ลำดับตอนที่ #2
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #2 : ความน่ารำคาญของเพื่อนสนิท(be annoying)
EP.2 ความน่ารำคาญของเพื่อนสนิท(Be annoying)
".................."
"น่ารักจริงๆเรยน้าา>< เทพบุตรสุดหล่อของฉัน..."
"ปัญญาอ่อน!......"
"ห๊า! ซีโร่นายมาอยู่ตรงนี่ตั้งเเต่เมื่อไหร่?!" ให้ตายสิหมอนี้มาอยู่ข้างหลังฉันตั้งเเต่ตอนไหนกัน(ตูกำลังเพ้อเบย-_-')
"มาตั้งเเต่ เธอกำลัง จ๊วบบบ! กะเทพบุตรสุดทีนนน นั่นน่ะ"เขาพูดเเล้วทำปากจู๋ พลางขยิบตาข้างเดียว น่าหมั่นใส้นัก!>_<*
"หนอย..ไอ้หูดำ อย่ามาว่าสุดหล่อของฉันนะ"
"หาอย่างนั้นน่ะเหรอ หล่อ!? งั้นพี่ก็ขั้นเทพแล้วน้อง5555"
ซีโร่ทำท่าเก๊กหล่อสุดๆ.....(เอิ่ม! ไอปัญญาอ่อน)
ฉันไม่อยากจะเสวนากะไอ้เพื่อนขี้เก๊กนี่นักหรอก คิดว่าหล่อนักเหรอ? (อันที่จริงก็หล่อมากนะ^///^ กิกิ)
ฉันรีบเดินหันหลังเข้าห้องทันที...
"เห้ย! ถึงเถียงไม่ออกเลยเหรอ? อย่าเพิ่งหนีเด้ !"
"เห๊? ใครหนีนาย ฉันก็เเค่ไม่อยากจะ say ! จบป่ะ "
"อ้าว แล้วเธอจะคุยกับใครล่ะ? ลืมเเล้วเหรอ ว่ามีฉันเป็นเพื่อนเเค่คนเดียว! ^0^ 555"
เออ...ตูลืม ! เฟ็ดเฟ่!....อะฮึ อะฮึ T^T อย่าตอกย้ำได้ไหม? (มันก็จริงของมันแหละ ฉันไม่มีเพื่อนคนอื่นนอกจากไอ้หมอนี้!)
"เอาน่าคัตเตอร์! ยังไงซะเเกก็มีฉัน อย่ากังวลไปเลยนะ ตูดหมึก^_^"
"ตูดหมึกบ้านแกดิ!>< แล้วก็อย่ามาเรียกฉันว่า คัตเตอร์! ฉันชื่อคัตตาร์ด "(แง่มๆ ทำมาเป็นพูดดี กะแล้วว่าต้องเย้ยหยัน)
9:00 น.
"เอาล่ะ นร.นั่งที่!!!"
เสียงอาจารย์สอนวิชาคณิตศาสตร์ ตะโกนลั่นห้อง หลังจากเข้ามาแล้ว พบว่า เพื่อนร่วมชั้น(ของฉันกำลังเม้าส์อย่างเมามัน)
".............................."หลังจากคุณครูตะโกนเราก็เงียบ
"วันนี้! ครูจะมาทบทวน เรื่องเเคลคูลัสเบื้องต้น!!"
เวรล่ะ! ตรูยังไม่ได้ทำT^T หัวใจเริ่มเต้นไม่เป็นจังหวะ ตึกตัก ตึกตัก (รู้งี้ขอยืม สมุดท็อบมาลอกซะก็ดี!!)
"...ซีโร่ !...." คัสตาร์ดหันไปโต๊ะข้างหลัง หวังจะพึ่งพาเพื่อน
"ฟี้-ฟี้-ฟี้" เวรกรรม! มันหลับเฉยเรยยย>,,< ชั่วโมงเรียนน่ะ เว้ย!!
"มัฑณา! เธอกระซิบกระซาบ หันซ้าย หันขวาทำไม?ห๊ะ "
"เอ่อ ปล่าว ปล่าวค่ะ จารย์' " เอาแล้วไง?T_T
"เอ้า เอาการบ้านมาส่งซิ!!" อ๊ากกกก! แฮ่ก แฮ่ก จะบอกไงดี ยังไม่ได้ทำ!><'' ตายๆๆๆๆๆ!
