หัวขโมยแห่งบารามอส ตอน รักวุ่นๆของเจ้าตัวยุ่งเฟริน~!

ลำดับตอนที่ #9 : ------------>>CHAPTER~8((ทัวร์สุขสันต์วันหรรษา))~! complete100%(มีเลิฟซีน)

          ก๊อกๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ\" เจ้าหญิง หม่อมฉันแซนเดียร์ ขอเข้าไปนะเพคะ\" หญิงสาวในชุดนางกำนัลก้าวฉับๆเข้ามาในห้อง







          เด็กสาวร่างบางเจ้าของใบหน้าจิ้มลิ้มกำลังนอนงัวเงียอยู่บนเตียงอย่างหงุดหงิด \"มีอะไรอ่า..รีบๆพูดมา \" เจ้าตัวว่าพลางนอนเท้าแขนขึ้นมาจ้องหน้าคนปลุก







          \"หม่อมฉันมีรับสั่งจากฝ่าบาทเพคะ \" คำพูดนี้ทำเอาคนขี้เซาอยากจะลุกขึ้นมาประท้วง







          \" พ่อมีอะไรจะบอกหรอ \" เจ้าตัวขมวดคิ้วยกใหญ่







          \" เจ้าชายพระองค์อื่นกลับไปหมดแล้ว เหลือแต่เจ้าชายคาโลแห่งคาโนวาลแล้วก็คิล ฟีลมัสแห่งซาเรส สหายของเจ้าหญิงน่ะเพคะ\"







          \" แล้วไงอีกอ่า แซนเดียร์ พูดทีเดียวไปเลยไม่ดีกว่าหรอ \" น้ำเสียงบ่งบอกถึงอารมณ์อันหงุดหงิด







          \" คือ ฝ่าบาททรงรับสั่งให้เจ้าหญิงพาเจ้าชายคาโล และคุณคิลไปเที่ยวในตัวเมืองของเราเพคะ\"







          \" หา! ให้พาพวกมันไปเที่ยว คิดยังไงนะ ให้ขโมยเปลี่ยนอาชีพมาเป็นคนนำทาง\"ถ้อยคำที่ขัดกับใบหน้าเริ่มพรั่งพรู







          \" หม่อมฉันว่าพระองค์ควรรีบแต่งพระองค์ให้เร็วที่สุดนะเพคะ อีกครึ่งชั่วโมงต้องออกเดินทางจากพระราชวัง\"ฉับพลันหลังคำพูดถูกเอื้อนเอ่ยเด็กสาวรีบกระเด้งขึ้นมาจากเตียงก่อนจะวิ่งไปที่ห้องน้ำ







          \" ไม่ทันแล้วเรา วันนี้ไม่อาบน้ำละกัน \" เจ้าตัวรีบล้างหน้าแปรงฟันอย่างฉับไว







          \" แล้วแต่เจ้าหญิงละกันเพคะ หม่อมฉันคงห้ามอะไรไม่ได้ เดี๋ยวหม่อมฉันไปหยิบชุดมาให้เพคะ\"สีหน้าปลงอนิจจังปรากฏขึ้นอีกครั้ง







          เด็กสาวหน้าตาเร่งรีบจนเกินเหตุรีบวิ่งออกมาจากห้องน้ำพร้อมด้วยใบหน้าอันเปียกโชก \" เสร็จแล้วๆๆ\"







          \" เพคะ\"  ไม่นานชุดลำลองสีเหลืองอ่อนประดุจแสงสุริยายามเช้าก็ถูกสวมลงบนร่างบางของเด็กสาวซึ่งบัดนี้ใบหน้าอันงดงามถูกตกแต่งอย่างปราณีต







          \" จะทันไม๊เนี่ย!!!! เดี๋ยวโดนท่านพ่อดุเอาแน่ๆเลย\" เจ้าตัวรีบคว้ารองเท้ามาสวมพลางหันไปหยิบถุงมือลูกไม้กับเครื่องประดับชิ้นน้อย







