[ WonCin ] Silent Night .. เสียงแห่งรัก

คิมฮีชอลเดินทอดน่องตามแรงจูงของเพื่อนตัวเล็กเข้าไปยังห้องเรียนร้องเพลงที่มีเพียงเปียโนตัวใหญ่ตั้งอยู่

“คนนี้คือ คุณเจย์คิม  เป็น ครูสอนร้องเพลงของฉัน”

เรียวอุกหันมาพูดกับฮีชอล  แม้จะรู้สึกเบื่อหน่ายแต่ฮีชอลก็จำเป็นต้องเรียนร้องเพลง  เรียนการออกเสียง อย่างที่ควรจะเป็น

“สวัสดีครับ”

รอยยิ้มของเจย์อ่อนโยนอย่างเหลือเชื่อ  และโดยไม่มีคำพูดใด  เจย์คิม ยกมือขวาแสดงท่าทางแทนคำพูด

“คุณเป็นใบ้  เหรอไงครับ   มันเสียมารยาทมากเลยนะที่ทำแบบนี้...”

เสียงใสกังวาล หงุดหงิดดังขึ้นจนน่าตกใจ

“ขอโทษครับ  ..เอ่อ  สวัสดีครับคุณฮีชอล” เจย์คิมก้มหัวพูดขอโทษ แต่ฮีชอลก็เบือนหน้าหนีไปเสียแล้ว

“อุกกี้ ฉันจะกลับละ  นายเรียนร้องเพลงของนายไปคนเดียวเถอะ”

ก่อนที่ฮีชอลจะทันเดินจากไป เรียวอุกก็คว้าแขนบางของเพื่อนเอาไว้ดึงให้ฮีชอลหันมาคุยกันดีๆ

“ฮีชอล...พวกเราต้องไปร้องเพลงวันคริสต์มาสที่โบสถกันนะ  ...”

ฮีชอลจ้องหน้าเพื่อนรัก ขมวดคิ้วสวย  กัดริมฝีปากแน่น 

“เห็นแก่นายหรอกนะ  คิมเรียวอุค”

 .....................

ใครมันจะสั่ง ชเว ซีวอน ให้ทำอะไรๆที่ไม่อยากทำได้นอกจากพ่อบังเกิดเกล้า  ถึงจะจบการดนตรีจากเวียนนา  แต่ซีวอนก็ไม่ได้ใฝ่ฝันที่จะเป็น วาทยากร คอนดักเตอร์ หรือจะเรียกอะไรก็ชั่งเถอะ ...

“นิ่!  เธอคนนั้นน่ะ   ใครออดิชั่นมาว่ะ   ร้องเพี้ยนจะตายชัก  ลงมานี่เลย”

ทุกคนในวงร้องเพลงประสานเสียงเงียบกริบกันไปหมด ที่หนุ่มรูปสวยโดนผู้ควบคุมวงเรียกไปด่าตั้งแต่วันแรกที่เข้ามาร่วมร้องเพลง

ซีวอนรอให้ฮีชอลลงมาจากแถว  แต่ร่างบางก็ยังยืนเฉยไม่สนใจ

ปัง! 

กระทืบเท้าดังลั่น พื้นเวทีสะเทือนไปหมด  ก่อนจะตะโกน ใช้ไม้บาตองชี้หน้า เรียกฮีชอลลงมาจากแถวอีกครั้ง

“เธอ  คนที่ร้องเสียงอัลโต (Alto)  ผมยาวๆคนนั้นน่ะ  บอกให้ลงมา!”

ฮีชอลเองก็ตกใจพอๆกับคนอื่น ที่อยู่ๆก็โดนเรียกให้ลงเวทีไปหา คอนดักฯ  ร่างบางชี้ตัวเองเป็นเชิงถามว่าใช่ตัวเองแน่ๆหรือป่าว

“เออ  เธอนั้นแหละ  หูหนวกหรือไง  ใสหัวลงมานี่เลย”

ชีวอนกระทืบเท้าแรงอีกครั้ง... ถ้าเวทีของโบสถมันเก่ากว่านี้ พื้นมันคงจะทะลุลงไปเป็นแน่

ฮีชอลจ้องหน้าซีวอนตาไม่กระพริบ  เรียวอุคที่อยู่ในแถวของเสียงโซปราโน (Soprano) อยากจะลงไปช่วยพูดกับซีวอน ออกหน้าแทนให้ฮีชอลใจจะขาด แต่ก็กลัวคอนดักฯคนใหม่คนนี้มากพอควร ก็ชเว ซีวอนน่ะ เป็นลูกชายของผู้ปกครองคริสตจักรเลยนะ แล้วงานร้องเพลงคริสมาสต์นี้ก็ได้รับการสนับสนุนค่าใช้จ่ายทั้งหมดจากกลุ่มธุรกิจของซีวอนอีกด้วย

“เรียกผมมีอะไรครับ” ฮีชอลพยายามสงบอามรณ์ที่เริ่ม คุกรุ่นขึ้นมาเรื่อยๆ

“คุณหูหนวก โทนเดฟ  (Tone Deaf : แยกเสียงสูงเสียงต่ำไม่ได้)  เหรอไง  ร้องเพลงไม่เป็นยังจะแหกปากเป็นเป็ดคอแตกอย่างนั้น  ออดิชั่นผ่านได้ยังไง  ออกไปทำอย่างอื่นเลย”

“ผมก็ร้องตามโน็ตเพลง  มันเป็นเป็ดคอแตกยังไงไม่ทราบ   ชิ! ”

........................................................................

อย่าเปิดเพลงเสียงดังนะคะ 

เพลงนี้ไดนามิก(เสียงหนักเบา)แรงมาก กลางๆท้ายๆเสียงจะดังแรงเลย