คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #2 : C:2 พบกันอีกครั้ง
C:2
“เมื่อวานฉันอุตส่าช่วยนายไว้แท้ๆ รู้อย่างงี้ปล่อยให้นอนจมกองเลือดตายตั้งแต่เมื่อวานก็ดี ” ฉันพูดพร้อมเอามือลูบหัวตัวเองเบาๆ
“ก็ฉันเรียก เธอ แล้วนิ เรียกตั้งหลายครั้ง เธอก็ไม่หันมาสักที นึกว่าเธอหูตึง ซะอีก ” *-*
“แล้วนิมีไร มาหาฉันทำไม รู้หรอว่าฉันใช่ช่วยนายไว้อ่ะ”
“อืม ฉันถามตำรวจมาหน่ะ แล้วเรื่องมะวานนี้ ขอบคุณ มากนะ ถ้าไม่ได้เธอ ฉันคงแย่ไปแล้ว
///ตะกี้เจ็บมากหรอ .. ขอโทษนะ”อย่ามาใช้ลูกไม้ ทำมาเป็นเสียงอ้อนๆหน่ะ
แต่ก้อน่ารักเปนบ้าเรย อิอิ ฉันปัดมือเค้าออก
“ไม่เป็นไร ช่างมันเถอะ ชิส์ ///เออ นิ ฉันจะบอกอะไรให้นะ ชาดนี้ ชาดหน้าอย่าได้เจอกันอีกเลย นายอ่ะเป็นตัวซวยของฉันจริงๆ แล้วก็ไม่ต้องขอบคุน ฉันด้วย เมื่อวานฉันไม่ได้ตั้งใจเข้าไปช่วยนายหรอก ไอ้พวกนั้นมันเข้ามาหาฉันเอง ฉันเลยสงเคราะมันไป แล้วนินายรู้ไหมเกิดอะไรขึ้นกับฉันต่อ แม่ฉันคิดว่าฉันเป็นคนก่อเรื่องทั้งหมด แม่ฉันจะส่งฉันไปโรงเรียนประจำ ~ งัยหล่ะ มีไรจาพูดอีกไหม นายตัวซวย”
( - _ - ) หน้าหมอนั่น
พูดจบฉันก็เดินผ่านหน้าของตานั้นไป หึๆ อึ้ง น่าดูอ่ะสิ สมน้ำหน้า
“เดี๋ยวก่อน ๆ เธอชื่ออะไรหรอ ” หมอนั้นวิ่งตามฉันมาแล้วหยุดอยุ่ตรงหน้า ทำให้ฉันเดินต่อไปไม่ได้
“นิ นาย จะเอาชื่อฉันไปทำพระแสงอะไร ตะกี้ฉันเพิ่งว่านายไป ไม่ได้ยินงัยหล่ะ แล้วนายก็รีบๆไปจากฉันได้แล้ว เดี๋ยวฉันจะซวยไปมากกว่านี้ ” ฉันเอามือพลักไหล่ตานั้น เพื่อจะเดินตรงไป แต่ว่าฉันว่า ฉันพลักเบาๆนะแต่ทำไมตานั้นลงไปกองบนพื้นหล่ะ >< ฉันทำตัวไม่ถูกอยากจะพยุงตัวเค้าขึ้นมา แต่ ขาฉันก็พาฉันวิ่ง และ วิ่ง ... จนมาถึงกลับบ้านแล้ว ( อยากเอาตัวเองไปกดน้ำจิงๆ ทำคนหล่อแบบนั้นได้ไงนะ ยัยเฮจินเอ้ยย -*- )
- - - - - - - - - -
“เฮจิน กินข้าวลูก” แม่เรียกฉันขณะที่ฉันกำลังนอนกลิ้งไปกลิ้งมาอยุ่บนเตียงในห้องนอน
“ค่ะ แม่ ”
บนโต๊ะอาหาร
“เฮจิน อ่านหนังสือไปถึงไหนแล้ว จะสอบแล้วทำตัวดีๆหน่อยนะ”
“ ค่ะ แม่”
“เออ นิ เฮจิน ตอนนี้พ่อไปสัมมนางานที่ สิงค์โปร์ นะลูก”
