ลำดับตอนที่ #4
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #4 : แผนการร้ายของมาลินี
ในงานแฟชั่นโชว์ของห้องเสื้อเล็กๆห้องหนึ่ง มาลินีเดินเข้าไปในห้องแต่งตัวอย่างภาคภูมิใจ เธอเห็นภากรและพิม นั่งอยู่ด้วยกัน หญิงสาวปั้นยิ้มและเดินเข้าไปทัก
"หวัดดีจ้ะ พิม หวัดดี กร"
พิมและภากรหันหน้ามาแล้วทำหน้าตกใจนิดๆ ก่อนจะทักทายตอบ มาิลินีเดินไปนั่งที่เก้าอี้หนึ่งในห้องแต่งตัว สักพักพี่เซโกะก็เดินเข้ามา
"เอาล่ะค่ะ เหล่านางแบบไปเตรียมตัวแต่งหน้ากันได้แล้ว น้องผู้ชายรบกวนออกไปก่อนนะคะ น้องพิม ชุดฟินาเล่ มาให้เจ๊แต่งให้ มานั่งค่ะ"
ประโยคที่ออกมาจากปากพี่เซโกะ ทำให้มาลินีตัวชาไปทั้งตัว
'น้องพิม ชุดฟินาเล่'
ตายแล้ว นี่มันอะไรกัน มาลินีอุตส่าห์คิดว่าจะได้โอกาสทาบรัศมีันังพิมแล้ว แต่ในที่สุด นังพิมก็ยังเด่นที่สุดในงานจนได้
มาลินีตัวสั่นเทิ้ม มือกำแน่น
"น้องเมนี่ เป็นอะไรไปคะ" พี่เซโกะถาม
"ไม่มีอะไรค่ะ" มาลินีโกหก ใช่ เธอกำลังคิดถึงแต่เรื่องพิมได้ใส่ชุดฟินาเล่.... มาลินีอยากจจะกรี๊ดออกมาดังๆ เธอล้วงมือเข้าไปในกระเป๋าเพื่อหายากล่อมประสาท มาลินีพกยาชนิดนี้ติดตัวไว้มานานแล้วเพราะบางทีเธอรู้สึกว่าควบคุมตัวเองไม่ไ่ด้ บางทีตอนกลางคืนต้องกินยานอนหลับด้วยซ้ำ มาิลินีนึกอะไรออกบางอย่าง เมื่อคืนเธอทานยานอนหลับซองสุดท้ายพอดี วันนี้จึงแวะซื้อก่อนจะมาที่นี่ เพราะฉะนั้น ยานอนหลับซองใหม่ จึงอยู่ในกระเป๋าสีดำของเธอนั่นเอง!
มาลินีเริ่มคิดถึงแผนการที่ตัวร้ายในละครโทรทัศน์ทำกันบ่อยๆ ก่อนอื่น ต้องหาน้ำหรือเครื่องดื่มอะไรก็ได้ที่นังพิมมันจะกิน มาลินีคิดจนเริ่มปวดหัว
"น้องเมนี่คะ" เสียงพี่เซโกะเรียก มาลินีขานรับ
"ทำไมยังไม่แต่งหน้าอีกคะ"
"เมนี่รอคิวอยู่ค่ะพี่"
"ว่างอยู่ใช่มั้ย เอางี้ ไปซื้อกาแฟลาเต้ที่สตาบัคส์ให้พี่หน่อยสิ เอามาให้พิมด้วยนะ"
มาลินีคิดในใจ หนอย ใช้ฉันไปซื้อให้ตัวเองยังไม่พอ ยังให้ไปซื้อให้นังพิมอีก อยากจะกรี๊ดออกมาดังๆ
"ค่ะ เอ่อ พิม เอาเหมือนกันใช่มั้ย"
"เราเอาชาเขียวดีกว่า ขอบคุณมากนะเมนี่"
"จ้ะๆ" มาลินีรับเงินแล้วเดินออกมา เธอคิดแต่วิธีจัดการกับพิม เอ๊ะ เดี๋ยวก่อน ชาเขียวนี่มีนังพิมสั่งคนเดียวนี่นา หมายความว่า นังพิมก็ต้องกินชาเขียวแก้วนี้แน่นอน ดีเหมือนกัน มาลินีจะได้แอบใส่ยานอนหลับไปแบบเนียนๆ โดยไม่ต้องหาที่แอบใส่ในห้องแต่งตัว
งานแฟชั่นโชว์เริ่มไปได้สักระยะหนึ่งแล้ว ทุกคนมัวแต่ไปออกันหน้าเวที มาลินีเดินเสร็จเป็นคิวแรก เธอลงมาข้างเวที พี่เซโกะเดินเข้ามาพูดด้วย
"เมนี่ ไปตามน้องพิมที่ห้องน้ำให้หน่อยสิ หายไปตั้งนานแล้ว"
"ได้ค่ะ" มาิลินีเดินมาที่ห้องน้ำหลังเวที เข้าค้นดูทีละห้อง ก็พบกับร่างพิม นอนอยู่ในห้องสุดท้าย มาลินียิ้มสะใจ...