          \" เจ้าหญิงไม่ต้องรีบขนาดนั้นก็ได้เพคะ ยังเหลือเวลาอีก10นาทีเพคะ\" พอถ้อยคำจากปากนางกำนัลถูกเอื้อนเอ่ย เด็กสาวแสนสวยก็ทรุดฮวบพลางนั่งหอบยกใหญ่







          \" 555+ เจ้าหญิงทรงน่าขันเสียจริง รีบอย่างกับอะไรดี แล้วทรงทราบรึยังคะว่าจะพาเพื่อนๆไปไหน\" ท่าทางลุกลี้ลุกลนของเด็กสาวชะงักกึก ดวงหน้าสวยเงยหน้าขึ้นมาสบ







          \" นั่นดิ แซนเดียร์ว่าที่ไหนดีอ่ะ \"







          \"หม่อมฉันจะอธิบายให้ฟังนะเพคะ ที่เดมอสเรา ก็จะมีเป็นย่านๆ ย่านที่น่าสนใจก็คือย่านโบมองค์แถวนั้นก็จะมีดอกทิวลิปขึ้นมากมาย แถมมีลำคลองน้ำสะอาดทอดขนาบข้างกับฝั่งอีกด้วย  บรรยากาศดีมากๆแถมวิวทิวทัศน์ยังงดงามหาที่ติไม่ได้เลยเพคะ ฝ่าบาทก็ลองพาเพื่อนๆไปล่องเรือชมทิวทัศน์และสูดกลิ่นหอมของธรรมชาติสิเพคะ ย่านนี้มีขนาดใหญ่มาก หม่อมฉันว่าวันนี้พาไปแค่ย่านนี้ก็คงพอแล้วล่ะเพคะ เพราะเป็นย่านที่ขึ้นชื่อมากในเมืองหลวงเดมอส แต่ตอนนี้หม่อมฉันว่าฝ่าบาทควรจะลงไปหาเจ้าชายคาโลกับคุณคิลได้แล้วนะเพคะ\"







          \" ขอบคุณฮะ รับรองไอ้พวกนั้นต้องสนุกกับโปรแกรมทัวร์ของผมแน่ \" คนนำทางมือฉกาจรีบลุกพรวดพราดเตรียมจะลงไปหาลูกทัวร์







          \" แต่หม่อมฉันว่าเจ้าชายคาโลคงจะนำฝ่าบาทเที่ยวซะเองมากกว่ามั้งเพคะ\" นางกำนัลว่าพลางหัวเราะคิกคัก







          \" ไม่มีทาง คาโลมันไม่เคยไปไหนหรอก นอกจากหอคอยงาช้างกับที่โรงเรียน ไอ้นั่นน่ะมันโลกแคบ\"เจ้าคนโลกกว้างสาธยายแจกแจงซะยาวก่อนจะรีบวิ่งออกจากห้องไปอย่างเกินกุลสตรี





                                                                                  ~!~!~!~!~!







          \" ป่ะ ไปเที่ยวกัน มัวรออะไรอยู่ วันนี้ฉันนำเที่ยวเอง \" ท่านจ้าวถิ่นทำเป็นฮึกเหิมทั้งที่ตัวเองน่ะมาช้าสุด









          \" คาโลกับฉันลงมาตั้งแต่ไก่ยังไม่โห่ นายมัวทำอะไรอยู่เหอะ เฟริน\" คิล นักฆ่าแห่งซาเรสทำหน้าหงุดหงิดไม่สบอารมณ์

ข้างกายก็มีชายหนุ่มรูปร่างสูงโปร่งสีหน้าเยือกเย็นยืนขมวดคิ้ว







          \"พูดอะไรไม่เข้าเรื่อง แกมาโทษฉันได้ไง ไอ้คิล แล้วใครไปเชิญพวกแกสองคนให้ลงมาตั้งแต่ไก่ยังไม่โห่ล่ะ \"คำพูดไม่สมตัวเริ่มพรั่งพรูออกมาอย่างไม่ขาดสาย







          \" พวกนายทั้งสองคนหยุดเถียงกันได้แล้ว!!\" คาโลรีบห้ามทั้งคู่ก่อนที่จะมีการวางมวยให้ดูฟรีแถวนี้





          

          \"รถม้ามาแล้วถ้าพวกนายยังจะทะเลาะกันต่อก็ตามใจ ฉันไปคนเดียวก็ได้ \"







          ว่าแล้วหนึ่งหนุ่มนักฆ่ากับหนึ่งสาวเจ้าหญิงก็เดินตามเจ้าชายแห่งคาโนวาลไปขึ้นรถม้าทันใด..







