ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    KRISSICA : TIME MACHINE

    ลำดับตอนที่ #4 : TIME MACHINE CH :: 4 เผชิญหน้า 100%

    • อัปเดตล่าสุด 4 เม.ย. 56


    สองปีที่แล้ว ที่ สหรัฐอเมริกา

     

    เจสสิก้า จอง เป็นนักศึกษาสาวที่ทำงานให้กับแบรนด์ชื่อดัง ชาแนล และยังมีห้องเสื้อเป็นของตัวเองที่ย่านดังในนครนิวยอร์ก เธอพยายามอย่างมากที่จะหาเงินด้วยตัวเองเพราะอยากจะพิสูจน์ตัวเองให้พ่อแม่และคนอื่นๆได้เห็นว่า คุณหนูอย่างเธอไม่ได้มีปัญญาแค่แบมือขอเงินพ่อกับแม่ เจสสิก้าไปเรียนต่อที่อเมริกา พร้อมกับน้องสาวของเธอ คริสตัล และ เจอเพื่อนสาวคนสนิท ที่รู้ใจเธอทุกอย่างและยังเป็นเพื่อนรักกันมาถึงทุกวันนี้อย่าง ทิฟฟานี่ ฮวัง และ คริส คนที่เธอเคยเรียกว่าอดีตคนรัก

     

                มันก็แค่ “ อดีต ” ที่เธอพยายามจะลืมมันไป เขาทำให้เธอเสียใจ ร้องไห้ฟูมฟายเหมือนคนบ้า คริส นายมันก็ไอ้แค่ผู้ชายจอมปลอม ไอ้คนหักหลัง นายทิ้งฉันไป นายนี่มัน ... .. แค่คิดทีไร เจสสิก้าก็อยากจะหักคอเขาให้ตายไปต่อหน้าตอตา เขามันก็แค่ปีศาจร้ายที่ทำร้ายชีวิตๆนึง ดีดีนี่เอง

     

     

                เจสสิก้าค่อยๆตั้งสติ พยายามควบคุมอารมณ์ตัวเองอีกครั้ง หลังจากเห็นคนยืนรายล้อมมองดูเธออยู่

    ซูโฮ ทิฟฟานี่ เซฮุน อยู่ข้างๆเธอ มองดูด้วยสีหน้าที่เป็นห่วงและไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้น

     

                “ พี่สิก้าโอเคไหมครับ ผมเป็นห่วง ” เซฮุนกุมมือพี่สาวของเขาไว้แน่น คิ้วสองข้างขมวดเข้าหากันอย่างชัดเจน

                “ พี่ไม่เป็นอะไร ไม่เป็นอะไร แต่คนมองดูพี่แบบนี้ มันอึดอัด ” เจสสิก้าทำท่าเหมือนหายใจไม่ออก มือบางของเธอยกขึ้นปาดน้ำตาแต่จัดผมของเธอให้เข้าทรง ด้านเซฮุนและฟานี่หลังได้ยินเพื่อนสาวพูดแบบนั้นก็ลุกขึ้น บอกผู้คนที่มามุงดูให้ออกห่าง และทยอยแยกย้ายกันไป

     

                “ คุณไม่เป็นอะไรแน่นะ คุณเคยสัญญากับผมแล้วไงคนดี ไม่ว่าคุณจะเจอเขาหรือไม่คุณจะต้องเข้มแข็ง ไม่ใช่เจสสิก้าคนที่ผมเจอเมื่อตอนนั้น ยังจำได้ใช่ไหม? ตอนนี้คุณมีผมแล้ว ลืมเขาไปซะ” ซูโฮดุงสิก้าเข้ามากอดไว้แน่น เรื่องราวที่สิก้าเผชิญมาทั้งหมด เขารู้ดีและคอยอยู่ข้างเธอเสมอมา แต่ ไม่มีใครรู้เรื่องนี้เลย !

     

                สิก้ายิ้มมุมปากเล็กน้อย อ้อมกอดของคุณหมอทำให้เธอรู้สึกอุ่นใจและปลอดภัยมากขึ้น ฉันจะต้องเข้มแข็ง

               

    “ งั้นเดี๋ยวสิก้าขอเข้าห้องน้ำแปปนึงนะคะ เดี๋ยวจะออกมาสวยกว่าเดิมเลย ”  หญิงสาวขยิบตาให้ชายหนุ่มตรงหน้า ก่อนที่จะวิ่งเข้าห้องน้ำไป

     

    ซูโฮเดินมารอสิกก้าที่โต๊ะ สายตาเขากวาดมองไปรอบๆผับ ยิ่งดึกคนก็ยิ่งเยอะมากขึ้นตามเข็มนาฬิกาที่เดินวนไป  ได้ชื่อว่าคุณหมอ เขาก็ไม่ได้ดื่มเหล้ามากมายนักก็แค่พอหอมปากหอมคอ ...........

