คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #3 : 2 LISTEN TO ME
2
LISTEN TO ME
เอ่อ... ผมำลัิว่านี่ผมทำอะไรผิไปหรือเปล่ารับเนี่ย ทำไมแ้วูโรธผมหนัหนาเลยรับ
ผมไม่เ้าใริๆ นะ ็เราเป็นเพื่อนสนิทันมาั้นานนี่นา
ทำไมเวลาเธอมีอะไรเธอถึไม่ปรึษาผมละ ทำไมถึไมุ่ยับผมละ
ทำไมเธอลับเลือเ็บไว้นเียว แล้วเธอ็ร้อไห้ออมาแบบนั้น
เป็นุุะให้ผมทำไอะ ผม็เิบเป็นนะรับ มัน้าาใริๆนะ
ทำไมเธอเป็นแบบนี้ไปไ้นะ
“แ้ว...”
ผมพูออมาไ้แ่ำเียวริๆ
เพราะเ้าัวนี่เินออาร้านไปไหนแล้ว็ไม่รู้ ผม้อวิ่ามไปไหมอะ
ผมไม่รู้ริๆ ว่าามไปแล้วเธอะอยาุยับผมหรือเปล่านี่สิ สรุปผมผิอะไรเนี่ย
วนลับลูปเิมนไ้นะไอ้โทโมะ
ผมรู้สึแปล...
อีแล้วแฮะ พัหลัๆ มานี้อ่ะ แ้วเปลี่ยนไปเยอะเลย ประมาว่าเวลาผมะุยับใร รู้สึเหมือนเธอะมอมา้วยวามพอใลอเลย
เฮ้อ... เธอไม่พอใัน้วยเรื่ออะไรันนะ แ่ผมว่าผมวระามหาเธอนะ
“พี่รับ...
เ็บิรับ”
รีบ่ายรีบไปีว่าเรา
เธอะวิ่ไปไลนาไหนแล้วนะ....
อนนี้ผมออมาาร้านแล้วรับ ำลัวิ่้วย... เธออยู่ไหนเนี่ยแ้ว
ผมใไม่ีแล้วนะ อร้ออย่าให้เธอไปไลว่านี้เลยเถอะ
ถ้าเธอไ้รับอันรายผมอาะไป่วยเธอไม่ทันนะ เธอะเป็นยัไบ้านะ แ่ิเอนะ
ผม็โรลัวเลยละรับ
เห้ยยยยยยยยยยยย
ผู้หิที่นั่รนั้นร้อไห้หนัไปไหมนั่น สสารเาัเลยรับ แฟนทิ้รึไนะ แ่เอ๊ะ?
ทำไมหน้าุ้นๆวะนั่น อะ...อ้าว นั่นแ้วนี่หว่า ายละ
ผมรีบเินรเ้าไปหาเธอทันที อนนี้ผมไม่ิอะไรแล้วทั้นั้น
ผมทำเธอร้อไห้อีแล้ว
“แ้ว
ทำไม้อวิ่ออมาาร้านล่ะ หนีโทโมะออมาทำไม”
“.............................”
เธอเยหน้ามอผมเยๆ ไม่มีำพูใๆอบลับมา
“แ้ว
อย่าเียบสิ อบหน่อย หนีเราออมาทำไม”
“แ้ว...ฮึ...
แ้ว ฮือออออออTT”
อ้าวววววว อะไรวะ นึว่าะอบ ร้อไห้เยเลยรับท่าน
“ร้อไห้อี
ร้อไห้ทำไม โทโมะทำให้แ้วร้อไห้เหรอ หืม?”
“ไม่้อมาพูเลย...
แ้วไม่ไ้ร้อไห้เพราะโทโมะหรอน่า เมื่อี้ฝุ่นปลิวมาเ้าาเยๆ่าหาละ แบร่”
“ริหรือเปล่า?
เปลี่ยนอารม์เร็วไปไหม?”
“อื้ม...
ริสิ แ้วะโหไปทำไมัน”
“ริ็ริ
ปาแ็ะมั ะพูอะไร็ไม่พูามที่ิ”
“อะ...ไร
ใรปาแ็ ไม่พูามที่ิอะไร โทโมะพูอะไรเนี่ย”
“เปล่า
ไม่มีอะไรหรอ เราพูอะไรไปเรื่อยเปื่อยน่ะ”
ไม่เ้าใริๆ
เลยนะ ทำไมเธอไม่พูามที่เธอิ ไม่พูามที่เธอรู้สึล่ะ
ผมว่าผมรู้นะว่าเธอะพูอะไร แ่เธอ็เลือที่ะเ็บมันไว้ ไม่พูมันออมา แล้วเมื่อไหร่เราะเ้าใันสัทีละแ้ว
“อื้อ
เ้าใแล้วล่ะ ะลับบ้านเลยไหม แ้วอยาลับบ้านแล้ว”
“ะลับเลยเหรอ?
