คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : บทนำ
อารัมภบท
จำได้หรือเปล่าว่าความรู้สึกครั้งสุดท้ายที่อยากปกป้องให้ดีที่สุดมันคือเมื่อไหร่กัน?
แล้วจำได้ไหมว่าความรักแท้ที่จริง มันค่อย ๆ สร้างมาจากความผูกพันที่เริ่มก่อตัวขึ้นทีละนิด และกลับมารู้ตัวอีกทีก็รักจนถอนตัวไม่ขึ้นไปซะแล้ว...
“ต้องทำยังไงพี่ถึงจะรักหนู?”
“อ้วนเป็นตุ่มยังกล้าแทนตัวเองว่าหนูอีก ยัยหมูเอ๊ย!”
“พี่กำลังบูลลี่หุ่นหนูอยู่นะ ก็กับข้าวที่แม่ทำมันอร่อยนี่”
“เหอะ!”
“อย่าชวนเปลี่ยนเรื่อง ตกลงหนูต้องทำยังไง”
“ไม่ต้องทำอะไร อยู่เฉย ๆ ไป พี่ชอบหนูผอม ๆ ไม่ใช่หนูเป็นตุ่มอย่างนี้”
“หนูจีบจนเหนื่อยแล้วนะ!”
“จีบตรงไหนวะ? มากวนทุกเช้าเนี่ย คนจะหลับจะนอน แล้วห้องเนี่ย จะปีนทำไมนักหนา ตกลงไปตาย พี่ไม่มีปัญญาคลอดไปคืนหรอกนะ”
“คิก ๆ ห่วงหมูเหรอ?”
“หมู?”
“ต่อไปหนูจะยอมเป็นหมูของพี่ก็แล้วกัน ตกลงพรุ่งนี้หมูมาจีบอีกนะ”
“ไม่ต้องมาแล้ว รำคาญ!”
“ก็เห็นเปิดประตูหลังห้องรอทุกวัน แบร่ ๆ”
“ยัยเด็กบ้าเอ๊ย! ประตูหน้ามีให้เข้า จะปีนทำไมนักหนา”
“ฮ่า ๆ อยากเจอก็ไม่บอก โอ๊ย!”
“เฮ้ย!”
ความคิดเห็น