คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #23 : กลุ่มการค้าแอสเธอร์
้าะปรอโล้วยระบบเรียอทัพสุแร่ใน่าโล
อนที่ 23 ลุ่มาร้าแอสเธอร์
“ทำไมทหารม้าวัลีรีถึหายไป 15 นาย”
อามอนแสวามสับสนทันที ่อนหน้านั้นอามอนเห็นว่าทหารม้าวัลีรีนั้น ยัมีำนวนทหารเ็มอทหารม้าอยู่เลย แ่นี้ อทหารม้าวัลีรีับเิารสูเสียำลัทหารไป 15 นาย้วยัน
“ระบบเิอะไรึ้นับอำลัทหารม้าวัลีรี”
อามอนทำารถามับระบบทันที ในสิ่ที่อามอนพลาไป
“อำลัทหารม้าวัลีรีไ้รับวามเสียหายาสรามเมื่อ 1 วัน่อน โฮสโปรรวสอบ” ระบบอบลับอามอน้วยน้ำเสียปิ
“เสียหายเมื่อ 1 วัน่อน”
อามอนิไ้ทันทีว่าอามอนนั้นหมสิไป 2 วัน หลัาื่มยาัวนั้น อามอนทำารรวสอบรายานาระบบทันที
ิ๊….. อำลัทหารม้าอท่านไ้สัหารศัรูไป 17,237 นาย และไ้รับแ้ม 20,000 แ้ม ในสนามรบรั้นี้ รายานารสูเสีย อำลัทหารม้าวัลีรีไ้รับวามเสียหายาสนามรบในรั้นี้ทั้หม 15 นาย
อามอนอ่านรายานอระบบรหน้า็เ้าใในารสูเสียออำลัทหารม้าวัลีรีทันที และนี้เป็นารไ้รับวามเสียหายในสนามรบรั้แร ที่เ้าร่วมับอทัพออาาัรมอร์แน อามอนไม่รู้เลยว่าอำลัทหารม้าวัลีรีนั้นไ้สู้ในสรามแบบไหนถึไ้รับวามเสียหายนี้
“ถ้าทำารเิมอำลัใหม่เ้าไปในอทหารม้าวัลีรี มันะ้อสร้าวามสสัย่ออทัพออาาัรมอร์แนแน่เลย ้าหวัว่ารัสเละรอบอบึ้นและไม่สูเสียอำลัทหารมานเินไปนะ”
เพราะอำลัทหารม้าเิารสูเสียไป 15 นาย ทำให้อามอน้อใ้แ้มร้าน้าถึ 3,000 แ้มในารเิมเ็มทหารที่หายไป 15 นายนี้ ิเป็น 1 นาย ่อ 200 แ้ม ึ่มันเป็นัวเลที่สูมา่อทหาร 1 นาย
200 แ้มนั้นสามารถแลเป็นทหาราบไ้ 20 นาย
“สสัยสนามรบทาฝั่รัสเละเริ่มยายวว้าึ้นแล้วสินะ” อามอนวาเรื่อนี้ทิ้ไว้่อนแล้วมอูสถานะารโยรอบ
อามอนทำารมอไปรอบๆสถานนี้แห่นี้ และิถึแผนาร่อไป
“อ่า เือบลืมไปเลยหีบใ้โ๊ะทำาน”
อามอนไ้หมสิไป 2 วันเ็มๆ ทำให้อามอนเือบลืมเนื้อวามในหมายอเ้ามนราทันที
“อยู่ไหนน๊า”
อามอน้มลมอไปยัใ้โ๊ะทำาน็เอหีบนาให่วาอยู่ใ้โ๊ะทำาน อามอนทำารันหีบนั้นออมา
“อ่าาาาาา ไอ้บ้าเอ้ย หนัิบหาย”
อามอนใ้แรที่มีอยู่เพียน้อยนิอนที่พึ่เริ่มารฝึฝน หรอ? ้อเรียว่าเริ่มารออำลัายมาว่า ว่าะันหีบใบนั้นออมาาโ๊ะทำาน
“มันะมีอะไรอยู่้าในัน”
อามอนเิวามสสัยทันทีหลัาันหีบรหน้าออมาแล้ว และทำารเปิหีบใบนั้นทันที
แ๊
“ไ่ ?”
