คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : บทนำ
Francenan รับรักสักทียัยหน้านิ่ง
บทนำ
กลิ่นของแสงแดดอันอบอุ่น กลิ่นของทุ่งหญ้าที่เขียวขจี กลิ่นของสายลมในหน้าร้อน ทุกอย่างทำให้ผมรู้สึกสงบจนต้องยืนนิ่งอยู่กับที่พร้อมมองน้องสาวที่กำลังเล่นม้าลื่นในสนามเด็กเล่น
“ น้ำใสเล่นระวังๆนะครับ ”
“ ค่ะ พี่ไบต์! ” เสียงน้ำใสตอบกลับมาอย่างร่าเริง และเล่นม้าลื่นอย่างสนุกสนาน
ผมมองน้องไปสักพัก พลางคิดว่า น้องคงเล่นจนเหนื่อยอาจจะหิวน้ำก็ได้
“ น้ำใสครับ พี่จะไปซื้อน้ำมาให้เอามั้ยครับ ? ”
น้องไม่ตอบผมเอาแต่พยักหน้าขึ้นลงอย่างรวดเร็ว ท่าทางจะหิวน้ำแต่ก็ยังไม่เลิกเล่นอยู่ดี น้ำใสเป็นน้องสาวที่ผมรักมากที่สุดในบรรดาพี่น้อง เพราะว่าน้องเป็นผู้หญิงคนเดียวในครอบครัว ถ้าถามว่าแล้วแม่ละ? คงต้องตอบว่า พวกเราทุกคนเป็นเด็กกำพร้า ถูกเศรษฐีใจบุญนำกลับมาเลี้ยงหรือก็คือ พ่อของเรานั้นเอง ขณะที่คิดอะไรเพลินๆรู้ตัวอีกทีก็เดินเลยสนามเด็กเล่นและร้านขายของแถวๆ สนามเด็กเล่นมาไกลแล้ว นี่ผมเหม่อขนาดนี้เลยหรอ ช่างเถอะข้างหน้าก็มีอีกร้านหนึ่งถึงจะไกลไปหน่อยก็เดินรับลมเล่นละกัน
“ พ่อหนุ่มๆ มาซื้อของหรอ ? ”
เสียงป้าแก่ๆ ดังขึ้นด้านหลังก่อนจะเดินถึงร้านค้าอีกเพียงไม่กี่ก้าว ผมเตรียมหันไปตอบแต่ต้องถึงกับผงะ
“ ครั .........! ”
“ ฮ่ะ! รีบๆตอบมา ” ป้าแก่ไม่เพียงพูดเร่ง แต่แกยังเอาไม้เท้ามาเขี่ยผม แต่บริเวณที่เขี่ยนั้นเยื้องเป้ากางเกงอยู่เนี่ยซิ
“ ครับ! ผมมาซื้อน้ำ ” พูดไปถอยหลังไป ป้าแกก็ยังคงขยับตามมาอีกสิ่งที่ผมตกใจในตัวป้าคือ กางเกงเอวสูงสีน้ำตาลแล้วก็เสื้อเอวลอยสีฟ้าครามที่ป้าแกใส่อยู่ถ้าแค่นี้ก็ไม่เป็นไรหรอก แต่ป้าแก่แต่งหน้าแบบพวกพังค์หรือร็อกแถมผมยังทรงโมฮ็อก ต้องบอกเลยว่าป้าแกฉีกกฎด้านอายุทิ้งแบบยับเยิน
“ เอากี่ขวดละ? ”
“ สองขวดพอครับ ” ไม่รู้ไม่สนแล้ว ตอนนี้ป้าแกจะใช่หรือไม่ใช่คนขายก็ช่าง ผมอยากรีบออกจากตรงนี้ให้เร็วที่สุดเท่าที่จะทำได้เลย
“ รอแปบ เคป่ะ? ” ป้าแกเงยหน้ามาพร้อมใช้ตาเหยี่ยวคู่นั้นมองผม แถมยังแลบลิ้นเลียริมฝีปากไปด้วย ผมก็พูดไรไม่ออกได้แต่พยักหน้าอย่างเดียว
