คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #3 : ตอนที่2 : ทำสัญญา & เติมพลัง ?
“ลูกพี่ รีบๆทำสัญญาเถอะ ”
“ใช่! ทำสัญญาเถอะ”
“ลืมเรื่องนี้ไปเลย คุณเต๋ารอแปปนึงนะฮะ” เสียงหวานนั้นมีท่าทีตกใจก่อนจะล้วงเอาอะไรบางอย่างจากในชุดมาสคอตสีเหลืงอ๋อยตัวนั้น
“สัญญางั้นเหรอ?”
“ใช่สิ ! นี่นายคิดจะให้ลูกพี่ฉันช่วยนายฟรีๆหรือไง มันก็ต้องมีข้อแลกเปลี่ยนกันบ้าง” เจ้าเป็ดเบ็นเท็นพูดขึ้นก่อนจะกระโดดขึ้นไปบนไหล่ของผู้เป็นลูกพี่
“นะ นายอย่าบอกนะว่า ข้อแลกเปลี่ยนของพวกนายก็คือ……” ชายหนุ่มเอ่ยขึ้นมาพร้อมกับเขยิบตัวออกมาอย่างรวดเร็ว
“อะไรไอ้เอ๋อ!/อะไรฮะคุณเต๋า” ทั้งลูกน้องและลูกพี่ประสานเสียงขึ้นมาพร้อมๆกัน
.
.
.
.
.
“ชีวิตของฉันน่ะ !!!! ใช่มั๊ย? พวกนายจะแลกด้วยชีวิตของฉันเหมือนในหนังใช่มั๊ย?”
-_-^ นี่คือสีหน้าของสมุนทั้งสอง
-_- และนี่คือสีหน้าของชาชา
“นายมันเอ๋อ…จริงๆว่ะ ฉันไปดีกว่า”
“เอ๋อจิงๆ ไปดีกว่า”
พูดจบลูกสมุนทั้งสองก็กระโดดลงจากเตียงไป ก่อนจะหันมาบอกว่า…
“ขอฉันสำรวจบ้านนายหน่อยนะ”
“ขอสำรวจหน่อยนะ”
ไม่ทันที่ชายหนุ่มจะห้ามเจ้าเป็ดสองตัวนั้นก็กระโดดออกไปจากห้องซะแล้ว
“ขอโทษแทนเบนเทนกับเชลซีด้วยนะฮะ ”
“เอ่อ…แล้วตกลง…นายจะเอาชีวิตฉันรึเปล่า”
“คุณต๋าววววววววววฮะ ชาไม่ขออะไรแบบนั้นหรอกฮะ ชีวิตของคนน่ะมันมีค่าเกินไป พวกเราชาวเป็ดยางวิเศษ จะขอเพียงสิ่งเล็กๆน้อยๆเท่านั้น เพื่อเติมพลังที่หายไปกับการให้พรมนุษย์”
“เติมพลัง?”
“ใช่แล้วฮะ ถึงพวกเราจะมีพลังวิเศษสามารถให้พรได้ แต่มันก็มีวันหมดเหมือนกัน เพราะฉะนั้นพวกเราจึงต้องคอยเติมพลังอยู่บ่อยๆ”
“แล้วฉัน…จะช่วยนายเติมพลังได้ยังไงล่ะ”
“การกอดไงครับ!!”
“กอดงั้นเหรอ?”
“ฮะ!! การกอดถือเป็นเรื่องที่สำคัญมากของชาวเป็ดยางวิเศษอย่างพวกเรา เอ่อ…แล้วคุณเต๋าจะเติมพลังให้ชาได้มั๊ยฮะ ชาไม่ได้เปลี่นร่างมานาน มันมึนๆ… ” ชาชาเงยหน้าขึ้นมาซึ่งมันน่าเอ็นดูที่สุดในสายตาของชายหนุ่ม!!!
นี่มัน!! เป็ดยางวิเศษ? หรือว่า เด็กขาดความอบอุ่นกันนะ?
