ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    ++พิชิตใจนาย ขอหัวใจเดิมพัน++

    ลำดับตอนที่ #2 : +2+

    • อัปเดตล่าสุด 26 ธ.ค. 48


         ทำไมนะ  ทำไม  ทำไมพระเจ้าถึงไม่เห็นใจคนสวยอย่าง  ลูกแก้วคนนี้เลย TT_TT



    ลูกแก้วไม่เคยฆ่าสัตว์  แต่ถ้ามันมาทำอะไรลูกแก้วก่อนละก็ไม่แน่ -_-++ ลูกแก้วไม่เคยแย่งแฟนใคร



    ก็เค้ามาหาลูกแก้วเอง *o* แล้วทำไมค่ะ  ทำไม ไม่ยุติธรรมเลย!! =^=  ทำไมลูกแก้วต้องมาเจอคนนิสัยเฮงซวย



    อย่างหมอนั้นด้วยค่ะ  ทั้งๆที่ลูกแก้วออกจะแสนเลว เอ๊ย แสนดีขนาดนี้ กระซิกๆ T_____T



    \"ลูกแก้ว ไอคุง พร้อมไหมค่ะ เริ่มซ้อมใหญ่เลยนะ\"



         พี่นก ประธานชมรม การแสดง ร้องบอกพลางคิดในใจอย่างอารมณ์ดีว่า ไม่นาน ชมรมการแสดงต้องให้กำเนิดคุ่รักคุ่ใหม่แน่นอน >_<



    หากรุ้ไม่ว่า  สายตาที่เห็นว่าหวานซึ้ง owo แท้จริงแล้วเป็น สายตากวนๆ =_- กับสายตาเชือดเชือนต่างหาก +++-_- แต่ทั้งสองยังคงหันไป



    ตอบด้วยสีน้ำยิ้มแย้มที่ดูสดใส *_*;;



    \"ค่ะ/ครับ พี่นก\"



    - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -



    \"เฮ้อ เสร็จสักที เหนื่อยจริงๆ\"



         ลูกแก้วบ่นพึมพำพลางคิดด่านิสัยที่เมื่อมีใครท้าก็ต้องสุ้ทุกครั้ง ซึ่งเป็นเหตุที่ทำให้เธอต้องมายุ่งกับ ไอคุงของสาวๆ



    และก็ละครที่เธอไม่เคยคิดแม้แต่จะเล่น!!!



    \"ลูกแก้ว  กลับยังไงล่ะ\"



    \"ฉันจะกลับยังไงก็เรื่องของฉันไม่ต้องยุ่ง\"



         จะมายุ่งอะไรกับฉันนักหนานะ  รำคาญ



    \"งั้นเดี๋ยวเราไปส่งนะ\"



         ไอพูดกลั่วหัวเราะอย่างอารมณ์ดี  เมื่อเห็นสีหน้าที่แสดงออกว่ารำคาญเขาเต็มทน  ทั้งยังมาจากหญิงสาวเสียด้วย!!



    \"ไม่จำเป็นขอบใจ  ฉันกลับเองได้\"



    \"เอาน่าเดี๋ยวเราไปส่ง\"



         ไอไม่สนใจสิ่งที่ลูกแก้วพูดแม้แต่น้อย  ทั้งยังเอื้อมมือใหญ่มาคว้ากระเป๋านักเรียนของคนตรงหน้ามาถือทันที



    พลางออกเดินออกจากหอละครใหญ่ที่ซ้อมการแสดงในวันนี้  โดยไม่รอเจ้าของกระเป๋าที่กำลังด่าทอเค้าอย่างเจ็บแสบ



    \"นี่นาย!หยุดนะเอากระเป่าฉํนคืนมา เดี๋ยวนี้เลย\"



         ลูกแก้ววิ่งเข้าไปหาโดยไม่ได้สังเกตแม้แต่น้อยว่าทางข้างหน้ามีก้อนหินขวางกั้นอยู่  ซึ่งเป็นเหตุให้เธอ สะดุด



    จนมาตกอยู่ในอ้อมกอดของชายตรงหน้าอย่างเสียไม่ได้  



    \"นี่!!ปล่อยนะ  ไอ้คนฉวยโอกาส\"



         ให้ตายสิ  ให้ตาย ไอ้ก้อนหินงี่เง่า  โอ๊ย! ขาฉัน ฉันไม่มีวันร้องออกมาให้นายได้ยินหรอก  แต่เจ็บจังเลย



    ปวดชะมัด  พรุ่งนี้จะเดินได้มะเนี่ย  เซ็งชะมัด



         ลุกแก้วคิดพลางผลัก ไอออกอย่างแรงจนชายหนุ่มล้มลงบนพื้นถนน  แล้วเธอก็ล้มตามสาเหตุคงเพราะ



    ข้อเท้าของเธอที่ปวดเหลือเกิน



         \"มานี่มา\"



         ไอที่ลุกขึ้นยืนแล้วก้มลงฉุดหญิงสาวขึ้นพลางโอบเอวเธอเข้าใกล้เพื่อประคองไม่ให้ลูกแก้วล้มลงไปอีก



    มีหรือที่ลูกแก้วจะยอมเธอพยายามดิ้นเพื่อให้หลุดจากการเกาะกุม  แต่ยิ่งดิ้นข้อเท้าของเธอก็ยิ่งเจ็บ



    ลูกแก้วจึงทำได้แต่ปล่อยเลยตามเลยให้ไอช่วยประคองเธอต่อ

    --------------------------------------------------



    เด่วมาต่อค่ะ



    แต่งเรื่องนี้สดๆหน้าคอมเลย  ฮุ้ว!! เหนื่อยจัง



    คิดอะไรไม่ค่อยออกเลย





      
    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×