ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    SuckSeed. ทวิภพเดอะเคคุ้ง

    ลำดับตอนที่ #4 : Chapter 2

    • อัปเดตล่าสุด 11 ม.ค. 55




     

    Chapter 2

     

     

     

    ผมค่อยๆเช็ดน้ำตาแล้วเงยหน้าขึ้นไปมองคนบ้าอะไรสูงชิบแต่ ..

     

    เฮ้ยย แกเป็นใคร/ เฮ้ยย เจ้าเป็นใครสองเสียงพูดขึ้นพร้อมกัน ก็จะไม่ให้ตกใจได้ไงละครับก็หมอนั่นนะ

     

    ทำไมนายหน้าตาเหมือนชั้น ละ..ละ..แล้วทำไมหล่อกว่ากูวะประโยคหลังผมก็ได้แต่พึมพำในใจฮะคิดดูสิหน้าเหมือนกันไม่ว่าแต่ทำไมต้องให้มันหล่อกว่าผมล่ะ ทำมายยยยยยยยยยย~

     

    เจ้า! สตรีในคำนายหรือนี่!?” นี่กูสวยขนาดนั้นเลยรึไงวะ!! กูร็อคนะโว้ยยย =[]=

     

    สตรีบ้าบอคอแตกอะไร กู! เป็น !ผู้ชาย!ผมว่าพลางจะถอดเสื้อให้ดู บ้าไปแล้วอย่าลืมสิฮะว่าท่านคุ้งผู้นี้มาดแมนแอนด์แฮนด์ซั่มและที่สำคัญไม่มีหน่มน้มฮะ!

     

    หมับ!

     

    หมอนี่ทำไมมืออุ่นจังแฮะ - -// เฮ้ยย นี่ผมคิดอะไรอยู่เนี่ย ลืมๆไปซะนะครับถือว่าคุ้งขอร้อง~ *O*

     

    เจ้านี่ตลกดีนะทำหน้าแปลกๆ หึ!อะ..อะ..ไอ้บ้าจะแสยะยิ้มทำไมวะกูไม่มีภูมิต้านทานทางด้านหัวใจนะเฟ้ยย แต่เอ๊ะเราเป็นผู้ชายนี่นา พระเจ้าบอกผมทีว่าผมยังชอบผู้หญิงอยู่! เฮ้ยผมก็ต้องชอบผู้หญิงสิจะบ้ารึไงเรา คิดอะไรบ้าบอแบบนี้ได้ยังไงเนี่ย โอ๊ยยยยย เปลี่ยนเรื่องๆคุ้งล่ะเพลีย

     

    แล้วเจ้ามาจากเมืองใดไม่สิเจ้าเป็นคนในคำทำนายจะมาจากไหนไม่สำคัญไอ้นี่หนิพูดเองเออเอง - -

     

    แล้วนายเป็นใคร?” ผมถามด้วยความอยากรู้

     

    เอาเถอะเจ้าคงยังไม่มีที่พักมาพักบ้านของข้าก่อนละกันเฮ้ยย นี่ตกลงที่กูถามมึงไม่ได้ฟังเลยใช่มั๊ยแล้วอะไรเนี่ยจะจับทำไมมือกูไม่ใช่เด็กน๊า~ โอ๊ยยย(อีกรอบ) จากนั้นมันก็ดึงผมไปใกล้ๆม้าตัวหนึ่ง ในขณะที่ม้าอีกตัวก็มีคนปีนขึ้นไปแล้ว อืม หมอนั่นก็หน้าตาใช้ได้แฮะตัวเล็กๆขาวๆผมตั้งๆ โหยนี่ถ้าเอามาอะไรมาใส่เป็นแว่นแล้วก็ใส่เหล็กดัดฟันนะเหมือนตัวประกอบหนังที่ผมดูเลย นอกจากคนที่จับมือผมแล้วก็คงมีไอ้นี่ล่ะมั้งที่น่าตาดูดีจากที่เห็นมาทั้งหมด อ๊าเมืองนี้ชักเริ่มน่าอยู่ขึ้นแล้วสิ >O<