                      

                                                                                   ~!~!~!~!~!







          รถม้าของราชสำนักค่อยๆเคลื่อนไปตามทางลาด สองข้างทางมีบ้านเรือนประชาชนเรียงราย ไม่นานทิวทัศน์ก็

แปรเปลี่ยนเป็นบรรยากาศอันหอมหวานของทุ่งดอกทิวลิปหลากสีซึ่งขึ้นตั้งรกรากตามที่ว่างรอบๆร้านค้าต่างๆ

แถวนี้ถือเป็นย่านขึ้นชื่อที่ผู้คนนิยมมาเที่ยวในวันหยุดพักผ่อน ร้านรวงต่างเปิดอ้ารับลมจากภายนอก ด้านหลังเป็นลำคลองทอดยาวตลอดทาง กลีบดอกทิวลิปหลากสีค่อยๆปลิวไปตามกระแสน้ำที่ค่อยๆเคลื่อนไปตามแรงลม







          \" ลงไปหาอะไรกินกันเถอะ หิวชะมัด มัวมานั่งอุดอู้ทนหิวอยู่ไย\" เจ้าคนหิวทำท่าจะลงจากรถม้าแต่ดันโดนเพื่อนชายทั้งสองคว้าหมับเข้าที่ร่าง







          \" นายอย่าเพิ่งลง เดี๋ยวให้ฉันกับคาโลลงไปสำรวจก่อน ค่าหัวเจ้าหญิงแห่งเดมอสนี่ก็สูงไม่ใช่เล่นนะเฟ้ย\" ว่าแล้วทั้งเจ้าเพื่อนซี้กับเจ้าชายมาดมากก็ก้าวลงไปสำรวจความปลอดภัยตามประสา







          \" เฮ้ยย !! เสร็จยัง เมื่อไหร่พวกแกจะให้ฉันได้ลงไปรับลมชมวิวกะเค้าบ้างว่ะเนี่ย \" เจ้าตัวดีเล่นแหกปากซะดังลั่นไม่อายประชาชีทำเอาเพื่อนซี้ทั้งสองต้องไปเอามันออกมาจากรถม้าก่อนที่มันจะบ่นไปมากกว่านี้







          \" นี่นายจะบ่นหาสวรรค์วิมานอะไรนักเนี่ย เฟริน \" คิลพูดอย่างเหลืออด







          \" อ้าว ก็ฉันนึกว่าพวกแกจะปล่อยให้ฉันทนหิวนานที่หว่า มันต้องเรียกให้ตื่นตัวกันบ้าง \" คนเห็นแก่ปากท้องรีบแก้ตัวไปตามประสาพลางหันไปพินิจร้านรวงต่างๆ \" หิวอ่า \"







          \" ฉันกับคาโลก็ยังไม่ได้กินอะไรเลยเหมือนกันตั้งแต่ตื่นมารอนาย \" คิลโพล่งออกมาด้วยความหิวขณะก้าวเดินไปตามเส้นทางที่ทอดเข้าสู่ตัวย่าน







          \" งั้นเราไปหาอะไรกินก่อนละกัน\" คาโลทิ้งท้ายขณะเดินนำลิ่วไปที่ร้านกาแฟหัวมุมปล่อยให้หนึ่งหนุ่มกับหนึ่งสาวต้องรีบจ้ำอ้าวตามไป







          \"ที่แท้มันก็หิวมากกว่าเราอีกว่ะ แกว่ามั้ย คิล  \"







