ลำดับตอนที่ #18
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #18 : กุหลาบทรงเสห่ห์
ถนนย่านสถานบันเทิในอนลาวันนั้นเียบเหาเป็นอย่ามา นอาหมาแมวไม่ี่ัว ับรถวิ่ผ่านไม่ี่ันแล้ว แทบไม่มีผู้สรรรไปมา ่า่าับ่วลาืนั่ฟ้าับเหว
หยาเินเปิประูเ้าไปในบาร์โรส โบมือทัทายบาเทนเอร์หนุ่มนเิม(เพิ่มเิมือเปลี่ยนื่อแล้ว) เสี่ยวเา (เปลี่ยนื่อา เสี่ยวเา เป็นเสี่ยวเา)
บริรหลายนสัเารมาอหยาเิน พวเาไม่ไ้ัวาหยาเินแ่อย่าใ รัน้ามับแสท่าทาเารพนอบน้อม พวเารู้ีว่าวามสัมพันธ์อหยาเินและเียเว่ยไม่ธรรมา
ทาเิน้านหลัอบาร์ทอยาวว่าห้าสิบเมร ปลายทาเินปราายร่าสูให่ในุสูทสอน ยืนเฝ้าระูไม้ที่สูว่าสามเมร เมื่อหยาเินเินมาถึ พวมัน่าโ้ำนับอย่าสุภาพ ้อนรับ้วยวามยินีับารมาอเา
หยาเินพยัหน้าเินไปหน้าประูไม้ใบให่ และเปิมันออ
ลิ่นหอมธรรมาิโยเ้ามู พร้อมลิ่นหอมเล็น้อยออลาเวนเอร์
ภายในห้อให่มโหฬาร พื้นเป็นไม้ปาร์เ้เรียบสีน้ำาล ผนัหินอ่อนีำ รลา เป็นเียนาให่วาบนพรมหนันายัษ์ สิ่อแ่สีาแฟให้บรราศภายในห้อทรเสน่ห์อึมรึม อี้านหนึ่อห้อเป็นประูระ ้านนอเป็นสระว่ายน้ำและส่วนนาย่อม
ยาที่ะเื่อว่า้านหลัอบาร์แห่นี้ะเป็นสถานที่ที่เียบสบเ่นนี้ ใ่แล้วที่นี่เป็นบ้านอเียเว่ย
ะที่้าวเ้ามาในห้อหยาเินรู้สึเย็บวาบ โยไม่ลัเล เาเหยียแนออไป้าหน้า
"ฮู่!" เสียอมีมัผ่านอาาศ แนเรียวาว พร้อมมืเย็นเียบประห่าาใบหน้าหยาเินเพียสามนิ้ว แ่มันถูบล็ออย่าสมบูร์โยหยาเิน
เมื่อารลอบู่โมล้มเหลว มืสั้นในมือพลันหมุนวนเลื่อนไหวราวสายน้ำรไปที่ี่โรหยาเิน
หยาเินพลัแนที่ถูว้า้วยมือให่ ออ้าน้าเ้าอมืรู้ัวว่าสู้แรไม้ไ้ พลันยเท้าเรียวามหวัเะเ้าที่้านหลัอหยาเิน ั่นรู้ มืที่้าน้าลับเ้าวาารเลื่อนไหวอเท้า
"ผมไม่อยาเล่นแล้ว!"
เียเว่ยทำปาเบ้อย่าไม่พอใ พร้อมโยมืทิ้ลพื้น
"อีแล้วหรือ? ันอยารู้ริๆ ว่าสัว์ประหลาอย่าฝึมายัไถึทำไ้นานี้ ทั้ที่อายุน้อยว่าันแท้ๆ แ่ลับ....ฮึ่ม"
หยาเินปล่อยแนเรียวามล วามนุ่มละมุนให้วามรู้สึไม่อยาแยา พยาเินไปรอบๆ้วยท่าทีทีู่ไม่ออว่าำลัยิ้มหรือไม่ยิ้ม
"ไม่เลวเลย ุพันาไ้รวเร็วว่าเมื่อเืนอ่อนมา"
"แ่สำหรับนาย ัน็ยัแพ้ในระบวนท่าเียว" เียเว่ย้อมอหยาเินะนั่อยู่บนเียนายัษ์ ภายในห้อนี้เปรียบั่เวทีเินแฟั่น ุหวาบหวิวอเธอพร้อมะหลอมละลายหัวใายทุนนสลายหายไป
เนื่อาหยาเินพยายามรัษาระยะห่าอเาับเธอ แ่ปัุบันูเหมือนว่าหยาเินะ้านทานารยั่วยวนอเธอไ้น้อยล เธอึแอบมีวามสุอยู่ภายใน พลาส่สายาอออ้อนมาทาหยาเิน
"หยาเิน..........พี่สาวน่ารัหรือเปล่า....."
