Sexy Hyoung_พี่ชายของผมโคตรเอ็กซ์_(TVXQ - Homin)

ลำดับตอนที่ #3 : ถึงกับเดินไม่เป็น

Title :: Sexy Hyoung (3)
Pairing :: YUNHO X CHANGMIN 
Author : Gv_Yunho
Rate :: PG13

แก้ไขบทความ

--------------------------------Sexy Hyoung--------------------------------




แสงแดดสาดส่องเข้ามาผ่านช่องว่างเล็ก ๆ ของม่าน รังสีของมันก็ถูกสาดส่องไปยังร่างของคนที่หลับสนิทอยู่บนเตียง
และมันก็ร้อนพอที่จะระคายเคืองผิวหนังอันบอบบาง ที่ตอนนี้มีเพียงผ้าห่มหนา ๆ ผืนเดียวปกปิดช่วงอก

ดวงตากลมโตที่มีขนตาเป็นแพสวย กระพริบเบา ๆ เพื่อปรับรับกับแสงที่แยงตา
ก่อนจะค่อย ๆ ลืมตาขึ้น แล้วปรับโฟกัส ช้า ๆ สายตาของเขาทอดมองตรงไปยังเพดาน

อา...กลิ่นนี้มัน....


กลิ่นของยุนโฮ ฮยอง

อบอุ่นจัง

เขาซุกหน้ากับหมอนข้างและหลับตาพริ้มอย่างมีความสุขอีกครั้ง

เอ๊ะ!! แต่เหมือนมีกลิ่นอื่น (จมูกดีจริงนะ)

กลิ่นคาว ๆ ชอบกล อืมมม...

ห้องของยุนโฮฮยองกับกลิ่นเลือดเหรอ ?
ใครเป็นอะไร?

แล้วทำไมเรามาอยู่ห้องของฮยองล่ะ?

อืม...นึกออกแล้ว จริงสิ เมื่อคืนนี้...


“อ๊า!! ใช่แล้วววว เมื่อคืนนี้”

ชางมินแผดเสียงร้องออกมาดังลั่น พร้อมผุดลุกขึ้นนั่งกับเตียงอย่างรวดเร็ว
และมันก็ส่งผลให้ความปวดร้าวตรงสะโพกแล่นริ้วขึ้นมาอย่างรวดเร็วเช่นกัน


“โอ๊ยยยย!! บ้าเอ๊ยยยย ซี้ดดดด...”
ชางมินเบ้หน้าด้วยความเจ็บแสบ

ทั้งแสบที่ช่องทาง ปวดร้าวที่สะโพก แถมเอวยังเคล็ดอีกตั้งหาก
แล้วเพราะเหตุนี้มันเลยทำให้ภาพเหตุการณ์เมื่อคืนไหลพรั่งพรูกลับเข้ามาเป็นฉาก ๆ 


หน้าที่เพิ่งแสดงความเจ็บปวดแปรเปลี่ยนเป็นยิ้มออกมากว้าง
เมื่อนึกถึงความร้อนแรงและความอ่อนโยนที่เกิดขึ้น

อา...จูบของพี่ยุนโฮที่ริมฝีปากนี้ ยังสัมผัสได้อยู่เลย
ชางมินยกมือขึ้นมาแตะริมฝีปากตัวเองเบา ๆ สายตาของเขาดูเลื่อนลอย


ตรงนี้ ยังเสียวอยู่เลย
เขาเลื่อนมือลงมาคลำที่ยอดอกที่บวมช้ำของตนเอง

ข้างหลังก็ยังเจ็บอยู่เลย...

นี่เขาไม่ได้ฝันไปใช่มั้ย? เขากับพี่ยุนโฮเป็นของกันและกันแล้ว


แถมยัง....

ร้อนแรงมาก ๆ ด้วย -///-
พอคิดถึงตรงนี้ใบหน้าก็ร้อนฉ่า


--------------------------------Sexy Hyoung--------------------------------

ลบ NC

--------------------------------Sexy Hyoung--------------------------------


กลับมาที่ปัจจุบัน หลังจากที่นั่งเพ้อทบทวนความทรงจำแสนหวานมาพักใหญ่
เด็กน้อยมองสำรวจไปรอบห้อง ก็พบว่าคนตัวโตที่ควรจะนอนข้าง ๆ
ตอนนี้คงไม่อยู่แล้ว บ้าจริง นี่เขาเอาแต่หลับจนไม่ได้ลุกขึ้นมาทำอาหารเช้าให้ฮยองเลย