ตอนนี้ป้าแกหายเข้าไปในร้านค้า ผมก็ได้แต่ยืนรออย่างผวาดผวาตอนแรกที่มาถึงไม่ได้สังเกตร้านนี้ดีๆ เพิ่งสังเกตดีๆก็ตอนนี้และ แล้วพบว่าร้านนี้มัน หลอนมากๆ ไม่ว่าจะการทาสีผนังเป็นสีดำสนิท ผ้าม่านสีแดงเหมือนเลือด แล้วก็ของที่วางขายตามชั้นอีก ‘ ลูกตารสหวาน ’ ไม่พอมีรสช็อคโกแลต รสจืด รสกล้วย รสเลือด? ไอ้ขนมพวกนี้ถูกวางเรียงกันจนมันดูน่ากลัว หวังว่าน้ำเปล่าจะธรรมดานะ หามองอย่างอื่นหน่อยดีกว่า
โป๊ก!!! เสียงที่มาพร้อมกับความเจ็บจากไม้เท้าที่มาทุบหัวดังลั่นขึ้น
“ อะ โอ้ย ” ใครมาตีหัวอีกเนี่ย หันไปได้พบเจอป้าหน้าโหดยืนอยู่
“ เอ้า สองบาท เอามา ”
สงสัยผมยังมึนๆอยู่เลยได้ยินราคาที่ป้าแกพูดผิด แถมเสียงคนเริ่มดังอึกทึกขึ้นเรื่อยๆ
“ เท่าไรนะครับ? ” พูดไปลูบหัวไป สงสัยขึ้นเป็นลูกโนแน่เลย ป้านะป้า
“ สองบาท ”
เอาเถอะจะเท่าไรก็ช่างตอนนี้ผมอยากออกไปจากที่นี่ให้เร็วที่สุดแล้ว เพราะบริเวณที่เสียงคนรอบๆดังขึ้นตอนนี้มันไปกระจุกอยู่ที่หน้าสนามเด็กเล่นที่น้ำใสเล่นอยู่ ยังไงก็ขอให้น้องปลอดภัยไม่มีไรเกิดขึ้นทีเถอะ สาธุ
“ นี่ครับป้า ” ให้เงินป้าเสร็จผมออกตัววิ่งทันที ด้วยความห่วงน้อง และก็กลัวป้าแกอย่างมาก ผมวิ่งไปเรื่อยๆ ถึงแ ม้จะได้ยินเสียงร้องเรียกของป้าแกให้ไปเอาเงินทอนก็ตาม
กรี๊ด!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
เสียงกรีดร้องดังแถวๆสนามเด็กเล่นของน้ำใสยิ่งเพิ่มความกังวลที่ผมมีเพิ่มขึ้นไปอีก กลัวมาก กลัวเหลือเกิน ว่าน้องจะเป็นอะไรไป
“ ให้ตายซิ !!! ” เมื่อไรจะถึงๆ เมื่อไรจะถึงๆ
“ เด็กผู้หญิงโดนจับเป็นตัวประกัน !!!!!!!!!! ” ประโยคนี้ยิ่งกระตุ้นความหวาดกลัวของผมยิ่งขึ้นไปอีก จนวิ่งไปถึงตรงหน้าสนามเด็กเล่น ภาพที่อยู่ตรงหน้าผมคือ น้ำใสโดนจับเป็นตัวประกัน โดยมีไอ้บ้าตัวหนึ่งเอามีจี้ไว้ที่คอของน้ำใส หน้าตาเหมือนพวกติดยากำลังลงแดง
“ น้ำใส!!!!! ” น้ำใสมองต้นเสียงและเห็นผมเข้าในทุ่ดใบหน้าน้องตอนนี้มีแต่น้ำตานองเต็มไปหมด
“ พี่ไบต์ ! ฮึก...ฮึก .....ช่วยน้ำใสด้วย ”
