เด็กสลัมกับโลกโอโตเมะเกมของเธอ

ลำดับตอนที่ #6 : บทที่ 4 : รอยยิ้มนั้น (รีไรต์)

บทที่ 4

จิ๊บๆ

เสียงนกดังขึ้นเข้ามาในโสตประสาท เหมือนกับเป็นสัญญาณบ่งบอกว่าเช้าแล้ว

ฉันลืมตาขึ้น และลุกขึ้นนั่งเมื่อได้ยินเสียงของสาวใช้ดังมาจากหน้าห้อง

" คุณหนู ตื่นรึยังเจ้าคะ "

ฉันขยี้ตาและอ้าปากหาวเล็กน้อย ก่อนจะจัดการทรงผมให้เข้าทรง และเอ่ยปากให้สาวใช้เข้ามา

เมื่อประตูเปิดออก ฉันก็ต้องชะงักเล็กน้อย เพราะสาวใช้ที่เข้ามาไม่ได้มีแค่หนึ่ง แต่มีเป็นสิบ !

" คุณหนูคะ นี้คือสาวใช้ที่จะมาช่วยท่านในเรื่องเสื้อผ้าหน้าผม ดิฉันขอตัว "

สาวใช้ที่คอยรับใช้ฉัน พูดก่อนจะค้อมตัวแล้วเดินออกไป

"คุณหนู ดิฉันมีชื่อว่า โอลิเวีย วันนี้จะมาช่วยเรื่องการอาบน้ำ แต่งตัวของคุณหนู เพราะฉะนั้นขออนุญาต "

เมื่อสาวใช้ที่ชื่อโอลิเวียพูดจบ เธอก็ดึงฉันขึ้นจากเตียงแล้วพาไปเข้าห้องอาบน้ำทันที

" คือว่า เดียวก่อน เรื่องอาบน้ำให้ข้าอาบเองก็ได้ เดียววว "

ด้วยความที่แต่ก่อนเคยแต่อาบน้ำให้คนอื่น ไม่เคยโดนคนอื่นอาบน้ำให้ ทำให้รีบปฏิเสธทันทีเมื่อเห็นว่าจะโดนลากเข้าห้องน้ำ แต่เหมือนเสียงน้อยๆของฉันจะไม่ทำให้สาวใช้ทั้งหลายหยุดเลย...

ผ่านไปเกือบชั่วโมง

ตอบฉันสิว่านี้คือสาวใช้ ไม่ใช่นักฆ่าที่แฝงตัวเข้ามา...

ฉันคิดและร่ำร้องในใจ พวกเธอทั้งขัด ทั้งถู ทำเอาผิวของฉันทั้งแสบทั้งแดง

แม้จะบอกว่าพอแล้ว แต่พวกเธอก็ไม่หยุด แถมยังขัดแรงกว่าเดิมอีก

ฮัลโหล นี้ฉันคุณหนูออร์ล่าไง ฟังฉันหน่อยเถอะ...

ฉันคร่ำครวญในใจไม่หยุด ถึงแม้ว่าสีหน้าของฉันจะยังนิ่งเหมือนเดิมไม่แปรปลี่ยน และตอนนี้ก็เริ่มมหกรรมลองชุดให้ฉันกันแล้ว..

เอาละค่ะ ท่านผู้ชม เราจะมาลองดูแต่ละชุดที่พวกโอลิเวีย เลือกมาให้นะคะ--

ชุดแรกที่เธอหยิบมาให้ เป็นชุดสีชมพูหวานแหว๋ว เป็นเสื้อแขนทรงกระบอกสีขาวมีลูกไม้ทับด้วยกระโปรงเอี๊ยมสีชมพู

ที่ปลายกระโปรงมีระบายลูกไม้อยู่สองชั้น ลายกระโปรงเป็นลายกระต่ายกับสตอเบอรี่น่ารัก