อามอนเห็นไ่ใบให่อยู่ภายในหีบ โยไ่ใบนี้มีสีแสลับับสีทอโยมีลวลายสีทอล้ายเปลวไฟ
“ประเมิน”
อามอนใ้สิลวาสวรร์ทันที
[ไ่มัร] [1%]
มัรเป็นสิ่มีีวิที่อยู่บนุสูสุอห่วโ่อาหารึ่ว่าันว่า มัรมีอายุถึ 100,000 ปี และไ่ใบนี้มีอายุว่า 1,000 ปี
เื่อนไในารฟั
ูัพพลัานาารสัหารในสภาพแวล้อมโยรอบ ในรัศมี 10 ิโลเมร เพื่อใ้ในารฟััว
“เย ไ่มัรเว้ย”
อามอนแสวามีใทันทีที่เห็นไ่มัรรหน้า
“วามฝันใล้เป็นริแล้วสินะัว้า”
อามอนทำาริถึภาพในอนาที่นเอี่มัรบินไปทั่วทวีปในทันที
“ในำบรรยายบอว่าอยู่บนุสูสุอห่วโ่อาหาร แ่ทำไมเ้ามนรานั้นถึสัหารมันไ้ละ”
อามอนิถึเรื่อนี้ในทันทีและิว่ามัน้อมีเื่อนำบาอย่าที่ทำให้เ้ามนราสัหารมัรแัวนั้นไ้แน่ๆ
“เ็บ”
อามอนทำารเ็บไ่มัรลในมิิเ็บอในทันที
“ีหน่อยที่เ็บมันลในมิิเ็บอไ้”
อามอนิถึแผนาร่อไปในทันทีที่บเรื่อหีบใ้โ๊ะทำาน ะอามอนำลัเินออาห้อทำานอเ้ามนรา สายาออามอน็เหลือบไปเห็นหนัสือเ่าๆอยู่รมุมห้อ้าประู อามอนึเินไปหยิบึ้นมาู
“หืม ภาษามัรนี้”
อามอนเห็นหนัสือเ่าๆ ที่นเอหยิบึ้นมาเป็นหนัสือที่เียน้วยภาษามัรอยู่ในนั้น
“ประเมิน”
[หนัสือสิลเรียอุาบา] (ำรุ)
ทำารเรียอุาบาลมาาบนท้อฟ้านาออุาบาึ้นอยู่ับพลัมานาในารใ้สิล พลัทำลายล้าึ้นอยู่ับนาออุาบา
[ไม่สามารถเรียนสิลไ้เนื่อาเนื้อหาวแหวนเวทเิวามเสียหาย]
อามอนเห็นรายละเอียอหนัสือสิลรหน้า็รู้สึีใเป็นอย่ามา แ่พออามอนทำารอ่านรายละเอียทั้หมแล้ว็เิวามรู้สึหหู่ึ้นมาทันที
“หนัสือสิลที่ใ้านไม่ไ้มันไม่เรียว่าหนัสือสิลหลอนะ”
อามอนบ่นออมาพร้อมับโยนมันไปแบบสุ่มๆทิ้ไว้ในห้อทำานเหมือนเ่นเย และเินออมาาห้อทำาน
“หัวใมัรที่อยู่รลาห้อโถนั้นเป็นแนลาอมิินี้สินะ”
อามอนึ้นมายับนบ้านไม้และเินรไปยัประูบ้านไม้ที่อยู่หน้าบ้าน และทำารับไปที่ลูบิประู
“เ็บ”
อามอนทำาริถึมิิเ็บออัวเอและทำารเ็บมิินาเล็เ้าไปในระบบทันที
และสภาพแวล้อมรหน้าอามอน็ลับมาอยู่บนยอเาพื้นที่โล่ๆ เพีย 300 เมร ที่อยู่เหนือเมึ้นมา อามอนทำารมอไปรอบๆแล้วิว่านเอไม่น่าะพลาอะไรไปอีแล้ว ็ใ้สิลเทเลพอร์อฟอลอนลับไปยัุที่่ายทหารออามอนั้อยู่ และะที่อามอนำลัะใ้สิลเทเลพอร์อยู่นั้น
ิ๊…. ท่านทำภาริลับสำเร็
รายละเอียภาริ
้นหามิินาเล็อเ้ามนราและยึรอมิินาเล็เป็นอัวเอ
ราวัลภาริ