“ ค่ะ แม่”
“แล้วแม่จะต้องตามพ่อไปภายในอาทิตย์หน้านี้” แม่กับพ่อฉันทำงานบริษัทเดียวกัน หน่ะ
“ค่ะ แม่”
“ หลังจากลูกสอบเสร็จภายในอาทิตย์หน้า แม่จะส่งลูกไปโรงเรียนประจำ เชจาง ”
กึก * - * ฉันหยุดเคี้ยวอาหาร. ทันทีที่แม่พูดว่าอาทิตน์หน้า อาทิตย์หน้าเลยหรอ ทำไมมันเร็วอย่างนี้หล่ะ
“ งั้นเอาเป็นว่าตามนี้ ลูกเตรียมตัวไว้ก็แล้วกัน ”
“ แม่ค่ะ กว่าจะเปิดเทอมใหม่ก้อต้อง อีก 1 เดือนกว่าสิค่ะ ทำไมแม่รีบส่งหนูไปหล่ะค่ะ แล้วตอนนี้โรงเรียนก็จะปิดช่วงกลางเทอมอยู่แล้วนิค่ะ”
“อ๋อ โรงเรียน เชจาง เค้าจะมีกิจกรรม ต่างๆในช่วงปิดภาคเรียนให้เด็กที่โรงเรียน”
“อ้าว แม่ค่ะ งั้นปิดเทอมนี้ เฮจิน ก็ไม่มีวันหยุดนะสิค่ะ ”
“จะเป็นไรไปเฮจิน ที่โรงเรียนเชจาง หน่ะลูกจะมีเพื่อนเยอะแยะ มีกิจกรรมดีๆทำ ตลอดปิดเทอมเลยนะลูก ”
“แต่...แม่ค่ะ ” - - - - - “ไม่มีแต่นะเฮจิน หรือลูกอยากจะให้แม่บอกพ่อว่าลูกมีเรื่องขึ้นโรงพัก”
ฉันนิ่งไป ฉันคงต้องไปโรงเรียน ประจำนี่ จริงๆซะแล้ว
1 อาทิตย์ผ่านไป ฉันต้องเข้าโรงเรียน เชจาง พุ่งนี้แล้วจริงๆ หรอเนี๊ย > < ฉันโทไปบอกลา ยองมู เป็นครั้งสุดท้ายก่อนที่จะไม่ได้คุยกันอีก เห็นแม่บอกว่าโรงเรียนเชจาง ห้ามโทรศัพท์กลับบ้าน นอกจากจะเป็น นร. ชั้นม.6 เท่านั้น
ที่ได้รับอนุญาต แล้วทำไมฉันต้องมาทำตามระเบียบของโรงเรียนบ้าๆนี่ด้วยก็ไม่รู้
รถคันสีบอลเงิน ของแม่ฉันได้จอดเทียบตึกๆนึงที่อยู่หน้าโรงเรียน โรงเรียนนี่เป็นโรงเรียนที่ใหญ่กว่าโรงเรียนเก่าฉันเยอะเลย แถมแม่บอกว่า ยังมีสระว่ายน้ำ สนามเทสนิส ฟิสเนส ให้เล่นฟรีตลอดปิดภาคเรียนนี้ // บางที โรงเรียนนี้อาจจะมีอะไรสนุกๆกว่าที่ฉันคิดไว้ ....ฉันคิดหลังจากเหลือบไปเห็น นักเรียนแต่ละคนที่มีหน้าตาเป็นลูกครึ่งฝรั่ง ( ว่าไปที่นี่ก็ยังมีอาหารตา อิอิ ) ฉันพยายามทำตัวให้ร่าเริงเข้าไว้ เพราะฉันคงทำไม่ได้ดีไปกว่านี้แล้ว
“โย เฮจิน ตามครูมา เธอพักอยุ่ที่ห้อง 2B ชั้น 2 นะ ”
“ค่ะ ” ฉันพูดพร้อมกับลากกะเป๋า ที่หอบเสื้อผ้ามาเปนแสนๆชุด ตามอาจานคนนี้มา