ทุกคนโกลาหลกันไปหมด เพื่อหานางแบบเิดินชุดฟินาเล่แทนพิมที่ปลุกไม่ตื่น มาลินีอยากใส่ชุดนั้นแทนแทบใจจะขาด แต่ยับยั้งใจเอาไว้ไม่ให้เสนอตัวเอง เพราะกลัวจะดูน่าสงสัยมากไป แค่พิมไม่ได้เดินแบบงานนี้ มาลินีก็สะใจพอแล้ว
โชคดีมากที่พิมมีโรคประจำตัวเป็นโรคความดันต่ำพอดี ทำให้ไม่มีใครสงสัยมาลินีเลย
มาลินีกลับมาบ้านแล้วนั่งหัวเราะดีใจอยู่คนเดียวในห้อง สักพัก โทรศัพท์ของเธอก็ดังขึ้น
"ว่าไงกิ่ง" มาลินีรับโทรศัพท์อย่างอารมณ์ดี
"วันนี้ไปเดินแบบมาหรอ"
"ใช่ เป็นไง สวยใช่มั้ยล่ะ" มาลินีภาคภูมิใจอย่างมาก
"ทำไมไม่เห็นชวนเราไปบ้างเลย"
"ก็เธอไม่เห็นบอกว่าอยากไป" มาลินีเริ่มหงุดหงิด ทำไมฉันจะต้องชวนเธอไปด้วย ยัยกิ่งกนก
"ก็ เราไม่รู้นี่นา"
มาลินียังไม่ทันจะพูดอะไร ก็มีสายซ้อนเป็นเบอร์แปลกๆเข้ามา เธอตัดสินใจรับเพราะว่าไม่อยากคุยกับกิ่งกนกแล้ว
"สวัสดีค่ะ นั่นใครคะ"
"สวัสดีครับเมนี่ เรา กร เองนะ" เขาคือภากร แฟนของพิมนั่นเอง
"กร เอ่อ มีธุระอะไรอะ" มาลินีตกใจ หรือว่า เขารู้เรื่องที่เธอแกล้งนังพิม
"เราแค่อยากจะบอกเธอว่า วันนี้เธอสวยมากเลยนะ"
มาลินีตกใจ ทำไมอยู่ดีๆภากรถึงโทรมา แล้วแค่บอกว่า เธอสวย
"ทำไมอยู่ดีๆเธอถึงมาชมเรา"
"ทำไมล่ะ แค่นี้ชมไม่ไ่ด้หรอ แล้วนั่นทำอะไรอยู่"
"กำลังจะนอน"
"อยู่คุยเป็นเพื่อนกันก่อนสิ"
มาลินีคิด ภากรคงเป็นพวกผู้ชายนิสัยเพลย์บอยทั่วไป ไม่ได้จริงใจอะไรกับพิม เวลาเห็นผู้หญิงคนไหนโดดเด่น ก็อยากจะเข้าหา และ เก็บแต้ม มาลินีรู้ทัน แต่ว่าในเมื่อเธอได้คุยกับภากร มันก็เหมือนกับเป็นการทำร้ายพิมไปในตัวด้วย เธอจึงตัดความคิดที่จะวางสายภากรออกไป...
