หนุ่มสุดหล่อปิ๊งรักกับสาวซ่าส์หน้าหวาน

ลำดับตอนที่ #8 : ไปเที่ยวตลาดกุสึ 1

           พอฉันกับไมค์ล้างจานเสร็จ  ฉันและไมค์ก็อาบน้ำเพราะนี้มันก็ค่ำแล้ว ก็

วันนี้ฉันเล่นตื่นเที่ยงมันเลยเร็ว เเล้วเตรียมจะเข้านอน

" เดี๋ยวเรามานอนข้างนอกแหละกันนะ เรย์ก็นอนในห้อง  -_- "  ไมค์บอกฉันและ

ก็เดินไปหยิบหมอนกับผ้าห่มที่เตียง

" ไม่ต้องหรอก นอนด้วยกันนั้นแหละเตียงออกจะกว้าง  แล้วน้าสาก็สั่งมาแล้วด้วย

>_< " แล้วฉันเดินไปหยิบหมอนและผ้าห่มจากมือเขา แล้วโยนกับไปที่นอน

เหมือนเดิมฉันรู้สึกว่านี้มันห้องของเขาแล้วมันเรื่องอะไรที่เขาจะต้องไปนอนขดตัว

ที่โซฟาด้วยหละ

           แล้วตอนนี้ฉันและก็ไมค์ก็ลงไปนอนที่เตียงแล้ว และก็ปิดไฟหมดแล้ว

" ราตรีสวัสดิ์นะ " ไมค์บอกฉันแล้วตะแคงตัวไปทางอื่น

" อืม ราตรีสวัสดิ์ " ฉันก็เลยตอบเขากลับไปแล้วฉันก็ตะแคงตัวไปทางอื่นเหมือน

กัน


             ตอนนี้ฉันกับไมค์ต่างนอนหันหลังให้กัน และฉันก็หลับไปตอนไหนไม่รู้

และรู้สึกตัวอีกที่ก็ประมาณตี 1 ที่ฉันตื่นก็เพราะปวดฉี่ แล้วฉันก็ค่อยๆลากสังขาร

ตังเองไปที่ห้องน้ำ

" โอย ค่อยโล่งหน่อย " ฉันเดินพูดแล้วก็เดินมาถึงห้องพอดี


           และสายตาฉันก็หันไปเห็นไมค์ที่นอนสั่นแงะ แงะจะไม่ให้สั่นได้ไงก็เล่น

ถีบผ้าห่มไปปลายเตียงโน้น ฉันจึงเดินมาหยิบและเอาไปห่มให้นายไมค์ ทำไมเขา

ถึงน่ารักขนาดนี้นะ แล้วฉันกำลังเดินกลับแต่ต้องสะดุดกึก ก็นายไมค์นะซิจับมือฉัน

ไว้

" ขอบใจนะ " ไมค์พูดแต่ว่าเขาหลับยังนอนอยู่ท่าเดิม ไม่ลืมตามามองด้วย

" อืม "  พอฉันพูดจบไมค์ก็ปล่อยมือฉัน

               
           และฉันก็กลับมานอนที่เดิม ไม่รู้ทำไมใจฉันต้องสั่นรัวไม่เป็นจังหวะอีก

แล้วอะ   เฮ้อ!! ชั่งมันเถอะนอนเอาแรงดีกว่าเรา  ^-^ 

    
             เช้าวันรุ่งขึ้น   พอตื่นมาฉันก็ไม่เห็นไมค์แล้ว แล้วฉันก็เดินมาที่ห้องโถง

เห็นไมค์นั่งดูทีวี ตอนนี้เขาอาบน้ำแต่งตัวเสร็จเรีบบร้อยแล้ว

" นี้ รีบไปอาบน้ำซิชักช้าอยู่ได้ " นอยไมค์พูดโดยที่สายตายังคงจดจ้องที่หน้าทีวีอยู่