เมื่อฉันเห็นชุดที่โอลิเวียหยิบมา ฉันก็เกิดอาการขนลุกด้วยความไม่ชอบสีชมพูขึ้นมา ก่อนจะส่ายหน้าอย่างไม่ยินยอมที่จะใส่

" ทำไมละคะคุณหนู ชุดนี้ถ้าคุณหนูใส่มันต้องน่ารักแน่ๆเลยเจ้าค่ะ "

โอลิเวียพูดด้วยน้ำเสียงเศร้าสร้อยและใช้สายตาออดอ้อนให้ฉันใส่

" ไม่ละ..คือข้าไม่ชอบสีชมพูนะ "

เมื่อฉันพูดจบ โอลิเวียก็เหมือนมีหูและหางโผล่ขึ้นมาแล้วมันก็ลู่ลง เมื่อเห็นอย่างนั้น ฉันเลยถอนหายใจแล้วพูดว่า

" เอาไว้โอกาสหน้า ข้าจะใส่แล้วกัน.. "

เมื่อโอลิเวียได้ยินที่ฉันพูด หูและหางก็ดูจะตั้งขึ้นและกระดิกไปมาทันที

เธอยอมวางชุดสีชมพูนั้นลง ก่อนจะหยิบอีกชุดที่สีดูฉูดฉาดน้อยลงหน่อยแต่ว่า..

ชุดที่สองนั้นมีสีสามสีเป็นส่วนประกอบ(?) นั้นคือสีขาว ชมพู และม่วง อีกทั้งยังมีหมวกลายดอกแถมมาให้อีกต่างหาก

ทั้งชุดมีลายที่เหมือนกันซึ่งก็คือลายดอกสีชมพู-- ชุดนี้มีระบายลูกไม้เยอะกว่าชุดเมื่อกี้หลายเท่า

ด้วยความเป็นคนขี้ร้อนสุดๆ ทำให้ฉันส่ายหน้าไม่เอาชุดนี้อีกรอบ

โอลิเวียทำหน้าเสียดายชุดเล็กน้อย แต่ก็วางมันลง แล้วเลือกอีกชุดมาให้

แต่เมื่อเห็นชุดที่สามเธอก็ต้องชะงักก่อนจะกุมขมับด้วยความปวดหัวเล็กน้อย

ชุดที่สามมีลักษณะเป็นสีพาสเทล และชุดนี้ก็มีหมวกเหมือนชุดที่แล้ว แต่ชุดนี้ดีกว่าตรงที่ไม่มีลายดอก

มีแต่สีต่างๆ ทำให้ดูเป็นชุดที่ดูเรียบแต่โก้ ไฮแฟชั่-- เอาจริงๆก็มีดอกประดับอยู่นะ แถมยังมีโบว์อันใหญ่เท่าฝาบ้าน

ประดับอีกด้วย ประเด็นคือชุดนี้ดูหนามาก.. ถ้าว่างก็อยากจะนั่งนับดูว่ากระโปรงมีกี่ชั้น(?)

ฉันส่ายหัวรัวๆ และตัดสินใจว่าฉันจะเลือกชุดเอง ถ้าให้โอลิเวียเลือกให้ คงแต่งตัวไม่เสร็จกันพอดี

" โอลิเวีย เดียวข้าเลือกชุดเองก็ได้.. "

ฉันพูดออกมา ก่อนจะมองโอลิเวียที่ทำท่าอิดออดเล็กน้อย แต่ก็ไม่ได้พูดอะไรออกมา

ฉันจึงละสายตามาจากโอลิเวียและกวาดสายตามองหาชุดที่ถูกใจสักชุดและสายตาก็ไปหยุดอยู่ที่ชุดสีน้ำเงินชุดหนึ่ง

มันมีลักษณะเป็นเสื้อแขนตุ๊กตายาวถึงข้อศอก มีลูกไม้ระบายนิดๆ และก็ถูกสวมทับด้วยเอี๊ยมกระโปรงสีน้ำเงิน