"หวัดดีจ้ะ พิม หวัดดี กร"
พิมและภากรหันหน้ามาแล้วทำหน้าตกใจนิดๆ ก่อนจะทักทายตอบ มาิลินีเดินไปนั่งที่เก้าอี้หนึ่งในห้องแต่งตัว สักพักพี่เซโกะก็เดินเข้ามา
"เอาล่ะค่ะ เหล่านางแบบไปเตรียมตัวแต่งหน้ากันได้แล้ว น้องผู้ชายรบกวนออกไปก่อนนะคะ น้องพิม ชุดฟินาเล่ มาให้เจ๊แต่งให้ มานั่งค่ะ"
ประโยคที่ออกมาจากปากพี่เซโกะ ทำให้มาลินีตัวชาไปทั้งตัว
'น้องพิม ชุดฟินาเล่'
ตายแล้ว นี่มันอะไรกัน มาลินีอุตส่าห์คิดว่าจะได้โอกาสทาบรัศมีันังพิมแล้ว แต่ในที่สุด นังพิมก็ยังเด่นที่สุดในงานจนได้
มาลินีตัวสั่นเทิ้ม มือกำแน่น
"น้องเมนี่ เป็นอะไรไปคะ" พี่เซโกะถาม
"ไม่มีอะไรค่ะ" มาลินีโกหก ใช่ เธอกำลังคิดถึงแต่เรื่องพิมได้ใส่ชุดฟินาเล่.... มาลินีอยากจจะกรี๊ดออกมาดังๆ เธอล้วงมือเข้าไปในกระเป๋าเพื่อหายากล่อมประสาท มาลินีพกยาชนิดนี้ติดตัวไว้มานานแล้วเพราะบางทีเธอรู้สึกว่าควบคุมตัวเองไม่ไ่ด้ บางทีตอนกลางคืนต้องกินยานอนหลับด้วยซ้ำ มาิลินีนึกอะไรออกบางอย่าง เมื่อคืนเธอทานยานอนหลับซองสุดท้ายพอดี วันนี้จึงแวะซื้อก่อนจะมาที่นี่ เพราะฉะนั้น ยานอนหลับซองใหม่ จึงอยู่ในกระเป๋าสีดำของเธอนั่นเอง!
มาลินีเริ่มคิดถึงแผนการที่ตัวร้ายในละครโทรทัศน์ทำกันบ่อยๆ ก่อนอื่น ต้องหาน้ำหรือเครื่องดื่มอะไรก็ได้ที่นังพิมมันจะกิน มาลินีคิดจนเริ่มปวดหัว
"น้องเมนี่คะ" เสียงพี่เซโกะเรียก มาลินีขานรับ
"ทำไมยังไม่แต่งหน้าอีกคะ"
"เมนี่รอคิวอยู่ค่ะพี่"
"ว่างอยู่ใช่มั้ย เอางี้ ไปซื้อกาแฟลาเต้ที่สตาบัคส์ให้พี่หน่อยสิ เอามาให้พิมด้วยนะ"
มาลินีคิดในใจ หนอย ใช้ฉันไปซื้อให้ตัวเองยังไม่พอ ยังให้ไปซื้อให้นังพิมอีก อยากจะกรี๊ดออกมาดังๆ
"ค่ะ เอ่อ พิม เอาเหมือนกันใช่มั้ย"
"เราเอาชาเขียวดีกว่า ขอบคุณมากนะเมนี่"
"จ้ะๆ" มาลินีรับเงินแล้วเดินออกมา เธอคิดแต่วิธีจัดการกับพิม เอ๊ะ เดี๋ยวก่อน ชาเขียวนี่มีนังพิมสั่งคนเดียวนี่นา หมายความว่า นังพิมก็ต้องกินชาเขียวแก้วนี้แน่นอน ดีเหมือนกัน มาลินีจะได้แอบใส่ยานอนหลับไปแบบเนียนๆ โดยไม่ต้องหาที่แอบใส่ในห้องแต่งตัว
งานแฟชั่นโชว์เริ่มไปได้สักระยะหนึ่งแล้ว ทุกคนมัวแต่ไปออกันหน้าเวที มาลินีเดินเสร็จเป็นคิวแรก เธอลงมาข้างเวที พี่เซโกะเดินเข้ามาพูดด้วย
"เมนี่ ไปตามน้องพิมที่ห้องน้ำให้หน่อยสิ หายไปตั้งนานแล้ว"
"ได้ค่ะ" มาิลินีเดินมาที่ห้องน้ำหลังเวที เข้าค้นดูทีละห้อง ก็พบกับร่างพิม นอนอยู่ในห้องสุดท้าย มาลินียิ้มสะใจ...
