ลำดับตอนที่ #7
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #7 : ศัตรูหัวใจเริ่มลุกลาม(enemies hearts)
EP.7 ศัตรูหัวใจเริ่มลุกลาม(Enemies hearts)
<Custard Talk>
ทำไมฉันต้องมาเดินกลับบ้านคนเดียวอย่างนี้นะ-*- เพราะท็อปต้องอยู่ทำงานกลุ่มตอนเย็นที่โรงเรียน ฉันเลยต้องกลับก่อน แย่ที่สุด!! มิหนำซ้ำ
สำคัญที่สุด.. ยัยเปียโนยังอยู่กลุ่มเดียวกับท็อปด้วยอ่ะ>< ทำไมยัยนั่นถึงตามแฟนฉันแจ เหมือนกาแฟตามน้ำร้อนยังไงยังงั้นนะ
แถมฝนก็เหมือนจะตก ร่มฉันก็ลืมเอามา(ก็ปกติท็อปจะเอามาเผื่อฉันเสมอนี่นา)
เปาะ!แปะ! เสียงสายฝนเริ่มโปรยปรายลงมา ทำให้ฉันต้องหันรีหันขวางหา ที่หลบฝน
อย่างกระวนกระวาย
"ปริ้นนนนน!!!!"
รถเก๋งคันหรูวิ่งเข้ามาจอดข้างฟุตบาธที่ฉันยืนอยู่ ก่อนจะบีบแตร จนฉันสะดุ้งโหยง
กระจกรถเลื่อนลงเล็กน้อย ทำเห็นใบหน้าคนขับตั้งแต่หน้าผากลงมาถึงดวงตา
ซึ่งนั่นก็เพียงพอแล้ว เพราะฉันจำเขาได้ทันที!
"ซีโร่ 0_0"
"จะยืนอีกนานไหม? อยากหนาวเพราะเปียกฝนตายเหรอยัยบ้า!!!"
"-*- แล้วจะให้ฉันนอนรึไงเล่า!!"
"ฉันหมายถึง ให้เธอเดินมาขึ้นรถต่างหากยัยโง่"
".....(- - )"
"จะไปไหม! รอนานจนคอห่านที่บ้านฉันร้าวแล้วนะ!-*-"
ซีโร่ ทำเริ่มทำหน้าหงุดหงิดใส่ฉันแล้ว สายตาของเขาบอกกับฉันประมานว่า อยากนอนตายอยู่ข้างถนนนี่ไหม?><
ฉันเดินไปขึ้นรถของเขาเพราะไม่มีทางเลือก แล้วเขาก็ออกตัวแรงจนฉันหงายหลังทั้งที่ยังนั่งไม่เข้าที่เข้าทาง
"หึ่ย!! นายขับรถประสาอะไรยะ เห็นไหมหัวฉันจะฟาดเบาะตายแล้ว!"
"ฉันไม่เคยทำใครตาย เพราะหัวฟาดเบาะเลยนะ(- - ^)" ฉันนี่ไงย่ะ กำลังจะตาย ไหนจะไอ้การเหยียบคันเร่งแทบมิดไมล์ของหมอนี้อีก หัวใจแทบวายตายTT ช้าหน่อยได้ไหม บ้านฉันอยู่อีกไม่ไกล ไม่ต้องต้องเหยียบมาก
บ้านฉัน บ้านฉันอยู่ตรงนั้น นั่นไง^^
ฟิ้วววววว----ว ห่ะ! นั่นมัน มันผ่านบ้านฉันไปแล้วนี่(0 0)
"นายจะไปไหน! บ้านฉันอยู่ตรงนั้นนะ!" ฉันพยายามชี้มือชี้ไม้ให้เขาดู แต่เขาไม่สนใจสักนิดTT ^ TT
"ใครบอกล่ะ ว่าฉันจะพาไปส่งบ้าน^^"เขาหันมายิ้มจนตาหยี แต่มันไม่ได้น่ารักเลยสักนิดในตอนนี้ ฉันจะกลับบ้านนนนนน