1. ั๋วสุ่มอำลัทหาร 1 ใบ
2. ะแนนร้าน้า 100,000 แ้ม
“หืม สำรวภูเารั้นี้ ็ทำภาริผ่านไ้หรอ ไม่าทุนแหะ ำไรเห็นๆ”
อามอนิว่าสิ่อที่ไ้มารั้นี้ทั้หมเป็นเพราะสิลมหาโลาภ ทำานแน่นอน เพราะั้แ่สุ่มอำลัรั้แรวันนั้น สิลมหาโลาภ็เหมือนะไม่ทำานอีเลย
************************************************************************
“ุหนูอรับ นี้มัน็หลายวันแล้วนะรับ ยุอามอนยัไม่อนุาให้เราเ้าพบอี ยุอามอนไม่เห็นลุ่มาร้าอเราอยู่ในสายาแน่นอนรับ ้าว่าเราวรทำเป็นไม่สนใและเินอาราวานผ่านหุบเาไปันีว่าอรับ” ายราล่าวับหิสาวผมเียวรหน้านเอ้วยสีหน้าไม่พอใ
หิสาวผมสีเียวใ้นิ้วเาะบนโ๊ะทำานอย่า้าๆ และำลัรุ่นิบาอย่าอยู่
“เรียนุหนู มีอัศวินอยุอามอนอเ้าพบอรับ” ้ารับใ้ที่อยู่ภายนอเ็นท์ไ้รายานึ้นมา
“พาเ้ามา” หิสาวผมเียวพูออมา
สัพัมีายสวมสุเาะสีเินผ้าลุมสีแเินเ้ามา้วยท่วท่าสบ
“ระผมเป็นหนึ่ในอัศวินประำัวอยุอามอน ื่อว่าเบ้า รับ”
เบ้าทำาร้อมอไปยัหิสาวผมเียวรหน้า
หิสาวผมเียวลุึ้นยืนพร้อมับทัทายเบ้าลับไป
“้าโเฟีย แอสเธอร์ เป็นผู้นำอลุ่มาร้าแอสเธอร์ และเป็นผู้นำอาราวานในรั้นี้้วย”
เบ้าทำารทัทายลับและพู่อ
“ท่านยุอามอนอเิท่านเ้าพบรับ และท่านยุไ้บอมาว่าอโทษ้วยับารเสียมารยาทที่ไม่ให้ท่านเ้าพบ่อนหน้านี้ ท่านยุนั้นมีปัหาบาอย่า้อสะสาให้เสร็่อนรับ”
เบ้าทำารบอุประส์อนเอออไปาารมาในรั้นี้
โเฟียพยัหน้าอบรับ
“้าเ้าใว่ายุอามอนนั้นมีานให้้อทำมามาย ้าไม่โทษท่านยุหลอ”
โเฟียหันไปหาายรา้าน้านเอ “ไปเรียมรถม้า”
ายราพยัหน้าและเินออาเ็นท์ไป
***********************************************************************
่อนหน้านั้น 30 นาที
อัลฟ่าเห็นวแหวนเวทปราภายในเ็นท์ที่พัออามอน็ไ้ื่นัวทันที พร้อมับัาบออมาาเอวรึ่ฝัแล้ว แ่พอเห็นผู้ปราัวออมาาวแหวนเวท็ไ้เ็บาบลับไป
“นายท่าน ท่านหายัวไป เือบ 4 วันแล้วนะอรับ ถึ้าะรู้ว่าท่านไปไหน็เถอะแ่ท่านหายัวไปหลายวัน ทำให้อัศวินฮิลันูร้อนใเป็นอย่ามาเลยนะอรับ”
อัลฟ่าบอออไปถึสถานะารโยรวม
อามอนไ้ยินันั้น็หัวเราะ
“ฮาฮาฮา โทษที ๆ ้าไม่ิว่ามันะใ้เวลานานนะ”
อัลฟ่าส่ายหัวและไ้พู่อ
“มีอีเรื่อที่้า้อรายาน มีลุ่มาร้า แอสเธอร์้อารเ้าพบนายท่านรับ”
“หืม แอสเธอร์ ? ลุ่มาร้า?”
