คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #3 : TIME MACHINE CH :: 3 ทรมาน
KRISSICA : TIME MACHINE Chapter 3 ทรมาน
งานปาร์ตี้เริ่มขึ้นแล้ว เสียงเพลงภายในผับดังสนั่นหวั่นไหว นานแล้วสินะที่เจสสิก้าไม่ได้มาปาร์ตี้แบบนี้แต่ทว่า ไหนบอกว่างานเลี้ยงสมัยเรียนไง แต่ทำไมไม่เห็นมีคนที่คุ้นหน้าคุ้นตาบ้างเลย ตาลู่หานจัดงานยังไงของเขานะ !! ปล่อยให้คนนอกเข้ามาในงานนี้ได้
เจสสิก้าเดินตรงเข้าไปยังบาร์ค็อกเทลเพื่อสั่งเครื่องดื่ม เธอยังไม่เจอแม้กระทั่ง ฟานี่ ลู่หาน หรือเพื่อนคนไหนสักคน
เจสสิก้านั่งหันหน้าเข้าหาบาร์ ทำให้ คนที่เดินผ่านมาต่างสนใจในแผ่นหลังอันขาวเนียนของเธอ
*เห้ย มึงผู้หญิงคนนั้นโคตรเป๊ะเลยว่ะ แม่ของลูกกูชัดๆ*
เสียงของผู้ชายคนนึงดังขึ้นไกลๆกับโต๊ะของเซฮุน น้องชายของลู่หานที่นั่งดริ๊งอยู่กับเพื่อนของเขาที่โต๊ะตรงข้ามกับบาร์ที่เจสสิก้านั่งอยู่
เซฮุนหันควับไปมองตามปลายนิ้วของผู้ชายคนนั้นที่ชี้ไปทางบาร์ เขามองเห็นผู้หญิงผมน้ำตาลที่เอาผมทัดหูไว้ข้างนึง ถึงมันจะอยู่ไกลจากเขาไปนิด แต่เขาก็จำได้ว่านั่นคือ จอง เจสสิก้า นูน่าสุดที่รักของเขา นั่นเอง ไม่ได้เจแกันนานมาก จนให้เขาคิดถึงอ้อมกอดอุ่นๆของหญิงสาวที่เขารักและนับถือเหมือแม่คนที่สอง
" นูน่าาา~!!!!" เซฮุนวางแก้วเหล้าไว้ที่โต๊ะ และตะโกนเรียกหญิงสาวทันทีที่มั่นใจว่าต้องใช่เธอแน่ เซฮุนรีบเดินฝ่าฟูงคนตรงกลางฟลอร์เต้นเพื่อนเดินไปหาเจสสิก้าจอง
" สิก้านูน่า~!!" เซฮุนกอดเจสสิก้าจากด้านหลัง หญิงสาวสะดุ้งตกใจ ก่อนที่จะหันหน้ากลับมามองชายร่างสูงที่กอดเอวเธออยู่
"เซฮุนน่า มาที่นี่ได้ยังไง?" เจสสิก้าค่อยๆแกะมือของเซฮุนที่รัดเอวของเธอไว้แน่น เธอคงกลัวที่จะหายใจไม่ออกตายไปซะก่อน เพราะเซฮุนรัดเอวเธอไว้แน่นมาก
"นูน่าหายไปไหนมาครับไม่เห็นมาเล่นกับผมบ้างเลย" เซฮุนเอ่ยปากถามสิก้า เวลา 1 เดือนที่ผ่านมาเจสสิก้างานยุ่งมากกับงานคอลเล็คชั่นสำหรับปี 2013 เลยไม่ได้ติดต่อหาใครมากนัก
" พี่ก็งานยุ่งนะสิ เราดูผอมไปเยอะเลยนะ " เจสสิก้าประคองรูปหน้าของน้องชายขี้อ้อนและเขี่ยปอยผมที่ปกคลุมใบหน้ามนของเซฮุนอก
"อย่าดื่มเหล้าบ่อยพี่บอกเราแล้วใช่ไหม หื้ม ยังไม่ยอมเชื่อฟังพี่อีกนะ !!" เจสสิก้าพูดด้วยความเป็นห่วง ถึงแม้เซฮุนจะไม่ใช่น้องชายของเธอแท้ๆ แต่เธอก็เอ็นดูเพราะเป็นน้องชายของแฟนเพื่อนและเพื่อนสนิทสมัยเด็กของคริสตัล น้องสาวของเธอนั่นเอง.
