ลำดับตอนที่ #1
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : 00
Prologue
"เรื่องนี้ฉันขอเธออย่ายุ่งได้มั้ย"
"ไม่ยุ่งได้ไง..มันจำเป็นต้องยุ่ง"
"แต่เรื่องนี้เป็นเรื่องที่เธอไม่ควรเข้ามายุ่งนะ"
"แล้วทำไมนายถึงห้าม...มีเหตุผลอะไรที่ต้องไม่ยุ่ง"
"ก็เพราะเธอเป็นเพื่อน"
คำนี้คนฟังถึงกับจุก...เพราะดูเหมือนว่าจะมีเธอแค่ฝ่ายเดียวที่คิดเป็นแบบอื่น
"ก็ฉันเป็นเพื่อนไง... เพื่อนสนิทเลยด้วยเลยยิ่งต้องยุ่งเข้าไปใหญ่"
"ฉันรู้แต่เรื่องนี้เป็นเรื่องของฉันกับฮาริ...มันไม่เกี่ยวกับเธอ"
"ใครบอกว่าไม่เกี่ยว...ฉันเป็นห่วงนายนะยิ่งนายเป็นอย่างนี้ ทำตัวแบบนี้"
"..."
"นายฟังนะ ตั้งแต่ที่ฮาริทิ้งไปนายก็เริ่มเก็บตัว ชอบอยู่คนเดียวมากขึ้น ไม่สนใจเพื่อนๆ ที่เอาแต่เป็นห่วงนาย" หญิงสาวที่ได้ชื่อว่าเป็นเพื่อนที่แสนสนิทกล่าวคำพูดเชิงต่อว่าออกมาอย่างมีเหตุมีผล เพราะสิ่งที่เธอพูดล้วนมาจากความจริงและที่เธอพูดแบบนี้เพราะความเป็นห่วงและอื่นๆ.. "ที่จริงพวกฉันก็อยากจะให้นายได้ปรับตัวและทำใจให้ได้ด้วยตัวเอง แต่นี่มันนานไปแล้วนะ นายจะปล่อยให้ผู้หญิงคนเดียวมาทำให้ชีวิตนายแย่ลงขนาดนี้เลยหรอ"
"..."
"นายเสียความรู้สึกไปให้กับผู้หญิงคนเดียว..คนที่ทิ้งนายไปโดยที่ไม่คิดที่จะบอกลานายแม้สักคำน่ะหรอ"
ชายหนุ่มเริ่มจะหน้าเสียเข้าไปอีกเมื่อสิ่งที่เพื่อนสาวแสนดีพูดออกมามันจริงทุกอย่าง..
ใช่..สิ่งที่เธอพูดมันจริงและจริงมากด้วย อันที่จริงตัวเขาก็ไม่ได้เป็นคนที่จะทำตัวเองให้ดูหดหู่ได้ขนาดนี้..แต่ให้ทำยังไงก็คนอย่าง 'คิม ฮันบิน' คนนี้ไม่ยักกะเคยมีความรักเหมือนชาวบ้านชาวช่องมาก่อน...เข้าใจคำว่าอกหักกับความรักครั้งแรกมั้ย
...มันเจ็บมากบอกเลย
"แล้วเธอจะให้ฉันทำยังไงล่ะเธอเองก็ไม่เคยชอบหรือรักใครนี่ เธอจะไปรู้หรอว่าอกหักมันเป็นยังไง"
"ใครว่าคนอย่างฉันมันจะไม่เคย! บอกเลยนะฉันรู้มันเจ็บ...มันเสียใจ แต่ฉันก็ไม่เคยเอามันมาคิดให้หนักหัวนานๆ เหมือนนายหรอก..."ยอมรับเลยว่าเธอพอจะเข้าใจความรู้สึกนี้บ้างเพราะการที่ต้อง'แอบรัก' ใครสักคนทั้งๆ ที่อยากบอกว่าชอบแค่ไหนก็ทำไม่ได้..มันเหนื่อยจริงๆ"พอเหอะฮันบินอย่าเอาเรื่องงี่เง่าพรรค์นี้มาคิดให้ปวดสมองได้มั้ย" ก็ตามนั้น..