     

    เจ้าเคยขี้ม้ามั๊ย?” ฮะอย่าบอกนะว่าไอ้หล่อ(?)นี่จะให้ผมขี่ม้า คุ้งขี่ม้าไม่เป็นขี่เป็นแต่ฟีโน่น่ะรู้จักมั๊ย* >O<

     

    ไม่! อย่าบอกนะว่านาย...!?” ไม่นะถ้าผมตกม้าขึ้นม้าแล้วเสียโฉมใครจะรับผิดชอบ โฮๆม๊าจะต้องเสียใจมากแน่ลูกชายหล่อลากสุดสวาทขาดใจต้องหน้าแหก แค่คิดก็ช้ำไปถึงหัวใจ TOT

     

    งั้นเจ้าขึ้นไปก่อนเราจะนั่งข้างหลังว่าแล้วหมอนั่นก็ดันผมขึ้นไปแต่อย่างทีบอกผมไม่เคยขี่ม้าผลก็เลย ..

     

    เฮ้ย!

     

    เหวยๆๆ!

     

    ไม่นะ!

     

    จุ๊บ!

     

    อ่าฮ๊า!

     

    ผมตกหลังม้า โฮๆ จะเสียโฉมมั๊ย? ไอ้บ้าบอกแล้วว่าไม่เคยๆยังจะดันไปอยู่ได้แต่เอ๊ะทำไมผมไม่เจ็บ ทำไมมันนุ่มๆ จากนั้นผมก็ค่อยๆลืมตาขึ้นมา

     

    OoO

     

    OoO

     

    OoO

     

    มะ มะ ไม่น๊า ม่ายจริงงงงงงงงงงงงงงงงงง
    ทำไมๆๆทำไมๆผมถึงจูบเอ้ยย ทำไมปากผมกับไอ้หล่อนั่นถึง ..

     

    >///////////////<

     

    ^__________^

     

    ผมรีบลุกขึ้นแล้วถอยห่างไปสองก้าวทันทีนี่มันชักจะพรหมลิขิตขีดเขี่ยให้ผมเดินเกินไปแล้วนะ!

    แล้วทำไมผมต้องหน้าแดงในขณะที่มันต้องยิ้มซะปากห้อยขนาดนั้น ทำมายยยยยยยยยยยย TT

    ผมว่าผมลืมอะไรไปนะ ใช่!สายตารอบๆด้านนี่ทุกสายตาที่จับจ้องมาทางท่านคุ้งกับไอ้บ้านี่

     

    *O*

     

    *O*

     

    *O*

     

    นั่นยิ่งทำให้ผมหน้าแดงขึ้นไปอีกยังไม่รวมอีกยิ้มเจ้าเล่ห์จากไอ้คนบนม้าอีกคนด้วยนะ

    นี่มันชักจะบ้าไปแล้วผมจะมาหน้าแดงให้ผู้ชายได้ไงหยุดนะๆๆผมก็ได้แต่กรีดร้องในใจพลางทึ้งหัวตัวเอง

     

     

    หมับ!

     

    เอาอีกแล้วหมอนั่นเอามือมาจับมือผมแล้วพลางจูงมือเดินกลับไปที่ม้า ฮึ่ยย! กูเขินนะไอ้ลามกจกเปรต
    จากนั้นมันก็ค่อยๆอุ้มผมขึ้นไปบนหลังม้าแล้วจับเท้าของผมวางให้เข้าที่เมื่อจัดการให้ผมเสร็จแล้วมันกระโดดขึ้นมานั่งซ้อนหลังผมโดยที่เอื้อมมือมาจับเชือกแล้วค่อยๆบังคับให้ม้าเดินห่างออกไปจากฝูงชน

    แต่แบบนี้ .. แบบนี้ .. มันก็เหมือนกับหมอนั่นโอบผมอยู่นะสิ! คิดได้แค่นั้นหน้าผมก็แดงขึ้นอีกครั้งและผมก็คิดว่ามันคงแดงขึ้นไปถึงหูจนคนข้างหลังสังเกตได้

     

