คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #3 : ตอนที่2**: เฮ้ยยยย นั่น! อริผมในฝันนี่หว่า!
ผมยืนมองข้างทางที่ผมหันหน้าให้อย่างปลงๆ มืดก็มืด จะมีอะไรบ้างก็ไม่รู้
“เฮ้ยคชา เร็วดิ” ไอ้ไทด์เรียกผมไปกับมัน กูไม่น่าเป็นเพื่อนกับหัวหน้าอย่างมึงเลยไทด์ กูผิดไปแล้วจริงๆ ชีวิตกูพลาดมาก T_T ทำไมน่ะเหรอครับ?
ก็ทุกคนเสนอให้ไทด์เป็นต้นทางไปดูลาดเลาก่อน แล้วมันก็ลากผมไปด้วยอ่ะสิ ชีวิตหนอชีวิต ลากกูมาพัฒนาชุมชน แต่ดันมารถเสีย แถมยังพากูเข้าป่าด้วย ไอ้เพื่อนเวร!! จะมีอะไรซวยไปกว่านี้มั้ยเนี่ย
“ไอ้ไทด์สู้ๆ ไอ้คชาสู้ๆ”
“วู้ๆ สองเตี้ยจงเจริญ”
“หุบปากไปเลยไอ้แพรว” ไอ้ไทด์ตะโกนกลับไป
“พวกพี่ทำได้อยู่แล้...”
โครม!!!
ไอ้เฟรมยังพูดไม่ทันจบ ผมกับไอ้ไทด์หล่นบ่อน้ำลงไปแบบไม่ตั้งตัว เชี่ย!! จะมีอะไรในน้ำบ้างมั้ยเนี่ย ผมคิดแค่นั้นแล้วรีบตะเกียกตะกายขึ้นมา พวกที่มาด้วยกันรีบวิ่งมาดูพร้อมเอาไฟฉายส่อง ของผมมันตกลงไปในน้ำแล้วล่ะ
“เฮ้ย มึงไม่เป็นไรนะ” ไอ้ต้นรีบดึงผมขึ้นมา
“ไอ้ไทด์อ่ะ” ผมหันหลังกลับไม่เห็นเพื่อนขึ้นมาด้วย
“เฮ้ยไทด์!!” คนที่ถือไฟฉายพากันส่องหา ใจผมลงไปอยู่ที่ตาตุ่ม ถึงแม้น้ำจะไม่ลึกมาก(แค่มิดหัวเราสองคนเอง- -)แต่ตอนนี้มันมืดมาก ต่อให้เอาไฟฉายส่องใต้น้ำก็มองไม่เห็น
เพื่อนผมมันว่ายน้ำเป็นนะครับ...น้ำแค่นี้คงไม่จมลงไปตายหรอก
.
มั้ง T-T
“เฮ้ยไทด์ มึงขึ้นมาได้แล้ว กูไม่เล่นกับมึงนะ” ผมพยายามบังคับไม่ให้เสียงสั่น เพราะตอนนี้น้ำตาผมจะไหลออกมาให้ได้เลย ฮึ่บ!! แม่บอกว่าลูกผู้ชายอย่าร้องไห้ง่ายๆ ฮึ่บๆๆ
.
ต้องไม่ร้องนะคชา!!
.
T[]T ฮือออ ไทด์ แล้วกูจะอยู่กับครายยยยยยย!!!
“ไอ้ไทด์ มึงมุดน้ำทำไม ใต้บ่อมันมีปะการังให้มึงดูเหรอวะ” ไอ้โหน่งพูดเอาฮาแต่หน้ามันนี่คิ้วซ้อนกันเป็นอันเดียวแล้ว สถานการณ์แบบนี้ไม่เครียดก็แปลก
“ปะการังไม่มี มีแต่สาหร่ายเว้ย แม่ง!” เสียงน้ำพร้อมคนโผล่ขึ้นมา
“มึง!!” ผมรีบไปดึงมันขึ้นมา น้ำตาลูกผู้ชายเกือบไหลแล้วมั้ยล่ะ!
“สาหร่ายพันขากู ขึ้นมาไม่ได้ ห่า เกือบตาย” มันบ่นกระปอดกระแปดพลางเอาสาหร่ายออกจากตัว เออแสดงว่ามันสบายดี บ่นได้ขนาดนี้
พวกที่ลุ้นถอนหายใจอย่างโล่งอกที่เห็นหัวหน้าไม่เป็นอะไร เลยเดินออกไปที่รถอีกรอบเอาสัมภาระ แล้วจะไปพร้อมกัน ที่มันไม่ใช่บ่อน้ำนั่นน่ะนะ ผมกับไอ้ไทด์เสื้อเปียกเลยว่าจะเปลี่ยนเสื้อ แต่ยังหาเสื้อไม่เจอก็มีเสียงโวยวายขึ้นมา
“เฮ้ยนั่นน มีรถผ่านมา” มีคนนึงชี้ไปที่แสงสว่างของไฟหน้ารถ คงจะเดินทางข้ามจังหวัดเหมือนพวกเราถึงได้มาทางนี้ พวกผมนี่กระโดดโลดเต้นไปโบกรถอย่างดีใจ
ครึกๆๆๆๆ ฟรึ่บ!
