คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #8 : Special : หนึ่งวันของเจ้าขาว [Kow's Dairy]
สวัสดีฮะ เมี๊ยววว~ผมแมวขาวมณีตัวผู้ ชื่อขาวฮะ เพราะผมตัวสีขาวนั่นเอง แต่ตาผมมีสองสีนะเออ สีฟ้ากับสีเหลืองอำพัน ผมเป็นลูกของหม่าม๊าคชากับป่ะป๊าเต๋า พวกพี่ๆเค้าว่ากันมาแบบนั้นน่ะ
ผมหลงทางมาตอนเพิ่งเกิดได้ประมาณ2เดือนฮะแต่ตัวเล็กกว่าทุกตัวเลยล่ะ ตอนแรกเหมือนจะมีพี่น้องแมวมาหาอะไรกินด้วย พอเห็นคนผ่านมาทุกตัวก็หนีหมดเลยแม่แมวก็ด้วย ผมหาทางกลับบ้านไม่เจอเลยเดินมาเรื่อยๆ แล้วก็มาเจอบ้านหลังใหญ่ ผมว่าต้องมีอาหารให้ผมแน่ๆ เลยเข้ามาเจอกับหม่าม๊าผมเห็ดแสนน่ารัก
ผมอยู่ที่นี่มาได้ 3อาทิตย์แล้ว~จากแมวมอมแมมผอมโซ ตอนนี้ผมเหมือนก้อนกลมๆฟูๆกลิ้งได้แล้วล่ะ วันๆกินแต่นมเมจิและอาหารซีพี ลาภปากจริงๆ แฮะๆ~
เมื่อ3อาทิตย์ที่แล้วเห็นทุกคนร้องห่มร้องไห้ตอนพูดกันว่าถ้าได้ออกอยากพูดอะไรกับเพื่อนๆ แต่พอออกไป กลางดึกวันเสาร์ผมก็เห็นทุกคนกลับมากันครบนี่นา - -“จนถึงตอนนี้ทุกคนยังอยู่กันครบเลย
“เจ้าขาว เล่นอะไรอยู่น่ะ”
“เมี๊ยวว” แง๊ลุงไทด์ ไม่เอาลุงไทด์ชอบแกล้งผม
“พี่ไทด์ทำอะไรแมวอ่ะ หิวเหรอ”
“เหมียวๆๆ” เฮียเจมส์ช่วยขาวด้วย ขาวกลัววT[]T
“บ้าเรอะ คชามันตามหาอยู่ เห็นบอกให้อยู่ห้องนั่งเล่นแต่ขึ้นมากลิ้งเกลือกบนที่นอน”
“เมี๊ยวววว เมี๊ยวๆๆ” ปล่อยน๊า ปล่อยขาวเดี๋ยวนี้ อย่าจับขาวโยนลงน้ำอีกน๊าขาวกลัวแล้วววว
“เอ้า ดิ้นอยู่ได้”
“อ้าว เป็นอะไรหืมขาว?”
“> <เหมียว” หม่าม๊า~ผมเอาตัวซุกหม่าม๊าทันที คนนี้ปกป้องผมได้จากการกลั่นแกล้งทั้งหลายทั้งปวงนะ T^T ป่ะป๊าอ่ะ ชอบหัวเราะเวลาผมโดนคนอื่นๆแกล้ง
“สมน้ำหน้าชอบไปแกล้งมัน มันกลัวแล้ว ฮ่าๆ”
“เดี๋ยวพ่อจับโยนลงสระอีกซักทีดีมั้ยเนี่ย”
“กล้ารังแกลูกฉันอีกแกตาย”
“เฮ้ย ชาตรงนี้ร้องว่า คนน่ารัก ถูกใจนักไม่เคยเป็นอย่างนี้ฮี~ป่ะ”
“อือๆใช่ เพลงนี้ร้องไม่เพี๊ยนนี่”
“ก็เก่งอะ”
“ใช่เหรอ 555”
“ตัวเองเถอะ มัวแต่เล่นกับแมว อีกสี่วันเค้าจะโหวตออกจริงๆแล้วนะ”
“เออว่ะ นี่เลยเดือนนึงแล้วเหรอ?ที่ว่างดเว้นการโหวตออกอ่ะ”
“นี่มันสัปดาห์ที่ 5 แล้วโว้ย”
“ขาวววว ฟังม๊าร้องนะ”
