ลำดับตอนที่ #5
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #5 : รักเรา...เก็บไว้ให้กัน ตอนที่ 4
แสงอาทิตย์ยามเช้าสาดส่องเข้ามา ทำให้คนตัวเล็กต้องลุกขึ้นจากที่นอนด้วยความงัวเงีย
มือบางขยี้ตากลมโตที่ตอนนี้บวมเป่งจากการร้องไห้หนักเมื่อคืน ก่อนจะเหลือบไปเห็นร่างที่คุ้นตา
นอนขดตัวงออยู่ที่เตียงข้างๆ เนื่องจากผ้าห่มได้ร่นไปอยู่ปลายเตียงเสียแล้ว
" ยังเหมือนเดิมเลยนะ" ร่างบางหวนนึกไปถึงครั้งเมื่อสมัยเด็กๆที่คนตัวโตคนนี้ก็ชอบถีบผ้าห่มอยู่เรื่อย
พอบอกก็จะเถียงคอเป็นเอ็นว่าไม่ได้ถีบเพราะตื่นมาผ้าห่มก็อยู่เรียบร้อยดี ก็นั่นเป็นเพราะเค้าห่มให้
ทุกครั้งต่างหาก!!!
คนตัวเล็กดึงผ้าห่มที่ปลายเตียงมาคลุมให้คนที่กำลังหลับใหลอย่างเบามือ
"เต๋า... ชามั่นใจนะว่าชาจำไม่ผิดคนแน่นอน ก็คนที่ชารักมาตลอด ชาจะลืมได้ยังไง บอกชาทีว่าเต๋าแค่ล้อเล่น
ใช่มั๊ย บอกสิ... ฮึก...ต๋าวววว "
คนตัวเล็กพูดพร้อมกับลูบใบหน้าคมนั้นพร้อมน้ำใสๆที่ไหลลงมาอาบแก้ม ก่อนจะประทับริมฝีปาก
ลงบนแก้มสากของคนตรงหน้า
"ชาทำตามสัญญาแร้วนะ จูบสัญญาของเรา"
"ชา เรียนเสร็จแล้วไปไหนรึป่าวอ่ะ" ต้นถามขึ้นเมื่อทั้งสองคนกำลังเดินออกจากห้องเรียน
วันนี้เป็นวันแรกของการเปิดเรียน การเรียนจึงยังไม่มีอะไรมากนัก ทำให้มีเวลาว่างพอสมควร
"ก็...ไม่นะ "
"ต้นนนนนนนนนนนนนนนน.....เจมส์มาแล้วววววว " เสียงใครบางคนดังขึ้นจากด้านหลัง
คชาแอบเห็นต้นทำปากขมุบขมิบว่า 'ไอ้หมีนี่ มาอีกแล้ว'
"ต้นนนนนนนนนนนนนน" เสียงข้างหลังยังคงดังขึ้นอย่างต่อเนื่อง แต่ไม่มีทีท่าว่า คนข้างตัวคชาจะหันไปตาม
เสียงเรียกนั้นเลย
"ต้น ต้น เค้าเรียกนายไม่ใช่เหรอ" คนตัวเล็กสะกิดเพื่อนเบาๆ เมื่อสายตาหลายคู่เริ่มมองมาที่เค้าสองคนแล้ว
"ชารีบเดินเถอะ ก่อนที่จะ..." ไม่ทันที่ต้นจะพูดจบ ร่างของใครบางคนก็มายืนขวางเค้าทั้งสองคนเอาไว้ซะก่อน
"เจมส์เรียกตั้งนานแล้วนะ ทำไม ต้นไม่หันล่ะ" เสียงคนข้างหน้าตัดพ้อซึ่งมันดูขัดกับบุคลิกซะเหลือเกิน
เหมือนหมีจริงๆด้วยแฮะ
"เรื่องของฉัน " ต้นตอบกลับไปอย่างไม่ยีหระ กับใบหน้าง้ำงอนั้น
"แต่วันนี้เรามีนัดกันนะ ได้เวลาแล้วด้วย"
"ฉันไปนัดกับนายตอนไหนกัน อย่ามามั่วนะ"
"ไม่รู้ เอาเป็นว่านัดแล้วกัน "
"นาย!!!"