‘หมับ’
ชายหนุ่มดึงคนตรงหน้ามากอดอย่างแรง ก่อนจะรู้สึกถึงความเกร็งของคนในอ้อมกอด
“ชาชาไม่ต้องเกร็งหรอก เติมพลังให้มากที่สุดเลยนะ”
“ฮะ !! ขอบคุณนะฮะคุณเต๋า” มือเล็กๆเอื้อมขึ้นมากอดตอบ ก่อนจะกระชับอ้อมกอดให้แน่นขึ้นไปอีก
…………………………..
ผ่านไปสักพัก การเติมพลังก็สิ้นสุดลงเมื่อชาชาถอนตัวออกมาจากอ้อมกอดของคนตรงหน้า
“พอแล้วเหรอ” ชายหนุ่มถามขึ้น ตัวเขาเองรู้สึกสบายและอบอุ่นในเวลาเดียวกันเมื่อกอดเจ้าเป็ดยางวิเศษนี่ เหมือนถ้าให้เขากอดทั้งวันก็คงไม่เบื่อ
“ฮะ!! พลังของคุณเต๋าดี่ที่สุดเลย!! ”
“^______^” เมื่อมีคนมาพูดแบบนี้ มันทำให้เขารู้สึกดีอย่างบอกไม่ถูก
“ต่อไป..ก็นี่ฮะ คุณเต๋าสามารถจะเรียกชาชาได้ทุกเมื่อ ถ้าเป่านกหวีดนี้ ใส่มันไว้ตลอดนะฮะ” ชาชาหยิบเอาของในมือขึ้นมา มันเป็นสร้อยที่มีจี้เป็นนกหวีดทรงกระบอกอันเล็กจิ๋ว
“เรียกได้ทุกเมื่อ…ไม่ว่าจะอยู่ที่ไหนน่ะเหรอ”
“ฮะ!! เดี๋ยวชาใส่ให้นะฮะ”
ไม่นานมือเล็กๆนั้นก็ใส่สร้อยให้เต๋าเสร็จ ชายหนุ่มหยิบมันขึ้นมาเพ่งดู
“นี่เป็นหนึ่งในการทำสัญญาของเรานะฮะ ถ้าคุณเต๋าถอดมันออกมาเมื่อไหร่ ภารกิจของเราจะจบลงทันที แล้วนี่ก็ถือเป็นภารกิจสุดท้ายของชาชาแล้ว ชาชาจะได้ไปตามทางของชาสักที ”
“ถ้าเสร็จภารกิจของฉันแล้ว ชาจะไปไหนล่ะ”
“ชาจะได้เป็นมนุษย์ฮะ!!!”
“เป็นมนุษย์งั้นเหรอ?”
“ใช่แล้วฮะ!! ความฝันส่วนใหญ่ของชาวเป็ดยางวิเศษอย่างพวกเราคือการได้เป็นมนุษย์ การได้มีความรู้สึกเหมือนอย่างที่มนุษย์มี ความรู้สึกรัก โกรธ เสียใจ แต่พวกเราก็มีหน้าที่ที่ต้องทำ เพราะฉะนั้น พวกเราจะต้องทำหน้าที่ให้เสร็จเสียก่อน และภารกิจของคุณเต๋านี้ก็เป็นภารกิจที่ 323 ของชา เป็นภารกิจสุดท้ายพอดี ถ้าสิ่งที่คุณเต๋าขอเป็นจริงเมื่อไหร่ เมื่อนั้นชาชาก็จะได้เป็นมนุษย์อย่างที่หวังไว้”
“ทำไม..ชาถึงอยากมีความรู้สึกล่ะ ฉันว่าการไม่มีความรู้สึกยังจะดีซะกว่า ไม่ต้องรู้สึกถึงความเจ็บปวด ชารู้มั๊ยว่ามันทรมานแค่ไหน”
“ชาไม่รู้หรอกฮะ ชารู้แต่เพียงอยากที่จะยิ้ม ยิ้มที่มาจากความรู้สึกข้างในจริงๆ ชาเห็นทุกคนที่ได้พรจากชาไป พวกเขายิ้มออกมาจากข้างในจริงๆ”
“แล้ว…ถ้าสมมุติว่า ภารกิจครั้งนี้มันไม่สำเร็จล่ะ ชาจะป็นยังไง”
“ตามกฎแล้ว..ชาก็คงจะสลายไปเป็นฝุ่นมั้งฮะ แต่ชายังไม่เคยเห็นเป็ดยางวิเศษตัวไหนทำภารกิจไม่สำเร็จเลยนะฮะ เพราะฉะนั้น คุณเต๋าไม่ต้องห่วง ยังไงภารกิจครั้งนี้ก็ต้องสำเร็จฮะ!! ”
“อื้ม!! ขอบใจชาจริงๆนะ ที่เลือกจะให้พรกับฉันน่ะ” ชายหนุ่มเอื้อมมือไปขยี้หัวเป็ด?นั้นอย่างเบามือ
“ฮะ!! ^^ งั้นเรามาเริ่มต้นภารกิจกันเลยเถอะฮะ ”
“เบนเทนนนนนนน เชลซีๆๆๆๆๆๆ” ชาชาตะโกนเรียกลูกสมุนทั้งสอง และไม่นานทั้งสองตัวก็กระโดดออกมาจากห้องครัว?