รถบัสอีกคันมาจอดหลังรถเรา ไอ้ไทด์รีบวิ่งไปที่รถทันที แล้วคนขับก็ลงมาพอดิบพอดี
“ขอโทษครับ พวกเราขออาศัยรถไปด้วยได้มั้ยครับ แถวนี้มือถือไม่มีคลื่นสัญญาณเลยขอความช่วยเหลือไม่ได้ ติดรถไปขอความช่วยเหลือก็ได้นะครับพี่” ไทด์พูดขอร้องแทบจะคุกเข่า ผมกับทุกคนคอยลุ้นอยู่ห่างๆอย่างห่วงๆอยู่ที่เดิม
“รถเป็นไรครับพี่” คนในรถเดินออกมาถาม
“พี่ก็ไม่รู้เหมือนกัน มืดแบบนี้เช็คลำบากด้วยสิ ขอไฟฉายด้วย” พี่คนแนวๆที่เป็นคนขับรถเปิดฝาข้างเช็คท่าเดียวกับลุงคนขับคันผมเป๊ะอย่างกะเดจาวู
“สงสัยยยยหัวววววเทียนนนนบอดดดดด”
“จอย ได้ข่าวว่าโฆษณานี้นานมากแล้ว แล้วก็อย่าสร้างบรรยากาศ ขอร้อง”
“โหพี่แอ้นอ่ะ จอยไม่อยากให้เครียดนิ”
“เฮ้ยต้นๆๆ ผู้หญิงพวกนั้น” ผมชี้ให้ต้นดูกลุ่มผู้หญิงที่อยู่ในฝันของพวกผม ต้นหันมามองหน้าผมแบบไม่เชื่อสายตาตัวเอง
“กูละเบื่อปัญหาจริงๆเล้ยยยย” เสียงบ่นมาพร้อมกับความสว่างที่ลงมาจากรถ เฮ้ยยยย นั่น! อริผมในฝันนี่หว่า มันบังเอิญเกินไปรึเปล่าเนี่ย!
“พี่เต๋า รีบลงดิวะ ยืนหล่ออยู่ได้ เช็ดแม่ง” นั่นน้องมัน ผมจำได้! ไอ้ตี๋ตัวสูงนั่น
“อะไรมึงเนี่ยเจมส์ โว๊ะ” มันลงรถมายังบ่นน้องมันอีก
“ฮัดเช่ย!!” = = มัวแต่วุ่นวายกับเหตุการณ์เสื้อก็เลยยังไม่ได้ใส่ หวัดกินแน่ๆ หนาวก็หนาว TT
“อ้าว ผู้ชายจริงๆนี่นา” นั่นไงมันมาแล้วครับ!อุตส่าห์ไม่แสดงตัว
“ก็ผู้ชายน่ะสิ”
“โอ๊ะโอ หน้าก็เหมือนในฝันนี่นา ทำไมดันเป็นผู้ชายไปซะได้” ไอ้นีออนมันเอามือมาจับคางผมท่าเดียวกับในฝัน...นี่กูจะเดจาวูไปถึงไหนเนี่ย
“กูเป็นผู้ชายมาตั้งแต่เกิด” ผมจ้องหน้ามันไม่ยอมแพ้ ถ้าจะหาเรื่องผมไม่ญาติดีด้วยหรอก
“โห พูดกันดีๆก็ได้ เดี๋ยวพี่สอนมารยาทให้ เอามั้ยน้อง”
“ก่อนมาสอนผม กรุณาจดจำมันไปใส่ไว้ในสมองของคุณด้วยนะครับว่าคนไม่รู้จักกันเค้าไม่จับหน้ากันแบบนี้” ผมผลักมันออกแล้วจะเดินหนี ..........แต่ก็ถูกจับแขนไว้ TT เจ็บแค้นเคืองโกรธ โทษฉันใย ฉันทำอะไรให้เธอเคืองโกรธ เฮ้ย ไม่ใช่แล้ว ฮาเหรอคชา ไม่ใช่เวลาจะมาฮา
“ขาวเนียนแบบนี้ระวังจะเป็นเมียพี่ไม่รู้ตัวนะน้อง หึหึ”
“Here!” ผมออกไปแค่ลมครับคำนี้แบบเน้นๆ มันได้แต่ยิ้มเหยาะ ไอ้หื่น กะผู้ชายมึงยังจะไม่เว้นใช่ป่ะ ผมโมโหไปใส่เสื้อไป แม่งโว้ย ทำไมต้องมาเจอกับคนแบบนี้ด้วยวะ แล้วที่สำคัญ ทำไมต้องที่นี่ด้วย!!T[]T
เวลาผ่านไปชั่วโมงนึงที่รถทั้งสองคันพยายามช่วยเหลือกันซ่อม
....ซึ่งไม่ได้มีประโยชน์เลย - -! ทุกคนเลยต้องเดินเข้าข้างทางไปหาที่หลบก่อน เพราะยิ่งดึก พี่คนขับเค้าบอกว่ามันอันตรายไม่รู้จะโดนปล้นโดนฆ่าบ้างรึเปล่า
พวกเราเดินเข้ามาลึกพอสมควร เลยเอาเต็นท์ที่แบกมากาง กลายเป็นการเข้าค่ายกลายๆแค่เปลี่ยนสถานที่จากหมูบ้านชนบทมาเป็นกลางป่ากลางเขาแทน มีเต้นท์ มีข้าวของ และกองไฟ ครบ!