“ อย่ากลัวนะน้ำใส ยืนนิ่งๆไว้ ” ยิ่งพยายามปลอมเหมือนยิ่งกระตุ้นให้น้องร้องไห้มากขึ้น ตอนนี้มีคนโทรแจ้งตำรวจแล้วแต่ยังมาไม่ถึง
ขณะที่บรรยากาศกำลังดำเนินไปด้วยความตึงเครียด มีหญิงสาวคนหนึ่งเดินข้ามาในวงล้อมของพวกคนที่มุงอยู่เดินเข้าไปข้างหลังของ คนติดยาอย่างเงียบเชียบ ราวกับหญิงสาวในตอนนี้ไม่มีตัวตน แต่คนที่เห็นเหตุการณ์ในขณะนั้น ไม่มีใครกล้าเอ่ยปากพูดถึงเหตุการณ์นั้น เพราะทุกอย่างเกิดขึ้นรวดเร็วมากจนบางคนไม่ทันรู้ตัวอีกต่างหาก หญิงสาวกระแทกมือลงไปบริเวณข้อพับของโจรข้างที่ถือมีดอยู่จนมีดตกกระเด็นอยู่บนพื้น พร้อมกระชากเด็กสาวออกมาอย่างรวดเร็ว ก่อนที่โจรจะสวนกลับ หญิงสาวใช้ท่าจระเข้ฟาดหางเข้าไปที่ลำคอเต็มๆ จนโจรแน่นิ่งอยู่กับพื้น
ทุกคนล้วนอึ้งกับการกระทำของเธอจากบรรยากาศที่เงียบราวป่าช้ากลับกลายเป็นเสียงโห่ร้องอย่างยินดีดังก้องบริเวณนั่นเต็มไปหมด หญิงสาวจูงเด็กหญิงมาให้ชายหนุ่มที่น่าจะรู้จักกับเด็กคนนี้ ก่อนที่เด็กหนุ่มจะได้เอ่ยคำขอบคุณ เธอก็รีบเดินไปก่อนเสียแล้ว ทิ้งไว้เพียงกลุ่มไทยมุง พวกตำรวจที่มาที่หลัง และอาการใจเต้นแปลกๆของชายหนุ่ม
“ พี่ไบต์เป็นไรหน้าแดงจังเลยค่ะ ” เสียงน้องสาวปลุกให้ผมตื่นจากภวังค์
“ ไม่มีไรค...อุ้ก ! ” ยังพูดไม่ทันจบประโยค มีบางสิ่งบางอย่างมาทิ่มก้นจนจุกต้องหันไปมองก็พบว่า คุณป้ามหาภัย ยืนอยู่ตรงหน้า
“ เงินทงเงินทอนไม่เอาไง ! ถ้าฉันไม่เห็นว่าเธอหน้าตาดีนะป่านนี้ คิดขวดละสามพันแล้ว ” ขอบคุณครับพ่อแม่ผู้ให้กำเนิดที่ทำให้ผมออกมาหน้าตาดี
“ ไม่เป็นไรครับป้า ถือว่าเป็นทิปนะครับ (^ ^) ”
“ อะไร ฉันไม่รับทิปหรอกน่ะ! ”
“ อา ....งั้นเอาเงินทอนมาเลยครับ ” ขอบอกเลยตอนนี้อยากหนีไปให้ไกลที่สุดเท่าที่จะทำได้เลย
“ เอาไปตั้งแต่แรกก็จบไปนานละ ”
ป้าแกเอาเงินมาวางไว้บนมือแถมยังลูบไล้มือผมก่อนจะชักมือกลับอีกต่างหาก ได้รับเงินเสร็จแล้วก็รีบจูงน้ำใสเตรียมตัววิ่ง (ย้ำว่าวิ่ง) กลับบ้านโดยเร็ว
“ เดี๋ยว!! ” เสียงอันน่าสยดสยองของป้าแกยังดังขึ้นอีก
“ ครับ? ”
“ ถ้าอยากกินน้ำกินขนมฟรี ก็มาเป็นผัวป้านะ ”
“ ... ” นี่ป้ากะจะเคลมผมจริงๆซินะ..........
ความคิดเห็น