ราชันย์ภูตฝึกหัดกับแก๊งค์ป่วนมิติ

ลำดับตอนที่ #6 : นัดบอด

“ ขอจองได้ไหม จองได้ไหมถ้าเธอยังไม่มีใคร ^-^ ” อิสระฮัมเพลงอย่างอารมณ์ดีหลังลากเอาเพื่อนสุดเลิฟมาที่บ้านของเขาโดยจัดการล็อคคอลากลงมาจากรถด้วยสภาพที่ยังสวมชุดนอนอยู่เลย

“ ทำหน้าให้มันดีๆหน่อยสิวะ ทำยังกับฉันจะพาไปบ้านพักคนชรา ” 

“ เกี่ยวอะไรกับพักคนชรา? ” กวินทำหน้าซังกะตายแบบสุดขีดหันมาถามเพื่อนตัวกวนที่ยิงมุขที่เข้าใจยาก 

“ ก็ดูแกทำหน้าเข้าสิยังกับลุงแก่ๆที่หมดไฟรอไปนอนบ้านพักคนชรายังไงอย่างงั้น เชื่อฉันสินัดบอดครั้งนี้แก่ต้องเจอเนื้อคู่แน่นอน ”   กวินจำใจต้องมากับอิสระเพราะสัญญากันไว้และยังต้องขอให้อิสระช่วยอยู่ อุสาก็ไม่อยู่แล้วก็ช่วยไม่ได้ไปให้มันจบๆนี่ไม่ใช่ครั้งแรกที่อิสระนัดพูดคุยกับสาวๆหรือเรียกอีกอย่างว่า นัดบอด ไม่ว่าจะเป็นสาวในมหาวิทยาลัยเดียวกันหรือต่างมหาวิทยาลัยหรือสาวรุ่นพี่อิสระก็ผ่านมาหลายต่อหลายครั้งมาแล้วแต่ส่วนใหญ่แล้ว ไม่หนุ่มตี๋อ้างเหตุผลต่างๆนานาในความไม่ถูกใจก็แค่ข้ออ้างที่เขาใช้เพื่อพบเจอกับสาวๆหลายๆคนบางรายก็มีที่เกาะอิสระติดเพราะฐานะที่ร่ำรวยของเขา จนบางทีต้องจ้างคนมาปลอมเป็นแฟนเพื่อไล่ผู้หญิงคนนั้นไป    อิสระจัดการตัวเองแต่งตัวหล่อเสร็จตั้งแต่ก่อนไปรับกวินนาน สวมเสื้อเชิ้ตสีกรม กางเกงยีนเดฟสีดำ รองเท้าผ้าใบสีขาวพร้อมกับนาฬิกาข้อมือเรือนโปรด  

“ ลุงชิต ป้าใจ ครับช่วยพาไอ้เพื่อนซกมกของเพื่อนไปอาบน้ำแต่งตัวที ” 

“ ฉันไม่ใช่เด็ก ไปเองได้ ”  / “ อ้าว อยากไปขึ้นมาแล้วเหรอ ” 

อิสระเรียกคนรับใช้ภายในบ้านให้พากวินไปจัดการกับตัวเองซึ่งสองคนนี้กวินคุ้นเคยเป็นอย่างดีมาตั้งแต่เด็กเขาจึงยกมือไหว้เมื่อเห็นพวกเขาเดินเข้ามา  

“ เรียบร้อยแล้วครับคุณหนู ” ครึ่งชั่วโมงต่อมากวินก็จัดการตัวเองเสร็จเรียบร้อยเดินตามลุงชิตมา

“ โถ ไอ้บ้านี่ฉันเตรียมชุดดีๆให้แกทำไมไม่ใส่ล่ะวะ แล้วนี่แกไปเอาชุดนี้มาจากไหนล่ะเนี่ย “ / “ ฉันก็หามันตั้งนานที่แท้มันอยู่นี่เอง ”   กวินสวมเสื้อยืดสีขาวสวมทับด้วยเสื้อคลุมสีเขียว กางเกงสีซีดๆรองเท้าผ้าใบเป็นชุดที่เขาลืมทิ้งไว้้ที่นี่แทนที่จะใส่ชุดที่อิสระเตรียมไว้ให้แต่ด้วยหน้าตาระดับนายแบบไม่ว่าชุดไหนก็ดีไปหมด