"นายจะพาฉันไปไหนTT ไม่เอานะ! ถึงฉันจะไม่ถูกกับนาย แต่ก็ไม่น่าจะฆ่าจะแกงกันเลยนี่น้าา ซีโร่"
"(- -^)เธอนี่คิดไกลนะ คิดไปไหนยัยคัตเตอร์!! พอๆหยุดร้องซะที"
ฉันร้องให้ขี้มูกโป่ง แล้วกอดกระเป๋าตัวเองเอาไว้แน่น เหมือนแม่ลิงหวงลูก- -^
"อย่าทำอะไรฉันเลย เกลียดกันก็บอกสิ! ทำไมทำแบบนี้T^T"
"-_-^^"
"นายเกลียดฉัน อยากจะฆ่าฉันทำไมไม่บอกT^T ฉันจะได้บอกลาท็อปกะแม่พ่อฉันก่อน ฮืออออ"
"-_-^^^"
"นายขับไปไกลเรื่อยๆแล้วน้าาT^T จะฆ่าฉันไกลขนาดนั้นเลยเหรอ แล้วใครจะหาศพฉันเจอล่ะ? ไม่เอานะ ฉันไม่อยากเป็นศพไร้ญาติT T"
"โถ่เอ๊ย!! เงียบซะที ฉันไม่ฆ่าคนที่ตัวเองชอบ เพราะไม่ถูกกันหรอก!ยัยงี่เง่า" เขาตวาดฉันดังมากเลยง่าาTT ฉันกลัว
"ทำไมนายถึงไม่บอกเล่า ว่าไม่ฆ่าคนที่ตัวเองชะ...!!0__0"
เมื่อกี้เขาบอกว่าชอบ! ชอบฉันงั้นเหรอ ฉันหันไปมองหน้าเขา เขากำลังหน้าแดง และแสดงสีหน้ากระอักกระอ่วน(-0-^)
"นะ นาย ชอบ ฉันเหรอ?><"
"ช่วยไม่ได้ ฉันหลุดปากไปแล้ว- -^ไม่อยากจะแก้ตัว"
"แต่ฉัน ฉันมีแฟนแล้วนะ>< รักมากด้วย นายคงต้องอกหักแล้วล่ะ ไปชอบคนอื่นเถอะ ท็อปเขาดีที่สุดสำหรับฉันแล้วล่ะ!"
เขาเบรกรถกะทันหัน! แล้วหันมาด้วยสีหน้าโกรธ
"ก็คอยดู ว่าใครแน่กว่าใคร! อย่าหลงรักฉันล่ะกัน ฉันไม่มีวันปล่อยเธอแน่"
ทำไมฉันต้องมาเดินกลับบ้านคนเดียวอย่างนี้นะ-*- เพราะท็อปต้องอยู่ทำงานกลุ่มตอนเย็นที่โรงเรียน ฉันเลยต้องกลับก่อน แย่ที่สุด!! มิหนำซ้ำ
สำคัญที่สุด.. ยัยเปียโนยังอยู่กลุ่มเดียวกับท็อปด้วยอ่ะ>< ทำไมยัยนั่นถึงตามแฟนฉันแจ เหมือนกาแฟตามน้ำร้อนยังไงยังงั้นนะ
แถมฝนก็เหมือนจะตก ร่มฉันก็ลืมเอามา(ก็ปกติท็อปจะเอามาเผื่อฉันเสมอนี่นา)
เปาะ!แปะ! เสียงสายฝนเริ่มโปรยปรายลงมา ทำให้ฉันต้องหันรีหันขวางหา ที่หลบฝน
อย่างกระวนกระวาย
"ปริ้นนนนน!!!!"
รถเก๋งคันหรูวิ่งเข้ามาจอดข้างฟุตบาธที่ฉันยืนอยู่ ก่อนจะบีบแตร จนฉันสะดุ้งโหยง
กระจกรถเลื่อนลงเล็กน้อย ทำเห็นใบหน้าคนขับตั้งแต่หน้าผากลงมาถึงดวงตา
ซึ่งนั่นก็เพียงพอแล้ว เพราะฉันจำเขาได้ทันที!
"ซีโร่ 0_0"
"จะยืนอีกนานไหม? อยากหนาวเพราะเปียกฝนตายเหรอยัยบ้า!!!"
"-*- แล้วจะให้ฉันนอนรึไงเล่า!!"
