ลำดับตอนที่ #1
ตั้งค่าการอ่าน
ค่าเริ่มต้น
- เลื่อนอัตโนมัติ
- ฟอนต์ THSarabunNew
- ฟอนต์ Sarabun
- ฟอนต์ Mali
- ฟอนต์ Trirong
- ฟอนต์ Maitree
- ฟอนต์ Taviraj
- ฟอนต์ Kodchasan
- ฟอนต์ ChakraPetch
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : I am in love 1
“นี่ปิ่น แกดูในทีวีสิ”วิวารีโทรมาบอกปิ่นหยกว่าดาราสาวที่เธอชื่นชอบได้รับรางวัล
“ช่องไหนอะวีบอกมาสิ”เมื่อเพื่อนสาวบอกช่องถ่ายทอดสดเธอกดรีโมร์ทรัว
“เจอแล้วเจอแล้ว ว้าว พี่มุกดาราในฝันของฉันได้รางวัลผู้หญิงแห่งปีด้วยแก” นางแบบสาวร่างบางถึงกับเก็บอาการดีใจไว้ไม่อยู่ทำอย่างกับว่าเธอเองล่ะที่ได้รับรางวัลนั้น
“น้อยๆหน่อยแกทำอย่างกับแกรับเองอย่างนั้นแระ” วิวารีทักท้วงอาการปลื้มสุดขีดของเพื่อนรัก
“ฉันเคยคิดนะว่าสักวันฉันคงได้ร่วมงานกับพี่เขาบ้าง”
“แกฝันอีกแล้วนะปิ่นแกเป็นนางแบบถ่ายโฆษณา ส่วนพี่เขาเป็นนักแสดง”
“แต่วีพี่เขาก็มีถ่ายแบบ ถ่ายโฆษณาเหมือนกันแหละน่า”
“แต่คนละบริษัทกับแกเลย” ถึงแม้จะทำงานด้านบันเทิงเหมือนกันแต่โอกาสที่จะได้ทำงานร่วมกันกลับไม่มีเลย
“เฮ้อ! สักวันแหละน่าไอ้ปิ่น” ปิ่นหยกได้แต่บอกกับตัวเองว่าวันนั้นของเธอคงมาถึง
“เออ ไอ้ปิ่นเดี๋ยวไม่กี่วันพี่เขามีมิตติ้งกับแฟนคลับไม่ใช่หรอ เดี๋ยวแกก็ได้เจอพี่เค้าแล้วนี่หว่า” ใช่แล้วหล่อนมัวแต่ตื่นเต้นกับรายการรางวัลที่มุขรินทร์ดาราในดวงใจได้รับจนลืมเรื่องมิตติ้งแฟนคลับไปเลย
“ตื่นเต้นชะมัดเลยว่ะ” หญิงสาวทำหน้าราวกับเพ้อฝันเพราะอีกไม่กี่วันเธอก็จะได้พบดาราที่ตนชื่นชอบ
ทางด้านนักแสดงสาว(รุ่นใหญ่)อย่างมุขรินทร์ก็วุ่นกับนักข่าวที่ตอนนี้รุมสัมภาษณ์เธอถึงรางวัลที่ได้รับ
“คุณมุขค่ะรู้สึกอย่างไรบ้างค่ะกับรางวัลที่ได้รับในวันนี้”
“มุขเองก็ต้องขอบคุณแฟนคลับทุกคน คุณผู้ชม และนักแสดงคนอื่นด้วยที่คอยสนับสนุนมุขคอยให้กำลังใจมุขจนมุขได้รับรางวัลนี้” ตอนนี้เพื่อนนักแสดงและนักข่าวต่างร่วมแสดงความยินดีกับนักแสดงสาวฝีมือดีอย่างมุขรินทร์
นักแสดงมากความสามารถอย่างเธอใช่ว่าจะทำงานในวงการบันเทิงมาไม่กี่ชิ้นทั้งถ่ายแบบ โฆษณา ถ่ายปกนิตยาสาร ละคร ภาพยนตร์ ทำมาแล้วไม่รู้กี่อย่างแต่รางวัลที่ได้ก็ถือว่าเป็นผลของการทำงานที่เธอได้ทำ