ฉันสงสัยว่าโรงเรียนออกจะดัง โรงเรียนก็หรู ไม่มีพาโรงมาช่วยขนกระเป๋ารึงัย ปล่อยหั้ยผู้หญิงอันบอบบางอย่างฉัน ต้องแบกของขึ้นมาเอง ดีนะที่อยู่ชั้น 2 ไม่งั้นขอ นอนหน้าหอยังดีกว่า
"นี่ ห้องของเธอ" อาจานเปิดประตูให้ฉัน
กึก .... สิ่งที่ฉันเห็นในห้องอันดับแรก คือ เตียงสองชั้น เตียงสองชั้นจิงๆด้วย ม่ายน้าา... ฉันไม่อยากนอนชั้นสองเรย ฉันกัวความสูง
“ยืนเซ่ออะไร เอาของไปไว้ในตู้สิ” เสียงผู้หญิงคนนึงดูห้าว ๆ ดังขึ้น
ฉันหันไปทางต้นเสียง นั้น โอ้วพระเจ้าช่วยกล้วยไข่ -
“เห้ย ไม่ได้ยินที่พูดไง เอาของไปไว้ในตู้สิ ยืนเป็นใบ้อยู่ได้ ” ฉันทำอะไรไม่ถูก
//// 0_0
“นิ นานเจ อย่าพูดกับเค้าแบบนั้นสิ เค้าเป็นนักเรียนใหม่นะ แล้วก็เป็นเพื่อนใหม่ของพวกเราด้วย”
เสียงสวรรค์ แท้ๆ ฉันหันไปมองผุ้หญิงอีกคน ที่พูดอยุ่ ท่าทางคนนี้เป็นลูกครึ่งญี่ปุ่นชัว ตากลมๆโตๆ
ผิวขาวด้วย แถมไว้ผมมาอีกตั้งหาก น่ารักจังง่ะ
///เค้าเดินมาช่วยฉันถือกระเป๋า แล้วเอาไปใส่ในตู้เสื้อผ้าให้ฉัน
“ฉัน ชื่อ มาชิเอะ จ๊ะ เรียกว่า มาชิ เฉยๆก็ได้ ตะกี้อย่าไปถือสา ยัยนานเจ เลยนะ เค้าชอบกัดคนแปลกหน้าบ่อยๆ ”
เหอะๆ กัด หรอ ?? ดีนะเธอมาช่วยฉันทันไม่งั้นคงเป็นโรคสุนัขบ้าไปแล้ว ( ฉันแค่คิดหน่ะ )
“ชิส์ > <” หน้าของ นานเจ
“ฉัน ชื่อ เฮจิน ค่ะ ฝากเนื้อฝากตัวด้วยนะค่ะ ” เห็นในหนังเค้าพูดกันบ่อยๆเลยจำมาพูดมั่ง
มาชิ ชวนฉันคุยเรื่อยๆเธอเป็นเพื่อนใหม่ที่น่ารักมาก ของฉันคนนึง ฉันรุ้สึกว่าโชคดีจังมาถึง
ก็หาเพื่อนได้แล้ว การที่ฉันได้คุยกะ มาชิ คั้งนี้ฉันรู้เรื่องต่างๆของโรงเรียน เชจาง เพิ่มขึ้นมาก
รวมถึงกฎระเบียบที่เคร่งสุดของที่นี่ คือการห้ามนำ ขนมขึ้นมากินบนหอ และต้องปิดไฟก่อน 4 ทุ่ม
.....มันเป้นอะไรที่ เห้อออ ทำไมต้องห้ามเรื่องกินด้วยนะ บ้าจิงๆ มาชิ บอกว่าบทลงโทษก็จะไม่แรงเท่าไหร แต่มันจาเหนื่อยมากกว่า ส่วนมากอาจานจะให้เราไปขัดห้องน้ำ เป็นเวลา 1 เดือน ทั้งหอหญิงและหอชาย ไอ้หอหญิงอ่ะฉันว่าไม่เท่าไหร แต่ไอ้หอชายอ่าสิ !!!! คือ ว่า....ฉันแหกกฎแล้ว แหะๆ แต่ยังไม่มีคัยรู้หรอก แค่ฉันเอาขนมเข้ามาในหอ เยอะซะด้วยสิ เต็มกระเป๋าเลย อิอิ ฉันจะบอก มาชิ ดีไหม นะ~
