คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #2 : Chapter 2 แฟ้มประวัติ โอ้หลั่นล้า
Powdered Detergent Butler
ตอนที่2 – แฟ้มประวัติ โอ้หลั่นล้า
แต่งโดย โอนิมิสุ
เมื่อทั้งคู่จัดการเปลี่ยนเสื้อผ้า และเดินมาถึงชั้นใต้ดินของคฤหาสน์ จู่ๆก็มีเสียงเพลงบรรเลงขึ้น..
‘ หมีแพนด้า หมีแพนด้า หมีแพนด้า หมีๆแพนด้า ’
“นายได้ยินเสียงอะไรหรือเปล่า แฟรงค์ เฮ้ย!” เจอราร์ด หันไปถามเจ้าของชื่อที่สะดุ้งจากเสียงเพลงและกระโดดหลบไปอยู่ข้างหลัง ก่อนที่จะส่งเสียงอุทานออกมาเมื่อเห็นอะไรบางอย่างอยู่เบื้องหน้า
แฟรงค์ค่อยๆยื่นหน้าออกมาเมื่อเห็นทีท่าของเจอราร์ดแปลกๆไป ร่างๆหนึ่งกำลังยืนอยู่ข้างหน้า ใบหน้าซีดเซียว ขอบตาสีดำคล้ายๆว่าไม่ได้นอนเป็นเวลานาน และท่ายืนแปลกๆที่ดูเหมือนคนไม่ค่อยจะปกติสักเท่าไหร่
“นั่นหมีแพนด้า!” แฟรงค์ที่เรียกสติกลับมาได้ก่อนพูดขึ้นพร้อมกับชี้สิ่งที่อยู่ตรงหน้า
“ผมไม่ใช่หมีแพนด้า ผมคือ.. L” ร่างนั้นตอบก่อนที่จะเดินไปปิดวิทยุที่เปิดเพลงไว้
“ใช่ครับ ผมเป็นหนึ่งในพ่อบ้านของคฤหาสน์หลังนี้ พวกคุณรีบทำความสะอาดชั้นใต้ดินนี้แล้วรีบขึ้นไปที่ห้องพักเถอะครับ อ้อ ส่วนตรงชั้นเก็บของพวกนั้นเวลาทำความสะอาดระวังหน่อยก็ดีนะครับ เผลอๆอาจจะเจออะไรเซอร์ไพรส์เข้า”
หลังจากแอลเดินออกไปแล้ว แฟรงค์ก็จัดการทำความสะอาดทันที ปล่อยให้อีกคนยืนงงแข็งทื่ออยู่
“นายไม่คิดว่ามันแปลกๆหรอ ทำไมเราต้องมาอยู่ที่นี่ด้วยล่ะ” เจอราร์ดพูด ขณะที่แฟรงค์กำลังใช้ไม่ขนไก่ปัดฝุ่นชั้นเก็บของ
“ไม่เห็นจะแปลกเลยนี่ เขาต้องการคนหน้าตาดีๆ”
แฟรงค์ใช้ไม้ขนไก่ไปปักแฟ้มเล่มหนึ่งหล่นลงพื้น ด้วยความสงสัยจึงหยิบมันขึ้นมาดู
“เฮ้! ฉันว่าเราเจอของดีแล้วล่ะ!!” คำพูดของแฟรงค์ทำให้อีกคนสนใจแล้วเดินเข้ามาดูด้วย
---
‘แฟ้มประวัติ พ่อบ้านทั้งหลายและคนในคฤหาสน์ ณ ดอย N/A’
เมื่อเปิดไปหน้าแรก
ชื่อและตำแหน่ง : อาโออิซัง *(หัวหน้าพ่อบ้าน)
อายุ : N/A
อาชีพหลัก : มือกีต้าร์และ กัปตันเรือ The Gazette
ความถนัด : การซักผ้า