อามอนแสวามสับสนออมาทันที และ้นหาวามทรำภายในหัวเี่ยวับลุ่มาร้าแอสเธอร์
“ไม่มี้อมูลในวามทรวำอร่านี้เลยแหะ”
“ไปามอัลเฟรมาพบ้า”
อามอนสั่ารอัลฟ่าทันทีหลัใ้วามพยายาม้นหาในวามทรำอร่านี้ไม่พบื่ออลุ่มาร้าแอสเธอร์ในหัวเลย แ่อัลเฟรเป็นพ่อบ้านและอยู่มานานว่าอามอน มี้อมูลมาบ้า
“นายน้อยเรียระผมหรืออรับ” อัลเฟรเ้ามาภายในเ็นท์
อามอนิ้วระุทันที อัลเฟรเวลาอยู่ันามลำพัอบเรียอามอนว่านายน้อยลอเวลา นาอามอนมียศเป็นถึยุ อัลเฟร็ยัเรียเหมือนเิม อามอน้านะสนใในำนำหน้าที่อัลเฟรเรียนเอไปนานแล้วแ่พอไ้ยินทีไรอามอนเสียศูนย์ทุที
“เ้ารู้ัลุ่มาร้าแอสเธอร์หรือไม่” อามอนทำารสอบถามอัลเฟรออไป
อัลเฟรเ้าใในุประส์ที่อามอนเรียนมาพบแล้ว็ไ้อบลับไป
“รู้ัอรับ” อัลเฟรอบลับอามอนไป
“บอ้อมูลมา” อามอนถามอีรั้
อัลเฟรพยัหน้าอบรับ
“ลุ่มาร้าแอสเธอร์เป็นลุ่มาร้าอันับ 2 ออาาัรมอร์แน แ่า่าวลือ่าๆ ลุ่มาร้าแอสเธอร์เป็นลุ่มาร้าที่มีสาาหลัั้อยู่ที่ัรวรริ และเป็นลุ่มาร้าอันับ 1 ในัรวรริ แ่ที่เป็นอันับ 2 ในอาาัรมอร์แนเพราะราานอพวเ้าในอาาัรมอร์แนยัไม่มั่น อรับ” อัลเฟรทำารอธิบายราวๆให้อามอนฟั
อามอนไ้ฟั็พยัหน้า
“มีอะไรอี”
อามอนิว่าลุ่มาร้าระับนี้นั้น ไม่น่าะมีธุระับยุป้ายแอย่าอามอนที่พึ่ไ้รับำแหน่และราานยัไม่มั่น อามอนิว่ามัน้อมีุประส์อื่น
“ผู้นำลุ่มาร้าแอสเธอร์ในอาาัรมอร์แนเยรู้ัับท่านอารอน อรับ” อัลเฟรอบำถามออามอน่อ
“นรู้ัับปู่หรอ”
อัลเฟรทำารพู่อ
“ท่านอารอนเยิ่อลุ่มาร้าแอสเธอร์โยมีประโยน์ร่วมันบาอย่าอรับ โยท่านอารอนไ้รับ่าวสาร่า ๆ เ่นวามเลื่อนไหวออาาัรโยรอบ าลุ่มแอสเธอร์ และลุ่มแอสเธอร์ไ้รับาร่วยเหลือาท่านอารอน แ่ไ้รับาร่วยเหลืออะไรนั้นระผมไม่ทราบอรับ ท่านอารอนไม่เยบอ”
อัลเฟรบอในสิ่ที่นเอรู้หมแล้วับอามอน
อามอนพยัหน้าและรุ่นิสัพั