“ เออๆ แล้วแต่แกรีบไปกันเดี๋ยวสาวๆรอ " 

ชุดกวินกับอิสระจ้า ขอบคุณภาพจาก https://www.pinterest.com/pin/263108803218172061/

อิสระขับรถหรูสีแดงมาจอดที่ร้านอาหารในย่านดังที่คนนิยมมาใช้บริการเขาเหมาชั้นวีไอพีทั้งชั้นเพื่อนัดบอดครั้งนี้ ดูเหมือนสาวๆจะมากันพร้อมแล้วอิสระยังนัดเพื่อนที่เขารู้จักอีกสามคนวันนี้จึงมีผู้ร่วมนัดบอดทั้งหมดสิบรวมทั้งพวกเขาสองคนด้วย

“ ไปกันไอ้วิน สู่ความรุ่งโรจน์ของวัยหนุ่ม  โอ๊ะ..อุ้ย.. ” อิสระก้าวลงจากรถยังไม่ทันได้ออกเดิน ก็ต้องเซเกือบจะล้มดีที่กวินที่ตามมาข้างหลังช่วยประคองเอาไว้ได้  

“ แกเป็นอะไรไหม ”  /  “ ไม่มีอะไรหรอกสงสัยนอนดึกไปหน่อย รีบไปเถอะ ” อิสระหันมายิ้มให้กับกวินทำเหมือนเป็นเรื่องเล็กน้อย  “ คงจะไม่เหมือนกับตอนนั้นนะ….. ” อิสระชะงักไปชั่วขณะหนึ่งก่อนจะดันตัวของกวินให้รีบไป 

บรรยายกาศภายในห้องวีไอพีถูกประดับตกแต่งด้วยโคมไฟราคาแพงหรูหรา โต๊ะสำหรับพวกเขาถูกจัดไว้ตรงกลางโดดเด่นหนุ่มสาวที่อิสระได้มาถึงกันครบทุกคนแล้ว

“ ขอโทษด้วยครับพอดีกว่าจะลากเจ้าเพื่อนคนดีมาได้เลยทำให้มาช้า ”  อิสระขอโทษทุกคนภายในโต๊ะ   “ ไม่เป็นไรอิส ฉันก็เพิ่งมาเหมือนกัน เพราะกว่าจะลากยัยแก้วมาด้วยก็แทบแย่เหมือนกัน "   ผู้หญิงสวยที่ทักอิสระคนแรกคือรินคนรู้จักของเขาอุปนิสัยก็คงจะคล้ายๆกับอิสระที่ชื่นชอบผู้ชายหล่อๆถึงได้มาเจอกัน

“ นี่เหรอเพื่อนของที่นายเคยบอก อืม..หล่อยังกับหลุดมาจากอนิเมะเลย ”  รินยื่นหน้าเข้ามาใกล้ๆกับกวินเขาเองก็จ้องมาเธอกลับไปด้วยใบหน้านิ่งๆ   “ โอ้ นี่ไม่เขินเลยเลยงั้นเหรอถูกใจจัง ” 

นัดบอดของอิสระเป็นไปอย่างราบรื่นทุกคนต่างแนะนำตัวและเริ่มเล่าเรื่องที่ตนเองสนใจและรับประทานอาหารสุดหรูที่อิสระเตรียมไว้บางที่คุยถูกคอก็แลกไอดีติดต่อกันภายหลัง แต่กวินไม่เป็นแบบเขาพูดเพียงว่า ครับ ไม่ครับ ใช่ครับ เท่านั้น สาวๆทั้งหลายต้องจำยอมถอยออกมาจะเห็นก็ีแต่รินเท่านั้นที่จะเกาะเข้ามาเกาะแกะเขาไม่ยอมปล่อย 