          \" อือ  \" คิลหันมาพยักหน้าหงึกๆเป็นเชิงเห็นด้วย







          ร้านกาแฟที่สองหนุ่มกับหนึ่งสาวมาเยือนเป็นร้านไม่ใหญ่มากนัก ด้านหลังเป็นลำคลองทอดยาวไปไกลสุดลูกหูลูกตา กลีบดอกทิวลิปปลิวมาเป็นระลอกสร้างบรรยากาศสุดแสนโรแมนติก เจ้าของร้านเป็นหญิงสาวหน้าตายิ้มแย้มยืนอยู่หลังเคาน์เตอร์ เธอรีบกล่าวทักทายแล้วผายมือไปยังโต๊ะที่อยู่ริมลำคลองซึ่งมีทุ่งดอกทิวลิปขนาบข้าง รั้วไม้ที่สร้างขึ้นมาอย่างปราณีตส่องประกายเงาวับ สายน้ำเคลื่อนไปตามแรงของกระแสลมซึ่งให้ความรู้สึกชวนหลงใหลสถานที่แห่งนี้







          \" ไปนั่งกันๆ มัวอึ้งกันอยู่ได้ เห็นมั้ยล่ะ เดมอสมีของสวยๆงามๆที่ชาตินี้พวกแกอาจไม่มีวันได้เห็นที่คาโนวาลหรือว่าซาเรส\"เด็กสาวขยับรอยยิ้มที่มุมปากพลางก้าวฉับๆไปนั่งเป็นคนแรกตามด้วยสองหนุ่มที่เพิ่งตะลึงพึงเพิดกับความงามของธรรมชาติไปชั่วอึดใจ







          \"อาหารของร้านเราไม่มีให้เลือกนะคะ เพราะจะมีเป็นอาหารประจำวันเท่านั้น วันนี้ดิฉันทำขนมปังบาแก็ตผสมข้าวบาร์เล่ย์ เสิร์ฟพร้อมโยเกิร์ตรสทิวลิปสูตรเด็ดของร้านเรากับกาแฟหนึ่งชุดค่ะ  \"หญิงสาวเจ้าของร้านรีบก้าวมาที่โต๊ะพร้อมกับโปรยรอยยิ้มอันทรงเสน่ห์ให้คาโล







          \"ผมขออาหารสามชุดครับ \"คิลรีบตัดบทขณะเห็นคาโลเริ่มทำหน้าไม่ถูกและเฟรินก็เริ่มจ้องคาโลยกใหญ่







          \"ไม่ต้องหึงขนาดนั้นก็ได้ค่ะ  ดิฉันรู้แล้วว่าคุณสองคนเป็นคู่รักกัน \" หญิงสาวหยุดโปรยเสน่ห์พร้อมทั้งหัวเราะแล้วเดินจากไป







          \"เฮ้ยเปล่านะเว้ย ฉันไม่ได้หึงมันซักหน่อย คนอย่างมันใครจะไปหึงลง  แล้วสั่งแค่สามชุดจะกินพอเร้อ \" เฟรินเริ่มหน้าแดงพร้อมกับหลบสายตาคาโลเข้าอย่างจัง







          \" ขออาหารเพิ่มอีกสองชุดนะครับ \" คิลรีบสั่งอาหารเพิ่มโดยรู้ล่วงหน้าว่าถ้าไม่สั่งเพิ่มไอ้คนกินจุต้องมาแย่งเค้ากินแน่ๆ

ไม่นานหญิงสาวเจ้าของร้านก็เดินมาเสิร์ฟอาหารบนโต๊ะ ทั้งสามไม่มีคำว่ารีรอรีบจัดการกับอาหารตรงหน้าอย่างไม่พูดไม่จา ซึ่งในที่สุดก็เกลี้ยงไม่มีเหลือ







          \" ฉันจะพาพวกแกไปล่องเรือนะ ถ้าไม่ได้ไปล่องเรือนี่ก็เสียเที่ยวแย่ \" เฟรินทำเป็นรู้ดีแล้วรีบลุกออกไปจากร้านทิ้งไว้ให้สองหนุ่มช่วยกันจัดแจงจ่ายเงินให้หญิงสาวเจ้าของร้านอย่างรีบเร่งพลางวิ่งตามไอ้คนรู้ดีที่เดินจ้ำอ้าวไปล่วงหน้า