“แปลว่าลุ่มแอสเธอร์ที่ิ่อมาในรั้นี้อยาไ้วามร่วมมืออีรั้ หรือไม่็อยาหยั่เิ้า่อน่อยิเรื่อวามร่วมมือสินะ” อามอนิในใไ้เหุผลประมานี้
“ไปพาลุ่มาร้าแอสเธอร์มาพบ้า และบอว่า้าอโทษที่ให้เ้าพบล่า้า”
อามอนทำารสั่อัลฟ่าออไป
**************************************************************************
่ายทหารยุอามอน เ็นท์ประุมหลั
“นายท่าน ลุ่มาร้าแอสเธอร์มาแล้วอรับ” ฮิลันทำารรายานอยู่้านนอเ็นท์
“พาเ้ามา”
นที่เ้ามาเป็นหิสาวผมสีเียว วาสีเียว หน้าาน่ารั นายาว และมาพร้อมับ้ารับใ้ที่เป็นายราผมอ
“้าโเฟีย แอสเธอร์ เป็นเ้าอลุ่มาร้าแอสเธอร์่ะ” โเฟียเป็นฝ่ายแนะนำัวเธอ่อน และเธอไม่ไ้แนะนำายราที่อยู่้าเธอให้แ่อามอนเพราะายราเป็น้ารับใ้ไม่ำเป็น้อแนะนำ
อามอนไ้ยินโเฟียเป็นฝ่ายแนะนำ่อน อามอน็ไ้แนะนำัวเอลับไป
“้าอามอน วินเทอร์ ยุแห่อาาัรมอร์แน เ้าแห่แนเหนือ”
อามอนทำารแนะนำัวเอแบบเ็มยศลับไป โเฟียไ้ยินันั้น็ไม่ไ้พูอะไร ั้แ่เธอเ้ามานั้นเธอยิ้มลอเวลาไม่เปลี่ยนสีหน้าเลยแม้แ่น้อย
โเฟีย แอสเธอร์
อามอนทำารสัเโเฟียอย่าละเอียั้แ่หัวรเท้า
“หน้าาสวยใ้ไ้เลยแหะ ให้บรรยาาศสื่นเหมือนอยู่ลาธรรมาิที่บริสุทธิ์ิเลยแหะ” อามอนิในหัว
“เินั่่อน ท่านโเฟีย” อามอนทำารเิโเฟียนั่ร้ามับนเอ
โเฟียไ้ยินอามอนเิัวเอนั่ล็ยิ้มอบรับและพยัหน้า และเมื่อโเฟียนั่ล็ไ้พูึ้น
“ท่านยุไม่ำเป็น้อเิมำนำหน้าในารเรียื่อ้าหลอ่ะ เรียโเฟียเยๆ็พอ”
อามอนไ้ยินันั้น็พยัหน้า “ั้น้าะเรียท่านว่าโเฟีย ามท่าน้อาร” อามอน็ไม่อบเรียเป็นพิธีอะไรเหมือนัน็ามน้ำโเฟียไปเลย ามที่โเฟีย้อาร
“ประเมิน”
ื่อ โเฟีย แอสเธอร์ อายุ 279 ปี
เผ่า เอลฟ์
่าสถานะ
พลัโมี 40
พลัป้อัน 5
วามล่อัว 40
พลัมานา 100
สิลิัว
สิลเป็นหนึ่เียวับธรรมาิ (ระับสูสุ)
สิลวามำนา้านธนู (ระับสูสุ)
สิลวามำนาาบสั้น (ระับสู)