"น่ารั....." หยาเินลืนน้ำลายอึ พยามยามวบุมอารม์ที่ึ้นมาโยไม่รู้ัวอย่ายาลำบา โอ้พระเ้า ผู้หินนี้เหมือนออมาาุมนรโลีย์
"อยาลอสัมผัสไหมล่ะ?" เียเว่ยระพริบาอย่าเย้ายวนมือ้าหนึ่ยับเปิเผย ส่วนสำัปรา่อหยาเิน
หยาเินสูหายใลึ แม้ว่าเาะเห็นสาวามมามามาย และยิ่ับวามามล่มเมืออย่าภรรยาอเาหลินรั่วี แ่ับหิสาวรหน้าเา็ยัมีเสน่ย์เหนือั้น แม้วามามะ้อยว่า แ่เสน่ห์อเธอเปรียบั่อุหลาบสีแพร้อมลิ่นหอมหวานวนให้เลิบเลิ้มมาย
หยาเินเินไปหาเียเว่ยอย่า้าๆ โน้มัวลรหน้าเธอ พลาล่าวว่า "พี่เีย ผม็อยาสัมผัสูนะ แ่ลัวโนมืในมือพี่สับมือาน่ะสิ"
"ันสามารถั้นหรือ?" เียเว่ยล่าวอย่ายั่วยวน
"พี่สาวามนานี้ บาทีวามรู้สึอผมอาะทื่อ้านไปบ้า"
"แล้วนายอยาะลอไหม" เธอเสียริมฝีปาพู้วยน้ำเสียเร่าร้อน
หยาเินสูลิ่นายอเธอ ให้วามรู้สึเหมือนอไม้ที่ระุ้นอารม์ทาเพศ
"แล้วผม้อทำอะไรเป็นารแลเปลี่ยน?"
บประโย แววายั่วยวนอเียเว่ยเปลี่ยนเป็นผิหวัเ็บปว และเียแ้น วามรู้สึมามายปราในสายา "ฮ่า ฮ่า ฮ่า หยาเินนายเห็นันเป็นนแบบนี้นี่เอ......"
"เป็นแบบไหนล่ะ?" หยาเินหัวเราะอย่าสนุสนาน
"นายิว่าันใ้ร่าายเ้าแลเพื่อ บรรลุเป้าหมายอยู่ใ่ไหม?" เียเว่ยพูอย่ารไปรมา
"ใ่แล้ว นายแ็แร่อย่ามา ันไม่เยเห็นใรไร้เทียมทานเท่านายมา่อน " เธอล่าวพลาึผ้าลุมปปิร่าาย (ไม่ให้หยาไ้หื่นอี่อไป)
"และัน็้อารพลัอนาย อนนี้แ๊หนามแ และแ๊พันธมิระวันอพ่อัน เป็นสอแ๊มาเฟียที่ให่ที่สุในเะวันนี้ แ๊หนามแอันยัอ่อนแออยู่มา ถ้าเิารปะทะันึ้น แ๊พันธมิระวันอาสูเสียไม่น้อย แ่แ๊หนามแอันแน่นอนว่า้อพินาศย่อยยับโยสมบูร์...."
พูถึอนนี้ใบหน้าที่น่ารัอเธอเปลี่ยนเป็นเย็นเหยียบ
"หยาเิน ำวันที่เราพบันรั้แรไ้หรือไม่......ืนนั้นที่ันถูุ่มโมีนไ้รับบาเ็บ และลูน้อทั้หมถูวาล้า และันที่ำลัหลบหนีอย่าโเียว....."
หยาเินเียบหูฟัอย่าเียบๆ นึย้อนไปในเหุาร์ใน่ำืนนั้น
////////////////
- แปลลำบามา ัา 18+ ไปเยอะมว๊า 5555 อ่านัๆันนินึนาา
- สำหรับื่อเียเว่ยนั้น (jiang wei) เราไปศึษามาพวบออ่านว่า เียอุย แบบสาม๊ บาเวปเียนแบบนี้ (QiangWei) แ่เวปที่แปลอยู่เรีย Rose เรารู้สึวยมา เพื่อนอยาไ้ื่อแบบไหนบอไ้นาา
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น