แล้วผมก็มานั่งฟังหม่าม๊าร้องเพลงอะไรไม่รู้...จะรู้ได้ไงผมเป็นแมวนะ รู้แต่มันเพราะเท่านั้นแหละ เคลิ้มเลยอ่ะ ฮ้าววว >[]<
“ขาวๆ ตื่นๆ เอ้านม” ป่ะป๊าปลุกเอาถ้วยนมมาวางแล้วก็มานั่งมองผม ไม่เห็นอยากกินเลย อยากนอนมากฝ่า ผมมองป่ะป๊าแล้วเดินขึ้นไปนอนบนตัก แฮ่ ฉบายยย~
“อ้าวพี่ ก็ว่าอยู่ไมไม่ไปกินข้าว กินข้าวๆ” เสียงเหมือนเจ๊แอ้นเลย อย่าขวางความสุขเซ่เจ๊อ่า
“ฮัดชิ่ว>m<” ฟึดๆ คันจมูกอ่ะ
“จามเหมือนคนเลยนะ ฮ่าๆ ตื่นมาแล้วค่อยกินแล้วกัน” ผมไม่ลืมตาแต่ก็รู้ว่าป่ะป๊าหายไปจากห้องนั่งเล่นแล้ว ไปอยู่ใต้เปียโนก็ได้ฟะ ฮึ่บ ฮึ่บ (กระดึ๊บเอา)
หืม?? ได้ยินเสียงเหมือนครูใหญ่เลยอ่ะ!! 0w0 อ๊ะใช่ด้วย!~ กำลังพูดกับพวกพี่ๆเค้าอยู่เลย ผมไปหาหม่าม๊าดีกว่า
“เพิ่งตื่นเหรอเจ้าขี้เซา” หม่าม๊าพูดกับผมแต่ตายังมองที่ครูใหญ่และมือก็ลูบหลังผมอย่างที่ทำทุกครั้ง ผมอยากนอนอีกแล้วอ่า แต่ร้อนมากเลยนะเนี่ยแต่ก็อยากอยู่ข้างหม่าม๊าอ่ะ
“มันมาหลับเหรอ”
“อือ เอ๋อ มันตัวร้อนๆป่ะวะ”
“เออว่ะ น้ำตาไหลด้วย”
“อะแฮ่ม ตรงนั้นมีอะไรสงสัยมั้ยคะ”
“เหมือนเจ้าขาวจะป่วยครับครูใหญ่” หืม? ป่ะป๊าพูดอะไรขาวๆนะ แล้วป่วยแปลว่าไรอ่า?
“อ้าว ไหนดูซิ ตัวร้อน มีน้ำมูกกับน้ำตาด้วย คชาเดี๋ยวไปรอทีมงานเดี๋ยวเค้าจะพาแมวไปรักษา”
“เดี๋ยวมานะ” ผมลืมตาดูหม่าม๊าพูดกับป่ะป๊าแต่ว่ามองไม่เห็นเลย ทำไมมันมัวแบบนี้ล่ะ
“ฮัดชิ่ว”
“ไทด์นะไทด์ ลูกกูเป็นหวัดเลยแม่ง” หม่าม๊าพึมพำกับตัวเอง แต่ขาวหายใจไม่ออกง่ะ ฟึดดด!!
“ขาว ไหวมั้ยลูก”
“เหมียว” ไหวม๊า งื้อ เสียงขึ้นจมูกเยย~
“เดี๋ยวก็หายแล้วทนหน่อยนะ”
“เหมียว ฮัดชิ่ว”
“เออๆไม่ต้องตอบละ” แล้วผมก็หลับไปอีกแล้วล่ะ ตื่นอีกทีตอนมีผู้หญิงใส่แว่นชุดขาวๆเอาอะไรมาจิ้มก้นผมไม่รู้อ่ะ T[]T
“เหมียวT^T” ผมส่งสายตาไปหาหม่าม๊า ทำไมไม่ห้ามเค้าง่ะ เค้าทำร้ายขาวนะ>[]</
“ไข้สูงเลยนะคะ ทีหลังถ้าจะอาบน้ำให้น้องแมวหาไดร์มาเป่าเบาๆให้แห้งด้วยนะคะ”
“ผมว่าคงป่วยเพราะตกใจด้วยละมั้ง เพื่อนผมโยนลงสระน้ำเลย”
“เอ่อ งั้นสมควรแล้วล่ะค่ะ เดี๋ยวฉีดยาแก้ไข้แล้วก็วัคซีนอีก2เข็มนะคะ”
“3เข็มเลยเหรอครับ”
“ค่ะ ไม่เจ็บมากหรอกค่ะ แป๊ปเดียว”
“ขาว ทนหน่อยนะลูก” หา ทนอะไรอ่ะ? เอ๊ะ อะไรแหลมๆ??? - -+
ฉึก!
