CATEYE ROOM[ห้องลับ]

ลำดับตอนที่ #9 : Change the World

Application

(ไม่มีเขากับหูไม่แหลมนะคะ._.)

"ฉันในตอนนี้ก็ยังไม่เข้าใจว่ารัก...คืออะไร?"

บท :ตัวละครหลัก

ชื่อ : ชินัทสุ ฮิมาวาริ (Chinathsu Himawari)

เพศ :หญิง

อายุ : 18

นิสัย : -ข้อดี

-อ่อนโยนนิดๆร้ายหน่อยๆ

-ปราดเปรียว

-ขี้อ้อน ในเวลาที่ต้องการของ

-มีอารมณ์ขัน

-เข้าใจมุขต่างๆได้ดี ทั้งมุขเสี่ยว มุขกระบือ มุขแป๊ก

-เป็นคนง่ายๆ 

-ดูแลตัวเองเก่ง

-ชอบให้คำปรึกษาคนอื่นถ้าเห็นมีคนไม่สบายใจไม่ว่าจะเป็นเพื่อนหรือคนแปลกหน้าก็ตาม

-กว้างขวาง

-ใส่ใจคนอื่นแม้เรื่องเล็กน้อยโดยไม่ให้ใครรู้

-ไม่ถือตัว

-เป็นมิตรกับสัตว์

-ข้อเสีย 

-คิดไรก็พูดออกมาเลย

-ไม่รับฟังคนอื่น

-ความคิดของตัวเองเป็นใหญ่

-ขี้เหงา ซึมเศร้า

-ปลอมคนอื่นไม่เป็น ยิ่งปลอบก็เหมือนยิ่งซ้ำเติม

-คำขอโทษไม่ค่อยพูด(แล้วแต่สถานการ์ณ)

-ค่อนข้างเอาแต่ใจ

-โกหกคนเก่ง

-เส้นตื้นจนเหมือนคนบ้า(?)

-เอาใจคนไม่เก่ง

-มองโลกในแง่ร้าย

-ยอมเป็นตัวร้ายในสายตาคนอื่นเพื่อที่จะ'ปกป้อง'เพื่อนผอง เช่น ไปรู้อะไรไม่ดีบางอย่างเข้าเช่นมีเข้ามาหวังผลประโยชน์กับเพื่อนแต่ไม่มีความจริงใจ เธอก็จะทำตัวร้ายๆใเพื่อนที่ถูกหลอกแบบ ไม่ให้ไปยุ่งกับคนนั้นไม่งั้นจะไปทำร้ายคนนั้น

ประวัติ :เธอคือเด็กในหมู่บ้านแห่งหนึ่งที่ถูกเก็บมา เธอมักจะชอบถูกล้อและแกล้งอยู่เสมอ คนที่เก็บเธอมาก็ไม่ค่อยมีเวลาให้ ทำให้ตอนเด็กๆเธอขาดความรัก เธอพยายามทำตัวดีๆแต่ก็ถูกหมั่นไส้ เมื่อถึงขีดสุดเธอจึงโต้กลับอย่างรุนแรง เธออธิบายว่า พวกนั้นทำเธอก่อน แต่ก็ไม่ทีใครเชื่อ'เด็กที่ถูกเก็บ'มาอย่างเธอหรอก เธอจึงถูกลงโทษโดยการถูกตี อดอาหาร และขังไว้ เธอไม่เข้าใจ เธอทำอะไรผิด หลังจากนั้น หัวใจของเธอก็ตายด้าน ทำดีแล้วไม่มีใครเห็นจะทำไปทำไม เป็นนางร้ายสิ เลวดี!หลังจากนั้นเธอก็มีพฤติกรรมไม่ดี ขโมยของ พูดโกหก ทำลายข้าวของ ปากร้ายขึ้น ทำร้ายคนวัยเดียวกัน ถูกตีกี่ครั้ง ถูกขังกี่ครั้งก็ไม่เข็ญ จนโดนไล่ออกจากหมู่บ้าน แต่เธอก็ไม่แยแส เดินออกจากหมู่บ้านพร้อมกับคำพูด

'ดีใจจริง ได้ออกจากหมู่บ้านโสโครกสักที'