"อ่า เอ่อ "
"ไหนดูซิ?" อาจารย์เดินเข้ามา ที่โต๊ะฉันเเล้ว
OH! NO>>>>>ไม่น้าาาาา>< โดนๆแน่ ตายเเน่ไอ้ตาร์ดT_T
"เอ๊ะ! กันต์กวี!!! เธอแอบหลับในชั่วโมงเรียนเหรอ?"
"เง้อออ! ไรจาน'"ซีโร่งัวเงีย ขึ้นมามองหน้าอาจารย์พลางหาว "ฮ้าววว! แจ๊บๆ"
"เธอออกไปยืนขาเดียวหน้า ห้องเดี๋ยวนี้นะ!!?"
"ฮุ ฮุ ฮุ ไอ้เจ้าซีโร่เอย..เบี่ยงเบนความสนใจได้ดีจริงๆ "ฉันหัวเราะเบาๆ ใส่หน้าหมอนั่น สะใจๆ
"จาน'ทำโทษ ผมคนเดียวไม่ได้นะ!! ทีมัฑณา ไม่ทำการบ้านมา ทำไมไม่โดนล่ะคร้าบบบ^^"
"เฮือกกกก.... " ไอ้เสียศูนย์0_o แกๆ.....
"หื้มมมม! มัฑณา........."สายตาส่อแวว อันตรายปรายมาทางฉันอย่างช้าๆ ฮึ ฮึ ฮึ
......................................................................
ในที่สุดฉันก็ต้องมายืนขาเดียว เป็นเพื่อนไอเกือกนี้T^T แกทำร้ายยฉ้านนนนน.....อ๊ายยยยยยย>_<
อย่าให้มีโอกาสนะ เเกจะต้องเสียศูนย์มากกว่านี้แน่!!
ถึงตอนที่2 แล้ว ช่วยเข้ามาอ่านกันเรื่อยๆนะค่ะ ผิดพลาดประการใด ขออภัยมา ณ ที่นี้นะค่ะ ติชม,เเนะนำได้ค่ะ :)
"น่ารักจริงๆเรยน้าา>< เทพบุตรสุดหล่อของฉัน..."
"ปัญญาอ่อน!......"
"ห๊า! ซีโร่นายมาอยู่ตรงนี่ตั้งเเต่เมื่อไหร่?!" ให้ตายสิหมอนี้มาอยู่ข้างหลังฉันตั้งเเต่ตอนไหนกัน(ตูกำลังเพ้อเบย-_-')
"มาตั้งเเต่ เธอกำลัง จ๊วบบบ! กะเทพบุตรสุดทีนนน นั่นน่ะ"เขาพูดเเล้วทำปากจู๋ พลางขยิบตาข้างเดียว น่าหมั่นใส้นัก!>_<*
"หนอย..ไอ้หูดำ อย่ามาว่าสุดหล่อของฉันนะ"
"หาอย่างนั้นน่ะเหรอ หล่อ!? งั้นพี่ก็ขั้นเทพแล้วน้อง5555"
ซีโร่ทำท่าเก๊กหล่อสุดๆ.....(เอิ่ม! ไอปัญญาอ่อน)
ฉันไม่อยากจะเสวนากะไอ้เพื่อนขี้เก๊กนี่นักหรอก คิดว่าหล่อนักเหรอ? (อันที่จริงก็หล่อมากนะ^///^ กิกิ)
ฉันรีบเดินหันหลังเข้าห้องทันที...
"เห้ย! ถึงเถียงไม่ออกเลยเหรอ? อย่าเพิ่งหนีเด้ !"
"เห๊? ใครหนีนาย ฉันก็เเค่ไม่อยากจะ say ! จบป่ะ "
"อ้าว แล้วเธอจะคุยกับใครล่ะ? ลืมเเล้วเหรอ ว่ามีฉันเป็นเพื่อนเเค่คนเดียว! ^0^ 555"
เออ...ตูลืม ! เฟ็ดเฟ่!....อะฮึ อะฮึ T^T อย่าตอกย้ำได้ไหม? (มันก็จริงของมันแหละ ฉันไม่มีเพื่อนคนอื่นนอกจากไอ้หมอนี้!)