ช่วงบนเป็นสีน้ำเงินเข้มมีลูกไม้และโบว์ติด ไล่ลงมาเป็นสีอ่อนลงเรื่อยๆ ที่กระโปรงมีลายอยู่ซึ่งฉันก็ดูไม่ออกว่าคือลายอะไร

ปลายกระโปรงมีระบายลูกไม้อยู่ แต่ดีที่มีแค่ชั้นเดียว อ่อ ชุดนี้มีที่คาดผมด้วย เป็นที่คาดผมสีน้ำเงินเข้มเข้ากับชุด

และมีเส้นๆยาวลงมา อีกทั้งด้านซ้ายและด้านขวาของที่คาดผมก็มีดอกไม้สีม่วงอ่อนติดอยู่ด้วย

ด้วยความที่เป็นคนชอบสีน้ำเงิน หรือ สีฟ้าอยู่แล้ว ทำให้ไม่ลังเลเลยที่จะหยิบชุดนี้ออกมาแล้วชูให้โอลิเวียดู

" เอาชุดนี้ล่ะ ! "

ฉันเห็นโอลิเวียทำหน้าเหมือนจะคัดค้านนิดหน่อย แต่พอเห็นสายตาเป็นประกายของฉันเข้าก็เลยไม่พูดอะไรออกมา

โอลิเวียหยิบชุดที่ฉันเลือกไปก่อนจะจับฉันแต่งตัวด้วยความเร็วกว่าเดอะแฟลช

เมื่อฉันแต่งตัวเสร็จแล้ว ก็เหลือแค่การทำผมและใส่ของประดับเล็กน้อย ของประดับที่ว่าก็คือสร้อย และกำไลข้อมือ.. มั้งนะ อันใหญ่ที่ลักษณะคล้ายที่มัดผมสีน้ำเงิน(?) ด้านทรงผมฉันให้ปล่อยยาวไปเลย

" คุณหนู สวยจังเลยเจ้าค่ะ "

โอลิเวียพูดขึ้นเมื่อแต่งตัวฉันเสร็จเรียบร้อย 

ไหนก่อนหน้านี้ใครทำท่าเหมือนจะคัดค้านฉันไม่ให้ใส่ชุดนี้กันละ

ฉันคิดแต่ก็ไม่ได้พูดออกไป แล้วก็ได้แต่ยิ้มจางๆให้โอลิเวีย

" งั้นข้าไปก่อนนะโอลิเวีย ท่านพ่อกับท่านแม่คงรออยู่ "

ฉันพูดแล้วโบกมือลาโอลิเวีย เหมือนจะได้ยินโอลิเวียพูดว่า โชคดีนะเจ้าคะ ด้วยละ

ฉันเดินออกจากห้องด้วยกำลังใจ(?)เต็มเปี่ยม แล้วเดินลงบันไดมา เมื่อมาถึงก็เห็นท่านพ่อและท่านแม่พร้อมกับเครซิเมอร์รออยู่ก่อนแล้ว น้องชายของฉันใส่ชุทสูทสีน้ำเงินเข้าคู่กับฉัน น่าแปลก เหมือนน้องชายจะรู้ว่าฉันจะเลือกชุดสีน้ำเงินเลยใส่มาเพื่อให้เข้าคู่กับฉัน

ไม่หรอก มันคงเป็นแค่ความบังเอิญมากกว่า

ฉันคิดก่อนจะมองเครซิเมอร์ที่เดินมาจับมือฉันเพื่อพาขึ้นไปที่รถ

เมื่อเขาเห็นว่าฉันมอง เขาก็เงยหน้าขึ้นมาสบตาฉันก่อนจะยิ้มกว้างออกมา

ฉันหรี่ตาลงเล็กน้อยก่อนจะใช้มืออีกข้างจับบริเวณหัวใจตัวเอง

รอยยิ้มนั่นช่างเจิดจ้าเหลือเกิน...