คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #3 : ตอนที่ยังไม่ได้ตั้งชื่อ
ใบสมัคร
รูป : 
ชื่อ : แอลแอร์ ll Altair
ชื่อกลาง : มอร์ควีน ll MorQunn
นามสกุล : โมลเซีย ll Morgia
ชื่อเรียก / ฉายา / สมญานาม : โลหิตผู้วายชน
เผ่าพันธุ์ : มนุษย์
บทบาท : นักดาบ
ลักษณะร่างกาย : ร่างกายผอมแห้งเหมือนคนป่วยแต่ความจริงเธอแข็งแรงขนาดที่สามารถยกของหนักๆได้สบายๆ ผมสีเงินพิสุทธิ์ ดวงตากลมโตสีแดงเจือส้มหม่นแสงราวกับคนตาบอด มักใส่ที่คาดผมม่วงออกสีน้ำเงินไว้ตลอดเวลา มีดาบคู่ใจสองเล่มชอบพกติดตัวตลอดเวลา
ลักษณะนิสัย :กึ่งๆ ไม่ร่าเริงแต่ก็ไม่เย็นชาจนเกินไป ชอบพูดแทงใจดำคนอื่น ปลอบคนอื่นไม่เก่ง ไม่เคยง้อและงอนใคร กล้าได้กล้าเสีย รู้แพ้รู้ชนะ ไม่ชอบยิ้ม บ้างคนอาจคิดว่าเธอหยิ่ง แต่ไม่เลย เธอก็เป็นคนธรรมดาทั่วๆไป เพียงแค่เข้ามาทักเธอก่อน อาจจะต้องใช้เวลาสักหน่อยเพื่อให้เธอยอมเปิดใจให้ แต่ถ้าอยากเป็นเพื่อนกับเธอจริงๆจะต้องมีความพยายามมาก เธออเป็นลูกกำพร้าจึงเข้ากับคนอื่นได้ยากและไม่ชอบพึงพาคนอื่นสักเท่าไร เธอเก่งไปซะเกือบทุกเรื่อง เนื่องจากเธอต้องใช้ชีวิตคนเดียวบนโลกใบนี้ตั้งแต่เกิดอายุ7ปี ปัจจุบันเธออายุ 15 จะ 16 ปีแล้ว เธอไม่เคยได้ของขวัญหรือจัดงบานวันเกิดอย่างที่เด็กคนอื่นๆได้มี เธอไม่มีในสิ่งที่เด็กควรจะมี หัวใจของเธอนั้นแข็งกระด้าง ราวกับเป็นหุ่นยนต์ เธอไม่เคยหลั่งน้ำตาให้ใครครั้งล่าสุกที่หลั่งน้ำตาให้คนอื่นคือตอนที่เธอสูญเสียคนสำคัญและกลายเป็นเด็กกำพร้า จับผิดคนเก่ง ชอบหรี่ตามองคนที่ตนเองจับผิด ที่ตาดผมของเธอก็คือของดูต่างหน้าที่แม่ให้เธอในวันเกิดก่อนที่เธอจะสูญเสียทุกอย่างไป
ความชอบ :หิมะ ดาบทั้งสองของตน ขนมหวาน ที่คาดผมของเธอ ความเข้มแข็ง
ความเกลียด : คนที่ทำให้ของสำคัญของเธอหายไป(ดาบทั้งสอง ที่คาดผม) ผัก คนอ่อนแอ น้ำตา คนที่ว่าคนอื่นผิดโดยไม่ดูตัวเอง
งานอดิเรก :ซ้อมดาบ นั่งทบทวนความรู้ อ่านหนังสือ ทำตาว่างเปล่าใส่คนอื่น(?)
ความถนัด:พูดแทงใจคนอื่น(?) ทำสายตาเย็นชาใส่ การใช้ดาบคู่
ประวัติความเป็นมา :เธอก็เหมืือนเด็กธรรมดาทั่วๆไป มีบ้าน มีพ่อแม่ มีความสุขดี แต่เธอต้องสูญเสียทุกอย่างไปเพราะเพื่อนสนิทของพ่อได้โกงเงินพ่อและฮูบทุกอย่างที่เป็นของพ่อไป คุณพ่อตรอมใจตาย และคุณแม่ก็ยังป่วยเป็นโรคอีกด้วย เมื่อเสาหลักของครอบครัวหายไป เธอก็ออกจากโรงเรียนมาดูแลแม่ เธอไม่มีญาติเพราะพ่อกับแม่เธอหนีมาแต่งงานโดยที่ทั้งสองฝ่ายไม่ยอมรับ วนหนึ่งเธอกลับมาพร้อมยาที่จะให้แม่กิน แต่แม่ของเธอก็สิ้นใจไปซะแล้ว เธอร้องไห้ฟูมฟายทรมาณตัวเองด้วยการไม่กินข้าว อิจฉาเด็กคนอื่นๆที่มีชีวิตดี เธอเอาแต่โทษทุกสิ่งทุกอย่าง แต่เธอก็ตาสว่างและเริ่มเข้าไปเรียนใหม่ เธอทำงานหาเงินด้วยวัยเพียงเล็กน้อย จนสามารถเรียนจบได้ เธอได้เข้าไปฝึกดาบเพื่อสร้างรายได้ให้ตนเอง ดดยมีกำลังใจคือดาบทั้งคู่ที่พ่อเธอเคยซื้อมาใช้ และที่คาดผมที่แม่ให้เธอเป็นของขวัญ เธฮกล้าหาญขึ้น เด็กขี้แงที่เอาแต่โทษทุกสิ่งมันหายไปแล้ววันนี้จะมีเพียงแต่เด็กสาววัย15ปีกว่าๆที่กำลังจะกลายร่างเป็นตุ๊กตาไร้หัใจเท่านั้น
บทสัมภาษณ์ :
1. คุณคิดอย่างไรกับสิ่งที่เรียกว่า ‘ความตาย’
ความตายคือสิ่งที่จะมาเยือนทุกคน ไม่ว่าใครก็ไม่อาขหลีกหนีได้ ต่อให้หนีไปเท่าไรถ้าคนเราถึงฆาตยังไงก็ตายอยู่ดี
2. หากคุณอยู่ในป่าใหญ่และพบกับหญิงสาวที่กำลังถูกโจรปล้นและกำลังเข้าประชิดนางราวกับต้องการทำอนาจารกลางป่า คุณจะทำอย่างไร
เดินเข้าไปแผ่จิตสังหารใส่ มองด้วยแววตาของสัตว์ป่า เข้าไปหยั่งเชิงด้วยการขอสู้มือเปล่า แล้วฆ่าทิ้งซะ!
3. มีสิ่งของให้เลือกสี่สิ่ง มงกุฎ ดาบ ลูกแก้ว และสมุนไพร คุณจะเลือกอะไร
สมุนไพร ถึงมันจะดูไร้ค่าแต่มันก็ช่วยชีวิตคนมานักต่อนักแล้วนี้
ความคิดเห็น