C:2
“เมื่อวานฉันอุตส่าช่วยนายไว้แท้ๆ รู้อย่างงี้ปล่อยให้นอนจมกองเลือดตายตั้งแต่เมื่อวานก็ดี ” ฉันพูดพร้อมเอามือลูบหัวตัวเองเบาๆ
“ก็ฉันเรียก เธอ แล้วนิ เรียกตั้งหลายครั้ง เธอก็ไม่หันมาสักที นึกว่าเธอหูตึง ซะอีก ” *-*
“แล้วนิมีไร มาหาฉันทำไม รู้หรอว่าฉันใช่ช่วยนายไว้อ่ะ”
“อืม ฉันถามตำรวจมาหน่ะ แล้วเรื่องมะวานนี้ ขอบคุณ มากนะ ถ้าไม่ได้เธอ ฉันคงแย่ไปแล้ว
///ตะกี้เจ็บมากหรอ .. ขอโทษนะ”อย่ามาใช้ลูกไม้ ทำมาเป็นเสียงอ้อนๆหน่ะ
แต่ก้อน่ารักเปนบ้าเรย อิอิ ฉันปัดมือเค้าออก
“ไม่เป็นไร ช่างมันเถอะ ชิส์ ///เออ นิ ฉันจะบอกอะไรให้นะ ชาดนี้ ชาดหน้าอย่าได้เจอกันอีกเลย นายอ่ะเป็นตัวซวยของฉันจริงๆ แล้วก็ไม่ต้องขอบคุน ฉันด้วย เมื่อวานฉันไม่ได้ตั้งใจเข้าไปช่วยนายหรอก ไอ้พวกนั้นมันเข้ามาหาฉันเอง ฉันเลยสงเคราะมันไป แล้วนินายรู้ไหมเกิดอะไรขึ้นกับฉันต่อ แม่ฉันคิดว่าฉันเป็นคนก่อเรื่องทั้งหมด แม่ฉันจะส่งฉันไปโรงเรียนประจำ ~ งัยหล่ะ มีไรจาพูดอีกไหม นายตัวซวย”
( - _ - ) หน้าหมอนั่น
พูดจบฉันก็เดินผ่านหน้าของตานั้นไป หึๆ อึ้ง น่าดูอ่ะสิ สมน้ำหน้า
“เดี๋ยวก่อน ๆ เธอชื่ออะไรหรอ ” หมอนั้นวิ่งตามฉันมาแล้วหยุดอยุ่ตรงหน้า ทำให้ฉันเดินต่อไปไม่ได้
“นิ นาย จะเอาชื่อฉันไปทำพระแสงอะไร ตะกี้ฉันเพิ่งว่านายไป ไม่ได้ยินงัยหล่ะ แล้วนายก็รีบๆไปจากฉันได้แล้ว เดี๋ยวฉันจะซวยไปมากกว่านี้ ” ฉันเอามือพลักไหล่ตานั้น เพื่อจะเดินตรงไป แต่ว่าฉันว่า ฉันพลักเบาๆนะแต่ทำไมตานั้นลงไปกองบนพื้นหล่ะ >< ฉันทำตัวไม่ถูกอยากจะพยุงตัวเค้าขึ้นมา แต่ ขาฉันก็พาฉันวิ่ง และ วิ่ง ... จนมาถึงกลับบ้านแล้ว ( อยากเอาตัวเองไปกดน้ำจิงๆ ทำคนหล่อแบบนั้นได้ไงนะ ยัยเฮจินเอ้ยย -*- )
- - - - - - - - - -
“เฮจิน กินข้าวลูก” แม่เรียกฉันขณะที่ฉันกำลังนอนกลิ้งไปกลิ้งมาอยุ่บนเตียงในห้องนอน
“ค่ะ แม่ ”
บนโต๊ะอาหาร
“เฮจิน อ่านหนังสือไปถึงไหนแล้ว จะสอบแล้วทำตัวดีๆหน่อยนะ”
“ ค่ะ แม่”
“เออ นิ เฮจิน ตอนนี้พ่อไปสัมมนางานที่ สิงค์โปร์ นะลูก”
“ ค่ะ แม่”
