อสูรลวงรัก

"คุณก็แค่ผู้ปกครอง ไม่ใช่พ่อแท้ๆของฉัน จำเป็นมั้ยที่ฉันต้องทำตามที่คุณสั่งทุกเรื่อง!" เสียงตวาดไม่ยอมคนของ เทพี คีรีรักษ์ หญิงสาววัย 24 ปี ดังลั่นแสดงถึงความไม่พอใจ เธอจ้องชายตรงหน้าอย่างเอาเรื่อง ถึงแม้ว่าเขาจะน่าเกรงกลัวมากก็ตาม

"งั้นผมจะโทรไปเล่าเรื่องที่เกิดขึ้นทั้งหมดให้พ่อคุณฟัง"

ลอเรนโซ่ คัสตินโยนี ชายหนุ่มวัย 34 ปี กล่าวด้วยท่าทีเคร่งขรึม จ้องมองหญิงสาวกลับอย่างไม่หลบตา และทำให้เขาได้เห็นดวงตากลมโตที่เบิกกว้างขึ้นหลังจากได้ยินประโยคตอบโต้

"คุณจะบ้ารึไง ทำแบบนั้นฉันก็ถูกคุณพ่อเรียกตัวกลับล่ะสิ" คิ้วเรียวขมวดมุ่นคิดไม่ตก สมองหาทางออกให้กับตัวเอง เธอไม่อยากกลับไทย ไม่อยากกลับไปอยู่ในกรอบ ทำตัวเป็นคุณหนูแสนดี เรียบร้อยอีกต่อไป 

"งั้นคุณก็ต้องเชื่อฟังผม" ชายหนุ่มยิ้มมุมปากแทบจะมองไม่เห็น มองสาวน้อยตรงหน้า ที่ตอนนี้ดูเหมือนว่ากำลังคิดวิธีหาผลประโยชน์ให้ตัวเองอยู่

"นี่คุณ ฉันถามหน่อยเถอะ ฉันก็แค่ไปนั่งเล่นที่บาร์ มันจะอะไรนักหนา และมันก็เป็นบาร์ของคุณ ฉันทำไรผิด"

เธอไม่เข้าใจ แค่ไปนั่งเล่นคลายเครียด จิบค๊อกเทลฟังเพลง ทำไมผู้ชายตรงหน้าถึงทำอย่างกับว่าเธอไปฆ่าคนตาย

"นี่คุณยังไม่รู้ความผิดตัวเองอีกหรอ" ลอเรนโซ่ ถอนหายใจมองหญิงสาวที่ตั้งหน้าตั้งตาเถียงเขาฉอดๆ อย่างเอือมระอา

"ฉันไม่ได้ทำอะไรผิดเลยคุณลอเรนโซ่ คุณอคติกับฉันตั้งแต่เรายังไม่เจอกันด้วยซ้ำ" เทพีกล่าวอย่างไม่ยี่หระ แถมโยนความผิดให้ชายหนุ่มอีกต่างหาก

"นั่นไม่เกี่ยวกัน ผมจะไม่ว่าคุณเลย หากคุณไปนั่งเล่นเฉยๆ ไม่ได้เรียกเด็กๆ ของผมไปนั่งล้อมรอบ 7-8 คน!"

ลอเรนโซ่กล่าวเสียงหนัก ผู้หญิงอะไรเรียกผู้ชายไปนั่งดริ้งค์เยอะแบบนั้น แถมใจดีเป็นเจ้าบุญทุ่มเลี้ยงไม่อั้น นี่มาถึงวันแรกเขายังปวดหัวขนาดนี้ เห็นทีเขาต้องหาวิธีจัดการให้หลาบจำ!!