“อาหารของพวกมนุษย์เนี่ย อร่อยจิงๆนะ ว่ามั๊ย เชลซี” เจ้าเป็ดจุดเขียวหันไปถามเจ้าเป็ดจุดน้ำเงิน
“ช่ายยยยยยยยยย อร่อยจิงๆ”
“พะ พวกนาย ขโมยอาหารฉันเหรอ!!!” ชายหนุ่มแทบอยากจะเดินไปขยี้เจ้าเป็ดแสบสองตัวนี้ให้แหลกคามือเหลือเกิน!!!
“เอ่อ…อย่าเพิ่งทะเลาะกันเลยนะฮะ ชาต้องขอโทษแทนด้วยจิงๆ เจ้าสองตัวนี้มันยังเด็กอยู่ อย่าไปถือสามันเลยนะฮะคุณเต๋า” มือเล็กๆนั้นเอื้อมมาจับแขนของเขาไว้
ทำไม!! เขาจะต้องแพ้สายตาแบบนั้นทุกทีเลยนะ!!!
“ก็ได้ๆๆ ฉันเห็นแก่ชาชานะ ครั้งนี้ฉันจะปล่อยพวกนายไป แต่ถ้ามีครั้งหน้าล่ะก็..พวกนายไม่รอดแน่!! เจ้าเป็ดแสบ!!!”
“เบนเทน เชลซี ขอโทษคุณเต๋าซะสิ” เสียงหวานๆนั้นหันไปดุเจ้าเป็ดแสบสองตัวที่ยืนทำหน้าหงอยอยู่ตรงประตู
“ขอโทษ” สองเสียงประสานขึ้นพร้อมๆกัน ก่อนชายหนุ่มจะเห็นเจ้าเป็ดสองตัวอ้าปากพะงาบๆแบบไม่มีเสียงว่า
“ฝากไว้ก่อนเถอะ!! ไอ้เอ๋อ!!”
ทำเอาอยากจะเดินไปขยี้ให้คามือซะจริงๆ!!! แต่เสียงหวานๆก็ดังขึ้นมาซะก่อน
“เบนเทน เชลซี ขอคู่มือหน่อยสิ” ทันทีที่ชาชาพูดจบ เจ้าเป็ดแสบสองตัวก็สำรอก?เอาหนังสือเล่มเล็กๆออกมาจากปาก!!
ชาชาเดินไปหยิบเจ้าหนังสือทั้งสองเล่มที่เยิ้มไปด้วยน้ำลายขึ้นมา ก่อนจะเอามาวางซ้อนกันและเริ่มร่ายคาถา?
“!@#$%^&&*(%^#$^%$##!#”
ไม่นานหลังจากที่ร่ายคาถา หนังสือนั้นก็เริ่มใหญ่ขึ้นเรื่อยๆๆ จนกระทั่งมันมีขนาดเกือบเท่ากับโต๊ะ ญี่ปุ่นที่วางอยู่ข้างเตียง!!!