“เมี๊ยววววววววววววววววววววว T[]T” อ๊ากก มันเอามาทิ่มหลังอ่า...ผมไม่ได้โดนรอบเดียวนะ
ฮึ่กๆๆ ใจร้าย หม่าม๊าทำไมไม่ห้าม ทำไมไม่ห้าม ยังจะมากอดแล้วลูบหลังอีก ไม่หายหรอก T^Tงอนนนน หม่าม๊าพาขาวมาเจ็บแบบนี้อ่า
“เป็นไงบ้าง” พอถึงบ้านก็เห็นป่ะป๊านั่งอยู่ ฟ้องป่ะป๊าดีกว่า ผมค่อยๆตะเกียกตะกายเพราะเจ็บหลัง ไปที่ป่ะป๊าแล้วฟ้อง
“เหมียวๆๆ T[]T เหมียวๆๆๆ” หม่าม๊าอ่ะ พาขาวไปเจ็บ
“เฮ้ยมันฟ้องด้วยวุ้ย ฮ่าๆๆ” แง้ ป๊าอย่ามาหัวเราะขาวนะ!
“โดนฉีดยามาสามเข็มน่ะ แล้วทำไมยังไม่นอนอีกล่ะ พวกนอนกันหมดยัง?”
“นอนหมดแล้ว ไปอาบน้ำอาบท่าไปจะได้นอน”
“อ่าห๊ะ” หม่าม๊าเดินเข้าห้องน้ำ ป่ะป๊าก็อุ้มผมตามไป
“อาบเร็วๆอะ”
“อือ รู้แล้ว”
“โดนฉีดยาเป็นยังไงบ้างเนี่ย”
“เหมียวๆๆ” ฉีดยา? ไอ้ที่เจ็บๆนั่นใช่มั้ย? โคตรเจ็บเลยT[]T
“เดี๋ยวพรุ่งนี้ก็หายแล้วนะ”
“คุยรู้เรื่องเหรอวะ”
“รู้ดิ เนอะขาวเนอะ”
“เหมียว~” ช่าย~~
ผมกับป๊ารอหม่าม๊าอาบน้ำแทบหลับ แต่ผมไม่หลับนะ ต้องรอเป็นเพื่อนป่ะป๊าสิ
“เอ้าเสร็จแล้ว ป่ะขาว มานี่มา”
“เหมียว” ไม่เอา งอนอยู่ว =3=
“555 ปัดมือได้ด้วยอ่ะ โดนงอนแล่ว”
“โห่ จะพาไปกินนม ทั้งวันยังไม่ได้กินอะไรเลยไม่ใช่เหรอ มานี่เร็ว”
“เมี๊ยวว*0*” นม นมเมจิ > <!!
“อ่ะ แล้วเดี๋ยวจะพาขึ้นไปนอน” ผมรีบเลียจนอะแค่กๆเลยอ่ะ
“ค่อยๆกินสิสำลักแล้ว” ป่ะป๊าดุเลยอ่ะ T-T ผมก็กินๆๆ จนหมด ป่ะป๊ากับหม่าม๊าก็พาขึ้นนอน...เอ๊ยลืมว่างอนม๊าอยู่นี่นา > <
“ราตรีสวัสดิ์นะเจ้าขาวตัวน้อย จุ๊บ” หม่าม้าจุ๊บบนหัวผมก่อนไปนอน แฮ่ งั้นถือว่าเรื่องที่งอนเป็นโมฆะแล้วกัน > <~~~
+++++++++++++++++++++
Writer talk
=w= สเปเชี่ยลที่ไรเตอร์นั่งปั่นแทนฟิคที่ไม่ได้อัพ
เพราะคิดว่ามันยังดีไม่พอ เดี๋ยวไปปรับอีกนิดหน่อยวันจันทร์จะมาลงนะฮ๊าบบ
พิมพ์ไปน้ำตาซึมไป เพราะคิดถึงเจ้าเหมียวของไรเตอร์ที่จบชีวิตลงไป
เมื่อ2-3เดือนที่ผ่านมา T^T ... ยังไงก็ฝากน้องขาวไว้ในอ้อมอกอ้อมใจด้วยนะ
สปอยตอนหน้า :::: ดราม่านิดหน่อยค่ะ - - หน่อยรึเปล่าไม่รู้ แต่อย่าลืมเข้ามาอ่านน๊าาา
ที่มาอัพวันจันทร์ เพราะวันเสาร์-อาทิตย์ไรเตอร์กลับบ้านไปแข่งโคฟ-3-
แล้วก็อัดคลิปไม่เคยแพ้ของพี่คชาค่ะ ไม่ได้เอาน้องโน๊ตไปด้วย
/\ ยังไงก็ขอบคุณมากๆสำหรับคอมเม้นนะคะ!!!~~
ความคิดเห็น