ระบำเสน่หา

ลำดับตอนที่ #16 : ความรัก

ราชินีฟามิลายังคงตกใจไม่หาย กับสิ่งที่ตัวเองทำลงไปทั้งหมด เธอมีอาการลนจนนาตาชาเริ่มสงสัย

"ฉันว่าราชินีแฟมต้องมีส่วนเกี่ยวข้องกับการหายไปของป้าชุตีรินแน่เลยนน้า"  นาตาชามาปรึกษากับทิพรตี

"ฉันก็ว่างั้น แต่ตอนนี้เราทำอะไรไม่ได้ก็ปล่อยๆไปละกัน ไม่แน่รอไปหน่อยชุตีรินอาจจะกลับมา"

บ่อน้ำนั้นถูกเลิกใช้ไป เพราะน้ำมีกลิ่นเหม็นจนใช้ไม่ได้

ไม่ค่อยมีใครสังเกตอาการของราชินีฟามิลานัก จนราชินี ฟามิลาคลอดธิดา นามว่า เจ้าหญิง โบวียา

โรงเลี้ยงม้ามีสองผัวเมียมาทำงานใหม่ ชื่อ ธี และ อังสยา มีลูกสาวน่ารักหนึ่งคน อังสยาคุยถูกคอกับวรันตีและจิรกามาก



หลังจากคริตได้รับการช่วยเหลือจากพ่อมดพีชยะ เขาก็ได้รับถ่ายทอดวิชาต่างๆจากพ่อมดมากมาย

พ่อมดพีชยะ นั่งทางในถึงลูกสาวที่ยังอยู่ในเมือง  และรู้สึกไม่ดี จึงเป็นห่วงลูกสาว ท่านพ่อมดชวนคริตกลับไปที่เมืองด้วยกัน

"เจ้าจะได้ไปสืบเรื่องของเจ้าด้วยไง"


คริตจำอะไรไม่ได้เลย นอกจากชื่อของตัวเอง..



...........................................................................................................


พ่อมดพีชยะและคริตเดินทางออกมาจากป่า และ ผ่านทางตลาด ทันใดนั้น เขาก็เห็นผู้หญิงคนหนึ่งที่เขาคิดถึงมาโดยตลอด เขาร้องเรียก

"แม่ทิพ"

ทิพรตีหันมาตามเสียงเรียก

"พีชยะ" ทั้งสองโผเข้าหากัน

"ทำไมคุณถึงทิ้งฉันไว้คนเดียว คุณหายไปไหนมา"

"ผมขอโทษ ที่ทิ้งคุณไป ว่าแต่ ยายแฟมลูกสาวผม ดูแลคุณดีหรือเปล่า"

"เอ่อ" ทิพรตีไม่กล้าพูด ทันใดนนั้น หล่อนก็เหลือบไปเห็น คริต ที่ยืนเก้ๆกังๆอยู่

"คริต นี่คริตมาอยู่กับคุณได้ไง คุณพีชยะ ฉันงงไปหมดแล้ว"

คริตเริ่มจำได้ลางๆ

"ผมเหมือนเคยรู้จักคุณ"

นาตาชาที่มากับทิพรตีจึงพูดขึ้น

"เอางี้ดีไหมคะ มีอะไรไว้กลับไปคุยกันที่วังดีกว่า หนูเห็นแล้วท่าทางเรื่องจะยาว"


"วัง หมายความว่าไง คุณทิพ"

"ไปเถอะค่ะ เดี๋ยวนากับน้าทิพจะช่วยกันเล่าเอง"

..................................................................................................................


ทั้งสองฝ่ายตั้งเล่าความจริงทั้งหมดให้กันและกันฟัง โดยมีคนใช้คนอื่นเข้ามาสมทบด้วย

"ผมจำได้หมดแล้ว แฟม แฟมคือคนที่ฆ่าผม วผมจำได้แล้ว"

"อะไรนะ ว่ามาสิพ่อคริต ลูกสาวฉันเป็นคนฆ่าแกงั้นเหรอ" พีชยะถาม

คริตพยักหน้า


"โธ่ แม่ทิพ นี่แฟมอยู่ไหน ฉันจะต้องสั่งสอนให้หลาบจำ"

"อย่าเลยค่ะ ปล่อยให้ทุกอย่างเป็นไปตามเวรตามกรรมเถอะ" ทิพรตีบอก

"นะคะคุณคริต ปล่อยคุณแฟมไปเถอะค่ะ สักวัน เธอจะสำนึกเอง ว่าสิ่งที่เธอทำมันผิด"

คริตชั่งใจอย่างหนัก  วรันตีเริ่มคิดแผนแก้แค้นให้น้องสาว