ร่างบางยกแขนขึ้นบิดขี้เกียจคลายความอ่อนล้าของกล้ามเนื้อ
โดยที่ยังนั่งอยู่บนเตียง ทำไงได้อ่ะก็มันลุกลำบากง่า
ฮยองออกไปทำงานแล้วเหรอ อ้าว นี่มันกี่โมงกี่ยามกันแล้วเนี่ย?
มือบางเอื้อมไปคว้านาฬิกามาดู ก่อนจะเบิกตากว้าง

ตายยยย ห่านนนนนนน!!
แปดโมงกว่า ตาย ๆ ชิมชางมิน นักเรียนดีเด่น งานเข้าก็คราวนี้
ร่างบางรีบถีบตัวเองลุกขึ้นจากเตียง

แต่ทว่าความเจ็บปวดที่สั่งสม ก็แล่นริ้วเข้ามา ราวกับมีเสียงดังเปรี๊ยะ!
ส่งผลให้ขาที่อ่อนแรงพันกัน ล้มหน้าคว่ำลงกับพื้น (โถ)
“อั่กกก!! อูยยยยส์ เจ็บจะตายอยู่แล้ว เพราพี่แท้ ๆ ชองยุนโฮคนบ้า”

ร่างกายบอบบางค่อย ๆ ตะเกียกตะกายพยุงตัวเองลุกขึ้นยืนอย่างยากลำบาก
รู้สึกเย็นหวิว ๆ ใช่สิ ก็โป๊อยู่นี่ ><

ดวงตาคู่โตเบิกกว้าง เมื่อสายตาปะทะเข้ากับกระดาษโน้ตที่แปะอยู่ตรงหัวเตียงพอดี

ร่างบางหยิบมันมาอ่าน แล้วฉีกยิ้มให้กับข้อความนั่น


เจ้าเด็กน้อยตัวแสบ ไม่ต้องรีบลุกขึ้นมาหรอกนะ 
นอนพักให้พอเถอะ ฮยองซื้อโจ๊กวางไว้บนโต๊ะอาหาร
อย่าลืมอุ่นกินซะล่ะ แล้วจะรีบกลับ... 
รัก ชองยุนโฮ


เดี๋ยวก่อนนะ ?

รัก ชองยุนโฮ


รัก ชองยุนโฮ


รัก ชองยุนโฮ


รัก ชองยุนโฮ



รัก


แอร๊ยยยยยยยส์ >///< 

ณ จุดนี้ ชิม ชางมิน ฟินแล้วครับ


--------------------------------Sexy Hyoung--------------------------------


ผมชิมชางมินตื่นเช้ามาวันนี้สดใสที่สุดเลยครับ
ก็เพราะมีข้อความบอกรักจากฮยองแป่ะอยู่หัวเตียงน่ะสิ
เขาบอกว่าวันนี้ให้ผมนอนพักอยู่บ้านล่ะ งั้นผมจะเชื่อฟังแล้วกันนะ

ผมยิ้มปากจะฉีกถึงรูหู ถ้าใครมาเห็นคงคิดว่าผมเป็นบ้าไปแล้วแน่ ๆ
ผมเปลี่ยนผ้าปูที่นอนปลอกหมอนในห้องฮยองชุดใหญ่ 

ก็มันเต็มไปด้วยรอยเลือด กับคราบ...เต็มไปหมดน่ะสิ

ฮยองบอกว่าจะรีบกลับงั้นวันนี้ในฐานะศรีภรรยาที่ดี (เหรอ?)
ผมจะทำความสะอาดและทำกับข้าวอร่อย ๆ มื้อใหญ่ไว้รอเขาดีกว่า

หลังจากที่ผมอาบน้ำชำระร่างกาย จนสะอาดหมดจดสดชื่นแล้ว
ผมก็คิดว่าน่าจะส่งเมสเสจหายุนโฮฮยองของผมสักหน่อย

แล้วมือถือผมอยู่ไหนกันล่ะ?

อ่า คงวางอยู่บนหัวเตียงในห้องนอนของผม...
ใช่จริง ๆ ด้วยผมหยิบมันขึ้นมาด้วยใบหน้ายิ้มแย้ม
ก่อนใส่รหัสปลดล็อค...