"ป่ะ !! เดี๋ยวสายนะ" พูดจบคนตรงหน้าก็ดึงแขนต้นไปอย่างรวดเร็ว ซึ่งดูจากการขนาดตัวก็พอจะรู้ว่าการขัดขืน
ของต้นดูเหมือนจะไร้ประโยชน์
"ชา ช่วยด้วยยยยย นี่นายปล่อยนะ!!!"
"เอ่อ คชาใช่มั๊ย เราเจมส์นะเป็นรูมเมทของต้นน่ะ ยินดีที่ได้รู้จัก" เจมส์หันกลับมา ก่อนจะทักทายคชา
อย่างเป็นมิตร
"ไม่มีใครเค้าอยากรู้จักนายหรอก ไอ้หมี!!!" เสียงของคนที่กำลังโดนลากไปแหวขึ้นมา
ก่อนจะถูก 'ยัด' ใส่รถของคนที่ได้ชื่อว่า หมี
"อะ อืม ยินดีที่ได้รู้จัก ฝากดูแลต้นด้วยนะ"
"อืมมม งั้นเราไปก่อนนะ ไว้เจอกัน"
มาเร็วไปเร็วจิงๆแฮะ คู่นี้รุนแรงกันจริงๆ จะเป็นอะไรมั๊ยเนี่ยยย
คชาอมยิ้มเบาๆกับความรุนแรงของเพื่อนทั้งสองคน ก่อนจะเตรียมเดินกลับหอแต่ทว่าสายฝนก็เทลงมา
อย่างไม่มีปี่ไม่มีขลุ่ยทำเอาคนตัวเล็กที่กว่าจะหลบฝนได้ ก็ตัวเปียกไปกว่าครึ่งซะแล้ว!!!
"หนาวจัง ฝนมาตกอะไรตอนนี้นะ" ป้ายรถเมล์ที่ตอนนี้ไร้ผู้คน ดูจะเป็นที่หลบสายฝนได้ดีที่สุดในตอนนี้
ร่างบางยืนตัวสั่นเป็นลูกนก เนื่องจาก เสื้อเชิ้ตตัวบางที่ตอนนี้ยิ่งบางเข้าไปอีกเมื่อมันปียกปอนไปเพราะสายฝน
สายลมเย็นๆที่กระทบผิวนั้นทำเอาเย็นยะเยือกไปถึงข้างใน
"ขอหลบฝนด้วยคนได้มั๊ยครับ" เสียงทุ้มที่ดังขึ้น เรียกให้ร่างบางหันไป ก่อนจะพบกับชายหนุ่มหน้าตาดี
แต่ออกจะเซอร์นิดๆ จากมวยผมที่ถูกรัดไว้อย่างลวกๆนั่น
"อ๋อ ได้สิครับ"
"ขอบคุณครับ เอ่อ ผมชื่อ อ้น นะครับ แล้วคุณ...."
"เอ่อ ผม คชาครับ "
"คชา... เหรอครับ"
"ชื่อผมแปลกสินะครับ ใครๆก็บอกแบบนั้น "
"ไม่หรอกครับ ผมว่ามันเพราะมากเลยนะ"
"จริงเหรอ คุณเป็นคนที่สองที่พูดแบบนี้นะเนี่ยย"
"คนที่สอง... งั้นก็แสดงว่าเคยมีคนพูดแบบนี้แล้วงั้นเหรอครับ "
"ก็..เคยมีน่ะ แต่ช่างมันเถอะ ว่าแต่ อ้นไม่ต้องพูดเพราะขนาดนี้หรอก ดูๆแล้วเราน่าจะอายุเท่าๆกัน
เรียกเราว่าชาก็ได้" คนตัวเล็กบอกกับหนุ่มเซอร์ข้างๆตัวที่คำพูดดูจะขัดกับบุคลิกซะเหลือเกิน
"อ๋อ อืมได้"
"อ้นอยู่คณะสถาปัตย์ใช่มั๊ย"
"ชารู้ได้ยังไงน่ะ!!!"