          \" ให้มันเร็วๆหน่อยเด้ ต้องให้คนเค้ารออยู่เรื่อย แกสองคนนี่นะ \" ไอ้คนมาเร็วบ่นยิก







          \"ลุงๆ พวกผมจะนั่งเรือเที่ยวชมธรรมชาติครับ \" คิลไม่พูดพร่ำทำเพลงรีบติดต่อคนพายเรือ







          \"คือที่นี่มีไว้สำหรับคู่รักเท่านั้นนะครับ มันเป็นธรรมเนียมครับ ลงเรือได้แค่สองคนเท่านั้น \" คนพายเรือเอ่ยขึ้นขณะเงยหน้ามองทั้งสาม







          \"งั้นนายก็ไปกับคาโลล่ะกัน ฉันมันคนไม่มีคู่นี่หว่า อย่าให้หมดสนุกเพราะฉันเลย \"คิลรีบผลักทั้งคู่ลงเรือ พลางขยิบตาให้กับคนพายอย่างมีเลศนัย







          \" สำเร็จ!!! แผนท่านจ้าวนี่เด็ดจริงๆ \" คิลพึมพำขณะก้าวฉับๆออกห่างจากท่าเรือก่อนจะไปหาที่นั่งจิบน้ำชาชมวิวในย่านอันเลื่องชื่อ







                                                                                ~!~!~!~!~!







          \"สวยจัง \" ถ้อยคำที่ถูกเอื้อนเอ่ยออกมาคำแรกจากริมฝีปากชวนมองของเด็กสาวซึ่งข้างกายก็มีชายหนุ่มในดวงใจนั่งเป็นเพื่อน







          ทิวทัศน์รอบกายของทั้งคู่ช่างเป็นบรรยากาศที่งดงามอย่างลงตัวแฝงไปด้วยความโรแมนติกของสถานที่อันน่าหลงใหล ชายหนุ่มกับเด็กสาวนั่งเคียงข้างกายกัน ทั้งคู่ต่างสัมผัสถึงไออุ่นของกันและกัน กลีบดอกทิวลิปโปรยปลิวมาติดที่เรือนผมของเด็กสาวผู้ซึ่งมีใบหน้าอันชวนมอง ชายหนุ่มเอื้อมมือไปแตะกลีบดอกไม้ที่ติดอยู่ที่เรือนผมของเด็กสาวให้หลุดออกอย่างเบามือ







          \"เฟริน  \"เสียงเรียกอันแผ่วเบาค่อยๆหันเหความสนใจของเด็กสาวไปที่ริมฝีปากของชายหนุ่มที่กำลังแนบชิดใกล้เข้ามา จุมพิตที่เขากำลังจะมอบให้ทำเอาใจของเด็กสาวเต้นไม่เป็นส่ำ เธอค่อยๆเลื่อนมือไปแตะที่ใบหน้าของชายหนุ่มพร้อมทั้งประชิดตัวเข้าหาคนตัวโตผู้ซึ่งค่อยๆโน้มตัวลงมาเข้าชิดใกล้  ริมฝีปากของทั้งสองแนบชิดซึ่งกันและกัน รสจุมพิตนั้นอ่อนโยนและหอมหวานประดุจดังน้ำหวานจากดอกไม้สวรรค์  คาโลค่อยๆลืมตามองเด็กสาวซึ่งบัดนี้หลับตาพริ้มพร้อมทั้งเอื้อมมือกระชับร่างบางเข้ามากอดอย่างแนบแน่น  ริมฝีปากของทั้งคู่ค่อยๆคลายออกแต่อ้อมกอดของชายหนุ่มนั้นยังคงอยู่  บัดนี้เด็กสาวผู้มีดวงหน้าแดงด้วยสีเลือดบ่นอุบแก้เขินทำท่าจะผละออกจากอ้อมแขนชายหนุ่ม  \" อะไรๆก็ท่าเดียว ดีนะที่เป็นฉัน ท่าเป็นคนอื่นคงไม่ง่ายยังงี้หรอก \"







          ..ไอ้นักรักชั้นอนุบาลเอ๊ย!