6 สายที่ไม่ได้รับ

ผมถึงกับหุบยิ้มทันที
ก่อนใช้ปลายนิ้วสัมผัสหน้าจอเบา ๆ

น่านไง!!
เมื่อเปิดดูก็เป็นดังคาดคนที่แหกขี้ตาโทรมาแต่เช้าแบบนี้
คงจะเป็นใครอื่นไม่ได้จริง ๆ

You have a new message

ผมถอนใจเบา ๆ ก่อนเปิดอ่าน


ย่าาา!! ชิมชางมิน นายยัดโทรศัพท์ไว้ในตู้รองเท้าเหรอ?
อยู่ไหน นายทำชั้นแทบบ้าแล้วรู้มั้ย?
คาบบ่ายเรามีพรีเซนต์ งานนะ ไม่ได้ลืมใช่มั้ยเนี่ย 
หวังว่าจะเห็นนายก่อนเที่ยง TT^TT
คยูฮยอน


แบบว่าเซ็งเลยครับ ผมไม่รู้ว่าทำไมเจ้าเพื่อนบ้านี่ต้องคอยมาเจ้ากี้เจ้าการกับผมตลอดเวลา
แต่ก็ถูกของเขานั่นแหล่ะ ผมลืมไปเลยว่าวันนี้มีพรีเซนต์งานภาษาอังกฤษ

ซึ่งถ้าปล่อยให้เพื่อนผมคนนี้ฉายเดี่ยวล่ะก็ หึ ๆ ขอบอกครับ ว่าตายหยังเขียด

ผมถอนหายใจ แล้วก็ถอนหายใจอีกครั้ง ก่อนเปิดตู้เสื้อผ้าเปลี่ยนเป็นชุดที่สุภาพ
แล้วคว้ากระเป๋าหนังสือ กับชีท ก่อนออกไปก็ไม่ลืมทานโจ๊กที่สุดที่รักของผมอุตส่าห์ซื้อมาให้

ยังอุ่น ๆ อยู่เลย ผมทานมันอย่างมีความสุข แป๊บเดียวก็หมดชาม
แอบน้อยไปนะ > < (เอิ่มมมม)


--------------------------------Sexy Hyoung--------------------------------


ไม่นานเท่าไหร่ครับ เวลาประมาณ 3 โมงกว่า ๆ ผมก็มาถึงมหาวิทยาลัย เย้....

แต่เคยมั้ยครับเวลาเราอยู่คนเดียวจะรู้สึกว่าคนมองเราแปลก ๆ
หรือเพราะท่าเดินของผมตอนนี้มันแปลก ๆ ด้วยหว่า แง ๆ
ผมต้องคอยเดินหนีบตุ๊ดแตกไปตลอดทาง ก็มันแสบนี่ครับ


หลังจากซื้อเสบียงมาตุนไว้เรียบร้อยแล้ว ผมก็หาที่เหมาะ ๆ นั่งรอหน้าตึกคณะ
นี่มันก็เกือบจะสิบโมงแล้วผมเลยไม่กล้าเข้าไปเรียนคาบเช้า

ความจริงก็เข้าไปได้นั่นแหล่ะ แต่ขี้เกียจโดนสอบครับ 
แถมคนอื่นจะสังเกตเห็นความผิดปรกติของผมได้ง่าย ๆ

เลยแอบนั่งดูดน้ำหวานทานขนมปังชื่นใจอยู่ตรงนี้ดีกว่าครับ 

ไม่นานเท่าไหร่ ประมาณชั่วโมงกว่า ๆ อาจารย์เขาก็ปล่อยห้องผม
เพื่อน ๆ ห้องเดียวกันที่เดินลงมาต่างยกมือทักทาย บ้างก็เอ่ยแซวที่เห็นผม
ผมก็ได้แต่ส่งยิ้มแหย ๆ กลับไปตามมารยาท และในขณะนั้นเอง...

ปั่กกก!!

เจ็บมากครับจากตอนแรกเจ็บตูดตอนนี้ร้าวขึ้นมายันหลัง จะเป็นใครซะอีกนอกจากเพื่อนสุดเกรียนของผม

โจ คยูฮยอน

ผมหันกลับไปกำลังจะอ้าปากด่า แต่มันก็โผเข้ามากอดคอผม
“ชางมินอา นายหายไปไหนมา รู้ไหมชั้นคิดถึงนายตลอดสามชั่วโมงที่ผ่านมาเลยนะ เพื่อนรัก”

พูดจบมันก็เอาหน้ามาคลอเคลียกับหน้าผม ยี้ 
“มึงไม่ต้องมาตบหัวแล้วลูบหลัง ไอ้เพื่อนเลว” 
ผมด่าไปหนึ่งที มันเบะหน้าใส่ผมอย่างน่าหมั่นไส้