“แล้วแม่จะต้องตามพ่อไปภายในอาทิตย์หน้านี้” แม่กับพ่อฉันทำงานบริษัทเดียวกัน หน่ะ
“ค่ะ แม่”
“ หลังจากลูกสอบเสร็จภายในอาทิตย์หน้า แม่จะส่งลูกไปโรงเรียนประจำ เชจาง ”
กึก * - * ฉันหยุดเคี้ยวอาหาร. ทันทีที่แม่พูดว่าอาทิตน์หน้า อาทิตย์หน้าเลยหรอ ทำไมมันเร็วอย่างนี้หล่ะ
“ งั้นเอาเป็นว่าตามนี้ ลูกเตรียมตัวไว้ก็แล้วกัน ”
“ แม่ค่ะ กว่าจะเปิดเทอมใหม่ก้อต้อง อีก 1 เดือนกว่าสิค่ะ ทำไมแม่รีบส่งหนูไปหล่ะค่ะ แล้วตอนนี้โรงเรียนก็จะปิดช่วงกลางเทอมอยู่แล้วนิค่ะ”
“อ๋อ โรงเรียน เชจาง เค้าจะมีกิจกรรม ต่างๆในช่วงปิดภาคเรียนให้เด็กที่โรงเรียน”
“อ้าว แม่ค่ะ งั้นปิดเทอมนี้ เฮจิน ก็ไม่มีวันหยุดนะสิค่ะ ”
“จะเป็นไรไปเฮจิน ที่โรงเรียนเชจาง หน่ะลูกจะมีเพื่อนเยอะแยะ มีกิจกรรมดีๆทำ ตลอดปิดเทอมเลยนะลูก ”
“แต่...แม่ค่ะ ” - - - - - “ไม่มีแต่นะเฮจิน หรือลูกอยากจะให้แม่บอกพ่อว่าลูกมีเรื่องขึ้นโรงพัก”
ฉันนิ่งไป ฉันคงต้องไปโรงเรียน ประจำนี่ จริงๆซะแล้ว
1 อาทิตย์ผ่านไป ฉันต้องเข้าโรงเรียน เชจาง พุ่งนี้แล้วจริงๆ หรอเนี๊ย > < ฉันโทไปบอกลา ยองมู เป็นครั้งสุดท้ายก่อนที่จะไม่ได้คุยกันอีก เห็นแม่บอกว่าโรงเรียนเชจาง ห้ามโทรศัพท์กลับบ้าน นอกจากจะเป็น นร. ชั้นม.6 เท่านั้น
ที่ได้รับอนุญาต แล้วทำไมฉันต้องมาทำตามระเบียบของโรงเรียนบ้าๆนี่ด้วยก็ไม่รู้
รถคันสีบอลเงิน ของแม่ฉันได้จอดเทียบตึกๆนึงที่อยู่หน้าโรงเรียน โรงเรียนนี่เป็นโรงเรียนที่ใหญ่กว่าโรงเรียนเก่าฉันเยอะเลย แถมแม่บอกว่า ยังมีสระว่ายน้ำ สนามเทสนิส ฟิสเนส ให้เล่นฟรีตลอดปิดภาคเรียนนี้ // บางที โรงเรียนนี้อาจจะมีอะไรสนุกๆกว่าที่ฉันคิดไว้ ....ฉันคิดหลังจากเหลือบไปเห็น นักเรียนแต่ละคนที่มีหน้าตาเป็นลูกครึ่งฝรั่ง ( ว่าไปที่นี่ก็ยังมีอาหารตา อิอิ ) ฉันพยายามทำตัวให้ร่าเริงเข้าไว้ เพราะฉันคงทำไม่ได้ดีไปกว่านี้แล้ว
“โย เฮจิน ตามครูมา เธอพักอยุ่ที่ห้อง 2B ชั้น 2 นะ ”
“ค่ะ ” ฉันพูดพร้อมกับลากกะเป๋า ที่หอบเสื้อผ้ามาเปนแสนๆชุด ตามอาจานคนนี้มา
