ลำดับตอนที่ #18
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #18 : ความจริงปรากฏ
ราชาเสตรวุธกลับจากล่าสัตว์ ก็ไม่พบชายาทั้งสอง
"นี่เมียฉันไปไหนเนี่ย ทั้งสองคนเลย" เสตรวุธบ่นอย่างไม่เข้าใจ เขาเดินลงไปที่ครัว พบนาตาชาอยู่เพียงคนเดียว
"นี่หายไปไหนกันหมดเนี่ย"
"เห็นว่าในเมืองมีละครเล่นน่ะเพคะ คนในวังเลยตามไปดูกันหมด" นาตาชาพูด ตามที่ฟามิลาบอกไว้
"เขาบอกไหม ว่าจะกลับกันเมื่อไร"
"มิทราบเพคะ"
ราชาเสตรวุธเดินออกไป
ทันใดนั้น คริตก็โผล่เข้ามาหา นาตาชา
"นาตาชา พี่มีเรื่องจะขอร้องให้เธอช่วยหน่อย"
"ช่วยอะไรเล่า"
"ทำตามที่พี่จะบอก ให้เร็วที่สุด พี่ต้องรีบไปแล้วเดี๋ยวจะไม่ทันการ แล้วนี่ท่านพีชยะไปไหนซะล่ะ"
"เห็นตามน้าทิพออกไปน่ะค่ะ"
.......................................................................................................
ฟามิลากับโยนามาที่ประตูทางเข้าป่าพร้อมกับพอนลีน โยนาพบกับ พวกทิพรตีก็แปลกใจ
"นี่พวกแกมาทำอะไรกันที่นี่" โยนาถาม
"มาร่วมกันกินหญ้า พร้อมกับแกยังไงล่ะ" ฟามิลาบอก ทันใดนั้น วินต์ ลดา และ กานติยาก็เข้ามา พร้อมกับปืน
กานติยาพูด
"อยู่เฉยๆ ไม่งั้นฉันยิงพวกแกไส้แตกแน่"
"นี่แกหลอกฉันเหรอ นังฟามิลา" โยนาโมโห
"หุบปากเถอะน่า่ เดี๋ยวพวกแกก็ตายพร้อมกันหมดแล้ว แต่ออกไปไกลๆกว่านี้หน่อย เผื่อจะทำลายศพได้ง่ายๆ" ฟามิลาพูดอย่างสะใจ
.....................................................................................................
"พระราชา แย่แล้วเพคะ" นาตาชาเรียกเสตรวุธ
"มีอะไรรึ"
"คุณแฟมเพคะ คุณแฟมจะฆ่าคุณโยนา อยู่หลังวังเพคะ"
"อะไรนะ แล้ว ทั้งสองเป็นยังไงบ้าง"
"ยังทะเลาะกันอยู่เพคะ หม่อมฉันว่า รีบพาทหารไปช่วยแยกดีกว่านะเพคะ
"ดี งั้นเราขอเรียกพวกทหารก่อน"
.....................................................................................................
ฟามิลาเริ่มคลุ้มคลั่ง
"นังทิพรตี แกจำได้ไหม ว่าแกทำอะไรกับฉันไว้ แกแย่งพ่อไปจากฉัน แกรู้ไหมว่าฉันคิดถึงพ่อมากขนาดไหน"
"แต่ทิพไม่เคยคิดร้ายกับคุณเลยนะคะ ทิพอยากเป็นแม่ที่ดีของคุณ"
"อย่ามาทำเป็นพูดดี ฉันว่าแก สมควรตายเป็นคนแรกมากที่สุด กานติยา เอาปืนมาให้ฉัน ฉันจะยิงนังนี่เป็นคนแรก" กานติยาเดินไปส่งปืนให้
"อย่านะ แฟม ลูกพ่อ" เสียงพีชยะ ดังมาทางด้านหลังของฟามิลา
"พ่อ" ฟามิลาตกใจ
"ทำไมแกถึงทำตัวแบบนี้"
"ไม่จริงนะพ่อ พ่อเข้าใจฉันผิดนะ"
"พ่อรู้ความจริงทุกอย่างหมดแล้ว แฟม ลูกกลับตัวซะเถอะ ทุกอย่างยังไม่สายนะลูก"
"ไม่ ฉันอุตส่หา์ลงทุนลงแรง ทั้งฆ่าพระราชาราชินี แล้วพ่อจะให้ฉันหยุดได้ไง มันก็สูญเปล่านะสิ"
ฟามิลาไม่รู้ตัวเลยว่า ราชาเสตรวุธผ่านมาได้ยินคำพูดประโยคนั้น
"นี่เธอเป็นคนฆ่าท่านพ่อท่านแม่เหรอ"
ฟามิลาหันมาอย่างตกใจ
"ไหนๆก็ไหนแล้ว ฉันจะบอกให้หมดเลย อีผู้หญิงที่แกเจอในงานเลี้ยงนั่นน่ะ ไม่ใช่ฉันหรอก แต่เป็นอีนังจิรกานู่น เชอะ แค่นี้ก็จำไม่ได้ ไอ้บื่อเอ๊ย แล้วฉันก็เป็นคนฆ่าพ่อแม่ของแกเอง ก็มันอยากงกทำไมเล่า"
เสตรวุธฟังอย่างช้ำใจ
ทหารเข้าควบคุมตัว วินต์ ลดา และ กานติยา เอาไว้
ทันใดนั้น คริตก็โผล่เข้ามาทางด้านหลัง ใช้มีดขู่ฟามิลา
"พอซะที ฟามิลา ไม่งั้น ฉันจะกำจัดเธอด้วยตัวของฉันเอง"
"นี่แกกล้าเอามีดมาสู้กับปืนหรอ"
"เป็นไงเป็นกัน" คริตพุ่งมีดใส่ฟามิลา ฟามิลายิงปืนใ่ส่คริต ทันใดนั้นก็เกิดเหตุการณ์ไม่คาดฝันขึ้น พ่อมดพีชยะ เข้ามาขวางกลางไว้ทำให้โดนทั้งกระสุนและมีดเต็มๆ
"พ่อ"
"คุณท่าน"
ทิพรตีเข้ามาหาพีชยะ
"พี่อย่าเป็นอะไรนะ อยู่เป็นเพืื่่่อนน้องก่อน"
"ฝากดูแล ลูกพี่ด้วย" พีชยะบอก ก่อนสิ้นลมหายใจ
ฟามิลา ตกใจ กรี๊ดสุดเสียง แล้ววิ่งหนีไป คริตรีบตามไป
ทันใดนั้น โยนาเจ็บท้องสุดชีวิต
"โอย จะคลอดแล้ว โอย"
ทุกคนรีบเข้าไปดูอาการของโยนา
....................................................................................................
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น