“ตบหลังแล้วลูบหัวตะหาก ว่าแต่อะไรทำให้ชางมินสุดเนิร์ดของเรา ไม่อยากตื่นมาเรียนกันล่ะ”
มันทำหน้าลั้ลลามากครับ เสียงนี่แบบ โคตรจะกวนประสาท

“ก...ก็ไม่ค่อยสบาย” หน้าผมเริ่มแดงขึ้นมาเมื่อนึกถึงสาเหตุที่มันพูดถึง

“อา...นายช่างโชคร้ายจริง ๆ ว่าแต่กินไรมายังไปหาไรกินกัน”
มันเขย่าแขนก่อนพยายามฉุดผมให้ลุกขึ้น น่ารำคาญจริง ๆ

“ไม่เห็นเหรอ นี่ไงหนมปัง แล้วก็กินโจ๊กมาจากบ้านแล้วด้วย” ผมปฏิเสธมันเสียงแข็ง 
ไม่ใช่อะไรหรอกนะ ขี้เกียจเดินไปโรงอาหารน่ะสิ คุณก็รู้ว่าทำไม

“ย่า!! แค่นี้ทำนายอิ่มได้ด้วยเหรอ? อย่าลีลาน่าไปเร็ว ๆ” 

สุดท้ายมันก็ฉุดผมไปนู่นมานี่ด้วยจนได้ครับ

คยูฮยอนมักจะทำให้ผมปวดประสาทบ่อย ๆ ไม่รู้จริง ๆ ว่าคนที่ต่างกันสุดขั้วอย่างเรามาเป็นเพื่อนกันได้ยังไง
เขาพูดเก่ง สดใสร่าเริง ผิดกับผมที่เอาแต่เรียน เย็นชา และค่อนข้างเก็บตัว

ที่บอกว่าผมเป็นเด็กเรียนแต่หน้าตาก็ไม่ได้เฉิ่มหรอกนะ
มีรุ่นพี่ต่างคณะมาจีบผมอยู่หลายคนทั้งผู้หญิงและผู้ชาย

เขาชอบบอกว่าเวลายิ้มผมน่ารักดี แต่คุณก็รู้ ผมจะรับรักใครได้

ในเมื่อหัวใจของผมถูกคน ๆ นึง ยึดครองไว้หมดแล้ว แอร๊ยยยส์ >_< นี่แกเพ้ออะไร?



--------------------------------Sexy Hyoung--------------------------------


วันนี้การพรีเซนต์งานของเราทั้งสองคน (เหรอ?) ผ่านไปด้วยดี
โดยมีคยูฮยอนเป็นคนนั่งคลิกสไลด์ให้ (เอิ่มมมมมม)

วันนี้ก็เลิกเรียนประมาณสามโมงครึ่ง ผมกับคยูฮยอนเดินออกจากตึกเรียนจะไปรอรถด้วยกันเช่นเคย

“ย่า ชางมินอา วันนี้ฉันขอแวะไปเอาแผ่นเกมส์ที่บ้านนายได้มั้ย”
ดูมันสิครับ คำว่าขอยืมซักคำยังไม่มี

“ใช่บ้านชั้นที่ไหน นายก็รู้ว่าชั้นอยู่กับยุนโฮฮยอง ไว้พรุ่งนี้จะหยิบมาให้แล้วกัน”
ผมบอกปัด ก็วันนี้อ่ะจะรีบกลับไปเตรียมอาหารให้สุดที่รักของผม 
ถ้าเจ้าปลิงนี่มันติดลมอยู่นานจะทำยังไง

“ไม่เอาง่า ก็ชั้นอยากเล่นวันนี้นี่นา ขอชั้นเข้าไปเลือกดูแป๊บเดียว นะ น้า...”
มันกระตุกแขนผมอีกแล้ว ทำท่าทำทางน่าหมั่นไส้เป็นบ้า โว้ยยยย!! หน้าด้าน

“ไม่!!” 
ผมส่งสายตาอาฆาตไปให้มันอย่างไม่ปิดบัง

“หึ! ได้ งั้นชั้นจะแฉความลับของนายให้หมด”
ดู ดูมัน...เปลี่ยนจากหน้ามือเป็นหลังเท้า มันยกยิ้มแบบที่โครตชั่วร้ายมาทางผม
เล่นเอาเสียวสันหลังวาบ


“เรื่องอะไร?” ผมถามหยั่งเชิง

“ก็เรื่องที่นักเรียนดีเด่นอย่างนาย มาเรียนสายพร้อมกับรอยคิสมาร์กบนคอน่ะสิ...”