    เจ้าไม่สบายรึหรือว่ายังเขินเรื่องเมื่อครู่นี้เสียงนุ่มถามขึ้น

     

    ปะ ป่าวนะ ใครจะไปเขินผู้ชายกันเล่า เพ้อเจ้อ!ใช่ๆผมไม่ได้เขินมันแค่อากาศมันร้อนน~

     

    หึ! หากเจ้ายืนยันเช่นนั้นข้าก็จะเชื่อไม่ว่าเปล่ายังยื่นหน้ามาใกล้ๆหน้าผมอีก มันจะมากไปแล้วนะทำไมแบบนี้มึงคิดหรอว่ากูจะเขิน     ใช่! กูเขินโว้ยยยยยยยยยยยย >O<//   จั๊งซี่มันต้องถอน เอ้ยย เปลี่ยนเรื่อง

     

    ว่าแต่นายชื่ออะไรแล้วทำไมคนที่นี่ถึงดูเกรงกลัวนาย!ผมถามเสียงเข้มกลบเกลื่อนแต่ก็นั่นล่ะตอนที่หมอนี่ตวาดให้เงียบทำไมทุกคนถึงได้ดูเชื่อฟังขนาดนั้น

     

    เค! ข้าก็แค่คนที่คอยดูแลคนที่อยู่ในเมืองนี้ก็เท่านั้นแล้วเจ้าล่ะ?” โอ๊ะทำไมฟังดูยิ่งใหญ่ นี่ผมเพิ่งมาที่เมืองบ้าบอนี่ก็รู้จักเจ้าของเมืองนี้แล้วหรอเนี่ย ยิปปี้~ ต่อไปท่านคุ้งก็คงไม่ต้องกลัวใครเพราะมีแบ็คอัพดี 55555

     

    คุ้ง! ชั้นชื่อคุ้งผู้ที่หล่อลากและฉลาดล้ำลึก อุวะฮ่าฮ่าผมพูดเรื่องจริงน๊า~

     

    คุ้งระหว่างนี้เจ้าก็ไปพักที่บ้านข้าก่อนละกัน ตกลงมั๊ย?” เหอะถามมาแบบนี้มีหรือที่จะไม่

     

    ก็ได้!ถ้าผมไม่ซุกหัวนอนที่นั่นแล้วผมจะนอนที่ไหนเล่า!
    อ๊ะๆอย่าหวังซะล่ะว่าผมจะเล่นตัวเพราะผมน่ะร๊อคคคคคคคคคคค  ว๊ากกกกกกกกกกกกก  ^O^

     











     

    ชี้แจงนะคะประโยคนี้ >> คุ้งขี่ม้าไม่เป็นขี่เป็นแต่ฟีโน่นะรู้จักมั๊ย*
    ผู้แต่งไม่ได้คิดเองนะคะนำมาจากความคิดเห็นที่สิบสองคุณโลกของพี
    ยังไม่ได้ขออนุญาตแต่นำมาแก้ไขก่อนถ้าเจ้าของไม่ว่าอะไรผู้แต่งขอใช้ประโยคนี้นะคะ

    จบได้อีกตอนสำหรับทวิภพเวอร์ชั้นนี้หวังว่าคนอ่านทุกคนจะชอบกันนะคะ >O<
    ขอบคุณทุกเม้นและกำลังใจมากๆ ผู้เขียนจะพยายามต่อไปเพราะกูร็อค!!

    ตอบเม้นค่ะ

    เม้นแรกจากคุณ Kt88
    เราดูบ้างไม่ได้ดูบ้างตามประสาคนขี้เกียจค่ะ TT

    เม้นที่เก้าจากคุณ kanchaporn35
    คุ้งเป็นผู้ชายนะคะ

    เม้นสิบเอ็ดจากคุณดาวพุงโต
    จะพยายามมาอัพเรื่อยๆตามที่คิดออกนะคะ :)

    และสุดท้ายเม้นสิบสองภรรยาจงฮยอน
    คุ้งน่ารักก็อย่าลืมรักกันมากๆนะคะ(ฮา)


    Free theme by Tem*
    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×