คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #3 : Chapter 1
Chapter 1
"เคได้เวลาตรวจความเรียบร้อยแล้ว" ผู้เป็นทั้งเพื่อนสนิทและลูกน้องเอ่ยขึ้นเมื่อเห็นว่าอีกฝ่ายเหม่อมอง
ออกไปข้างนอกหน้าต่าง
"อืม! รู้แล้ว" ผู้ได้รับคำเตือนสะดุ้งเล็กน้อยแล้วหันได้ตอบรับคำ
10:00 น. ณ ตลาดในเมือง
ม้าสองตัวเดินไปตามทางในตลาดด้วยท่าทีที่เป็นสง่าดังคนที่อยู่บนหลัง
ผู้ชายสองคนที่นั่งอยู่บนหลังม้านั้นต่างมองไปตามข้างทางที่มีผู้คนซื้อของกันให้วุ่นวาย
สายตาของคนเป็นนายที่มองออกไปนั้นช่างเรียบเฉยและดูเย็นชาแต่ก็ไม่วายที่ทุกคนต้องหันหลัง
กลับไปมองเพราะนอกจากสายตาที่ดูไม่สนใจใครแล้วแต่ทุกสิ่งที่ล้วนประกอบขึ้นมาเป็นเค้าคนนั้น
ต่างก็ดูดีเกินกว่าใครทั้งสิ้น ไม่ว่าจะเป็นรูปหน้าที่เรียวยาว ดวงตาสีเข้มที่คมกริบคู่นั้น จมูกที่โด่งสัน
และริมฝีปากที่รับกับใบหน้าดั่งประติมากรรมชั้นยอด รวมไปถึงฝีมือการต่อสู้ที่ไม่เป็นสองรองใครที่ทำให้คนบนหลังม้าดูโดดเด่นได้ไม่ยาก
"ทุกอย่างก็ดูเรียบร้อยดี" ผู้เป็นนายกล่าว
"งั้นเราก็กลับกันเถอะว่ะ" ตวงลูกน้องคนสนิทเอ่ยขึ้นด้วยน้ำเสียงขี้เล่น
ขณะที่ทั้งสองกำลังบังคับม้าให้กลับไปทางเดินนั้นทหารยามคนหนึ่งที่เฝ้าอยู่บริเวณหน้าเมืองก็วิ่งเข้ามาขัด
ก่อนเอ่ยด้วยเสียงเหนื่อยหอบเพื่อบอกผู้เป็นนาย "ท่านครับมีผู้หญิงลอบเข้ามาครับ!"
เคและตวงต่างมองหน้ากันด้วยท่าทีตื่นตระหนกแล้วรีบควบม้าไปที่หน้าเมืองทันที
Koong Part
"เป็นผู้หญิงนี่นา"
"แต่งตัวประหลาด"
"ใคร?"
"หน้าคล้ายท่านเคนะ"
"อืมๆๆ"
"ใช่ๆ"
"เห็นด้วย"
"บลาๆ"
"หรือว่าจะเป็นหญิงในคำทำนาย!"
"จริงๆด้วย"
"บลาๆๆๆ"
"ฮือฮาๆๆ"
งึมงำ
เสียงอะไรดังหนวกหูชะมัด น่ารำคาญโว้ยยยยยยยยยย
"เงียบเดี๋ยวนี้นะ! - -+" ผมตะโกนขึ้นมาอย่างหัวเสียเสียงดังชะมัดเพื่อนผมนี่ไม่มีมารยาทเลยรึไงกันนะ
แต่เอ๊ะ! เดี๋ยวนะ! ผมถูกดูดลงส้วมมานี่นาตัวผมเปื้อนขี้รึป่าวเนี่ย อี๋! ว่าแล้วก็รีบสำรวจตัวเอง
โว๊ะปลอดภัยไร้ขี้แต่เฮ้ยแล้วมันพาผมมาอยู่ที่ไหนเนี่ย!
หันซ้าย
(-(-(-(-(-(- -)-)-)-)-)-)
หันขวา
(-(-(-(-(-(- -)-)-)-)-)-)
"อ๊ากกกกกกกก พวกแกเป็นใครเนี่ยหรือนี่ชั้นอยู่กองถ่ายละคร" พระเจ้าดูพวกเค้าแต่งตัวสิย้อนยุค
ไปได้ซักร้อยปี ล้าสมัยสุดๆ นี่มันไม่ใช่ยุคนางทาสนะ! แล้วถ้าผมอยู่กองถ่ายแล้ว
"ผู้กำกับอยู่ไหน? ออกมานี่เดี๋ยวนี้นะ" ผมถามแล้วรีบลุกขึ้นวิ่งไปดูรอบๆ
"ซุบซิบๆ"
"ซุบซิบๆ"
"นี่! ทำไมมองด้วยสายตาแบบนั้นแล้วนินทาอะไรกันเดี๋ยวพ่อก็ตบซะนี่ - -+" ผมมองจิกกลุ่มคนที่มองดู
ก็ดูสิฮะคุ้งออกจะมาดแมนแอนด์แฮนซั่มทำไมมองผมเหมือนไม่ใช่มนุษย์ขนาดนั้นแล้วไหนจะสายตาวิบวับนั่นอีก
"ท.. ท่า .. ท่าน ท่านเข้ามาในเมืองลับแลของเราได้อย่างไร" ส้วมดูดกูมาโว้ยยยยยยยยยยยย แต่เดี๋ยวนะ
"เมืองลับแลอะไรกันนี่ตกลงไม่ได้ถ่ายละครเรอะ" ผมถามพลางทำหน้าตกใจ
"ละครคืออะไรรึ นี่เราอยู่ในเมืองลับแลที่เข้าได้แต่ออกไม่ได้กัน" บี1
"ไม่เคยมีหญิงใดเข้ามาหรือท่านจะเป็นสตรีในคำทำนาย" บี2
"ฮะ? หรือว่าส้วมดูดเราย้อนยุคมา โฮๆๆ ไม่นะๆ ฮือๆๆ อ๊ากกกกกกกกก โฮก!" นี่มันจะบ้าบอเกินไปแล้ว
ผมไม่ใช่แม่มณีจันทร์นะ TOT
"หุบปากแล้วถอยไป" เสียงทุ้มบอกชาวบ้านดังมาจากด้านหลังแค่ฟังดูก็น่ากลัวแล้วว
ผู้คนที่ล้อมรอบๆตัวผมแล้วถอยไปจนเห็นมีผู้ชายหนึ่งในสองคนที่ลงจากหลังม้าเดินมาหาผม
เอ๊ะ!ทำไมหมอนั่นหน้าคุ้นๆแต่ใครจะสนล่ะนี่ผมโดนส้วมดูดย้อนยุคมานะ! ฮือๆๆ
โอมเพี้ยง! จงเม้นจงเม้นจงเม้น '55
จบไปแล้วกับตอนที่หนึ่งยังไงก็ฝากติชมกันด้วยนะคะ >O<
เม้นกันด้วยนะคะคนแต่งจะได้นำข้อติชมไปแก้ไขและเก็บไว้เป็นกำลังใจต่อไป!
cinna mon
ความคิดเห็น