“เฮ้ย มึงไหวป่ะเนี่ย ไปนั่งพักก่อนไป” ผมตั้งเต็นท์เสร็จว่าจะลุกขึ้น แต่ดันหน้ามืดก่อน ดีที่ไอ้ไทด์มาพยุงไว้ก่อน ไม่งั้นหน้าของผมคงไปจูบกับน้องดินและหญ้า
“แค่หน้ามืด ไม่เป็นไรๆ”
“ไม่เป็นไรเชี่ยไร ตัวร้อนจี๋เลยไม่สบายแล้วไงมึง เดี๋ยวกูไปเอายามาให้” มันพูดเสร็จก็เดินไปค้นหากระเป๋าตัวเอง เออแปลก ไอ้ที่อยู่ในน้ำนานกว่าไม่เป็นไร- - แต่ผมเจือกเป็นซะงั้น
“ไม่สบายเหรอ” ผมหันไปหาต้นเสียงคุ้นๆ แล้วจะได้พบความสว่างเช่นเดิม...จะหาเรื่องอะไรอีกล่ะ
“อย่าทำหน้าแบบนั้นน่า ไม่ได้จะหาเรื่อง แค่ถามดู”
“ไม่ได้เป็นไร ขอตัว” ผมลุกขึ้นยืนเพื่อไปให้พ้นจากคนข้างๆ แต่โลกดันแกว่งอีกแล้ว
“เฮ้ย ไหนบอกไม่เป็นไรไง” - - และอีกครั้งที่ผมถูกช่วยไว้ไม่ให้จูบกับพื้น แต่คนละคนกับเมื่อซักครู่ ไอ้ไทด์แม่งแค่จับแขน ไอ้นี่กอดเลย...มากไปแล้วครับ
“ปล่อยได้ยัง” ผมสะบัดตัวออกแต่ก็ไม่มีแรงมากเท่าเวลาผมปกติดี
“เฮ้ย มาญาติดีกันดีกว่ามา”
“ใครอยากล่ะ?”