ไปินอหวานไหม เมื่อี้หนีออมายัไม่ไ้ินอะไรเลยนี่”
“็บอว่าไม่ไ้หนี! ไม่เ้าใหรือไ
ะไปิน็ไปนเียวเลยไป แ้วะลับบ้าน!!!!!!”
“ทำไมแ่นี้้อึ้นเสีย้วย
เป็นอะไรอแวะ อยาลับนั็ลับไปเลย นะ้อ แ่ไม่ยอมฟัันี้
วันนีุ้ยันยัไ็ไม่รู้เรื่อ โทรให้ที่บ้านมารับ้วละัน ไม่อยาให้ลับเอเป็นห่ว
ถึแล้วไลน์มาบอนะ เราไปละ”
โธ่...
ไม่ยอมฟัันบ้าเลย อยาลับนั็ลับไปเลย ผม็ลับเหมือนัน
พยายามะใเย็นแล้วนะ แ่มันเย็นไม่ไหวแล้ว พรุ่นี้่อยว่าันใหม่ละัน
“นี่! หยุเลยนะ หยุ
ห้ามเินหนีแ้วนะ”
อะไรวะ
ะเอาไอี หยุ็ไ้... แ่ไม่หันไปหรอ
“หันหน้ามา”
ไม่หัน
ะทำไม?
“หันหน้ามานะโทโมะ”
อะไรวะเนี่ย
เออๆ หัน็ไ้
“หันแล้ว
พอใยั?”
“นี่...
แ้วอโทษ”
“อโทษทำไมเธอไม่ไ้ผิอะไรนี่
เราผิเอแหละ”
“เราอโทษ...
ไม่ไ้ั้ใให้เป็นแบบนี้เลยนะ ฮึ...”
“ะร้อไห้ทำไมอี
ลับบ้านไปไ้แล้ว”
“ไม่เอา
ไม่อยาลับเอ ไม่อยาให้ที่บ้านมารับ”
“แล้วะเอาไ...”
“ไปส่หน่อยนะ”
เฮ้อ...
นไ้ไหมละ แพ้ทาัวเออีนไ้ ไล่เ้า หุหิเ้า สุท้าย้อไปส่เ้า
อะไรันวะเนี่ยยยยยยยย อยาะบ้าาย
“อือ.....”
“อบีๆไม่ไ้เหรอ...”
โอ้ยยยยยย ยัยนี่เรื่อมาไปไหนเนี่ย โอเ ให้พูีๆเลยใ่ไหม ไ้เลยรับ
เี๋ยวโทโมะนนี้ัารให้
“ีๆ
พอใยั?”
“วนเหรอ?
ไม่ำนะ... ”
“ล้อเล่นน่า...
โอเรับ เี๋ยวไปส่ที่บ้านนะ J”
แ้วลี่ยิ้มออมาบาๆ
เธอพอใแล้วล่ะมั้ แ่นี้ผม็โอเแล้วละรับ
“แวะื้อไอิม้วยนะ”
ไหนบอะลับบ้านไปินไอิม่อนอี
เาใไม่ถูแล้วนะ
“โอเ ไปัน”
ผมว้า้อมือเธอทันที... ั้น็เนียนับมือไปเลยล่ะันนะ ฮ่าๆๆ หน้าเธอ็อไปเลยวะ นี่ไม่ไ้แล้นะ ็ผมอยาับมือริๆนี่นา J
100%
ปล. สั้นนิ เอันอนหน้า้า :)
.........................................................................................................................................
ฮุๆ อมาสปอยไว้่อนนินึเนอะ55555555555555555555555
อย่าโรธอย่าเือันน้า ปีนี้เ้าม.6 แล้วอ่ะ
ริๆ็เรียมัวอ่านหนัสือละ แ่มันอ่านอะไร็ไม่่อยเ้าหัวเลย
เลยอยาแ่ฟิ่อ่ะแ *0*
ไว้มาอัพยาวๆให้ 4-5 เอสี่เลยนะ้ะ ุ้บๆ
ไว้เอันน้า
Twitter : @cartoonnista แวะมาทวันไ้55555
ความคิดเห็น