Beauty and the beast ฉบับ เดรโก มัลฟอยและเฮอร์ไมโอนี่ เกรนเจอร์

ลำดับตอนที่ #4 : ความรู้สึกก่อตัว

 ตรอกไดแอกอนยามเย็น ท้องฟ้าสีแดงอมส้ม ลมพัดเอื่อยๆ ในขณะที่ผู้คนมากมายจับจ่ายซื้อของกัน 
ณ ร้านเสื้อคลุมทุกโอกาสของมาดามมัลกิ้น 

" ยินดีต้อนรับค่ะ " พนักงานสาวของร้านเอ่ยทัก

" ผมต้องการชุดสำหรับใส่ไปงานแต่งงานน่ะครับ ขอที่เข้าชุดกันกับเธอ " มัลฟอยเดินเข้ามาพร้อมกับเฮอร์ไมโอนี่

" แล้วคุณจะได้ทุกสิ่งที่ต้องการ เชิญค่ะ สุภาพสตรีทางซ้ายเลยค่ะ " เธอพูดแล้วเดินนำเฮอร์ไมโอนี่ไป ส่วนมัลฟอยแยกไปทางขวา

--------------------- 20 นาทีต่อมา ------------------------

มัลฟอยเดินออกมาในชุดสูทสีดำสนิท เสื้อตัวในเป็นสีฟ้าอ่อน ปลดกระดุมบนสองเม็ด เขาดูเท่ห์จนพนักงานและบรรดาสาวๆที่มาเลือกเสื้อผ้า
ต่างพากันมองและอมยิ้ม กระซิบกระซาบกันใหญ่  เขานั่งลงบนโซฟาสีดำที่ดูหรูหรากลางร้าน

" ยัยหัวฟูนั่น ช้าจังเลย สงสัยจะเลือกชุดที่ใส่ให้สวยยาก ฮ่ะๆ " เขาคิดและหัวเราะเบาๆ 

" มาแล้วค่า คุณผู้หญิงของคุณ " พนักงานสาวคนเดิมเดินนำออกมา 

มัลฟอยหันมา เมื่อเขาเห็นเฮอร์ไมโอนี่ เขากลับตะลึงจนอ้าปากค้าง แต่ก็รีบเก็บอาการเอาไว้ 
เฮอร์ไมโอนี่ดูสวยมากในชุดผ้าซาตินเกาะอกสีฟ้าอ่อนเข้ากันกับสีเสื้อด้านในของเขา ตรงเอวมีเข็มขัดกำมะหยี่สีดำมีเพชรตรงกลางตัดกับทรงของชุดที่ทิ้งตัวตามรูปร่างอันงดงามของเธอ ผมสีน้ำตาลอ่อนเป็นลอนสยาย

" เอาชุดนี้แหละ " เขาบอกพนักงานอย่างพอใจ และเดินกลับเข้าไปเปลี่ยนชุด

" อะไรกัน เอาชุดนี้แหละ แค่เนี้ยหรอ ฉันไม่สวยเลยรึไงเนี้ย" เฮอร์ไมโอนี่คิดในใจ และเดินกลับเข้าไปเปลี่ยนชุด 

- ในห้องแต่งตัว - 

" ตายล่ะ ฉันเผลอลืมเอากระเป๋าเิงินมาได้ไงเนี้ย " เฮอร์ไมโอนี่พึมพำและพยายามค้นกระเป๋าของเธออีกรอบ เผื่อว่าจะเจอกระเป๋าเงิน
( ที่ลืมเอามา ) และในเมื่อหาไม่เจอ เธอจึงเดินออกมาและจะบอกเขาว่าเธอค่อยมาซื้อชุดเองวันหลัง 

" ชุดของคุณเรียบร้อยแล้วนะคะ ทางร้านจะจัดส่งให้ภายในคืนพรุ่งนี้ค่ะ " พนักงานร้านบอกเธอ

