ระบำเสน่หา

ลำดับตอนที่ #3 : พิษสวาท

ทิพรตีและลูกสาวทั้งสอง ต้องคอยรับใช้ฟามิลาและคริตแทบทั้งวัน จนแทบไม่มีเวลากระดิกตัว อันที่จริง สาวใหญ่ก็ไม่ค่อยจะชอบลูกเขยเลี้ยงของตนเองนัก เพราะแค่เข้ามาอยู่บ้านไม่นาน ก็วางท่าซะใหญ่โต แค่เมื่อหล่อนคิดอีกที เขาก็ถือว่ามีสิทธิ์ เพราะเป็นสามีของนายใหญ่อย่างฟามิลา นายคริต นอกจากจะหลงใหลในความงามของฟามิลาแล้ว ยังเผื่อแผ่ไปถึง วรันตีและจิรกาด้วย

วันหนึ่ง ขณะจิรกากำลังทำงานบ้าน และ นายคริตกำลังนั่งอ่านหนังสืออยู่ในห้องรับแขกของบ้าน ฟามิลาออกไปเที่ยวเล่นกับกานติยาที่ในเมือง ส่วนทิพรตีกับวรันตีไปจ่ายตลาด

"จิรกา พี่หิวน้ำจัง"  คริตพูดกับหญิงสาว

"เดี๋ยวน้องกาไปรินให้ค่ะ" จิรกาเดินไปที่ครัว และกลับออกมาพร้อมแก้วน้ำ ที่ยกมาให้คริต ทันใดนั้น ชายหนุ่มก็ดึงตัวจิรกาลงมาที่โซฟา แล้วพยายามกอดหอม

"พี่คริตปล่อยกาเถอะค่ะ" จิรการ้องขึ้น

"จะปล่อยได้ไงล่ะจ๊ะ น้องกาสุดที่รักของพี่ พี่ชื่นชมน้องกาตั้งแต่แรกเห็นแล้ว"

"แต่พี่มีพี่แฟมอยู่แล้วนะคะ" จิรกาพูด

"แต่ไมไ่ด้หมายความว่าพี่จะมีจ้องกาไม่ได้นี่จ๊ะ" คริตพูดพร้อมกอดรัดหญิงสาวอย่างหลงใหล จิรกาเริ่มปล่อยใจไปตามอารมณ์ เพราะความงามบนรูปของชายหนุ่ม ก็ทำให้หญิงสาวชื่นชอบไม่น้อยตั้งแต่แรกเห็นเช่นกัน และเมื่อมาถึงขั้นนี้ ทั้งสองจึงพร้อมกายตกเป็นของกันและกันในช่วงเวลานั้น



.................................................................................................................................



ที่ปราสาทของราชวงศ์แทนัส ในช่วงเวลาอาหารค่ำ ราชินีไอวกาและองค์หญิงซังยา ถูกรับเชิญมาเสวยอาหารที่นี่ด้วย

"ชายเสตร มานั่งกับน้องซังยาสิลูก" ราชินีจินดาราเริ่มจัดแจงที่นั่ง เจ้าชายเสตรวุธทำตามอย่างว่าง่าย องค์หญิงซังยาประจบประแจงเจ้าชายด้วยการตักข้าวให้ ชิดชยะที่ยืนประจำการได้แต่มองด้วยความเจ็บปวด ที่หญิงสาวที่ตนเองรักไปใกล้ชิดกับชายอื่น

โยนาและพอนลีน เพื่อนสาวใช้ รู้สึกหมั่นไส้องค์หญิงซังยาอย่างมาก จึงคิดจะแกล้งด้วยการใส่ยาถ่ายลงไปในขนมนมเนย แต่นาตาชาเข้ามาเห็นเสียก่อน จึงมาขัดขวางได้ทัน

"นี่แกสองคนจะทำอะไรน่ะ" นาตาชาถาม

"เปล่า ก็แค่ตกแต่่งอาหารเพิ่ม ไม่ดีรึไงยะ"

"นี่มันหญ้าที่อยู่ในป่าที่นา มันมีฤทธิ์เป็นยาถ่าย ฉันเคยได้ยินป้าชุบอก แกจะเอามาใส่ในขนมทำไม" นาตาชาต่อว่า

"ไม่ใส่ก็ได้ ไปเถอะโยนา เบื่อพวกชอบจับผิด" พอนลีนพูดแล้วพาโยนาเดินออกไป นาตาชามองตามอย่างอ่อนใจ แต่ไม่คิดเอาเรื่อง เพราะเห็นแก่ความเป็นเพื่อนของทั้งสอง


วันต่อมา นาตาชามาเที่ยวในเมืองและจ่ายตลาดกับป้าชุตีริน และได้มาเห็นคริตเดินซื้อของอยู่กับจิรกา หญิงสาวเห็นเขาเดินเข้าไปในร้านทอง และเดินออกมากับตลับทองสวยงามที่เขาซื้อให้จิรกา

"ป้าชุ ป้าจำนังฟามิลาที่ฉันเคยเล่าให้ฟังได้มั้ย"

"จำได้ ทำไมเรอะ"

"ก็นั่นน่ะ ผัวมัน แต่มาเดินกับจิรกา ญาติฉันเอง ฉันว่ามันโดนผัวสวมเขาให้แล้วล่ะ" นาตาชาพูด แล้วยิ้มออกมาอย่างสะใจ

"แล้วแม่นาตาชาจะไม่เข้าไปทักญาติหล่อนหน่อยเหรอ"

"ไม่ล่ะ ไม่ค่อยได้สนิทกัน เดี่ยวมันจำฉันไม่ได้แล้วฉันขี้เกียจอธิบาย"


..............................................................................................................................


จิรกาและคริตแอบคบกันอย่างลับๆโดยไม่มีใครรู้ ฟามิลามักชอบออกไปเที่ยวเล่นที่ลำธารในป่าหรือช้อปในเมืองกับกานติยาเสมอ คริตและจิรกาจึงเลือกจะไปคนละที่กับที่ฟามิลาไป เพื่อหลีกเลี่ยงการพบเจอ วรันตีแปลกใจที่ช่วงนี้ จิรกามีเสื้อผ้าสวยๆใหม่ๆใส่หลายชุด จึงลองถามน้องสาว แต่ก็ได้คำตอบว่า

"ทำไมหรอ  พีอิจฉาฉันละซี"

วรันตีและทิพรตีรู้สึกแปกลใจกับความเปลี่ยนแปลงของลูกสาวมาก จากเคยเป็นคนเรียบร้อย น่ารัก กลับกลายเป็นคนแข็งกระด้าง ขี้โวยวาย แต่เป็นกับแม่และพี่สาวเท่านั้น จิรกายังไม่กล้าทำอย่างนั้นกับ ฟามิลา เพราะกลัวโดนตบเอา