"เอาน่าคัตเตอร์! ยังไงซะเเกก็มีฉัน อย่ากังวลไปเลยนะ ตูดหมึก^_^"
"ตูดหมึกบ้านแกดิ!>< แล้วก็อย่ามาเรียกฉันว่า คัตเตอร์! ฉันชื่อคัตตาร์ด "(แง่มๆ ทำมาเป็นพูดดี กะแล้วว่าต้องเย้ยหยัน)
9:00 น.
"เอาล่ะ นร.นั่งที่!!!"
เสียงอาจารย์สอนวิชาคณิตศาสตร์ ตะโกนลั่นห้อง หลังจากเข้ามาแล้ว พบว่า เพื่อนร่วมชั้น(ของฉันกำลังเม้าส์อย่างเมามัน)
".............................."หลังจากคุณครูตะโกนเราก็เงียบ
"วันนี้! ครูจะมาทบทวน เรื่องเเคลคูลัสเบื้องต้น!!"
เวรล่ะ! ตรูยังไม่ได้ทำT^T หัวใจเริ่มเต้นไม่เป็นจังหวะ ตึกตัก ตึกตัก (รู้งี้ขอยืม สมุดท็อบมาลอกซะก็ดี!!)
"...ซีโร่ !...." คัสตาร์ดหันไปโต๊ะข้างหลัง หวังจะพึ่งพาเพื่อน
"ฟี้-ฟี้-ฟี้" เวรกรรม! มันหลับเฉยเรยยย>,,< ชั่วโมงเรียนน่ะ เว้ย!!
"มัฑณา! เธอกระซิบกระซาบ หันซ้าย หันขวาทำไม?ห๊ะ "
"เอ่อ ปล่าว ปล่าวค่ะ จารย์' " เอาแล้วไง?T_T
"เอ้า เอาการบ้านมาส่งซิ!!" อ๊ากกกก! แฮ่ก แฮ่ก จะบอกไงดี ยังไม่ได้ทำ!><'' ตายๆๆๆๆๆ!
"อ่า เอ่อ "
"ไหนดูซิ?" อาจารย์เดินเข้ามา ที่โต๊ะฉันเเล้ว
OH! NO>>>>>ไม่น้าาาาา>< โดนๆแน่ ตายเเน่ไอ้ตาร์ดT_T
"เอ๊ะ! กันต์กวี!!! เธอแอบหลับในชั่วโมงเรียนเหรอ?"
"เง้อออ! ไรจาน'"ซีโร่งัวเงีย ขึ้นมามองหน้าอาจารย์พลางหาว "ฮ้าววว! แจ๊บๆ"
"เธอออกไปยืนขาเดียวหน้า ห้องเดี๋ยวนี้นะ!!?"
"ฮุ ฮุ ฮุ ไอ้เจ้าซีโร่เอย..เบี่ยงเบนความสนใจได้ดีจริงๆ "ฉันหัวเราะเบาๆ ใส่หน้าหมอนั่น สะใจๆ
"จาน'ทำโทษ ผมคนเดียวไม่ได้นะ!! ทีมัฑณา ไม่ทำการบ้านมา ทำไมไม่โดนล่ะคร้าบบบ^^"
"เฮือกกกก.... " ไอ้เสียศูนย์0_o แกๆ.....
"หื้มมมม! มัฑณา........."สายตาส่อแวว อันตรายปรายมาทางฉันอย่างช้าๆ ฮึ ฮึ ฮึ
......................................................................
ในที่สุดฉันก็ต้องมายืนขาเดียว เป็นเพื่อนไอเกือกนี้T^T แกทำร้ายยฉ้านนนนน.....อ๊ายยยยยยย>_<
อย่าให้มีโอกาสนะ เเกจะต้องเสียศูนย์มากกว่านี้แน่!!
ถึงตอนที่2 แล้ว ช่วยเข้ามาอ่านกันเรื่อยๆนะค่ะ ผิดพลาดประการใด ขออภัยมา ณ ที่นี้นะค่ะ ติชม,เเนะนำได้ค่ะ :)
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น