"เธอ..." ชายหนุ่มถึงกับอึ้งไปครู่เมื่อรู้ว่าเพื่อนสาวแสนดีของตนก็แอบไปปิ๊งคนเป็นกะเขาด้วยโดยที่ไม่เคยบอกเขาเลยก็เห็นอยู่ด้วยกันตลอดเว้นตอนอาบน้ำและเข้านอน..นี่ขนาดตัวติดกันเป็นตังเมเขายังดูไม่ออกเลยว่าเธอก็แอบมีความมุ้งมิ้งด้วย
โถ่ว...ผู้หญิงนี้หนอช่างเข้าใจยาก
"ขอเหอะนะ...ครั้งนี้ถือว่าขอร้อง...ฮึก!"
แต่ที่จะทำให้เขาอึ้งยิ่งกว่าคงจะเป็นน้ำตาหยดเล็กๆ ที่หยดลงแหมะที่แก้มข้างซ้าย...ก็ตอนนี้ตัวเขานั่งอยู่บนเก้าอี้ตัวนึงที่โต๊ะทำงานส่วนเธอ...ยืนพะอืดพะอมคุยกับเขามาเกือบครึ่งชั่วโมง...
"อย่าร้องสิ" อ้อมกอดที่ดูเหมือนจะอบอุ่นสำหรับเพื่อนที่แสนดีและดื้อด้านของเขา บีไอรู้ดีว่าตอนเธอเศร้าและเสียใจเขาควรจะทำยังไง..ทั้งๆ ที่ตอนนี้เขาควรจะต้องโดนทำแบบนี้มากกว่าก็เถอะ"ก็เป็นแบบนี้...ฉันเลยไปไหนไม่ได้" พูดออกมาด้วยรอยยิ้มแสนอ่อนโยนที่น้อยคนนักที่จะได้เห็นมัน
"..." ร่างบางสั่นเบาๆ จากแรงสะอื้นไห้พร้อมเสียงร่ำร้องบางเบาที่ทำให้เพื่อนที่ขี้เบื่อคนนี้ใจเบาลง "อย่าเป็นแบบนี้นะ..กลับมาเป็นเหมือนเดิม"
"โอเคๆ ไม่ร้องๆ " เขารู้ดีว่าเพื่อนคนนี้เป็นห่วงเขาแค่ไหนเพราะตั้งแต่เกิดมาก็รู้เลยว่าคนๆ นี้คือเพื่อนเจอหน้ากันทุกวี่ทุกวัน เขาเลยรู้ว่าเธอเป็นคนแบบไหน...
แต่ทำไมเหมือนมีบางอย่างที่เขายังไม่รู้เหมือนเธอพยายามปิดบังเรื่องๆ หนึ่งไว้...เขารู้สึกแบบนั้น
ถึงแม้จะรู้ดีว่าอีกคนเป็นคนยังไงแต่เรื่องหลายเรื่องก็รู้ไม่หมด...รวมถึงจิตใจ
รู้ว่ามันซับซ้อนและเข้าถึงยาก
แต่เธอจะบอกหน่อยไม่ได้หรอว่าคิดอะไรอยู่
ใช่...เขาไม่เคยรู้เลยว่าเพื่อนที่แสนดีคนนี้คิดอะไรๆ อยู่บ้าง
เขาไม่เคยรู้..
และดูเหมือนเธอก็ไม่อยากจะให้รู้
"ฉันจะลืม...แต่ขอสักเรื่องได้มั้ย"
คิดว่านี่เป็นโอกาสที่เหมาะจะถามในสิ่งที่อยากรู้มานาน..สิ่งที่เขารู้แต่หาคำตอบไม่ได้
สิ่งที่เธอไม่อยากบอก...
"เธอบอกฉันได้มั้ย...เธอชอบใครอยู่มีอิน?"
TBC.
อะแฮ่มมเปิดมากับเรื่องที่สอง!!!! ฝากติดตามด้วยนะ !!! ส่วนเรื่องน้ำคุณเดี๋ยวไปต่อให้น้าาา
พูดถึงชื่อนางเอกนะคะ 'อิม มีอิน' คือไรท์ก็แบบ อิม-มาจาก I'm มี-me. ส่วน อิน-in ในความหมายของไรท์ๆ หมายถึงตัวผู้อ่านในเนื้อเรื่องนะคะ
เอาจริงๆ ลองไปหาความหมายมา มีอินแปลว่า'ความงาม'ค่ะ ...ตามนี้เนาะ
.
.
.
มิอิน : คอมเม้นท์นะตัวเธอ...
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น