คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #6 : ลูกแมวซื่อบื้อ 100%
“เสร็ยัอะ” ินยอที่หลับาอยู่ถามวานลิน
“เสร็แล้ว” วานลินอบินยอ่อนะยับออห่านัวเล็ว่า
“เมื่อี้ป๊าถามอะไรนะรับ”
ินยอลืมาหันมาถามอาารย์มินฮยอนเพราะเมื่อะี้นี้น่าะไม่ไ้สนใสิ่รอบ้ามาเท่าไหร่
“ไม่มีอะไร
ป๊าแ่มาเรียไปทำนม่อ” อาารย์มินฮยอนบ่ายเบี่ยำถาม
“ไปทำนม้วยันไม”
ินยอไม่ไ้สนใำอบออาารย์มินฮยอนเท่าไหร่นั ลุึ้นยืนวนวานลินไปทำนมหน้าาเย
“ป๊าะุยับ
ไล วานลิน นิหน่อย ิน ินไปทำนมับอนโฮ่อนนะ” อาารย์มินยอนพูับินยอ
“อ่า รับ”
ินยอานรับแล้วเินมาึมือผม้าที่ับมืออาารย์มินฮยอนอยู่ลาเ้าไปในรัว
ผมับไอ้หลินายแน่
ผมไม่แปลใเลยว่าทำไมินยอถึห่วปะป๊านานี้ ูอาารย์มินฮยอนสิที่ทำึัใส่วานลินหลัาที่ินยอหันหลัให้ทั้สอนสิ
แ่เมื่อี้นี้เ้าลูแมวที่ำลัลาเ้าห้อรัวอยู่เนี้ยื่อบื้อริๆนะ
ไอ้หลินะูบอยู่แล้วยัไม่รู้เลย ไอ้นั้น็เ้าเล่ห์หลอให้ลูแมวน้อยหลับาไ้นะิใอุศลสุๆ
“นายับมือป๊าทำไม”
ินยอลาผมมาถึโ๊ะที่วาอทำัพเ้ไว้แล้วเริ่มพูับผมเสียแ็
“ันไม่ไ้ับนะอาารย์เป็นนับ”
อนโฮรีบแ้ัว
“ริเหรอ”
ินยอพูเสียหอยๆ
“เออ...”
ผมไม่รู้ะพูอะไร่อีเพราะอนนี้ินยอทำหน้าเหมือนลูแมวโนทิ้ใส่ผมอยู่
“ถึปะป๊าะสนในาย
แ่ันไม่ให้นายมาวอแวปะป๊า่ายๆแน่เ้าลูเี๊ยบ” ินยอลับมาพูเสียุใส่ผม
เล่นเอาผมใับอารม์แปรปรวนอแมวน้อยรหน้า
“ันะลโทษนายที่อบมาวุ่นวายับปะป๊านาย้อแ่หน้าัพเ้นเียว”
ินยอออำสั่เสียโหอย่าับมันเยอะมา ริๆมีแ่สิบถ้วยเอ
“แล้ว...”ผมยัพูไม่บประโยเลยินยอ็ุผมึ้นมา่อนเลย
“นายะเถียันเหรอ”
ผมส่ายหัวแล้วลมือทำามำสั่ินยอ ไม่ถาม็ไ้
ผมบีบวิปรีมไ้ัสอสามถ้วยินยอ็หยิบท็อปปิ้มาแ่หน้าัพเ้
ผมมอหน้าินยอยิ้มๆ แมวน้อยยัไ็เป็นแมวน้อยล่ะนะ
“มอทำไมอยาทำเอหมเลยไหม”
ผม้มหน้าทำ่อโยไม่ไ้พูอะไรเี๋ยวินยอโรธอีะยุ่
หลัาที่ทำัพเ้เสร็ินยอ็ใ้ผมล้าพวอุปร์ทำนม
ส่วนินยอ็ััพเ้ใสานสี่อันส่วนที่เหลือน่าะใส่ล่อเพราะินยอำลัพับล่ออยู่
“ล้าเสร็แล้วหรอ”ินยอถามผมที่มายืนพับพับล่อ่วย
ผมพยัหน้าแถนำอบ
“ั้น่วยเอานมไปไว้ที่ห้อนั่เล่นหน่อยสิ”
ินยอยืนานนมที่ปิฝาเรียบร้อยแล้วมาให้ผม ปิเสธไ้อยู่หรอ ้อทำสิรับุหนูสั่แล้วนี้
ผมรับานมาแล้วเินถือไปห้อนั่เล่นามำสั่
เินส่วนับอาาร์มินฮยอนพอีเลยถามผมว่าทำนมเสร็หรือยั
ผมเลยอบไปว่าใล้เสร็แล้ว อาารย์็เลยบอว่าไม่้อไป่วยินยอแล้ว
ผมเลย้อมานั่ับไอ้นิใอุศลแทน
มินฮยอน พาท
“ินยอทำให้ป๊าโรธรู้ัวบ้าไหม”
ผมพูับลูายที่ทำเป็นหูทวนลมไม่สนใำพูอผม
“ป๊า็ทำให้ินโรธเหมือนัน”
ินยอหันมาทำหน้าบึ้ใส่ผมแล้วเินหนีออไปพร้อมถุนม
ทำให้ไ้ทบทวนสิ่ที่พูออไปอีรั้
ที่ริินยอไม่ไ้รู้เรื่ออะไรเลยผมพูออไปแบบนั้นินยอ้อเสียใแน่เลย
เรื่อนี้้อโทษไอ้เ็เ้าเล่ห์นั้น่าหาไม่ใ้มาใส่อารม์ับินยอ
หลัาทบทวนีแล้วว่าินยอไม่ไ้ผิอะไร
ผมวรที่ะไปอโทษที่ใส่อารม์แบบนั้นับลู
พอเินออมา็้อแปลใับวามว่าเปล่าในบ้าน มีแ่โพสอิสที่ิอยู่บนฝาปิานนม
‘ินยอไปบ้านผมไม่้อเป็นห่วนะรับ
าอนโฮนน่ารัออาารย์มินฮยอน’ ผมอ่านโพสอิสที่เียน้วยวามรีบนัวหนัสือแทบอ่านไม่ออ
ทำให้ยิ้มออมาับวามน่ารัอนเียน
แ่ะไม่ให้เป็นห่วไ้ไล่ะินยอำลัโรธผมอยู่นี้ ไปามีไหม่าเหอะรอลับมาแล้ว่อยเลียร์ัน็ยัไม่สาย
100%
ความคิดเห็น