ฉันสงสัยว่าโรงเรียนออกจะดัง โรงเรียนก็หรู ไม่มีพาโรงมาช่วยขนกระเป๋ารึงัย ปล่อยหั้ยผู้หญิงอันบอบบางอย่างฉัน ต้องแบกของขึ้นมาเอง ดีนะที่อยู่ชั้น 2 ไม่งั้นขอ นอนหน้าหอยังดีกว่า
"นี่ ห้องของเธอ" อาจานเปิดประตูให้ฉัน
กึก .... สิ่งที่ฉันเห็นในห้องอันดับแรก คือ เตียงสองชั้น เตียงสองชั้นจิงๆด้วย ม่ายน้าา... ฉันไม่อยากนอนชั้นสองเรย ฉันกัวความสูง
“ยืนเซ่ออะไร เอาของไปไว้ในตู้สิ” เสียงผู้หญิงคนนึงดูห้าว ๆ ดังขึ้น
ฉันหันไปทางต้นเสียง นั้น โอ้วพระเจ้าช่วยกล้วยไข่ -
“เห้ย ไม่ได้ยินที่พูดไง เอาของไปไว้ในตู้สิ ยืนเป็นใบ้อยู่ได้ ” ฉันทำอะไรไม่ถูก
//// 0_0
“นิ นานเจ อย่าพูดกับเค้าแบบนั้นสิ เค้าเป็นนักเรียนใหม่นะ แล้วก็เป็นเพื่อนใหม่ของพวกเราด้วย”
เสียงสวรรค์ แท้ๆ ฉันหันไปมองผุ้หญิงอีกคน ที่พูดอยุ่ ท่าทางคนนี้เป็นลูกครึ่งญี่ปุ่นชัว ตากลมๆโตๆ
ผิวขาวด้วย แถมไว้ผมมาอีกตั้งหาก น่ารักจังง่ะ
///เค้าเดินมาช่วยฉันถือกระเป๋า แล้วเอาไปใส่ในตู้เสื้อผ้าให้ฉัน
“ฉัน ชื่อ มาชิเอะ จ๊ะ เรียกว่า มาชิ เฉยๆก็ได้ ตะกี้อย่าไปถือสา ยัยนานเจ เลยนะ เค้าชอบกัดคนแปลกหน้าบ่อยๆ ”
เหอะๆ กัด หรอ ?? ดีนะเธอมาช่วยฉันทันไม่งั้นคงเป็นโรคสุนัขบ้าไปแล้ว ( ฉันแค่คิดหน่ะ )
“ชิส์ > <” หน้าของ นานเจ
“ฉัน ชื่อ เฮจิน ค่ะ ฝากเนื้อฝากตัวด้วยนะค่ะ ” เห็นในหนังเค้าพูดกันบ่อยๆเลยจำมาพูดมั่ง
มาชิ ชวนฉันคุยเรื่อยๆเธอเป็นเพื่อนใหม่ที่น่ารักมาก ของฉันคนนึง ฉันรุ้สึกว่าโชคดีจังมาถึง
ก็หาเพื่อนได้แล้ว การที่ฉันได้คุยกะ มาชิ คั้งนี้ฉันรู้เรื่องต่างๆของโรงเรียน เชจาง เพิ่มขึ้นมาก
รวมถึงกฎระเบียบที่เคร่งสุดของที่นี่ คือการห้ามนำ ขนมขึ้นมากินบนหอ และต้องปิดไฟก่อน 4 ทุ่ม
.....มันเป้นอะไรที่ เห้อออ ทำไมต้องห้ามเรื่องกินด้วยนะ บ้าจิงๆ มาชิ บอกว่าบทลงโทษก็จะไม่แรงเท่าไหร แต่มันจาเหนื่อยมากกว่า ส่วนมากอาจานจะให้เราไปขัดห้องน้ำ เป็นเวลา 1 เดือน ทั้งหอหญิงและหอชาย ไอ้หอหญิงอ่ะฉันว่าไม่เท่าไหร แต่ไอ้หอชายอ่าสิ !!!! คือ ว่า....ฉันแหกกฎแล้ว แหะๆ แต่ยังไม่มีคัยรู้หรอก แค่ฉันเอาขนมเข้ามาในหอ เยอะซะด้วยสิ เต็มกระเป๋าเลย อิอิ ฉันจะบอก มาชิ ดีไหม นะ~
ความคิดเห็น