“ แกไม่สนยัยรินบ้างเหรอ? ”  อิสระสะกิดกวินที่ถูกรินรุกเต็มที่  “ ต่อจากแกอะเหรอ… ”  อิสระได้ยินแบบนั้นยิ้มกวนๆเป็นอันรู้กัน  

“ อิสสงสัยฉันจะไม่ใช่สเปควินแล้วล่ะดูสิจ้องยัยแก้วไม่วางตาเลยจนยัยนั่นอายม้วนไปหมดและ ”  รินที่เดินมานั่งข้างอิสระยอมแพ้ที่จะตื้อกวินอีกสะกิดบอกให้ดูกวินที่มองแก้วไม่วางตา

กวินสะดุดตากับแก้วตั้งแต่แรกที่เจอเพราะหน้าที่คุ้น? หรือคนที่เคยรู้จัก? เพื่อนมหาวิทยาลัย? ทั้งหมดนั้นไม่ใช่เลยเหตุผลที่เขาจ้องมองแก้วไม่วางตาเพราะเขาเห็นที่ข้างหลังของหญิงสาวคนนี้มีวิญญาณตามติดมาโดยปกติเขาจะสามารถทำให้ตัวเองไม่เห็นก็ได้เพียงแค่นึกว่าไม่อยากเห็นมันก็จะหายไปแต่ช่วงหลังๆมานี้เขาบังคับการมองเห็นวิญญาณไม่ได้ดั่งใจเท่าไหร่นัก และวิญญาณผู้หญิงที่สวมชุดพนักงานอะไรบางอย่างที่ข้างหลังแก้วนั้นความรู้สึกแปลกๆมันดูมืดมนกว่าปกติแต่เขากับรู้สึกคุ้นเคยและวิญญาณตนนั้นเหมือนกำลังจะทำอะไรกับผู้หญิงที่มันตามมาอยู่เขาเลยไม่ยอมละสายตาจากเธอ

นัดบอดจบลงได้ด้วยดีทุกคนจับคู่กันเรียบร้อยและกำลังแยกย้ายบางคู่ก็นัดกันไปต่อที่อื่นก็แยกกันไปอิสระเองก็เช่นกันเขาตกลงกับกวินแล้วว่าขากลับถ้ากวินไม่ยอมไปต่อที่ไหนก็ให้กลับไปก่อน  

“ โชคดีครับคุณแก้ว ”  อิสระจับบอกลาทุกคนจนมาถึงแก้ว   “ เป็นอะไรไอ้อิส เหงื่อออก ” กวินสังเกตุเพื่อนของเขาหลังจากจับกับแก้วหน้าของอิสระซีดและมีเหงื่อไหลออกมาแต่เจ้าตัวก็บอกว่าแค่เหนื่อยนิดหน่อยกวินจึงไม่ได้สนใจ

" คุณแก้วครับ คุณไม่ได้ต่อที่ไหนผมนั่งแท็กซี่เป็นเพื่อนไปส่งบ้านนะครับ "  กวินหันมามองแก้วที่ยืนก้มหน้าเขินๆเธอไม่คิดว่าหนุ่มหล่อขนาดนี้จะมาสนใจเธอมาก่อน

“ ตาย ลุยเลยยัยแก้ว ” / “ หวิ๊วว สเปคแกแบบนี้นี่เองดูแลคุณแก้วดีๆนะ "  รินส่งเชียร์อิสระก็ไม่น้อยหน้าผิวปากหวือแซวคนอื่นๆก็ต่างแซวไม่น้อย

“ ไม่รังเกียจใช่ไหมครับ ” กวินยิ้มเบาๆที่มีพลังทำลายมาพอจะทำให้แก้วสติหลุดลอยได้ง่ายๆเธอรวบรวมสติก่อนจะตอบอย่างติดๆขัดๆ  “ คะ..คะ…ค่ะ..ค่ะ..ยินดีค่ะ!! ” 

