ใบสมัคร
ชื่อ :: ควอน ลานิน (ลูกครึ่งไทย-เกาหลี)
ชื่อเล่น / ฉายา :: ลานิน , นินนิน
ฉายาที่พระเอกเรียก :: นินจา (เธอเป็นคนว่องไว เดี่ยวก็แว่บไป~…แว่บมา~) , ยัยตัวแสบ , ยัยสองมก(ซกมก+ลามก(555+)) , ยัยลิงกัง , ป้า , ยัยเลส(ทุกคนมักจะเข้าใจว่าเธอชอบผู้หญิงด้วยกัน)
ฉายาที่คุณเรียกพระเอก :: นายปลาบู่ , พ่อต้นงิ้ว , ลุง
อายุ :: 18ปี
วัน เดือน ปีเกิด :: 28 สิงหาคม 1988
ส่วนสูง / น้ำหนัก ::169/49
บุคลิก :: ดูภายนอกสดใสร่าเริง , รักสนุก, ชอบการผจญภัย,ความตื่นเต้น,สันโดษ,รักสงบชอบการแข่งขันและการพนันเป็นอย่างมาก ตาโตสีดำใสเหมือนแมว,หูกางเหมือน....
นิสัย : ชอบความท้าทายและรักความสนุกรักสงบและสันโดษ ชอบการวาดรูปเป็นชีวิตจิตใจ แล้วก็ชอบแซวคนอื่น รักความถูกต้อง,ลานินเป็นคนที่มีความกล้า+บ้าบิ่นอยู่ในตัว เกลียดการโดนเหยียดหยามเป็นที่สุด /ลูกผู้หญิงฆ่าได้หยามไม่ได้เฟ้ย! - -*/ แม้กระทั่งให้ไปขโมยบ๊อกเซอร์ในล๊อกเกอร์ของรุ่นพี่ที่โรงเรียนชายล้วนก็ทำมาแล้ว เป็นคนที่ภายนอกดูจะไร้สาระ แต่ก็ไม่ใช่แบบนั้นเสียทีเดียว เพราะเธอซ่อนความผู้นำและความสุขุมรอบคอบไว้ภายใต้รูปโฉมของไร้สาระ(??)มีความเป็นตัวของตัวเองสูงไม่ชอบให้ใครมาบังคับตามใจชอบ ชอบสอนมุกเสี่ยว(จีบสาวแบบไทยๆ)ให้กับเพื่อนๆชาวเกาหลี แต่ก็ดูเหมือนว่าเค้าจะไม่เข้าใจกันเท่าไรเพราะไม่เข้าใจความหมาย แต่เธอก็ยังขำต่อไปได้(ขำคนเดียวออกแนวบ้า) แก่นเซี้ยวและทะลึ่งเป็นบ้างครั้ง เช่น จับหน้าอก จับโน้นจับนี่ผู้หญิงด้วยกัน(ภาษาทางการแพทย์เรียกว่า ‘สแคลช’- -*) จนหลายคน(เหยื่อ)คิดว่าเธอชอบผู้หญิงด้วยกันไปแล้วนะเออ (พอเวลาลานินเดินเข้ามาระบบออโต้บล็อกจะป้องกันโดยเฉพาะ...หวาดกลัวกันหมดแล้ว) เวลาโดนใครสั่งเธอไม่อยากทำ ก็แอบไขว้นิ้วไว้ด้านหลังตลอด กินจุแต่ก็ไม่อ้วนซักที เธอฟังเพลงทุกชนิดเพราะมันแล้วแต่อารมณ์ของเธอด้วย เธอเคยใฝ่ฝันไว้ตั้งแต่ตอนนี้เปลี่ยนใจอยากเป็นเพียงจิตกรธรรมดาๆ มากกว่า เพราะตอนที่เธอเคยเห็นรูปภาพสเก็ตของคนๆนึง ทำให้เธอฝังใจ อยากจะเก่งแบบคนคนนั้น แล้วก็ฝันว่าอยากจะวาดรูปให้กับคนที่เธอรู้สึกดีๆด้วยเป็นแรก(รักนั้นแหละ แต่เธอค่อนข้างไม่รู้สึกตัวอ่านะ-0-)ชอบช่วยเหลือคนอื่นและรักเพื่อนพ้อง ไม่มีทางให้ใครมาดูถูกหรือทำร้ายเพื่อนของเธอได้ ดูแข็งแกร่งแต่ความจริงอ่อนแอ ไม่ชอบร้องไห้ให้ใครเห็น ต่อสู้ไม่เก่ง เก่ง..แต่วิ่งหนีศัตรู(ฝุ่นโขมงเชียว...~)
ประวัติครอบครัว :: ตอนที่อยู่ไทย แม่บอกให้เรียนภาษาเกาหลีด้วยเลยทำให้ไม่มีปัญหาด้านภาษา คล่องปรื๋ออย่างกับเป็นคนเกาหลีเองเลย(แม่เป็นไทยพ่อเป็นเกาหลี)เธอกับแม่โดนพ่อทิ้งไปตั้งแต่เด็ก หย่ากันแต่ยังใช้นามสกุลพ่ออยู่ แม่เธอเลยสั่งให้กลับเมืองไทย อยู่กับตาและยายมาตลอดเลยทำให้เธอชอบพูดคุยกับคนอื่นและชอบสร้างเสียงหัวเราะให้คนอื่นอีกต่างหาก พออายุได้17ปี แม่ก็รับเธอกลับมาอยู่เกาหลีด้วยกัน ปากเธอบอกว่าค่อยไม่ค่อยผู้ชายแต่ความจริงแล้วก็แอบเหล่บ่อยๆ (เอิ๊ก!)