" อ้าว ฉันยังไม่ได้จ่ายเงินเลยนะคะ " เธอท้วง

" แฟนของคุณจ่ายให้เรียบร้อยแล้วค่ะ " พนักงานสาวตอบและยิ้มให้เธอ 

" เอ่อ คือเขา .. " เฮอร์ไมโอนี่พยายามจะแย้งแต่ว่า " ไปกันเถอะ ที่รัก " มัลฟอยเดินมาโอบเธอและยิ้มให้กับพนักงาน 

" ขอบคุณที่ใช้บริการค่ะ คุณสองคนเหมาะสมกันมากเลย โชคดีนะคะ " พนักงานร้านเอ่ยขอบคุณ และบรรดาลูกค้าในร้านต่างก็ยิ้มให้กับเฮอร์ไมโอนี่และมัลฟอย

------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

" นายจะบ้าหรอ เราไม่ได้เป็นอะไรกันนะ " เฮอร์ไมโอนี่เริ่มโวยวาย ขณะที่ทั้งสองเดินออกมาจากร้าน 

" เอาเถอะหน่า เธอไม่ดีใจรึไง ได้เป็นคนรักของหนุ่มรูปหล่ออย่างฉันน่ะ " มัลฟอยบอกเธอ

" แหม ดีใจมากเลยนะ คนรักที่นายติ๊ต่างหลอกคนอื่นเนี้ย " เธอค้อนใส่มัลฟอย

" หรือว่าเธออยากจะเป็นคนรักของฉันจริงๆล่ะ " เขาแซวเธอ

" บ้าหรอ ฉันไม่ได้หมายความว่าอย่างนั้นซะหน่อย" เฮอร์ไมโอนี่ร้อง ตอนนี้หน้าของเธอแดงไปหมดแล้ว

" ฉันหิว เราจะไปกินข้าวที่ไหนกันดี " มัลฟอยพูด ตอนนี้เสียงท้องของเขาร้องดังซะยิ่งกว่าเสียงพ่อค้าแม่ค้าที่ตะโกนขายของซะอีก

" นายไปเถอะ ฉันจะกลับบ้านแล้ว" เฮอร์ไมโอนี่พูดและก้มหน้าก้มตา 

" ฉันเลี้ยงเอง " มัลฟอยพูดห้วนๆ 

" นี่ ! ฉันแค่ลืมเอากระเป๋าเงินมา ไม่ใช่ไม่มีเงินนะ " เธอตะโกนใส่เค้า เฮอร์ไมโอนี่รู้สึกว่าเธอเหมือนกับโดนดูถูก ถึงเธอจะรู้ว่าเขาไม่ได้มีเจตนาแบบนั้นก็เถอะ

" ก็ตอนนี้มันก็คือไม่มีแหละน่า อย่าคิดมากสิ จะกินอะไรกันดี " มัลฟอยเริ่มเซ้าซี้เธอ

" ฉันจะกลับบ้าน เชิญนายไปหากินเองเถอะ แล้วเรื่องเงินค่าชุดน่ะ ฉันจะคืนให้วันหลัง " เธอพูดพร้อมกับหันหลังเดินจากไป

" เดี๋ยวสิ เดี๋ยว ! " มัลฟอยรีบคว้าแขนเฮอร์ไมโอนี่เอาไว้

" งั้นไปกินข้าวบ้านเธอกัน ถือว่าตอบแทนที่ฉันซื้อชุดให้ " เขาพูดน้ำเสียงเจ้าเล่ห์

" แต่ว่า .. " เฮอร์ไมโอนีลังเลใจ

" เป็นอันว่าตกลง " มัลฟอยพูดพร้อมจับมือเฮอร์ไมโอนี่แน่น

-----------------------------------------------------------------------------------------------------------

" หึ มันกำลังไปได้สวย แฮร์รี่ ฉันจะทำลายทุกอย่างที่เธอรัก คอยดู " เสียงของคนๆหนึ่งในชุดผ้าึคลุมสีดำ
เอ่ยขึ้นและแสยะยิ้มอยู่ในมุมตึก