“เอ่อ…นั่นมันคืออะไรอ่ะ”
“นี่คือคู่มือ ‘มัดใจหญิง’ ที่จะมาช่วยคุณเต๋าไงฮะ ^^” เสียงหวานๆตอบกลับมา ก่อนมือเล็กๆนั้นจะเปิดหนังสือที่วางอยู่ตรงหน้า
“ข้อที่ 1 มัดใจหญิงด้วยบุคลิกสุดเพอร์เฟ็ค” ชาชาเงยหน้าขึ้นมา ก่อนจะรู้สึกว่าคนตรงหน้าไม่ใกล้เคียงกับคำว่า เพอร์เฟ็คสักนิดเดียว !!
แว่นตาอันโตที่ต้องคอยขยับเป็นระยะๆ ผมสีน้ำตาลอ่อนที่ดูยุ่งเหยิงเล็กน้อย เสื้อผ้าที่ยังคงเป็นชุดเมื่อวาน คือเสื้อเชิ้ตลายทางที่ติดกระดุมถึงคอ กับกางเกงแสล็คที่ยังเรียบร้อยทุกกระเบียดนิ้ว
คนอะไร ขนาดเพิ่งตื่นนอนยังเรียบร้อยขนาดนี้!!!!
ชาชาดึงแขนคนตัวโตให้ลงมายืนที่ข้างเตียงก่อนจะจับหมุนไปหมุนมา
“ฉันว่า ลูกพี่ต้องใช้พลังเยอะแน่ๆถ้าจะเปลี่ยนไอ้เอ๋อเนี่ยให้เพอร์เฟ็ค ว่ามั๊ยเชลซี คิกๆ”
“ฉันก็ว่างั้น เบนเทน คิกๆๆ” เสียงหัวเราะคิกคักที่ดังมาจากเจ้าเป็ดแสบสองตัวนั้นทำเอาชายหนุ่มอยากจะเดินไปกระทืบเหลือเกิน ถ้าไม่ติดว่าคนตรงหน้ากำลังจับเขาหมุนไปหมุนมาอยู่
“เอ่อ…คุณเต๋าหลับตาสักพักนะฮะ เดี๋ยวชาจะเปลี่ยนให้คุณเต๋าเป็นหนุ่มที่เพอร์เฟ็คที่สุดเลย”
“จะ จริงเหรอ ชาจะเปลี่ยนมันได้จริงๆน่ะเหรอ” ชายหนุ่มเอ่ยถามออกมาอย่างไม่ค่อยมั่นใจ
การเปลี่ยนคนคนนึงเนี่ย มันต้องใช้พลังขนาดไหนนะ หรือว่าจะเป็นอย่างที่เจ้าเป็ดแสบสองตัวนั้นพูดจริงๆ
“เชื่อฝีมือชาสิฮะ!! ชาต้องทำได้อยู่แล้ว!! ตอนนี้คุณเต๋าหลับตาก่อนนะฮะ”
“อะ อืม” เมื่อชายหนุ่มหลับตาลง ชาชาก็เริ่มร่ายคาถาอีกครั้ง
“%^&%#%&(*^%$$#%^&*!@%#%^^^@#$%*()))))_*%%@”
ซึ่งครั้งนี้ดูจะยาวกว่าทุกๆครั้ง แต่เพียงไม่นานทุกอย่างก็เสร็จสิ้น…..
“คุณเต๋าฮะ ลืมตาได้แล้วฮะ”
ชายหนุ่มค่อยๆลืมตาขึ้นมา ก่อนจะถามออกไปด้วยความไม่มั่นใจ
“ฉัน…เป็นยังไงบ้างอ่ะ ชาชา”
“คุณเต๋าหล่อที่สุดเลยล่ะฮะ!!!” คนตัวเล็กยกนิ้วขึ้นมาเพื่อเพิ่มความมั่นใจอีกขั้น!!
“แต่….” แต่คนตรงหน้าก็ยังไม่มั่นใจ จนชาชาต้องดึงแขนใหญ่นั้นมาที่หน้ากระจก
สิ่งที่เห็นทำเอาชายหนุ่มอ้าปากค้าง!!!!