ฉันว่านายเนี่ยต้องบ้าแน่นอนเมื่อวานยังดีๆอยู่ นี่กลับมาบ้าอีกแล้วหรอ

" ไม่ต้องมาสั่ง ฉันรู้หน้าที่ " และฉันก็สะบัดก้นไปห้องน้ำเลย  -_-^^^

           ผ่านไป 15 นาที ฉันก็อาบน้ำเสร็จ
 
" ทำอะไรชักช้าจิงๆเลย ผู้หญิงเป็นแบบนี้ทุกคนมั้ยเนี้ย " พอฉันออกจากห้องน้ำ

นายไมค์ก็ปาระเบิดใส่ฉัยเลย ไม่ใช่ตดนะ  #_#

" นี่ วันนี้ฉันใช้เวลาแต่ 15 นาที ปกติฉันอายน้ำเป็นชั้วโมงจะบอกให้ " ฉันยืนท้า

สะเอวตอบเขาเลย  ^+^

" Ok ไป " แล้วนายไมค์ก็ต้องพ่ายแพ้ฉันจนได้

          ตอนนี้เราเดินมาขึ้นรถที่โรงจอดรถของคอนโด และรถก็เริ่มเคลื่อนตัวออก

" ตกลงนายจะพาฉันไปไหน " ฉันหันมาถามนายไมต์ที่ตอนเขากำลังจดจ้องอยู่กับ

ทางเบื้องหน้า

" ตลาดกุสึ เป็นแหล่งรวมอาหาร เสื้อผ้าและเครื่องประดับ " นายไมค์ตอบฉันโดย

ที่สายตายังคงอยู่เบื้องหน้า

         สัก 20 นาที เราก็มาถึงตลาดกุสึ

" โห !!!กว้างมากๆเลย "  ตอนนี้ฉันยืนหน้าตลาดแล้ว   0_0 

" ปัญญาอ่อนปะเนี้ย ทำแค่ตลาด ทำเป็นร้องโวกแหวก " นายไมค์เดินตามฉันมา

แล้วก็ว่าฉันปัญญาอ่ออน

" นายนะซิปัญญาอ่อน เชอะ " พอฉันพอจบฉันก็เดินเข้าตลาดมาเลย ไม่ไห้ฉันโว

กแหวกได้ไงตลาดที่เนี้ยกว้างมากๆ จะแบ่งเป็นล็อกๆ แถมยังสะอาดอีกด้วย

" นี้....เดี๋ยวก็หลงจนได้ " แล้วนายไมค์ก็เดินมาจับมือฉันไว้

" นี้ ปล่อยนะฉันไม่ใช่เด็ก จะได้หลง " ฉันหันไปแล้วพยายามแกะมือเขาออก แต่

มันแน่นมายังกับตุ๊กแกเกาะ

" ไม่ " แล้วนายไมค์ก็จูงมือฉันเดินเที่ยวตลาด

        
             ตอนนี้ฉันได้เสื้อมา 2 ตัว หมวก 3 ใบ รองเท้าหนัง 1 คู่ สร้อยรูปจี้หัวใจ

1 เส้น นายไมค์ว่าฉันใหญ่เลยว่าซื้ออะไรมากมาย แหม!!  ทำมาเป็นว่าฉัน นาย

นั้นนะได้เสื้อ 2 ตัว หมวก 2 ใบ สร้อย 3 เส้น ซื้อเยอะเหมือนกันนั้นแหละ แหม...

ทำมาเป็นว่าฉัน  =_=

" นี่ เธอรอนี้ก็นะ ฉันไปทำธุระนิดหน่อยเดี๋ยวฉันมา ห้ามไปไหนเด็ดขาดถ้าฉันยัง

ไม่กลับ เข้าใจมั้ย นี้คือคำสั่ง " อยู่ดีๆนายไมค์ก็บอกให้ฉันยืนอยู่หน้าร้านเสื้อ

บอกฉันว่าจะธุระ

" คะ คุณผู้ชาย " ฉันจึงต้องโน้มรับคำสั่งไว้

" ดีมาก " แล้วนายไมค์ก็วิ่งหายไปไหนไม่รู้

           ผ่านไป 5 นาทีนายไมค์ก็ยังไม่กลับ โอ๊ย!! นี้ฉันก็เริมหิวน้ำแล้วนะ พอดี

พอดี สายตาฉันก็เห็นร้านน้ำพอดี แล้วขาฉันก็เริ่มจะออกเดินแต่ สมองของฉันก็สั่ง

ให้ขาฉันหยุด ใช่ นายไมค์ให้ฉันรอที่เดิม ไม่ให้ไปไหนจนกว่าเขาจะกลับ แต่ฉัน

หิวน้ำใจจะขาดแล้ว เอาวะ ร้านน้ำอยู่ถัดไปอีกแค่ห้าหกล็อกเอง แล้วฉันก็เดินไป

ซื้อน้ำจนได้    ^+^