"555 แค่มองอ้นปราดเดียวก็รู้แล้วล่ะ ก็ออกจะติสท์ซะขนาดนี้" คชาหลุดขำออกมาในรอบหลายชั่วโมง
กับท่าทางเหวอๆของหนุ่มเซอร์ตรงหน้า
ทำไม คุยกับอ้นแล้วรู้สึกสบายใจจังนะ ทั้งๆที่เราเพิ่งเจอกัน....
"งะ งั้นเหรอ อ๊ะ!!! ฝนหยุดแล้วล่ะ หอของชาอยู่ตรงไหนล่ะ ให้เราไปส่งมั๊ย "
"ไม่เป็นไรหรอก หอชาอยู่ใกล้แค่นี้เอง อ้นเองก็รีบกลับเถอะเดี๋ยวจะไม่สบายนะ "
"อืมๆๆ ชาก็ระวังไม่สบายนะ"
"อื้ม งั้นชาไปก่อนนะ ไว้เจอกัน บายย"
"บายครับ" อ้นมองตามร่างเล็กๆที่วิ่งออกไปจนลับตา ก่อนจะล้วงเอาบางสิ่งออกมาจากกระเป๋าข้างตัว
มันคือรูปใบหนึ่ง เขาจ้องมองรูปนั้นอยู่นาน......
"ได้เจอกันสักทีนะ คชา " เสียงทุ้มเอ่ยออกมาอีกครั้ง พร้อมกับสายฝนที่เริ่มเทลงมาอีกรอบ...
ด้านคนตัวเล็กที่วิ่งฝ่าสายฝนมาถึงที่หน้าหอก็ต้องหยุดชะงัก เพราะภาพตรงหน้าทำเอาอยากจะวิ่ง
กลับไปเหลือเกิน...
ร่างขาวๆที่คุ้นตากำลังยืน...จูบ...กับสาวสวยคนหนึ่ง...ที่หน้าหอ โดยไม่อายสายตาคนที่กำลังเดินผ่านไปมา
"ต๋าวว บอกที่ว่าเรื่องทั้งหมดแค่ล้อเล่น ฮึก มันเป็นแค่ความฝันใช่มั๊ย ฮึก ฮืออ"
น้ำใสๆที่ไหลลงมาเป็นรอบที่เท่าไหร่แล้วไม่รู้ ได้หลอมรวมกับสายฝน ที่เหมือนฟ้าจะร้องไห้ให้กับ
ความเจ็บปวดที่คนตัวเล็กได้รับ...
ความเจ็บปวด...ครั้งแล้วครั้งเล่า....ทั้งๆที่รู้...ว่าต้องเจ็บ...แต่ก็ยังไม่คิดจะเลิกรัก...
ร่างบางตัดสินใจหันหลังแล้วเดินออกไปด้วยเรี่ยวแรงที่มีอยู่น้อยนิด แม้ไม่รู้จะไปไหน
แต่ก็ไม่อยากจะเห็นภาพนั้น....
"ชา...." เสียงใครบางคนเรียกให้คชาเงยหน้าขึ้นไป ก่อนจะพบกับหนุ่มเซอร์คนนั้น....
"อ้น!!!"
