ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    ระบำเสน่หา

    ลำดับตอนที่ #15 : โฉด

    • อัปเดตล่าสุด 25 เม.ย. 53





    พลอยงาม เป็นลูกสาวของชุตีรินกับ นเรน คนขับราชรถในวัง พลอยงามมาขอพักอยู่กับ ชุตีรินได้สองสามวันแล้ว เนื่องจากทะเลาะกับสามีที่บ้าน  


    หญิงสาวตกใจเมื่อได้ยินเสียงคนร้องโวยวาย จึงรีบวิ่งขึ้นมาดู

    "นี่แกขึ้นมาที่นี่ได้ยังไง กานติยาถามอย่างตกใจ"

    "พลอยได้ยินเสียงคนโวยวายน่ะค่ะ เลยรีบขึ้นมาดู"

    "แล้วแกเห็นเหตุการณ์อะไรบ้างมั้ย" ฟามิลาตะคอก

    "มะ  ไม่ค่ะ พลอยไม่เห็นอะไรเลยค่ะ"  พลอยงามโกหก

    สองสาวไม่ไว้ใจพลอยงาม ฟามิลาพูดขึ้น

    "เอ่อ พลอยงาม ไปที่โรงม้ากับฉันหน่อยสิ ฉันจะขี่ม้าไปในเมืองน่ะ  แต่ไม่มีกุญแจโรงม้า เธอไปเอากุญแจที่ห้องพ่อเธอไขให้ฉันหน่อยสิ"

    "คุณแฟมเข้าไปหยิบได้เลยค่ะ ไม่มีใึีครกล้าว่าคุณแฟมหรอก" พลอยงามพยายามบ่ายเบี่ยง เพราะกลัวสองสาว

    "ถ้าพ่อเธออยู่ล่ะ แล้วฉันเป็นผู้หญิง เข้าไปหาพ่อเธอที่ห้อง ใครเห็นจะไม่นินทาเข้าหรอ ไปเร็ว แล้วฉันไปรอที่โรงเลี้ยงม้านะ"

    "ค่ะ" พลอยงามกลัว แต่ก็ต้องรับคำ




    พลอยงามไปเอากุญแจที่ห้อง โดยที่ นเรนไม่อยู่  หญิงสาวเดินมาที่โรงเลี้ยงม้า แต่ก็ไม่พบใคร

    ทันใดนั้น ก็มีไม้ฟาดมาที่ศีรษะของพลอยงามอย่างแรง



    "ขอโทษด้วยนะจ๊ะ แต่ช่วยไม่ไ่ด้ อยากมาแส่ไม่เข้าเรื่องดีนัก"  เสียงของฟามิลาพูดขึ้น กานติยาเข้ามาช่วยยกตัว  พลอยงาม แล้วไปที่บ่อน้ำข้างหลัง สองสาวช่วยกันโยนตัวพลอยงามลงไป

    "เท่านี้ ก็จะไม่มีใครรู้ ว่าพวกเราวางแผนฆ่าอีแก่นั่น" กานติยาบอก



    .......................................................................................................


    พิธีศพของทั้งสามผ่านพ้นไป ด้วยความเศร้าสลดเสียใจของคนในเมือง ยกเว้น ฟามิลา ที่ได้ขึ้นเแท่นเป็นราชินี ชุตีรินพบจดหมายของพลอยงามในห้อง ใจความว่าลูกสาวกลับบ้านไปแล้ว

    พยาบาลสุภากลายเป็นแพะรับบาป โดนประหารชีวิต


    ต่อมาไม่นาน โยนาก็ตั้งท้องอีกคน  เป็นที่ไม่พอใจแก่ฟามิลามาก เธอจึงนัดกานติยามานั่งปรับทุกข์

    "นี่มันอะไรกันนี่ ฉันอุตส่าห์วางแผนฆ่าพวกมัน จนได้สมบัติมา นี่ยังต้องมาแบ่งสมบัติให้ลูกนังโยนาอีกหรอ"

    "ใจเย็นๆนะ แล้วเราค่อยวางแผนฆ่ามันก็ได้ ขนาดลูกนังชุตีริน เรายังวางแผนกับแป๊บเดียวเอง ยังไม่มีใครรู้เลย ป่านนี้เป็นผีเฝ้าบ่อน้ำไปแล้ว"

    "คืนนี้แกมานอนกับฉันนะ พี่เสตรจะไปอยู่กับยังโยนาคืนนี้"




    สองสาวไม่รู้เลยว่า ชุตีรินที่ยืนอยู่หน้าประตู ได้ยินทุกอย่างเต็มๆ


    "ฉันช่วยเหลือแกมาตลอด แต่แกกลับทำกับฉันแบบนี้ ฉันปล่อยพวกแกไว้ไมไ่ด้แน่ๆ พลอยงาม แม่จะต้องแก้แค้นให้ลูก"




    คืนนั้น ชุตีริน แอบเขียนจดหมายสอดไว้ใต้หมอนของฟามิลา


    'มาหาชุที่โรงเลี้ยงม้า คืนนี้ ตอนสองยาม ไม่งั้น ชุจะแฉ เรื่องที่คุณปลงพระชนม์ราชาและราชินี'


    ฟามลิาและกานติยากลัวโดนแฉ

    "ฉันว่ามันรู้เรื่องที่เราฆ่าลูกสาวมันแน่ๆ"

    "งั้นเราก็ต้องจัดการมันอีกคน"




    ฟามิลาและกานติยาลงมาตามนัด พบนเรนและชุตีรินยืนอยู่ ชุตีรินโวยวาย

    "มาเสียทีนะ คนทรยศ" ชุตีรินพูด

    "แกคิดจะแฉฉันเหรอ นังขี้ข้า อย่าลืมสิ ว่าแกก็ช่วยฉันวางยาเหมือนกัน ถ้าแฉแกก็โดนด้วย"

    "งั้นชุ ก็จะแฉ เรื่องที่คุณแฟมสวมรอยเป็นจิรกา มาแต่งงาน ดีไหมล่ะคะ"

    "นี่แก !!" ฟามิลาตกใจ

    นเรนเข้ารวบตัวกานติยาไปที่บ่อน้ำ หญิงสาวพยายามขัดขืน ชุตีรินเงื้อมีดขึ้นจะแทงฟามิลา ฟามิลาวิ่งหนี ไปที่บ่อน้าเช่นกัน นเรนพยายามจะโยนกานริยาลงไป แต่กานติยารวบนวมกำลังเฮือกสุดท้ายพลิกตัว ทำให้ตัวนเรนเกาะอยู่ปากบ่อน้ำ ฟามิลาแย่งมีดจากชุตีรินมาได้ ชุตีรินเกาะอยู่ที่ปากบ่อน้ำเช่นกัน ฟามิลาใช้มีดแทงสุดแรง จนชุตีรินล้มลงตกลงไปในบ่อและดันร่างของนเรนตกลงไปด้วย


    "นี่ฉันฆ่าคนอีกแล้วหรอ" ฟามิลาตกใจ

    "ท่องไว้ เพื่อลูก และเพื่อเงิน" กานติยาบอก


    สองสาวทำลายหลักฐานและกลับขึ้นห้องตามเดิม



    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×