กวินมองเลยไปทางด้านหลังของแก้วซึ่งมีวิญญาณผู้หญิงลอยอยู่ตอนนี้มันยิ่งรู้สึกให้ความรู้สึกแปลกๆมาขึ้นกว่าเดิมเขาเลยตัดสินใจที่จะตามแก้วไปเพราะกลัวจะเกิดอันตรายอะไรกับเธอด้วยเช่นกัน กวินเรียกแท็คซี่และเปิดประตูให้แก้วทั้งสองนั่งเงียบมาพักใหญ่

“ อ้าว บ้านคุณแก้วอยู่ใกล้ๆกับผมเลยนะครับเนี่ยเลยไปนิดเดียว “  /  ” จริงเหรอคะ งั้นคงมาเจอกันบ่อยได้สิคะ…" กวินเริ่มชวนคุยเพื่อทำลายความเงียบทำให้แก้วดูผ่อนคลายลง 

“ ได้สิครับถ้าคุณแก้วไม่กลัวนะครับ ”  /  “ ทำไมเหรอคะ” 

“ ผมอยู่วัดกับหลวงตาครับ ”  /  “ เอ๋…ฉันไม่กลัวค่ะ  พี่แท็กซี่คะจอดหน้าซอยตรงนั้นด้วยค่ะ ”  ไม่นานรถแท็กซี่ก็มาถึงที่หมายซอยเข้าบ้านของแก้วที่ต้องเดินเข้าไปอีกไม่กี่ร้อยเมตรทั้งสองลงจากรถและมายืนอยู่หน้าซอยนั้น

“ คุณแก้วให้ผมเดินไปส่งนะครับมันมืดแล้วอันตราย “  /  ” ไม่เป็นไรคะแค่นี้เอง " 

“ ไม่ได้ครับให้ผมไปส่งดีกว่า ถ้ามีใครมาทำร้ายผมจัดการได้เป็นมวยนะครับ “  /  ” เหรอคะ ก็ได้ค่ะ "

กวินเดินเข้าไปส่งแก้วทั้งสองเดินอย่างไม่รีบร้อนอาจเป็นเพราะแก้วไม่อยากให้ถึงบ้านไวนักอยากจะอยู่กับกวินนานๆ ในบ้างครั้งกวินมักจะเหลือกไปมองวิญญาณที่ตามแก้วเป็นระยะกลัวว่ามันจะทำอะไร  

‘ เอาของของฉันมา.. '  ‘ เอาของของฉันมา.. '   ‘ เอาของของฉันมา.. '   

‘ เอาของของฉันมา..!!!!! ' 

“ ว้าย ”

กวินที่ระวังตัวอยู่แล้วเมื่อเห็นวิญญาณตนนั้นที่ตามแก้วพุ่งเข้ามาทำร้ายเธอเขาก็ผลักเธอที่ติดกับกำแพงข้างโดยเอาตัวเขาบังไว้วิญญาณตนนั้นเห็นว่ากวินเข้ามาบังก็โมโหลอยวนไปวนมาไม่หยุดและหายตัวไป

“ ไม่เป็นไรนะครับ พอดีผมสะดุดเท้าตัวเองผมนี่ซุ่มซ่ามจริง ”   กวินที่ก้มหน้าลงมามองแก้วทีอยู่ในระหว่างแขนทั้งสองข้างของเขา   “ มะ..มะ…ไม่เป็นไรค่ะ ”  กวินค่อยๆดันตัวเองออกจากแก้วที่ตอนนี้หน้าแดงกร่ำเพราะความเขิน 

วูบ… 

เมื่อหันหน้ากลับไปในทิศทางเดิมจังหวะก็มีคนรถยนต์ขับสวนมาพอดีและยังปิดไฟสูงใส่พวกเขาทำไมกวินต้องยกมือขึ้นมาบังหน้าเอาไว้และหันมามองที่แก้ว

“ คุณแก้วครับใกล้ถึง….คุณแก้ว!!! แก้ว!!! ”