สิลเวทมนร์ภู (ระับสูสุ)
ทัษะเพาะเผ่า
- เมื่ออยู่ภายในป่าวามสามารถในารเลื่อนไหว + 50 %
- เมื่ออยู่ับพวพ้อเผ่าเียวันประสิทธิภาพในาร่อสู้ะเพิ่มึ้น 50 %
หมายเหุ ำลัใ้เวทมนร์ภูในารแปลาย
“แ่ๆ”
อามอนทำารสำลัน้ำาที่นเอำลัื่มในทันที หลัาไ้เห็น่าสถานะอโเฟีย
“เอลฟ์ ั้นหรอ ัวนที่แท้ริอผู้นำลุ่มาร้าแอสเธอร์เป็นเอลฟ์ั้นหรอ”
อามอน้อมอโเฟียอย่าละเอีย และแสแววาเป็นประาย
“หูไม่ยาว หรือว่าใ้เวทแปลายในหมายเหุหน้า่า่าสถานะัน หรือว่าที่เห็นอยู่รหน้านี้็เปลี่ยนหน้าา้วยเหมือนัน” อามอนทำาริถึวามเป็นไปไ้ทั้หม
โเฟียเห็นอามอนแสท่าทีที่แปลไป และเห็นอามอนสำลัน้ำาเมื่อะี้้วย ไหนะสายาที่้อมอมาที่นเอ้วยสายาื่นเ้นนั้นอี
“มันะเหมือนันเินไปหรือเปล่า”
โเฟียเห็นว่าท่าทาออามอนอนนี้นั้นเหมือนับอารอนผู้เป็นปู่ออามอนในอนนั้นอย่ามา อารอน็แสท่าทาแบบนี้อนที่เอับนเอรั้แร อนนั้นโเฟียำไ้ีถึารแสประหลาๆ ออารอน ทำให้เธอนั้นำไม่เยลืม และอนนี้ภาพนั้น็าย้ำเหมือนับอนนั้น แ่นที่้อมอนเออยู่นี้เป็นหลานออารอน โเฟียไ้แ่มวิ้ว สายาอทัู้่นั้นไม่มีัหารวมอยู่ในนั้น้วยเลย แ่เ็มไป้วยวามอยารู้อยาเห็น
“ท่านยุ ท่านเป็นอะไรหรือเปล่า ้าเห็นท่านสำลัน้ำาและ็เียบไป” โเฟียไ้พูสอบถามลับไป
อามอนไ้ยินสิ่ที่โเฟียถาม็รู้สึัวึ้นมาทันที
“ใเย็น ใเย็น อามอน แ่้อใเย็นเ้าไว้ ุมสิหน่อย อย่าให้วามอยารู้อยาเห็นอยู่เหนือารระทำ” อามอนทำารสบิัวเอะรวบรวมสินเอลับมา
“้าไม่เป็นอะไร ว่าแ่เรามาเ้าเรื่อันเลยีว่า ธุระอลุ่มาร้าแอสเธอร์ที่มาในวันนี้นั้นืออะไรัน”
อามอนทำารถามโเฟียออไปเพื่อเปลี่ยนหัว้อในันุย
โเฟียพยัหน้าแ่็ไม่ไ้ถามอามอน่อ และพูเ้าเรื่อในทันที
“ลุ่มาร้าแอสเธอร์อเราที่มาในวันนี้นั้น เพราะลุ่มาร้าอเราอยาร่วมมือับระูลวินเทอร์อีรั้” โเฟียพูถึรนี้็ไ้หยุไป
“ร่วมมือ?”