มือบางขยี้ตากลมโตที่ตอนนี้บวมเป่งจากการร้องไห้หนักเมื่อคืน ก่อนจะเหลือบไปเห็นร่างที่คุ้นตา
นอนขดตัวงออยู่ที่เตียงข้างๆ เนื่องจากผ้าห่มได้ร่นไปอยู่ปลายเตียงเสียแล้ว
" ยังเหมือนเดิมเลยนะ" ร่างบางหวนนึกไปถึงครั้งเมื่อสมัยเด็กๆที่คนตัวโตคนนี้ก็ชอบถีบผ้าห่มอยู่เรื่อย
พอบอกก็จะเถียงคอเป็นเอ็นว่าไม่ได้ถีบเพราะตื่นมาผ้าห่มก็อยู่เรียบร้อยดี ก็นั่นเป็นเพราะเค้าห่มให้
ทุกครั้งต่างหาก!!!
คนตัวเล็กดึงผ้าห่มที่ปลายเตียงมาคลุมให้คนที่กำลังหลับใหลอย่างเบามือ
"เต๋า... ชามั่นใจนะว่าชาจำไม่ผิดคนแน่นอน ก็คนที่ชารักมาตลอด ชาจะลืมได้ยังไง บอกชาทีว่าเต๋าแค่ล้อเล่น
ใช่มั๊ย บอกสิ... ฮึก...ต๋าวววว "
คนตัวเล็กพูดพร้อมกับลูบใบหน้าคมนั้นพร้อมน้ำใสๆที่ไหลลงมาอาบแก้ม ก่อนจะประทับริมฝีปาก
ลงบนแก้มสากของคนตรงหน้า
"ชาทำตามสัญญาแร้วนะ จูบสัญญาของเรา"
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
"ชา เรียนเสร็จแล้วไปไหนรึป่าวอ่ะ" ต้นถามขึ้นเมื่อทั้งสองคนกำลังเดินออกจากห้องเรียน
วันนี้เป็นวันแรกของการเปิดเรียน การเรียนจึงยังไม่มีอะไรมากนัก ทำให้มีเวลาว่างพอสมควร
"ก็...ไม่นะ "
"ต้นนนนนนนนนนนนนนนน.....เจมส์มาแล้วววววว " เสียงใครบางคนดังขึ้นจากด้านหลัง
คชาแอบเห็นต้นทำปากขมุบขมิบว่า 'ไอ้หมีนี่ มาอีกแล้ว'
"ต้นนนนนนนนนนนนนน" เสียงข้างหลังยังคงดังขึ้นอย่างต่อเนื่อง แต่ไม่มีทีท่าว่า คนข้างตัวคชาจะหันไปตาม
เสียงเรียกนั้นเลย
"ต้น ต้น เค้าเรียกนายไม่ใช่เหรอ" คนตัวเล็กสะกิดเพื่อนเบาๆ เมื่อสายตาหลายคู่เริ่มมองมาที่เค้าสองคนแล้ว
"ชารีบเดินเถอะ ก่อนที่จะ..." ไม่ทันที่ต้นจะพูดจบ ร่างของใครบางคนก็มายืนขวางเค้าทั้งสองคนเอาไว้ซะก่อน
"เจมส์เรียกตั้งนานแล้วนะ ทำไม ต้นไม่หันล่ะ" เสียงคนข้างหน้าตัดพ้อซึ่งมันดูขัดกับบุคลิกซะเหลือเกิน
เหมือนหมีจริงๆด้วยแฮะ
"เรื่องของฉัน " ต้นตอบกลับไปอย่างไม่ยีหระ กับใบหน้าง้ำงอนั้น
"แต่วันนี้เรามีนัดกันนะ ได้เวลาแล้วด้วย"
"ฉันไปนัดกับนายตอนไหนกัน อย่ามามั่วนะ"
"ไม่รู้ เอาเป็นว่านัดแล้วกัน "
"นาย!!!"
"ป่ะ !! เดี๋ยวสายนะ" พูดจบคนตรงหน้าก็ดึงแขนต้นไปอย่างรวดเร็ว ซึ่งดูจากการขนาดตัวก็พอจะรู้ว่าการขัดขืน
ของต้นดูเหมือนจะไร้ประโยชน์
"ชา ช่วยด้วยยยยย นี่นายปล่อยนะ!!!"