เธอเองก็แสดงความยินดีกับคนอื่นๆด้วยเช่นกัน สิ่งที่ได้มาล้วนมาจากน้ำพักน้ำแรงทั้งนั้นเธอเองก็รักอาชีพนี้ถึงแม้จะมีธุรกิจส่วนตัวบ้างเพื่อไม่ให้งานว่างมือจนขาดรายได้ในยามที่ไม่มีงานแสดงแล้ว อีกไม่กี่วันก็จะมิตติ้งกับแฟนคลับแล้วคราวที่แล้วเธอจัดที่ร้านของเพื่อนแต่คราวนี้เลยเปิดบ้านตัวเองซะเลยเพราะลานบ้านกว้างขวางถึงจะไม่ได้อยู่ในตัวเมืองแต่เป็นบ้านไม้ดีไซน์ทันสมัยแถมบรรยากาศร่มรื่นมีระแนงยื่นออกมาจากชานบ้านมีไม้เลื้อยปกคลุมให้ร่มเงาแถมยังอากาศบริสุทธิ์ไร้ควันไอเสีย
“นี่ไอ้ปิ่นพี่มุขเขานัดมิตติ้งวันไหนล่ะ” วิวารีเอ่ยถามเพื่อนรักขณะขับรถไปยังสตูดิโอที่นัดถ่ายโฆษณาเครื่องสำอางตัวใหม่
“วันเสาร์นี้แหละแกตื่นเต้นเป็นบ้าเลย” ปิ่นหยกตอบวิวารีที่เป็นทั้งเพื่อนและผู้จัดการส่วนตัวเธอด้วย
“งั้นก็พรุ่งนี้แล้วสิ ฉันก็พลาดซีรี่ย์เกาหลีเรื่องโปรดสิย่ะ” วิวารีทำหน้างอเหมือนเด็กโดนขัดใจก่อนที่ปิ่นจะบอกว่า
“แกอยากดูก็ไม่ต้องไปสิ ฉันไปเองได้น่า”
“แน่ใจหรอแกไม่ให้ฉันไปด้วยแน่นะ”
“แน่ใจสิพี่เขานัดที่บ้านเขาชานเมืองนี้เอง” อีกคนที่ได้ฟังก็สบายใจมากขึ้นแถมยังทำหน้าซึ้งใจกับเพื่อนรักคนสวยไม่นานนักก็มาถึงสตูดิโอ
‘พรุ่งนี้แล้วสินะที่ฉันจะได้เจอตัวจริงของพี่มุข นอนไม่หลับเลยแหะเรา’ไม่คิดว่าจะอาการหนักได้ขนาดนี้ปิ่นหยกได้แต่คิดในใจกับความตื่นเต้นที่ตนเองมีในตอนนี้นอนกลิ้งไปกลิ้งมาอยู่บนที่นอนได้สักพักเมื่อคิดว่านอนไม่หลับแล้วเธอจึงหยิบสมุดบันทึกเล่มโปรดที่หน้ารองปกมีรูปเธอและมุขรินทร์ติดอยู่ทั้งยังมีรอยขีดเขียนเล็กน้อยว่า
“ฉันอาจจะไม่ดีพร้อมไม่สมบูรณ์แบบแต่ฉันพร้อมจะอยู่เคียงข้างเธอเสมอ”
By : ปิ่นหยก
แน่นอนหล่ะเธอไม่ได้แค่ปลื้มนักแสดงสาวรุ่นใหญ่อย่างมุขรินทร์ เธอหลงรักหล่อนแต่กลับไม่คิดที่จะครอบครองหล่อนไว้เองเธอเปิดไปยังหน้าที่เขียนค้างไว้ตอนหัวค่ำพร้อมกับบรรจงเขียนข้อความตรงกลางหน้ากระดาษหน้านั้นว่า
“พี่มุขค่ะ พรุ่งนี้จะได้เจอกันแล้ว ปิ่นตื่นเต้นจนนอนไม่หลับอยู่แล้ว ถึงพี่จะไม่รู้จักปิ่น แต่ปิ่นก็ชอบที่จะมองพี่อยู่ห่างๆแบบนี้ถึงแม้ว่าอยากจะร่วมงานด้วยสักครั้งหนึ่งก็ตาม” ตอนนี้ ใบหน้าหวานระบายไปด้วยรอยยิ้มหลับตาพริ้มก่อนที่ลมหายใจจะสม่ำเสมอ
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
กำลังโหลด...
1ความคิดเห็น