ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    Baby baek ☁ chanbaek

    ลำดับตอนที่ #1 : baby ☁ intro

    • อัปเดตล่าสุด 14 ก.ค. 57



























     

            “ชานยอล ไปรับน้องฉันด้วยด่วนๆเลย”

     

     

          “ครับบบที่รักครับบบ”

     



            นี่แหละครับชีวิตคู่ ผม ปาร์ค ชานยอล อายุ 32 ครับบ เป็นแพทย์ที่โรงพยาบาลชื่อดังของเกาหลี ผมมีแฟนแล้วเธอเป็นคนที่สวยมากในสายตาผม เราคบกันมาเกือบจะห้าปีแล้วครับ มีแผนจะแต่งงานกันปลายปีหน้า ตั้งแต่ผมคบกันมาผมไม่เคยนอกใจเขาเลยแม้แต่น้อย แต่เรื่องนอกกาย......คงไม่ต้องถามหรอกครับที่รัก

     

     



            “พี่ชานนนนนนนน” น้องชายของว่าที่ภรรยาผมจู่ๆก็กระโดดขึ้นมากอดแถมเอาหน้าซุกคออีก ...... และทั้งร่างของพี่ชานก็ระเบิดเป็นโกโก้ครั้น

     


           “ใจเย็นๆครับน้องแบคคค” ผมยกตัวน้องขึ้นน้อยๆก่อนที่จงใจจะจับสะโพกมนของน้อง อ่าส์ แบบนี้สิครับเด็กดี

     


            “อ้ะ..พี่ชานฮะ แบคโตแล้วนะ” มือสวยฟาดลงไปแรงๆที่อกแกร่งอีกคน

     


            “โถ่ววว พี่แค่ทดสอบดูแค่นี้เองงง”

     


            “ทดสอบบ้าอะไรเล่า” น้องเขายู่ปากน้อยๆ ละลายเลยกรู...

     

     

     

     

            พอเรากลับถึงบ้านต่างฝ่ายต่างก็เงียบ.. ว่าที่ภรรยาคนสวยที่กำลังยื่นทำกับข้าวอย่างเอาเป็นเอาตาย ผมเดินไปพร้อมกับโอบกอดเธอจากทางด้านหลัง แล้วค่อยๆโน้มหน้าลงไปเอาจมูกถูกับคอหอม

     


            “อืม..ชานคะอย่าสิ” มือบางค่อยๆเอื้อมมาแกะมือของว่าที่สามีออก

     


            “มินอาครับ...เมื่อไหรคุณจะพร้อม” เสียงทุ้มปนกระเส่ากระซิบลงไปข้างๆกกหูของมินอาเบาๆพร้อมกับเป่าลมเข้าไปให้ใจหวิวเล่น

     


            “ชานยอล...คุณก็รู้ว่าฉันเป็นคนยังไง ไว้รอวันที่อะไรมันแน่นอนถึงวันนั้นฉันจะบอกคุณเอง” ผมได้แต่พยักหน้าน้อยๆก่อนจะเดินออกจากห้องครัวไป

     

     




            “นั่งทำการบ้านหรอหื้ม ?” ผมนั่งลงข้างๆเด็กดื้อกอ่นที่จะลูบผมน้องเบาๆ

     


            “ครับ...ม.6แล้วอะไรอะไรก็ยาก”

     


            “มันแน่อยู่แล้วว แบครู้มั้ยกว่าพี่จะผ่านช่วงนั้นมาได้แทบตายเลยแหละ”

     


            “แล้ว..พี่ชานผ่านมาได้ยังไงครับ”

     

     

     

     

     

     

     

     

     

     

     

     


            “โกงข้อสอบครับ ฮ่าๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ” ผมระเบิดหัวเราะจนเด็กที่นั่งข้างๆถึงกับทำหน้าบูด

     


           “แบคทำการบ้านต่อดีกว่าครับ” น้องก้มหน้าก้มตาทำต่อไม่แม้แต่จะเงยขึ้นมามอง ถถถถถถถ ก็ดูผมแกล้งสะขนาดนั้น

     


           “รีบทำไปไหนครับหื้ม?” โน้มหน้าลงไปกระซิบกกหูบาง ค่อยๆแลบลิ้นออกมาเลียเบาๆ

     


           “อืม..มมม....พี่ชานอย่าสิฮะ” ร่างกายเล็กที่น่าทะนุถนอมค่อยๆหันตัวมาแล้วนิ้วชี้น้อยๆก็ค่อยเขี่ยเทคไทสีน้ำเงินอ่อนอย่างเบามือ

     


            นี่คือคำว่าอย่าใช้ม้ายยยย?

     


            “หืม พี่ชานไม่ได้ยินเลยครับเด็กดี” มือหยาบค่อยๆเอื้อมไปบีบคลึงสะโพกบางจนเกิดเสียงครางอืออึงออกมาเบาๆ

     


            “อื้อ...พ..พี่ชานฮะ..อ่า” แบคฮยอนเม้มปากแน่น

     


            “คืนนี้อย่าล็อคห้องนะครับเด็กดี...” หอมแก้มบางก่อนที่จะเดินเข้าห้องของตนเองไป

     

     

            ไม่ต้องเดาหรอกครับ... ผมกับน้องแบคน่ะ เรามากกว่าคำว่าพี่เขยมานานแล้ว

     

     

     

     ._.•`•.¸¸.•´¯`•._.•`•.¸¸.•´¯`•._.





     

    talk :

    นี่เป็นฟิคเรื่องแรกเลยนะ สนองนีสสตัวเองนิดนึงงง
    ขอบคุณทุกคนที่หลงเข้ามาอ่านคะ ฝากเรื่องนี้ไว้ในใจด้วยนะคะ


    ถ้าชอบก็กด 
    เฟบ กันได้เลยย อย่าลืม เม้นท์ นะคะ ติดแท๊ก #ฟิคเบบี้แบค นะคะ ♥

    จะมาต่อให้เร็วๆนี้นะคะ

     

     

     

     

     

     

     

     

     

     

     








    © themy  butter
    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×