และเธอก็เดินทางเรื่อยๆ ได้เจอคนหลายประเภท ถูกหลอกหลายครั้งแต่ก็ไม่จำ มีครั้งหนึ่งเธอโดนหลอกให้ไปหอนางโลม(-.,-) แต่ก็หนีออกมาได้พร้อมกับของเล็กๆน้อยๆ จนวันหนึ่งเธอได้รับงานจากคนๆหนึ่ง เธอตั้งใจทำงานและหล่อนก็ใจดีกับเธอมาก เธอเริ่มเปิดใจให้หล่อนทีละนิดๆ จนใกล้เกือบเต็ม หบ่อนก็ทำลายความไว้ใจของเธอโดยการขายเธอให้กับชายคนหนึ่ง! เธอดิ้นรนแต่ก็ถูกโป๊ะยาสลบอเมื่อฟื้นขึ้นมาอีกที เธอก็อยู่ในห้องใครก็ไม่รู้ แต่เธอยังปลอดภัยอยู่ เธอเกลือ(?)อยู่ในกระเป๋ากางเกง เมื่อชายคนนั้นเข้ามาเธอก็ทำเป็นออดอ้อน จนเขาเผลอก็สาดเกลือใส่ เขาแสบตา วิ่งไปทั่ว เธอได้โอกาศ หยิบเอาข้าวของในห้อง(ยังจะมาขโมยอีก-,.-) พร้อมกับสัมภาระของเธอแล้วกระโดดออกทางหน้าต่างแบบไม่กลัวตาย เธอขาเคล็ดแต่ก็ยังวิ่งต่อไป และใช้ชีวิตอย่างเดิม เธอฝึกฝน และกลับมาแก้แค้น เธอไปทำลายร้านและบ้านของเธอ และไปยังบ้านของชายคนนั้นพร้อมกับจุดไฟเผา(เธอสืบมาแล้วว่าวันนี้ไม่มีใครอยู่บ้านมีแต่เขาอยู่คนเดียว) เมื่อเธอแก้แค้นเสร็จแล้วก็เดิน

กลับบ้าน(ที่ไม่ใช่บ้าน)แต่ระหว่างทางก็โดนดักจับก่อน เธอหนี และหนี กระทั่งจนมุม ขณะที่เธอทำใจก็มีเด็กสาวโผล่มาบอกว่าจะช่วย เธอจึงพยักหน้าและวิ่งตามเด็กสาวคนนั้นไป เมื่อจะรอดแล้ว เด็กสาวก็บอกว่ามีเรื่องจะคุยด้วย เธอจึงตามไปและพบกับห้องที่มีแต่สีขาว และชีวิตเธอก็เปลี่ยนไป

ลักษณะการแต่งตัว :แต่งตัวชิวๆ สบายๆ แบบไม่สนใจใคร จะชอบแต่งแบบกางเกงขายาวไม่รัดมากกว่า ไม่ชอบใส่เกงยีนส์ หรือไม่ก็เหมือนในรูป(ช่วงล่างเป็นกระโปรงแต่เธอก็ใส่กางเกงขาสั้นด้วย)

ลักษณะการพูด :

"ว่าไงๆ ยัง(ลักษณะของคนๆนั้นเช่น ขี้เหร่ กวนทีน บ้า)เหมือนเดิมนะ

"ห๊ะ พูดใหม่อีกที่สิ"#เขยิบแล้วเอาหูไปใกล้ๆ

"อย่าโลกสวยสิค่ะะะ"

"หุบปากเถอะค่ะ คุณเพื่อน"

ชอบ :สัตว์ คนจริงใจ คนยุติธรรม ฤดูฝน งานเทศกาล เสือ(///-///)

เกลียด :คนหลอกลวง แมลงและแมง(ถ้าบินมาใกล้ๆจะเอามือปิดหูอัตโนมัต)

กลัว / แพ้ :

กลัว แมลงสาป

แพ้:-

คู่ :อยากได้คนซึนค่ะ กรี๊ส (ดูตัวอย่างได้จาก โกคุเดระ ฮายาโตะจากรีบอร์น)

อื่นๆ :ความจริงเธอนะเป็นคนดีคนหนึ่ง แต่เพราะมีเรื่องร้ายไแต่เด็กเลยมักแสดงนิสัยไม่ดีออกมา แต่ถ้าเป็นเพื่อนกับสัก1ปีก็จะรู้เอง

