไม่อยากยุ่งกับนาย แล้วนายก็เป็นคนพูดเองว่าไม่ให้ฉันมายุ่งกับนาย จำไม่ได้

    หรอ "

    " เออ...จำได้แต่ว่าฉันไม่ได้ตั้งใจจะพูดจริงๆนะ "

    " หรอ "

             แล้วฉันก็เดินไปนั่งที่โซฟา ไมค์ก็เดินตามฉันมา แล้วนั่งยองๆ

    " อย่าไปเลยนะ ฉันขอร้อง " เขาทำหน้าอ้อนวานฉันสุดๆ จนฉันอดใจอ่อนไม่ได้

    " อืม....ก็ได้ แต่ฉันจะไม่ยุ่งกับนายอีกแล้วต่อไปนี้ " 

    " อ้าว....เรื่องเมื่อวานฉันขอโทษ ดีกันนะ "

    " ไม่ "

    " นะ.... " แล้วไมค์ก็เอามือทั้งสองข้างแล้วยกนิ้วก้อยมาหมุนๆตรงหน้าฉัน ทำให้

    ฉันอดขำในท่าทางของเขาไม่ได้

    " ก็ได้ "

    " เย้ " แล้วไมค์ก็ลุกขึ้นมากระโดดเย้วๆคนเดียว

    " แต่ "

    " แต่อะไร " พอฉันพอว่าแต่เขาก็หยุดกระโดดแล้วทำหน้าตกใจ

    " นายต้องทำปลาซาบะให้เรากิน "

    " ได้ครับ เจ้านาย " แล้วไมค์ก็โค้งคำนับฉัน

    " อืม....เมื่อคืนเรามานอนในห้องได้ไงอะ "

    " อ้อ คืนเมื่อคืนเราออกมากินข้าวต้มแล้วเห็นเธอนอนสั่นแหงะๆเลยอุ้มเธอมานอน

    ในห้องนะ "

    " อืม...ขอบใจนะ " แล้วไมค์ก็พยักหน้ารับ






              
      
    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×