ประวัติความรัก :: ตอนอายุ14 หลงรักพี่ชายข้างบ้านที่วาดรูปเก่งมาก เขาเคยวาดรูปเธอกับแม่ยิ้มแฉ่งขนาดโปสการ์ด เธอก็เก็บมันไว้เหมือนของสำคัญ ใครก็แตะต้องไม่ได้ แต่คนๆนั้นเสียชีวิตเพราะอุบัติเหตุทางรถยนต์ ทำให้เธอร้องไห้3วัน3คืนแล้วเป็นลมหมดสตินอนโรงพยาบาลไป1อาทิตย์ เวลาใครถามเลยมักจะตอบว่า “เขาคนนั้นเป็นคนที่สำคัญสำหรับฉันและก็จะเป็นอย่างนั้นตลอดไป” ทำเอาพระเอกหมั่นไส้
ชอบ / ไม่ชอบกิน :: เธอเป็นคนไม่เรื่องมากเรื่องหาอะไรยัดกระเพาะเท่าไร มีอะไรก็กินๆๆๆ เธอชอบอาหารไทยเพราะกินติดจนเคยชินตั้งแต่เด็กๆ ชอบอาหารรสจัด ถ้าเลือกได้เธอไม่ชอบทานผักจำพวกแตงเพราะมีน้ำไหลออกมาน่าแหวะสุดๆ ผลไม้ที่เธอชอบก็คือสัปปะรด(สัปปะรดๆ~)
สิ่งที่ชอบ ::กีฬา ท้าทาย ผาดโผน เธอเล่นกีฬาได้เกือบหมดทุกชนิด แถมยังยังเคยเป็นตัวแทนโรงเรียนไปแข่งว่ายน้ำอีกต่างหากได้รางวัลมาเพียบ
เกลียด [กลัว] ::ผู้หญิงส่วนใหญ่ เกลียดพวกแมลงสาบหรือตุ๊กแกแต่เพราะว่าตอนที่อยู่ที่เมืองไทยบ้านของตากับยายอยู่ต่างจังหวัดค่ะ เลยไม่กลัว แถมยังซี้ย้ำปึ้กอีกด้วยเพียงแต่เธอออกปากไล่ “ชิ้ว” ก็พร้อมใจกันวิ่งกันหมด เธอกลัวเสียงฟ้าร้องแล้วก็กลัวความมืดมากด้วยถึงขนาดร้องไห้เสียสติไปเลยนะ แต่เธอก็จำไม่ได้ว่าเพราะอะไร
ของรักของหวง ::โปสการ์ดของพี่ชายข้างบ้าน(ที่เธอจัดการเคลือบไว้เป็นอย่างดี),สมุดสเก็ตภาพ ,ไดอารี่
ของที่พกติดตัวตลอดเวลา ::พจนานุกรมภาษาเกาหลี เพราะบ้างครั้งเธอชอบลืมคำศัพท์บ่อยๆ,mp3,โทรศัพท์,กระเป๋าตังค์,ของกินกระจุกกระจิกพวกลูกอม,หนังสือการ์ตูน,สมุดสเก็ตภาพ+ดินสอ2b(เจออะไรที่อยากวาดก็หาที่เหมาะๆแล้วก็ลงมือวางทันที),ไดอารี่
หนัง / เพลงโปรด :: love letterดูทีไรน้ำตาซึมทุกทีไป
เพลง Loving you-Minnie_Riperton ตอนเด็กๆแม่ชอบเปิดให้ฟังบ่อยๆ
การเรียน :: เรื่อยๆ กลางๆ ไม่ถึงขั้นตกต่ำ แม้เธอไม่ค่อยชอบวิชาการเท่าไหร่แต่ก็ต้องเรียนๆๆๆๆ เธอชอบพละศึกษาที่ซู้ดดดดดดดดด
ความใฝ่ฝัน ::นักวาดรูปจิตกรมืออาชีพ , ไกด์พาทั่วประเทศไทย(อยากพาทัวน์บ้านนอก)
มุมมองความรัก :: ปากบอกว่าไม่มีแต่เธอมักจะมองความรักในมุมที่ดีและเป็นเรื่องของคนสองคนที่เข้าใจกันเสมอ
เรื่องที่มักจะงอนบ่อยๆ [กับพระเอก] ::ไม่เข้าใจปัญหาของกันและกัน ปากแข็งมาก ถึงจะรู้ว่าตัวเองผิด แต่ก็ไม่ค่อยยอมพูดขอโทษก่อนหรือไม่ก็เรื่องของกิน ลานินชอบฟังเพลงเสียงดังพระเอกก็โวยวายใส่ เรื่องที่เธอมักแก้นิสัยสันโดษทำตัวเหมือนไม่มีแฟนทำเอาพระเอกงอนบ่อยๆ
อยากให้แนวความรักเป็นแบบไหน ::ไม่จำเป็นต้องหวานแหววแค่ธรรมดาดูเหมือนเพื่อนพี่น้องแต่ความจริงแอบมี somethingหวานๆแบบไม่ต้องให้ใครเห็น
ไม่ประสงค์คู่กับ [เหตุผลด้วย ^^] :: ไม่มีค่ะ ^^ ก็เราเป็นเอลฟ์นี่
อิมเมจอื่นๆ [สัตว์เลี้ยง ของรักของหวง บลาๆๆ] ::
ความคิดเห็น