"ข้ามหัวพี่ไปเลยนะ ตาเซฮุน!! " ซูโฮที่นั่งอยู่ข้างๆสิก้า ถึงขั้นต้องเอ่ยปากทักเซฮุนตัวแสบ เด็กอะไรนะ เกิดช้าแต่ตัวดันสูงกว่า เห็นแล้วมันเจ็บจี๊ดเข้าไปถึงทรวง
"อ้าวพี่มาด้วยหรอเนี่ย แถวนั้นไฟมันส่องสว่าง กลืนกับพี่ไปเลย ผมเลยไม่ทันสังเกตเห็นน่่ะ ฮ่าๆ " เซฮุนแลบลิ้นใส่ชายหนุ่มที่มีอายุมากกว่าเขาตั้ง 4 ปี ไอ้เด็กคนนี้นี่มันปีศาจชัดๆ
“ เรานี่นะ ไปว่าพี่เขาได้ยังไง เอ่ออ ว่าแต่ นี่พี่ยังไม่เห็น ฟานี่ กับพี่ชายของเราเลย หายไปไหนซะละ !? ” มันก็ดูจะแปลกอยู่หรอกที่เจ้าของงานอย่างลู่หานไม่ปรากฏตัว ผับก็ของในเครือตัวเองแท้ๆ ดันหายตัวไปไหนซะได้ ไหนจะเพื่อนตัวดีอย่างยังมิยอง ที่ออกปากชวนเธอมาแท้ อย่าให้เจอนะ แม่จะด่าให้ !!
“ อ๋อ พี่ฟานี่ยังอยู่ที่บ้านคงกำลังแต่งตัวอยู่ ส่วนพี่ลู่หานเห็นโทรมาบอกมีธุระด่วนแล้วจะตามมาน่ะครับ ” เซฮุนพูดจาและดูน่ารักเชียวต่อหน้าเจสสิก้า คงมีแค่สาวสวยคนนี้คนเดียวที่ปราบน้องชายตัวแสบแบบตาเซฮุนได้
“ งั้นวันนี้ เราต้องมาดื่มเป็นเพื่อนพี่เลยนะ ไหนๆ โต๊ะเราอยู่ไหน ให้พี่ไปนั่งด้วยคนสิ ” เจสสิก้าหยิบของตัวเองก่อนจะจับมือน้องชายตัวสูง และคว้าข้อมือของชายหนุ่มที่นั่งอยู่ข้างๆเธออีกคน
“ ผมไม่ห้ามคุณละกันนะครับ นานๆคุณจะได้พักผ่อนสักที ” ซูโฮยื่นหน้าเขามาใกล้ใบหน้ามนของเจสสิก้าจองก่อนกระซิบที่ข้างหูของเธอเบาๆ ด้านสาวร่างเล็กก็ได้แต่ยิ้มหวานให้ แอลกอฮอล์ในร่างกายเธอเริ่มออกฤทธิ์แล้วสินะ สายตาถึงได้หวานเยิ้มแบบนั้น เธอหันกลับไปจุ้บที่แก้มข้างขวาของคุณหมอซูโฮอย่างน่ารักก่อนจะเดินตามแรงดึงของเซฮุนไป