คำถามตัวละคร

ในห้องสีขาวของคอนโดแห่งนึง เด็กสาวผมยาวสีดำ นัยน์ตาสีน้ำเงิน เดินเข้ามาในห้องและหยุดตรงหน้าคุณที่นั่งอยู่บนโซฟาของห้องนั่งเล่น "สวัสดี ยินดีต้อนรับสู่ห้องของฉัน เธอชื่ออะไรเหรอ?" เด็กสาวมองคุณและยิ้มอย่างอ่อนโยนให้

-"สวัสดี ฉันชื่อ ฮิมาวาริ ยินดีที่ได้รู้จัก" ยิ้มงดงามใส่ก่อนจะเป่าผมหน้าม้าที่ปิดตาเธอออก

"งั้นเหรอ......ชื่อเพราะจังนะ อยากกินอะไรรึเปล่า? หรือถ้าอยากทำอะไรบอกได้นะ" เด็กสาวถามด้วยเสียงอ่อนโยนเหมือนกับรอยยิ้ม

-"อยากกินของที่แพงที่สุดในโลก อยากมีเงินเยอะๆ"ฉีกยิ้มใส่

"เข้าใจแล้วล่ะ......งั้นขอถามอะไรหน่อยได้รึเปล่า?" เด็กสาวถามและค่อยๆนั่งลงตรงโซฟาหน้าคุณ

-"ว่ามาสิค่ะะะ"หุบยิ้มนั่งไขว้ห้าง

เด็กสาวยิ้มให้ก่อนถามขึ้น "ทำไมถึงคิดว่าโลกใบนี้น่าเบื่อล่ะ?"

-"อ่า ง่ายๆ ฉันขอพูดตามตรงไม่อ้อมค้อม ฉันเป็นเด็กกำพร้า ไม่รู้ว่าพ่อแม่คือใคร ไม่มีใครรักฉัน หรือชอบฉันแม้ว่าจะทำดีแค่ไหนก็ตาม มีชีวิตไปวันๆ แถมตอนนี้ยังเสี่ยงถูกจับเข้าคุกเข้าตารางอีก โลกนี้มันน่าเบื่อตรงที่...ผู้คน"ยิ้มเศร้า แต่ดวงตาไม่เศร้าตาม

"เพราะงั้นเลยอยากสร้างโลกใหม่เหรอ? หรือว่ามีเหตุผลอื่นอีกที่อยากจะสร้างโลกใหม่?" เด็กสาวถามขึ้นอีกครั้งโดยไม่ละสายตาจากคุณเลย

-"ฉันเคยพูดว่าอยากสร้างเหรอ? ช่างเถอะๆ โลกใหม่มันก็คงเป็นจุดเริ่มต้นใหม่ที่นับจาก0 ความจริงโลกแรกก็อาจจะดีแต่หลังๆใครจะรู้ว่ามันอาจจะเลวร้ายเหมือนโลกนี้ก็ได้ แต่นั้นก็เป็นโลกอนาคตละนะ อย่างน้อยฉันก็อยากเริ่มต้นใหม่นะ อย่างน้อยก็อยากมีความสุข

"หืม........งั้นมาสร้างโลกใหม่กับฉันไหมล่ะ? " เด็กสาวเริ่มทำหน้าจริงจังขึ้น

-"ห๊าาา ได้ด้วยเหรอ เธอมี'กำลัง'พอจะสร้างได้สินะ ถึงมันจะดูมหัศจรรย์ แต่ถ้าสร้างได้จริงๆ ฉันก็จะขอช่วยเธออย่างเต็มที่ เพราะมันไม่มีอะไรจะเสี่ยงแล้วละ เพราะฉะนั้นอย่าทำให้ฉันผิดหวังละ" ยิ้มมุมปากอย่างถูกใจ

"งั้นเหรอ.....ถ้างั้นรออยู่ที่นี่ก่อนนะ......แล้วจะพาเพื่อนที่เธอควรรู้จักมาให้เจอ" สิ้นเสียงเด็กสาวก็เดินออกจากห้องไปทันที

-"อือๆ รีบมานะะะ" โบกมือลาแล้วนั่งหลับ(?)

ขอบคุณที่มาสมัครนะคะ