จึก

จึกเลยครับ นี่แหล่ะเรื่องที่ผมกลัวที่สุด

ผมน่าจะคิดได้ว่าคนที่ช่างสังเกตอย่างคยูฮยอน ไม่มีอะไรที่ลอดพ้นสายตาไปได้
แต่ผมก็ยังยิ้มครับ ยิ้มแหย ๆ ใจดีสู้เสือ

“บ...บ้า เมื่อวานกินปลาทูไป ผื่นขึ้น...” แถครับแถ

“อ๋ออออ ตกลงมึงแพ้ปลาทู ?” 
มันทำหน้ากวนตีนล้อเลียนผมสุดชีวิตครับ

“แล้วเป็นห่าไรเดินกระเพลกทั้งวัน ?”

จึ้ก!! มาอีกแล้วครับ

ไอ้นี่แม่งพูดไม่เพราะ ชิม ชางมิน ไม่ชอบเลย

แล้วคำตอบของผมน่ะเหรอครับ..?
อยู่ดี ๆ มั่นก็แล่นเข้ามาทันทีแบบไม่ต้องคิด

“ต..ตะปูตำ”


เฮือกกกกกกกก!! แค่คิดถึงตะปูก็คงสติไว้แทบไม่ไหวละ
(ตำตรงไหนวะ?)

อร๊างงงงงงงงงงง!!


ป๊าบบบบบบบบ!! 

แล้วก็เพ้อได้ไม่นานครับ
ไอ้เชี่ยยยย แม่งตบซะหัวผมสั่นเลยครับ
เห็นกูตัวโตกว่าหน่อยไม่ได้ รังแกใหญ่เลยนะมึง ว่าแล้วน้ำตาก็เริ่มคลอเบ้า


“มึงคิดว่ากูโง่เหรอไอ้มิน ทำไมกูจะดูไมออกว่ามึงกับฮยองมึงแดกกันแล้ว”

อะโห มั่นใจมากครับ แค่มันเห็นสภาพผมแค่นี้ แล้วมึงรู้ได้ไงว่ากูไปเอากับครายยยยยยย!!

คุณคงคิดว่าผมคงด่ามันกลับใช่มั้ย?

ปล่าวครับ...


“ฮ ฮึกก...มึงอย่าบอกใครนะ...ฮือ” 
กลายเป็นอยู่ ๆ ผมก็บ่อน้าตาแตกซะงั้น
ก็ดูมันสิเล่นต้อนผมซะจนมุม

ผู้คนแถวนั้นต่างพากันมองผมด้วยความสมเพศเวทนา
ก็น่าหล่ะ ก็ผู้ชายตัวไม่น้อย(แต่เอวบาง) มายืนร้องไห้กลางถนนที่คนเดินผ่านไปมา

แล้วไอ้เพื่อนเกรียนของผมน่ะเหรอครับ มันก็ทำหน้ารู้สึกผิดน่ะสิ 
แทบจะร้องตามผมเลยมั้ง มันลูบหลังปลอบผมป้อย ๆ 

“เออ ๆ กูไม่บอกใครหรอกน่า... มึงหยุดร้องได้แล้ว ทุเรศ”
ไม่รู้มันจะพูดทำไม ผมรู้ตัวน่ะว่าตอนนี้ผมแม่งโครตตุ๊ด

“สัญญานะ” ผมยื่นนิ้วก้อยไปหามัน ราวกับเด็กอนุบาล แล้วมันก็บ้าเกี่ยวด้วยครับ

“เออสัญญา แต่มึงต้องพากูไปเอาแผ่นเกมส์วันนี้นะ” ผมพยักหน้าตอบ

และเราทั้งสองก็จูงมือไปด้วยกัน ผมเดินกระเพลกขาสะอึกสะอื้น โดยที่มีคยูฮยอนลูบหัวไปตลอดทาง


ถ้ามันตัวสูงกว่าผม คนคงคิดว่าผมเป็นเมียมันไปแล้ว เอ๊ะ!! หรือว่าคิดไปแล้วหว่า ?



--------------------------------Sexy Hyoung--------------------------------


แกร๊กกกก!!