อุปนิสัย : คล่องแคล่ว ว่องไว เป็นตัวของตัวเอง กล้าได้กล้าเสีย มีความมั่นใจในตัวเองสูง
เกี่ยวกับตัวเอง : ผมเป็นคนหน้าตาดี นิสัยดี และซักผ้าเก่งครับ
มีอะไรจะฝากถึงผู้อ่าน : ผมนี่แหละ หล่อที่สุดในบรรดาพ่อบ้านแล้ว
---
เมื่อเปิดไปหน้าที่2
ชื่อและตำแหน่ง : อุรุฮะซัง *(รองหัวหน้าพ่อบ้าน)
อายุ : N/A
อาชีพหลัก : มือกีต้าร์
ความถนัด : ทุกเรื่องที่มั่นใจ
อุปนิสัย : น่ารัก สวยสง่างามทุกที่ ทุกเวลา
เกี่ยวกับตัวเอง : ชอบกินเป็ดพะโล้ สะสมตุ๊กตารูปเป็ดน้อย กระเป๋าตใส่เงินรูปเป็ดสีเหลือง เสื้อตัวโปรดรูปโดนัลด์ดั๊ก
มีอะไรจะฝากถึงผู้อ่าน : รักษาสุขภาพด้วย
---
หน้าต่อมา
ชื่อและตำแหน่ง : อุลคิจัง *(พ่อบ้านเอสปาด้าเบอร์4 พ่อบ้านส่วนตัวของคุณชาย)
อายุ : N/A
อาชีพหลัก : ดูแล ฮูเอโก้ มุนโด้ และเป็นมือขวาของ ท่านไอเซ็น
ความถนัด : การทำหน้านิ่ง
อุปนิสัย : เงียบได้ตลอดเวลา
เกี่ยวกับตัวเอง : …
มีอะไรจะฝากถึงผู้อ่าน : ไม่มี
---
และอีกหน้า
ชื่อและตำแหน่ง : L (ไม่สามารถค้นหาชื่อที่แท้จริงได้ กรุณาติดต่อใหม่ในภายหลัง) *(พ่อบ้านระดับเซียน)
อายุ : N/A
อาชีพหลัก : นักสืบ ตามล่าหา ไอ้บักแสง!
ความถนัด : นั่งชันเข่าได้ทุกที่ และสามารถแปลภาษาต่างดาวได้
อุปนิสัย : เหมือนคนปกติทั่วไป (แน่เรอะ)
เกี่ยวกับตัวเอง : ผมคือ L
มีอะไรจะฝากถึงผู้อ่าน : คุณคือ คิระ!!
---
หน้าต่อไป…
ประวัติของ ครอบครัว ณ ดอย N/A
คนทุกคนในบ้านจะใช้นามแฝงกันหมด
ท่านแม่ นอยโทร่า ได้พบรักกับ ท่านพ่อ ซาเอล อพอลโล่ ณ ดอยแห่งนี้ จึงได้สร้างคฤหาสน์ไว้บนดอย เพื่อใช้เป็น อนุสรณ์สถานแห่งความรักของทั้งคู่ ♥ มีลูกด้วยกัน 3คน
คุณชาย กริมจอว์ ลูกชายคนโต แสนสุภาพ โหดดิบเถื่อน
คุณหนู มะเหมี่ยว ลูกสาวคนรอง ผู้รักความสวยงาม และรักษ์ภาษาไทยเป็นที่สุด
คุณหนู โอมิ เป็นลูกคนสุดท้อง สาวน้อยไร้เดียงสา ผู้อ่อนต่อโลก ชอบเก็บตัวเงียบ และมีจินตนาการสูงมาก
*หมายเหตุ
พ่อบ้านทุกคนต่างลงความเห็นเป็นเสียงเดียวกันว่า…