"เอ่อ คชาใช่มั๊ย เราเจมส์นะเป็นรูมเมทของต้นน่ะ ยินดีที่ได้รู้จัก" เจมส์หันกลับมา ก่อนจะทักทายคชา
อย่างเป็นมิตร
"ไม่มีใครเค้าอยากรู้จักนายหรอก ไอ้หมี!!!" เสียงของคนที่กำลังโดนลากไปแหวขึ้นมา
ก่อนจะถูก 'ยัด' ใส่รถของคนที่ได้ชื่อว่า หมี
"อะ อืม ยินดีที่ได้รู้จัก ฝากดูแลต้นด้วยนะ"
"อืมมม งั้นเราไปก่อนนะ ไว้เจอกัน"
มาเร็วไปเร็วจิงๆแฮะ คู่นี้รุนแรงกันจริงๆ จะเป็นอะไรมั๊ยเนี่ยยย
คชาอมยิ้มเบาๆกับความรุนแรงของเพื่อนทั้งสองคน ก่อนจะเตรียมเดินกลับหอแต่ทว่าสายฝนก็เทลงมา
อย่างไม่มีปี่ไม่มีขลุ่ยทำเอาคนตัวเล็กที่กว่าจะหลบฝนได้ ก็ตัวเปียกไปกว่าครึ่งซะแล้ว!!!
"หนาวจัง ฝนมาตกอะไรตอนนี้นะ" ป้ายรถเมล์ที่ตอนนี้ไร้ผู้คน ดูจะเป็นที่หลบสายฝนได้ดีที่สุดในตอนนี้
ร่างบางยืนตัวสั่นเป็นลูกนก เนื่องจาก เสื้อเชิ้ตตัวบางที่ตอนนี้ยิ่งบางเข้าไปอีกเมื่อมันปียกปอนไปเพราะสายฝน
สายลมเย็นๆที่กระทบผิวนั้นทำเอาเย็นยะเยือกไปถึงข้างใน
"ขอหลบฝนด้วยคนได้มั๊ยครับ" เสียงทุ้มที่ดังขึ้น เรียกให้ร่างบางหันไป ก่อนจะพบกับชายหนุ่มหน้าตาดี
แต่ออกจะเซอร์นิดๆ จากมวยผมที่ถูกรัดไว้อย่างลวกๆนั่น
"อ๋อ ได้สิครับ"
"ขอบคุณครับ เอ่อ ผมชื่อ อ้น นะครับ แล้วคุณ...."
"เอ่อ ผม คชาครับ "
"คชา... เหรอครับ"
"ชื่อผมแปลกสินะครับ ใครๆก็บอกแบบนั้น "
"ไม่หรอกครับ ผมว่ามันเพราะมากเลยนะ"
"จริงเหรอ คุณเป็นคนที่สองที่พูดแบบนี้นะเนี่ยย"
"คนที่สอง... งั้นก็แสดงว่าเคยมีคนพูดแบบนี้แล้วงั้นเหรอครับ "
"ก็..เคยมีน่ะ แต่ช่างมันเถอะ ว่าแต่ อ้นไม่ต้องพูดเพราะขนาดนี้หรอก ดูๆแล้วเราน่าจะอายุเท่าๆกัน
เรียกเราว่าชาก็ได้" คนตัวเล็กบอกกับหนุ่มเซอร์ข้างๆตัวที่คำพูดดูจะขัดกับบุคลิกซะเหลือเกิน
"อ๋อ อืมได้"
"อ้นอยู่คณะสถาปัตย์ใช่มั๊ย"
"ชารู้ได้ยังไงน่ะ!!!"
"555 แค่มองอ้นปราดเดียวก็รู้แล้วล่ะ ก็ออกจะติสท์ซะขนาดนี้" คชาหลุดขำออกมาในรอบหลายชั่วโมง
กับท่าทางเหวอๆของหนุ่มเซอร์ตรงหน้า
ทำไม คุยกับอ้นแล้วรู้สึกสบายใจจังนะ ทั้งๆที่เราเพิ่งเจอกัน....