     

    “แอบเหล่ สาวที่ไหนอยู่หรือเปล่าคะ? เห็นมองตาเยิ้มเชียว” อารมณ์ดีได้แล้วสินะ แม่สาวเจ้าอารมณ์

    “ เปลี่ยนโหมดไวเชียวนะยะ เมื่อกี้ยังแหกปาก ร้องไห้ฟูมฟายอยู่เลย ” ทิฟฟานี่เอ่ยปากขึ้นแซว

    “ นี่เธอ ! เป็นเพื่อนภาษาอะไรยะ หึหึ เดี๋ยวแม่งอนสามวันแปดคืนเลยเดี๋ยวเถอะ ~! ” เจสสิก้าสะบัดคางใส่ แต่ก็ไม่เห็นมีใครจะมาง้อ ก็รู้ๆกันอยู่ว่า สองสาวคู่ซี้คู่นี้เคยโกรธกันซะที่ไหน งอนกันทะเลาะกัน ไม่ถึงวันก็กับมาเม้าท์กันเหมือนเดิม 5555555

     

     

     

     

    ....... “ สิก้า !! ผมหาคุณตั้งนาน หายไปไหนมา ” เสียงของชายร่างสูงอีกคน ดีงขึ้นข้างหลังเธอ
    ในที่สุดฉันก็ต้องเผชิญหน้ากับเขาสินะ คริส ..... 



     

    เจสสิก้าหันกลับมามองหาต้นเสียงที่ดังขึ้นข้างหลังเธอ เขาดูเปบี่ยนไปเยอะพอสมควร แต่ดวงตาคู่นั้น เธอยังจำได้ดี
    ถึงแม้ว่าเขาจะเปลี่ยนทรงผมไป เปลี่ยนจากผมสีบลอนด์ เป็นสีดำสนิท แถมยังตัดสั้นซะจนแปลกใจ
    แต่ยังไงเธอก็ไม่มีทางลืม ผู้ชายตรงหน้าได้  " ค... คริส " เจสสิ้ก้าขานเรียกชื่ออยู่ในลำคอไม่ดังมากนัก

    "คุณกลับมาทีนี่ตั้งแต่เมื่อไหร่ทำไมไม่บอกผม " คริสโผล่เข้ากอดเจสสิก้า จากสาวสูงวง่า ตอนนี้เธอเหมือนเด็กน้อยในอ้อมกอด
    สิก้างงงวยกับท่าทีของคริสสักพัก จนสุดท้ายเธอตั้งสติได้และผลักเขาออก

    "คุณอย่ามายุ่งกกับฉัน ออกไปจากที่นี่ซะ " สาวร่างเล็กเขยิบตัวถอยห่างจากคริสทำเหมือนว่าไม่มีอะไรเกิดขึ้น  ซูโฮที่ยินอยู่ใกล้ๆ
    ดูเหมือนว่าเขากำลังช็อคมากที่คริสปรากฎตัวขึ้นมาจริงๆ

     

    "คุณมาในที่แบบนี้ แล้ว ลูกละ? .. คุณเอาลูกไปไว้ที่ไหน?" ห๊ะ ลูกงั้นหรอ  ทั้งวงแตกตื่นกับคำที่คริส พูดว่าลูก
    เขาคงไม่ได้หมายถึงเด็กทารกใช่ไหม? เจสสิก้ากับคริสมีลูกด้วยกันงั้นหรอ ....

     

    "นายไม่มีสิทธ์มาพูดเรื่องนั้นอีก คริส .." ซูโฮพูดฑผลงขึ้นมา ขัดทุกอย่างไว้ ใช่คริส นายไม่มีสิทธิ์อะไรที่จะมาทวงถามคำนั้น
    กับสิก้าอีกแล้ว เพราะที่ผ่านมา ข้างกายของสิก้า มีเขาคอยดูแลอยู่

     

    "หมอคะ สิกว่า สิกอยากกลับบ้านแล้วล่ะคะ อยู่ต่อไปงานคงจะกร่อย ฟานี่ ฉันกลับก่อนนะ" สิก้าหยิบกระเป๋าใบเล็กที่วางอยู่บนโต๊ะและจูงมืองซูโฮเดินออกจากร้านไป


     

    คริส ยืนนิ่ง

     

     

    มันคงไม่ใช่เรื่องง่ายที่จะทำให้สิก้ายอมคุณกับเขา หลายปีที่ผ่านมา เขาไม่ได้ติดต่อกับเธอเลย
    ก็แหง่ละ สิก้าหนีกลับเกาหลีมา เพราะเรื่องข่าวลือบ้าๆนั้น ใครมันจะไปฟังง่ายๆ ...........

    วันนี้มันยังไม่ใช่วันของนายย   






    ....



    :)  Shalunla
    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×