ผมที่ดูยุ่งเหยิงในตอนแรกถูกเซ็ทอย่างดี แว่นตาอันโตหายไปเหลือเพียงดวงตาคมสีน้ำตาลอ่อน เสื้อเชิ้ตสีน้ำเงินที่ปลดกระดุมสองสามเม็ด เผยให้เห็นไรขนอ่อนๆที่หน้าอก กางเกงแสล็คสีดำที่ดูเข้ากันดีกับรองเท้าสีดำมันวาว
“นี่มัน…ฉันจริงๆงั้นเหรอ”
“ไม่น่าเชื่อ นี่มันไอ้เอ๋อจริงๆน่ะเหรอ!!”
“ไม่น่าเชื่อ!!” เสียงพึมพำจากเจ้าเป็ดสองตัวนั้นดังขึ้นมา
“เป็นไงบ้างฮะคุณเต๋า ตอนนี้คุณเต๋าก็…”
‘หมับ’
ยังไม่ทันที่ชาชาจะพูดจบ ก็โดนหนุ่มหล่อหมาดๆดึงเข้าไปกอดอย่างแรง
“ขอบใจนะชาชา ขอบใจจริงๆๆ ”
“ไม่เป็นไรฮะคุณเต๋า ยังไงมันก็เป็นหน้าที่ของชาอยู่แล้ว ^^”
“ฉันจะเติมพลังให้ชาทั้งวันเลยดีมั๊ย ฉันขอบใจจริงๆนะชา ขอบใจจริงๆ”
“คุณเต๋าไม่ต้องเติมพลังให้ชาทั้งวันหรอก คุณเต๋ายังมีอีกสิ่งหนึ่งที่ต้องไปทำนะฮะ ลืมแล้วเหรอ”
“สิ่งที่ต้องไปทำ?”
“ใช่แล้วฮะ!! คุณเต๋าจะต้องไปให้คุณพิมเห็น ว่าตอนนี้คุณเต๋าเป็นหนุ่มสุดเพอร์เฟ็คสำหรับเธอแล้วจริงๆ”
“ชะ ใช่แล้วคุณพิม!! ฉันจะต้องไป ใช่!!” ชายหนุ่มหยิบกระเป๋าเอกสารขึ้นมาก่อนจะเตรียมเดินออกจากห้อง แต่…ยังไม่ทันที่จะเปิดประตูออกไป ชายหนุ่มก็นึกอะไรบางอย่างขึ้นมาได้
“แต่นี่มันเลยเวลางานมาแล้ว!! ถ้าฉันเข้าไปตอนนี้มีหวังโดนไล่ออกแน่เลย!!”
“ไม่เป็นไรฮะ!! เรื่องแค่นี้ เดี๋ยวชาจัดการให้!!” พูดจบชาชาก็เริ่มร่ายคาถาอีกครั้ง ซึ่งทำให้เข็มของนาฬิกาบนผนังค่อยๆถอยหลัง!!!
“เรียบร้อยแล้วฮะ!! คุณเต๋า ตอนนี้เราย้อนเวลาไปเมื่อสองชั่วโมงก่อน คุณเต๋าน่าจะไปทำงานทันนะฮะ”
“โห!! เจ๋งมากชาชา งั้นฉันไปก่อนนะ ขอบใจมากจริงๆ” พูดจบชายหนุ่มก็รีบเดินออกไปทันที
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
ภารกิจครั้งนี้ได้เริ่มต้นขึ้นแล้ว!!!!
ไม่มีคำใดที่จะกล่าวนอกจากคำว่า ขอโทษษษษษษษษษษษ
ยอมรับผิด ด้วยการโบย 323 ที 5555
หายไปนานมากจิงๆๆ แตไรเตอร์ใกล้จะปิดเทอมแร้ว ^^
เพราะฉะนั้นเราจะมาอัพได้บ่อยขึ้น ก็ฝากด้วยน๊า อย่าเพิ่งหายไปไหนกัน
รอกันก่อนน๊าๆๆๆๆ เลิฟๆๆๆๆๆๆทุกคนนนนนจ้า >///<
ความคิดเห็น