ชางมินเปิดประตูเข้าไปในคอนโดสุดหรูห้องเดิมของยุนโฮ 
โดยวันนี้มีโจคยูฮยอนติดสอยห้อยตามมาด้วย


“อะโห...กว้างจังมึงงงง ไว้กูมานอนเล่นเกมส์ด้วยสักคืนนะ” มันทำหน้าดี๊ด๊ามากครับ = =
“ฝันเหอะ...” 
ผมถลึงตาใส่มัน มันเลยทำปากบ่นขมุบขมิบอะไรไม่รู้

“ไหน ๆ ห้องมึงอยู่ไหนวะ ”
มึงกล้ามากกกกกก มาถึงก็ถามหาห้องกู

“มึงนั่งตรงนี้แหล่ะ...ห้องยังไม่ได้เก็บ เดี๋ยวกูเข้าไปเอาแผ่นเกมส์มาให้เลือก เดี๋ยวมึงก็ไปแล้วนี่”
ผมพูดแล้วเดินสะบัดตูดเข้าห้องครับ

ส่วนมันน่ะเหรอ นอนเหยียดขาสบายบนโซฟา แถมเปิดทีวีดูหน้าตาเฉย




แต่ชิมชางมินก็หารู้ไม่ ว่าขณะที่กำลังรื้อหาของอยู่นั้น....


แกร่กกก!!

“ชางมินอา กลับมาแล้วเหรอ? หยิบผ้าเช็ดตัวให้ฮยองหน่อ...ยยย!!”

เสียงทุ้มนั่นหยุดชะงัก ตาตี่ ๆ เหลือกขึ้นมาทันใด เมื่อสบเข้ากับดวงตาแป๋ว ๆ ของคนที่นั่งอยู่ในห้องนั่งเล่น

โจคยูฮยอน ถึงกับอ้าปากค้าง ตาโตจนแทบทะลักออกจากเบ้า เขาส่งสายตามองขึ้นลงทั่วร่าง
ของชายหนุ่มที่จู่ ๆ ก็พรวดพราดออกมาจากห้องน้ำ


ในสภาพที่แบบ...


ใบหน้าที่หล่อเหลาสมชาย เส้นผมที่เปียกลู่แลดูเซ็กซี่

ร่างกายกำยำสมบูรณ์แบบเต็มไปด้วยมัดกล้าม ที่มีหยดน้ำใส ๆ เกาะพราว

แล้วเค้าก็มองไล่ลงไปถึงส่วนที่เคยทำให้ชางมินช็อคมาแล้ววว


ซึ่งตอนนี้มันก็ทำให้คยูฮยอนช็อคแทบสิ้นสติเช่นกัน


แม่งงงงงงงงงงงง กูรู้และว่าทำไมมึงถึงกับเดินไม่เป็น


“อ..อันยองครับ” คนแปลกหน้ายกมือขึ้นทักทาย
พร้อมกับยิ้มแหย ๆ มาให้เจ้าของบ้านตรงหน้า

“อา..เย่...” ชายหนุ่มตอบรับเบา ๆ
รู้สึกเขินนิด ๆ เลยยกมือขึ้นเสยผมแก้เขิน 


โอ๊ยยยยยยยยย โคตรฮอท โครตเซ็กซี่เลยครับ

ขอสตั๊นท์แป๊บบ!! 



และในขณะนั้นเอง ชิมชางมินที่ถือตะกร้าเกมส์ออกมาจากห้อง
ก็ยิ่งต้องเบิกตากว้างยิ่งกว่า

เมื่อเห็นสามีที่ไม่รู้กลับมาตอนไหน อยู่ในสภาพล่อนจ้อน
แล้วก็ไอ้เพื่อนรักที่มองฮยองของเขาตาไม่กะพริบนั่นอีก


ไม่น้า >< ร่างกายของยุนโฮฮยองเขามองได้คนเดียวน้าาาาาา 



เมื่อคิดได้ดังนั้นชางมินก็ทิ้งแผ่นเกมส์ลงกับพื้น ก่อนจะรีบถลาเข้ามาซ้อนตัวอยู่เบื้องหน้าร่างสูง 
เพื่อบดบังร่างกายเฟอร์เฟคที่เขาแสนหวง

ก่อนจะแผดร้องด้วยเสียงอันทรงพลัง


“โจคยูฮย๊อนนนนนนน แกออกไปเดี๋ยววว นี้!!!”



--------------------------------Sexy Hyoung--------------------------------





TBC.

twitter : @Gv_Yunho

facebook : chonticha comeback!!

email : chontichacomeback@gmail.com