คุณหนู โอมิเป็นบุคคลที่อันตรายที่สุด! เพื่อความปลอดภัยแก่ตัวท่านเอง กรุณาอย่าเข้าใกล้ห้องของคุณหนูเป็นอันขาด!! และอย่ากระทำการใดๆที่สามารถทำให้คุณหนูเกิดพลังอิมเมจิ้นขึ้น
---
“นี่มันแฟ้มประวัติแน่เรอะ!!” เจอราร์ดขว้างแฟ้มลงพื้น แล้วหยิบขึ้นไปวางที่เดิม ก่อนที่ทั้งคู่จะรีบทำความสะอาดให้เรียบร้อย
รวมเบ็ดเสร็จ ใช้เวลาไป 5ชั่วโมง 38นาที 2วินาที ในการทำความสะอาด
---
ทั้งเจอราร์ดและแฟรงค์จึงเดินขึ้นไปเพื่อกลับไปยังห้อง แต่ปัญหามันอยู่ที่ว่า…
“ห้องเราอยู่ไหน?” แฟรงค์หันไปถามเจอราร์ด
“คงเป็นพ่อบ้านใหม่สินะครับ ตามผมมา” ชายร่างบาง ผิวขาวเหมือนกระดาษA4พูดขึ้น และเดินนำไป ทั้งคู่จึงเดินตามไปอย่างงงๆ
เมื่อถึงหน้าห้องเขาก็ยื่น กุญแจดอกหนึ่งให้
“ทำไม มีกุญแจดอกเดียวล่ะ” เจอราร์ดถามและรับกุญแจมา
“คุณหนูไม่ได้บอกพวกคุณหรือครับว่า พ่อบ้าน 2 คนต่อ 1 ห้องพัก ซึ่งก็หมายความว่า พวกคุณต้องอยู่ด้วยกันครับ” (นอนด้วยกัน !?!?!) หลังจากหนุ่มผิวสีกระดาษA4พูดจบก็เดินไป
ในห้อง ทั้งคู่ก็ล้มลงนอนบนเตียงอย่างเหนื่อยล้า จากการทำความสะอาด
“เฮ้อ.. เหนื่อยจริงๆเลย” เจอราร์ดพูดขึ้นมาลอยๆ
“ที่นี่ก็ดีนะ ห้องก็กว้างมี2เตียง แค่เตียงนึงก็ใหญ่แล้วแถมนุ่มด้วย แต่เตียงนี้ถ้านอนคนเดียวมันจะโล่งๆไปหรือเปล่า” ทันทีที่แฟรงค์พูดจบ เจอราร์ดก็หันไปมอง ‘คำพูดแกมันส่อนะเฟร้ย!!’
ทั้งคู่จึงนอนพักและเผลอหลับไป โดยที่ไม่รู้ว่าในห้องมีเครื่องดักฟังติดอยู่ซึ่งแน่นอนว่าเครื่องนั้น ติดต่อกับคอมพิวเตอร์ในห้องของคุณหนู โอมิ !! และแน่นอนอีกว่า คำพูดเมื่อกี้คุณหนูได้ยินอย่างชัดเจน! ครบถ้วนไม่ขาดตกบกพร่องแต่อย่างใด
---
A/N (โอนิมิสุ) :: รู้สึกว่านี่คือ Fan-Fiction เรื่องแรกที่ได้แต่งเลย ก่อนหน้านี้เคยแต่งแล้วเอามาลงเว็บเด็กดีเหมือนกัน แต่ก็ลบไปทุกที ง่ายๆก็คือ แต่งไม่เคยไปรอดนั่นแหละ ภาษาที่ใช้อาจจะไม่สละสลวยเท่าไหร่ เพราะบรรยายไม่ค่อยเก่ง แต่ก็พยายามตั้งใจนะ โครงเรื่องรั่วๆนี่แหละของชอบเลย ขอบคุณทุกท่านที่เข้ามาอ่าน ฝากด้วยละกัน!!
ความคิดเห็น