“ท่านอยาร่วมมือับระูลวินเทอร์ที่พึ่ไ้อำนาเพียไม่นานนี้นะ” อามอนถามลับ
โเฟียพยัหน้าอบ
“ลุ่มาร้าอเราไม่ไ้สนใในอำนาอระูลวินเทอร์ แ่เราสนใในเมือที่ท่านปรออยู่มาว่า” โเฟียพูมาถึรนี้็มอไปที่อามอนเพื่อูปิิริยาออามอน
“เมือแห่วามมืนะหรือ เมือแห่นั้นมีอะไรีันถึทำให้ลุ่มาร้าแอสเธอร์สนใไ้” อามอนถามหาเหุผลเพิ่ม
“ทาเรา้อารผ่านายแนออาาัรมอร์แน เ้าไปในทวีปปีศา” โเฟียอบวามริออไป
อามอนไ้ยิน็ิ้วระุทันที
“้าอถามไ้ไหมว่าท่านะเ้าไปในทวีปปีศาทำไม” อามอนยัถามหาุประส์อโเฟีย เหุใถึ้อารเ้าไปในทวีปปีศา
“ท่านรู้ใ่ไหมว่าลุ่มาร้าอเรานั้นเน้นทำาร้าเป็นหลั เราทำาร้าไปทั่วทวีปและทำาร้าับทุเผ่าพันธุ์” โเฟียพูถึรนี้แล้ว็ไม่ไ้พู่อ
อามอนไ้ยินันี้็เ้าใในทันทีบวับ่าสถานะอโเฟียที่เป็นเอลฟ์ปลอมัวมาอี อามอนิไ้ 2 เหุผลเลยือ
1. โเฟียั้ใทำาร้าับเผ่าปีศา
2. เธอนั้นออมาทำาร้านอเผ่าเอลฟ์เพื่อนำสิน้าาภายนอเ้าไปให้ับนอเธอ
และอามอนิว่าวามเป็นไปไ้ือ้อสอ
อามอนเลยไม่ถาม่อแ่ไ้ถามเรื่ออเผ่าเอลฟ์ ่อหน้าเอลฟ์ เพื่อูปิิริยาอโเฟีย
“ในเมื่อโเฟียทำาร้าับทุเผ่าพันธุ์ั้น้าอยาะรู้อยู่เรื่อหนึ่ ้าอยารู้ว่า เผ่าเอลฟ์ นั้นมีลัษะแบบไหน” อามอนพูย้ำำว่าเอลฟ์ เพื่อูารระทำอโเฟีย
โเฟียไ้ยินในสิ่ที่อามอนถามเธอนั้นไม่ไ้แสท่าทาอะไรออมาเลยแม้แ่น้อยแ่เลือที่ะอบอามอน
“ลุ่มาร้าแอสเธอร์อเราทำาร้าับทุเผ่าพันธุ์ริ แ่ทาเรานั้นิ่อับนอเผ่าเอลฟ์ไม่ไ้เลยแม้แ่น้อย ้าอโทษยุอามอน้วยเรื่อนี้้าอบไม่ไ้ริๆ” โเฟียแสท่าทาเสียใะพูอบลับอามอน
อามอนเห็นันั้น็มวิ้ว
“อแหลไ้เ่ริๆ ผู้หินนี้” อามอนทำารบ่นพึมพำออมาทันที
อามอนิว่าเอลฟ์สาวนนี้ไม่ิะบอเรื่อราวอนอเผ่าเอลฟ์ออมาเลยแม้แ่น้อย แ่ในหนัสือบอไว้ว่าเผ่าเอลฟ์มีลัษะนิสัยิว่าัวเอสูส่ และิว่าเผ่าพันธุ์อื่นอยู่่ำว่าัวเอ แ่เอลฟ์ที่อยู่รหน้าอามอนนี้ แ่าาในหนัสือเป็นอย่ามา
“สสัยมีเรื่ออะไรเิึ้นในเผ่าเอลฟ์แน่เลยถึั้น้อส่เอลฟ์ออมาั้ลุ่มาร้าเอและหาวัสุาภายนอเ้าไปภายในเผ่า” อามอนิถึสถานะาร่าๆ
“ถ้าโเฟียไม่รู้้า็ไม่ถามแล้ว ว่าแ่ถ้า้าให้วามร่วมมือฝ่าย้าะไ้อะไร”