ทุกคนโกลาหลกันไปหมด เพื่อหานางแบบเิดินชุดฟินาเล่แทนพิมที่ปลุกไม่ตื่น มาลินีอยากใส่ชุดนั้นแทนแทบใจจะขาด แต่ยับยั้งใจเอาไว้ไม่ให้เสนอตัวเอง เพราะกลัวจะดูน่าสงสัยมากไป แค่พิมไม่ได้เดินแบบงานนี้ มาลินีก็สะใจพอแล้ว
โชคดีมากที่พิมมีโรคประจำตัวเป็นโรคความดันต่ำพอดี ทำให้ไม่มีใครสงสัยมาลินีเลย
มาลินีกลับมาบ้านแล้วนั่งหัวเราะดีใจอยู่คนเดียวในห้อง สักพัก โทรศัพท์ของเธอก็ดังขึ้น
"ว่าไงกิ่ง" มาลินีรับโทรศัพท์อย่างอารมณ์ดี
"วันนี้ไปเดินแบบมาหรอ"
"ใช่ เป็นไง สวยใช่มั้ยล่ะ" มาลินีภาคภูมิใจอย่างมาก
"ทำไมไม่เห็นชวนเราไปบ้างเลย"
"ก็เธอไม่เห็นบอกว่าอยากไป" มาลินีเริ่มหงุดหงิด ทำไมฉันจะต้องชวนเธอไปด้วย ยัยกิ่งกนก
"ก็ เราไม่รู้นี่นา"
มาลินียังไม่ทันจะพูดอะไร ก็มีสายซ้อนเป็นเบอร์แปลกๆเข้ามา เธอตัดสินใจรับเพราะว่าไม่อยากคุยกับกิ่งกนกแล้ว
"สวัสดีค่ะ นั่นใครคะ"
"สวัสดีครับเมนี่ เรา กร เองนะ" เขาคือภากร แฟนของพิมนั่นเอง
"กร เอ่อ มีธุระอะไรอะ" มาลินีตกใจ หรือว่า เขารู้เรื่องที่เธอแกล้งนังพิม
"เราแค่อยากจะบอกเธอว่า วันนี้เธอสวยมากเลยนะ"
มาลินีตกใจ ทำไมอยู่ดีๆภากรถึงโทรมา แล้วแค่บอกว่า เธอสวย
"ทำไมอยู่ดีๆเธอถึงมาชมเรา"
"ทำไมล่ะ แค่นี้ชมไม่ไ่ด้หรอ แล้วนั่นทำอะไรอยู่"
"กำลังจะนอน"
"อยู่คุยเป็นเพื่อนกันก่อนสิ"
มาลินีคิด ภากรคงเป็นพวกผู้ชายนิสัยเพลย์บอยทั่วไป ไม่ได้จริงใจอะไรกับพิม เวลาเห็นผู้หญิงคนไหนโดดเด่น ก็อยากจะเข้าหา และ เก็บแต้ม มาลินีรู้ทัน แต่ว่าในเมื่อเธอได้คุยกับภากร มันก็เหมือนกับเป็นการทำร้ายพิมไปในตัวด้วย เธอจึงตัดความคิดที่จะวางสายภากรออกไป...
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น