          \" แล้วทำไมเป็นนายแล้วถึงง่ายล่ะ \" คาโลแกล้งถามก่อนจะยิ้มกริ่มรอคำตอบ







          \" ก็แกเป็นเพื่อนฉันนี่นา \" เหตุผลของเจ้าตัวดูจะฟังไม่ขึ้นเอาซะเลย เมื่อคาโลขยับเข้ามาใกล้กว่าเดิม ก่อนจะเค้นเหตุผลที่พอจะฟังขึ้นจากไอ้คนปากแข็ง







          \" โกหก \" คนตรงหน้าไม่เชื่อเหตุผลเธอซะดื้อๆ ก่อนจะจ้องหน้าเธอจนทำให้รู้สึกกระอักกระอ่วนใจ







          \" ง่า...อืมม์  แล้วให้ฉันตอบว่าไงแกถึงจะเชื่ออ่า \" เตาหลอมน้ำแข็งเริ่มรับบทหนักเมื่อเธอนั้นไม่ใช่ฝ่ายคุมเกม







          \" ใจนายคิดยังไงล่ะ \" น้ำเสียงคาโลจัดว่าอยู่ในโทนนุ่มทีเดียวทำเอาเฟรินเริ่มทำหน้าไม่ถูกก่อนจะนึกงัดกลยุทธ์เมื่อเข้าตาจนมาใช้







          \" ว่ะ จะอะไรกันหนักหนา ไอ้น้ำแข็งบ้า ไม่เชื่อก็อย่าเชื่อ \" เจ้าตัวดีโพล่งออกมาพร้อมกับหมัดหนักที่คนฟังไม่ได้ตั้งตัว ทำเอาเขาผู้นั้นจุกไม่ใช่เล่นก่อนจะส่งสายตาดุๆไปปรามแม่สาวที่กำลังได้ใจ





          คนพายเรือค่อยๆพายพาเอาคู่รักที่เพิ่งแสดงบทรักโหมดโหดกลับเข้าฝั่ง ทั้งคู่ต่างรีบกระโดดออกจากเรืออย่างไม่พูดไม่จา สีหน้าไร้อารมณ์ทั้งคู่







          \"เฮ้ เป็นไง สนุกมั้ย  คาโล\" คิลรีบวิ่งเข้ามาหาพลางสังเกตสีหน้าแปลกๆของทั้งคู่







          \" ก็ดี \" คำตอบสั้นง่ายจากเจ้าชายมาดน้ำแข็งทำเอาคนฟังอยากจะประท้วง







          \" แล้วมันเป็นยังไงฟร่ะ เฟริน นายเล่าเก่ง เล่าให้ฉันฟังหน่อย  \" คิลหันไปหาคนที่พอจะพึ่งพาได้ เรื่องคุยโม้สามบ้านแปดบ้านต้องยกให้มัน







          \" ขี้เกียจเล่า หิว เหนื่อย อยากกลับบ้าน \" เจ้าตัวดีมาแปลก วันนี้ไม่คุยจ้อเหมือนเคยแถมพูดตัดบทเดินจ้ำอ้าวตามเพื่อนมันไปโดยไม่รอเขาเลย







          \" สรุปพวกมันไม่สนุกใช่มั้ยเนี่ย \" คิลทำสีหน้าปลงอนิจจังก่อนจะตามเพื่อนทั้งสองกลับวังโดยปริยาย





                                                                                  ~!~!~!~!~!





~! ผู้เขียน - ตอนนี้ยาวจุใจป่าวค่ะ ช่วยเม้นท์หน่อยน่ะค่ะ อยากรู้ความรู้สึกของคนอ่าน แล้วก็อยากได้คำแนะนำ เพื่อปรับปรุงค่ะ ^^