อามอนทำารสอบถามลับไป และไม่ถามเรื่ออื่นอี่อไป ถ้าโเฟียอยาเ้าไปในินแนทวีปปีศาแปลว่ามันมีเส้นทาไปยัเผ่าเอลฟ์อามอนิเ่นนี้และหวัว่าในอนาโเฟียะยอมบอ้อมูลเพิ่มเิม
โเฟียีใเป็นอยามาที่อามอนไม่าั้นัวเธอ่อ
“ลุ่มาร้าแอสเธอร์อเรามี้อมูลมามายภายในทวีป ท่านอยารู้เรื่อไหนละท่านยุ”
อนนี้อามอนยัไม่อยารู้เรื่อไหนเป็นพิเศษ เลยไม่รู้ะถามอะไร
“ั้น้าอยารู้สถานะารโยรอบอาาัร” อามอนถามถึสถานะารที่ิว่าเป็นประโยน์่อัวอามอนเอ
โเฟียหยัหน้าและพู่อ
“อนนี้อาาัรแวรเียเรียนั้นสรามลาเมือบลแล้ว และนที่ึ้นเป็นราาน่อไปืออ์ายหนึ่ และอ์ายสอไ้พ่ายแพ้และไ้ายาสรามในรั้นี้ ส่วนอ์หิหนึ่นั้นหายัวไป และเมื่อสรามลาเมือบล ้าิว่าอีไม่นาน ะเิสรามศัิ์สิทธิ์ระหว่าอาาัรแวรเียเรียและัรวรริเวสเปอร์ึ้น ส่วนทาอาาัรบันั้นเหมือนที่ท่านรู้ ไ้ทำสรามับอาาัรมอร์แน และูเหมือนว่าอาาัรมอร์แนะเริ่มเป็นฝ่ายไ้เปรียบ”
โเฟียพูถึสถานะารออาาัรโยรอบอย่ารวบรัให้แอามอนฟั
อามอนไ้ฟั็ประเมินสถานะารโยรวม และสิ่ที่ะส่ผลระทบ่อัวเอยัไม่มี อามอนมีศัรูอยู่แ่เพียนเียว นั้น็ือยุบารา
“ไ้้า้อล แ่้ามีเื่อนไเพิ่มเิม” อามอนทำารล้อเสนอวามร่วมมือ
โเฟียไ้ยินันั้น็ีใแ่็ีใไ้ไม่นานหลัาที่อามอนอเพิ่มเื่อนไ
“ท่านยุ้อารเื่อนไเพิ่มเิมสิ่ใัน” โเฟียถามออไปพร้อมับสีหน้าริั
อามอนเห็นโเฟียถามหา้อเสนอ็ิสัรู่และอบลับไป
“ในเมื่อโเฟียเป็นหัวหน้าลุ่มาร้า แปลว่าลุ่มาร้าแอสเธอร์มีแหล่ที่ัหาวัสุอุปร์ออทัพ ้าอยาให้ลุ่มาร้าอท่านรับหน้าที่นี้ในารัหาวัสุอทัพที่ำเป็น่ออำลัอ้า และ้าอราาเท่าทุน” อามอนทำารบอเื่อนไออไป
โเฟียิว่าอามอนะอเื่อนไที่ยาๆ ะอี แ่เื่อนไนี้สำหรับลุ่มาร้าอเธอนั้นไม่มีปัหายัไเินอามอน็เป็นน่าย แ่แ่เธอนั้นไม่ไ้ผลำไราาร้านี้็เท่านั้น แ่็ไม่เป็นไร ุประส์อเธอนั้นือารเินาราวานลุ่มาร้าเ้าไปยัทวีปปีศาเท่านั้น ถ้าไม่มีใรมาัวาาราวานอเธอ ็ไม่มีปัหา
“ไ้ เป็นอันล” โเฟียอบลับไป
อามอนและโเฟียบรรลุเื่อนไวามร่วมมือ่อันเป็นที่เรียบร้อย
“ว่าแ่ท่านยุะเริ่มออเินทาึ้นเหนืออีนานแ่ไหน” โเฟียถามะที่ำลัะเินออาเ็นท์
“พรุ่นี้อนเ้าอทหารอ้าะเริ่มเินทาแล้ว ้าอยู่ที่นี้มานานเินไปแล้ว”
อามอนทำารอบลับไป
โเฟียพยัหน้าอบรับและาไป
ความคิดเห็น