“มึงจะเอาไงเนี่ย” มันจับไหล่ผมสองข้างแล้วจ้องหน้า
“ไม่ต้องยุ่งกัน ไม่รู้จักกัน โอเคป่ะ”
“ไม่โอเค”
“แล้วมึงจะเอายังไง”
“กูอยากรู้จักมึง”
“ชื่อ คชา! ขอตัวนะ”
ไปดีกว่า ไม่อยากยุ่งกับคนอันธพาล -3- ไอ้ไทด์เดินมากรอกยาใส่ปากผมแล้วส่งน้ำให้ ไอ้ห่า มึงไม่รู้รึไงว่าพารามันขมอ่ะ TT
“มึงเข้าไปนอนเลยก็ได้ พวกผู้ชายเยอะเดี๋ยวแบ่งกันเป็นเวรยาม กูตัดมึงออกละ”
“อ้าว มึงให้กูเอาเปรียบได้ไงเนี่ย”
“เออ ไปนอนไป”
“ตอนนี้กี่โมงแล้ว”
“สองทุ่มครึ่ง ถามทำไมวะ”
“เดี๋ยวตีสอง กูจะตื่นมาเป็นเวรดึกเอง” ผมไม่ได้ฟังไอ้ไทด์ตอบอะไรก็เข้าเต็นท์เลย ขี้เกียจฟังมันบ่น บ่นเป็นหมีกินผึ้งเลย ตั้งแต่รู้จักกับมันมาตั้งแต่ปี1 ยัน ปี 3 มันกลายเป็นพ่อคนที่สองของผมกลายๆ- -
ตีสองผมตื่นเพราะมือถือที่ตั้งปลุกไว้ ไม่รบกวนคนอื่นแต่อย่างใดเพราะผมตั้งสั่นแล้วกำมันไว้ในมือ ตื่นเพราะจั๊กจี๋เนี่ยแหละ 5555 และผมไม่ได้ออกมาตัวเปล่านะ เอาผ้าห่มออกมาด้วย มันหนาวมากกกกก บรึ๋ยยย ~
“อ้าว ออกมาทำไม ไม่สบายอยู่ไม่ใช่เหรอ หมอกมันลงอยู่นะ” -_- อ่อยยยย คนอื่นมีเยอะแยะ ทำไมต้องเจอมันอีกแล้ว
“เป็นเวรเหรอ” ถึงผมไม่อยากคุยด้วยก็เถอะ
“อือ ไอ้เจมส์เพิ่งเข้าไปนอน เข้าเต็นท์ไปเหอะ เดี๋ยวมาตายเอากลางป่าหรอก”
“โห ปาก”
“น่าจุ๊บอ่ะเด้”
“ถ้าด้วยเท้าละก็ใช่” ผมเดินไปนั่งที่กองไฟตรงข้ามกับคู่อริ
“คชา...ชื่อมึงแมนดีนะ”
“เอ้า ก็เหมาะกับคนแมนๆอย่างกูอ่ะนะ”
“เหรอ?” มันมองกวนตีนด้วย - - ดูมันๆ
“ไม่เชื่อไง๊”
“ก็เห็นจมูกยาวแล้วเนี่ย” มันยังอุตส่าห์ยื่นมือมาบีบจมูกผมได้อีกนะ
“โอ๊ยๆ อะไรของมึงเนี่ย ดั้งกูยิ่งไม่มีอยู่” ผมดึงมือมันออกแล้วลูบจมูก แม่ง มึงเพิ่งรู้จักกูจริงป่ะวะ
“มึงอยากเป็นนักร้องเพราะไรวะ” อยู่ๆก็เปลี่ยนเรื่อง...และอยู่ๆก็จริงจัง กูตามไม่ทันจริงๆ
“กูอยากร้องเพลงทุกวัน อยากมีคนฟังสิ่งที่กูถ่ายทอดออกไป เพราะกูสื่ออารมณ์ให้คนอื่นรู้ได้หมด ฮ้าววว=0= เวลาพูด ก็นึกคำพูดที่มันตรงกับความรู้สึกออกมาไม่เต็มร้อย แต่เวลาใช้เพลงสื่อเนี่ย มันโดนจังๆ โอ๊ยย ง่วงว่ะ” ผมพูดไป ตาก็เริ่มหลี่ลง ทำไมหนังตามันหนักแบบนี้เนี่ย
“เดี๋ยวกูไปหาน้ำล้างหน้าก่อนนะ เดี๋ยวมาคุยต่อ สติกูเริ่มไปแล้วว่ะ” อาการเดียวกันกับกูนี่หว่า ผมพูดไม่ไหวเพราะไม่มีแรง ทำไมง่วงแบบนี้เนี่ย
“เต๋า” นั่นคือคำสุดท้ายที่ผมพยามรวบรวมแรงทั้งหมดออกเสียงก่อนที่จะหลับไป ขอโทษนะเต๋า มึงเฝ้าเวรไปคนเดียวแล้วกัน - -
+++++++++++++++++++++++++++++
ฮึ้ยยย ลืมอัพ T^T!!! เข้ามาเจอเม้น โคตรดีใจเลยยย
ฮืออออ โดดกอดทีละคนนน ขอบคุณมาก ขอบคุณมากๆๆ
ตอนนี้อัพย๊าวยาว คำน่าจะถูกดีแล้วเนอะ!!~~!!
ตอบคห.4
ต่อแล้วน๊าาา เต๋าคชาพาฟินคักๆ 5555 (คักๆแปลว่าจริงๆ)
ตอบ คห.6
เรื่องนี้เป็นประมาณนั้นแหละจ้า น่ารักๆมันเยอะแล้วอ่า แต่เรื่องนี้ก็แอบน่ารักนะ -///- จริงๆอยากมี NC ด้วย แต่ว่าต้องลองดูไปก่อน
ตอบคห.7
ขอบคุณมากเลยอุ้มมม รักเธอที่สุดที่รักของช้านนน >3<
cinn
ความคิดเห็น