"งะ งั้นเหรอ อ๊ะ!!! ฝนหยุดแล้วล่ะ หอของชาอยู่ตรงไหนล่ะ ให้เราไปส่งมั๊ย "
"ไม่เป็นไรหรอก หอชาอยู่ใกล้แค่นี้เอง อ้นเองก็รีบกลับเถอะเดี๋ยวจะไม่สบายนะ "
"อืมๆๆ ชาก็ระวังไม่สบายนะ"
"อื้ม งั้นชาไปก่อนนะ ไว้เจอกัน บายย"
"บายครับ" อ้นมองตามร่างเล็กๆที่วิ่งออกไปจนลับตา ก่อนจะล้วงเอาบางสิ่งออกมาจากกระเป๋าข้างตัว
มันคือรูปใบหนึ่ง เขาจ้องมองรูปนั้นอยู่นาน......
"ได้เจอกันสักทีนะ คชา " เสียงทุ้มเอ่ยออกมาอีกครั้ง พร้อมกับสายฝนที่เริ่มเทลงมาอีกรอบ...
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
ด้านคนตัวเล็กที่วิ่งฝ่าสายฝนมาถึงที่หน้าหอก็ต้องหยุดชะงัก เพราะภาพตรงหน้าทำเอาอยากจะวิ่ง
กลับไปเหลือเกิน...
ร่างขาวๆที่คุ้นตากำลังยืน...จูบ...กับสาวสวยคนหนึ่ง...ที่หน้าหอ โดยไม่อายสายตาคนที่กำลังเดินผ่านไปมา
"ต๋าวว บอกที่ว่าเรื่องทั้งหมดแค่ล้อเล่น ฮึก มันเป็นแค่ความฝันใช่มั๊ย ฮึก ฮืออ"
น้ำใสๆที่ไหลลงมาเป็นรอบที่เท่าไหร่แล้วไม่รู้ ได้หลอมรวมกับสายฝน ที่เหมือนฟ้าจะร้องไห้ให้กับ
ความเจ็บปวดที่คนตัวเล็กได้รับ...
ความเจ็บปวด...ครั้งแล้วครั้งเล่า....ทั้งๆที่รู้...ว่าต้องเจ็บ...แต่ก็ยังไม่คิดจะเลิกรัก...
เมื่อไหร่...ชาจะเลิก...รักเต๋า...ได้สักทีนะ
ร่างบางตัดสินใจหันหลังแล้วเดินออกไปด้วยเรี่ยวแรงที่มีอยู่น้อยนิด แม้ไม่รู้จะไปไหน
แต่ก็ไม่อยากจะเห็นภาพนั้น....
"ชา...." เสียงใครบางคนเรียกให้คชาเงยหน้าขึ้นไป ก่อนจะพบกับหนุ่มเซอร์คนนั้น....
"อ้น!!!"
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
มาแล้วจ้าา มาแบบอึนๆๆเพลียๆๆ ไรเตอร์เพิ่งฟื้นจากไข้ TT รักษาสุขภาพด้วยนะทุกคนอากาศเปลี่ยนแปลงบ่อย ^^
อยากจะสารภาพว่า...ตอนแรกๆๆ เลย ไรเตอร์คลั่งพี่อ้นมากค่าาา >w< หล่อกระแทกใจ 555
ตอนนี้ก็ได้มีการเปิดตัวต้นเจมส์แล้วว ^^ ยังไงก็ฝากคู่นี้ด้วยเน้ออ เพื่อนบ้านเรา :)
ในตอนหน้า เราจะมาแง้มความลับของพี่เต๋ากัน อย่าลืมติดตามกันด้วยน้าาา ขอบคุณทุกๆๆเม้นเลยน๊าา
เลิฟๆๆๆทุกคนนนนนจ้าาา ^^
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น