"ฉันหมายถึง ให้เธอเดินมาขึ้นรถต่างหากยัยโง่"
".....(- - )"
"จะไปไหม! รอนานจนคอห่านที่บ้านฉันร้าวแล้วนะ!-*-"
ซีโร่ ทำเริ่มทำหน้าหงุดหงิดใส่ฉันแล้ว สายตาของเขาบอกกับฉันประมานว่า อยากนอนตายอยู่ข้างถนนนี่ไหม?><
ฉันเดินไปขึ้นรถของเขาเพราะไม่มีทางเลือก แล้วเขาก็ออกตัวแรงจนฉันหงายหลังทั้งที่ยังนั่งไม่เข้าที่เข้าทาง
"หึ่ย!! นายขับรถประสาอะไรยะ เห็นไหมหัวฉันจะฟาดเบาะตายแล้ว!"
"ฉันไม่เคยทำใครตาย เพราะหัวฟาดเบาะเลยนะ(- - ^)" ฉันนี่ไงย่ะ กำลังจะตาย ไหนจะไอ้การเหยียบคันเร่งแทบมิดไมล์ของหมอนี้อีก หัวใจแทบวายตายTT ช้าหน่อยได้ไหม บ้านฉันอยู่อีกไม่ไกล ไม่ต้องต้องเหยียบมาก
บ้านฉัน บ้านฉันอยู่ตรงนั้น นั่นไง^^
ฟิ้วววววว----ว ห่ะ! นั่นมัน มันผ่านบ้านฉันไปแล้วนี่(0 0)
"นายจะไปไหน! บ้านฉันอยู่ตรงนั้นนะ!" ฉันพยายามชี้มือชี้ไม้ให้เขาดู แต่เขาไม่สนใจสักนิดTT ^ TT
"ใครบอกล่ะ ว่าฉันจะพาไปส่งบ้าน^^"เขาหันมายิ้มจนตาหยี แต่มันไม่ได้น่ารักเลยสักนิดในตอนนี้ ฉันจะกลับบ้านนนนนน
"นายจะพาฉันไปไหนTT ไม่เอานะ! ถึงฉันจะไม่ถูกกับนาย แต่ก็ไม่น่าจะฆ่าจะแกงกันเลยนี่น้าา ซีโร่"
"(- -^)เธอนี่คิดไกลนะ คิดไปไหนยัยคัตเตอร์!! พอๆหยุดร้องซะที"
ฉันร้องให้ขี้มูกโป่ง แล้วกอดกระเป๋าตัวเองเอาไว้แน่น เหมือนแม่ลิงหวงลูก- -^
"อย่าทำอะไรฉันเลย เกลียดกันก็บอกสิ! ทำไมทำแบบนี้T^T"
"-_-^^"
"นายเกลียดฉัน อยากจะฆ่าฉันทำไมไม่บอกT^T ฉันจะได้บอกลาท็อปกะแม่พ่อฉันก่อน ฮืออออ"
"-_-^^^"
"นายขับไปไกลเรื่อยๆแล้วน้าาT^T จะฆ่าฉันไกลขนาดนั้นเลยเหรอ แล้วใครจะหาศพฉันเจอล่ะ? ไม่เอานะ ฉันไม่อยากเป็นศพไร้ญาติT T"
"โถ่เอ๊ย!! เงียบซะที ฉันไม่ฆ่าคนที่ตัวเองชอบ เพราะไม่ถูกกันหรอก!ยัยงี่เง่า" เขาตวาดฉันดังมากเลยง่าาTT ฉันกลัว
"ทำไมนายถึงไม่บอกเล่า ว่าไม่ฆ่าคนที่ตัวเองชะ...!!0__0"
เมื่อกี้เขาบอกว่าชอบ! ชอบฉันงั้นเหรอ ฉันหันไปมองหน้าเขา เขากำลังหน้าแดง และแสดงสีหน้ากระอักกระอ่วน(-0-^)
"นะ นาย ชอบ ฉันเหรอ?><"
"ช่วยไม่ได้ ฉันหลุดปากไปแล้ว- -^ไม่อยากจะแก้ตัว"
"แต่ฉัน ฉันมีแฟนแล้วนะ>< รักมากด้วย นายคงต้องอกหักแล้วล่ะ ไปชอบคนอื่นเถอะ ท็อปเขาดีที่สุดสำหรับฉันแล้วล่ะ!"
เขาเบรกรถกะทันหัน! แล้วหันมาด้วยสีหน้าโกรธ
"ก็คอยดู ว่าใครแน่กว่าใคร! อย่าหลงรักฉันล่ะกัน ฉันไม่มีวันปล่อยเธอแน่"
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น