เวลาผ่านไป สองชั่วโมงกว่าๆ ฟานี่ ซูโฮ เซฮุน และเพื่อนของพวกเขาก็มานั่งรวมกัน อยู่ที่โต๊ะกลม บริเวณชั้น 2 ของผับ ยิ่งดึกคนยิ่งเข้ามาในร้านมากขึ้น มันคงจะดี ถ้าเลื่อนขึ้นมาบนชั้น สอง ที่ ลับตาคนสักหน่อย
ตอนนี้ เจสสิก้า ออกลวดลายท่าเต้นอันเซ็กซี่ของเธอ จนทำให้มีหนุ่มๆ อยากจะมาเธอเต้นด้วย แต่ ก็มีบอดี้การ์ดน้องชายสุดหล่ออย่างเซฮุนคอยกันท่าอยู่ งานนี้ซูโฮเลยได้แต่นั่งมองอยู่ห่างๆอย่างห่วงๆ เพราะตาเซฮุนตัวแสบทำหน้าที่แทนเขาไปหมดแล้ว
“เซฮุนน่า~! อ๊ากกก ” เจสสิก้าเริ่มโซเซ พยุงตัวเองไว้ไม่อยู่เลยร้องเรียกเซฮุนที่อยู่ข้างๆ เพื่อให้มาขว้าเธอเอาไว้
ดีนะที่เซฮุนขว้าเอวพี่สาวของเขาไว้ทัน ไม่งั้น สิก้าได้หัวทิ่มขมำแน่ เห็นท่าจะไม่ค่อยดีแล้วละ อย่าน้องสิก้าก็เริ่มรู้ตัวเองว่าเธอไม่ไหวแล้ว เธอก็เลยขอตัวไปเข้าห้องน้ำโดยมีฟานี่ เพื่อนสนิทของเธอช่วย พยุงไป
“ย่าห์ !! แฟนของเธอหายไปไหนยะ? ปล่อยให้เพื่อนสาวสวยของฉันต้องมานั่งโดดเดี่ยวเดียวดายแบบนี้ เดี๋ยวปัดหาเด็กให้เคี้ยวซะหรอกกกกกกกกกกก ” เจสสิก้าบ่นพึมพำกับชักโครกที่มีเพื่อนสาวนั่งลูบหลังให้อยู่ไม่ห่าง
“ ฉันบอกเธอแล้วใช่ไหมว่าไม่ให้กินเยอะ ” ฟานี่ตบเข้าไปที่หลังของสิก้า เพื่อนเตือนสติเพื่อนของเธอ
“ นี่ ขนาดพี่หมอเขายังไม่ว่าฉันเลยนะ ยัยมิยองงงงง ” สิก้าหันคว่ำมามองค้อนใส่เพื่อนสาวของเธอ หึ่นยัยนี่ ถ้าไม่เห็นว่าเป็นเพื่อนนะจะจับ โยนทิ้งซะเลย พูดอะไรไม่เข้าหูเดี๋ยวเถอะ !!
อ้วกหมดไส้หมดพุงเลยไหมสิก้า หายไปในห้องน้ำนานเป็นชั่วโมง มิยองปล่อยให้สิก้ารอหน้าห้องน้ำคนเดียว เพราะเธอดันปวดฉี่ขึ้นมากะทันหัน จะให้ยัยสิกเข้าไปอยู่ด้วยตอนเธอฉีก็เกรงใจ กลัวเพื่อนสาวจะร้องกรี๊ดซะก่อน อย่าเพิ่ง แผงฤทธิ์นะ ยัยสิก !!!!
“ กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด !! ”
พูดยังไม่ทันขาดคำ เสียงหญิงสาวแหลมดังเสียงปลาโลมาก็ดังมาจากหน้าห้องน้ำหญิง เอาแล้วไง ยัยเจสสิก้าจอง เกิดอะไรขึ้นกับเธออีกละ ทิฟฟานี่รีบทำธุระของเธอให้เสร็จแล้ววิ่งออกมาดูเพื่อนของเธอ ทันที
“ เจสสิก้า เกิดอะไรขึ้น !!!? ” ยังไม่ทันที่เธอจะออกมาถึงตัวเจสสิก้า
ร่างของหญิงสาวเพื่อนของเธอก็ทรุดลงไปกองกับพื้น คราบน้ำตาไหลนองเต็มหน้า
“ เกิดอะไรขึ้นบอกฉันมาสิก้า บอกฉันมา ” ฟานี่พยายาม ประคองร่างของเพื่อนเธอเอาไว้ แต่ดูเหมือนว่าเธอจะไม่สามารถควบคุมเจสสิก้าได้ ร่างเล็กกรี๊ดร้องออกมาเสียงดัง ราวกับว่ามีอะไร กรี๊ดเข้าไปที่หัวใจของเธอ น้ำตาที่ไหลออกมาด้วยความทรมาน ทำให้เพื่อนสาวของที่ยิ่งรู้สึกแย่เข้าไปใหญ่
ทิฟฟานี่ตัดสินใจโทรหาคุณหมอซูโฮเพราะเธอคิดว่าคงเป็นคนเดียวที่สามารถคุยกับสิก้ารู้เรื่องได้ในตอนนี้
“สิก้า อดทนแปปนึงนะ” ถึงแม้ทิฟฟานี่จะไม่รู้ว่าเกิดอะไรกับเพื่อนของเธอ แต่ในตอนนี้สิ่งที่ดีที่สุดคือ ปลอบใจ
“พี่หมอ รีบมาที่หน้าห้องน้ำหญิงเลยนะ ด่วนที่สุด เจสสิก้าจองเป็นอะไรก็ไม่รู้พี่หมอ !! ” ทิฟฟานี่รีบต่อสายถึงซูโฮทันที เธอก็ดูเหมือนจะพูดอะไรไม่รู้เรื่อง แค่ขอให้พี่หมอมาให้ไวที่สุดเถอะ
เจสสิก้าก็ยังร้องครวญครางไม่หยุด เธอกรี๊ดออกมาเป็นพักๆด้วย
“ สิก้าคุณเป็นอะไร? ” พี่หมอมาถึงแล้ว เขามาพยุงสิก้าต่อจากทิฟฟานี่ พร้อมกับกุมมือของเธอแน่น เจสสิก้าไม่ได้ยินเสียงของใครทั้งนั้น เธอกรี๊ดออกมาสุดใจ เพื่อนสาวของเธอก็กุมมือของเจสสิก้าอีกข้าง ได้โปรดบอกพวกเราเถอะว่าเธอเป็นอะไร
“ พูดกับผมสิสิก้า ลืมตาขึ้นมา นี่ผมเองนะ ซูโฮไง บอกมานะว่าเกิดอะไรขึ้น ” ซูโฮสีหน้าของเขาตอนนี้ไม่สู้ดีแล้ว เจสสิก้าเป็นอะไรเกิดอะไรขึ้นกับเธอ แค่ปล่อยตาหายไปสายตาแปปเดียวเอง
สิก้าค่อยๆลืมตาขึ้นมา มองใบหน้า ที่ก้มมองร่างของเธออยู่ สีหน้าของชายหนุ่มน้ำตาคลอเบ้า
สายตาของเขาสื่อได้ถึงความทรมานไม่ต่างจากเธอเลยย ....
“ พี่หมอ สิก้า .... สิก ... เจอเค้าแล้วว คนนั้นนน .. ” สิก้ายังไม่ได้เอ่ยชื่อ น้ำตาของเธอก็ไหลพรากลงมาอีกครั้งง
“ ใคร ครับสิก้า ... คุณเจอใคร? ” ซูโฮก้มหน้าเข้าไปใกล้เจสสิก้าและถามเธอเบาเบา หยิงสาวร่างบางหลับตาลงอีกครั้ง เธอสูดลมหายใจเข้าปอดเฮือกใหญ่อีกครั่งก่อนที่จะ พยายามจะอ้าปากพูดชื่อใครคนนั้น
“ ฉันเจอเขา...แล้ว ..... ค . คริส ”
.
:) Shalunla
ความคิดเห็น