SuckSeed. ทวิภพเดอะเคคุ้ง

ลำดับตอนที่ #13 : Chapter 9

cinna mon

Chapter 9

มัน! ผิด! พลาด!

ฮือๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ    มันเกิดการผิดพลาดตัวโตมาก!!!! แง้~

จากวันนั้นถึงวันนี้ก็เป็นเวลากว่าหนึ่งสัปดาห์ ถ้าผมรู้จักไตร่ตรองให้ดีและคิดแผนสำรองเตรียมไว้ให้มั่น
ชีวิตผมคงไม่อัปยศอย่างนี้ นี่คือที่สุดของความผิดพลาดในชีวิตน้อยๆของผม งืดดดดด     *สูดขี้มูก*
ถ้าผมเชื่อไอ้ตวงกับไอ้เคตั้งแต่ทีแรกมันคงไม่ผิดแผนแบบนี้ โฮกกกก ~    TOT

อยากรู้กันหรอ!? ผมก็ไม่อยากพูดแต่หรอกเพราะมันคือความผิดพลาดครั้งแรกในชีวิตลูกผู้ชายหน้าตาดีที่ชื่อคุ้งแต่เพราะม๊าเคยบอกให้อยู่บนพื้นฐานความเป็นจริงหรอกนะ! ผมจะบอกให้ที่ผมครวญครางอยู่นี่ก็เพราะมันผิดแผน! มันพลาด! ผมโดนจับ! คุณฟังไม่ผิดหรอกผมโดนไอ้เวรนั่นจับไว้จริงๆ อยากรู้ผมจะเล่าให้ฟัง~

หลังจากที่วันนั้นผมได้บอกแผนกับไอ้เคแล้วก็ไอ้ตวงไปแล้วมันก็ค้านผมอย่างหนักหน่วง แค่เพราะผมบอกว่าผมจะเป็นทัพหน้าเท่านั้นล่ะ เหอะ! พระเอกก็ต้องอยู่ทัพหน้าทั้งนั้นแล้วมันแปลกตรงไหนที่ผมจะเนรเทศตัวเองไปอยู่ทัพหน้าเล่า! ส่วนไอ้สองตัวนั้นผมก็ให้เป็นกำลังเสริมเพราะพวกมันไร้สมอง! ถ้าให้มาสั่งบุกมีหวังตายแน่ๆให้เป็นกำลังเสริมแบบนั้นน่ะดีแล้ว

“เชี่ยคุ้ง! ตกลงมึงจะเป็นพระเอกคนเดียวใช่ไหม? สัส!”   มาแล้วครับ คำสรรเสริญตัวโตๆจากไอ้เชี่ยตวง

“เชี้ยยยย~ ก็พวกมึงมันไร้สมองอ๊าจะไปอยู่ทัพหน้าให้วอดวายรึไงวะ” แม่งเอ๊ย ต้องให้ผมพูดหลายๆรอบเห็นมะแค่นี้ก็แสดงความโง่ของมันออกมาอย่างหนึ่งละแล้วยังมีหน้าจะมาคิดว่าผมจะเป็นพระเอกคนเดียวอีก เหอะ! คนอย่างคุ้งไม่เค๊ยไม่เคยที่จะทำตัวแบบนั้น ผมก็แค่สมเพชมันสองตัวก็เท่านั้นเอง อ้อ แล้วก็ไม่อยากให้มันมาบู้อะไรแบบนี้ด้วย เกิดไอ้เคเป็นอะไรขึ้นมาผมไม่โดนเพิ่งเล็งแย่เลยเรอะโทษฐานเป็นคนคิดแผนการอันเจิดจรัสนี่ ไอ้บ้านั่นมันยิ่งเป็นคนสำคัญอยู่ =W=

“มึงฉลาดมากคุ้ง! เชี่ยเอ๊ย! มึงคิดว่ามันเล่นๆรึไงวะฮะ! ถ้าเกิดมันทำอะไรมึงขึ้นมาจะทำไงฮะ? ตัวมึงก็นิดนึงจะไปสู้เชี่ยอะไรกับไอ้ลิงกังพวกนั้นได้แล้วถ้าเกิดมึงเป็นไรขึ้นมากูจะทำไง สัส!” คำพูดมันแปลกๆนะว่าไหมแต่ช่างเหอะแม่ง! คนหวังดีทำไมต้องว่ากันขนาดนี้ด้วยคุ้งไม่เข้าใจ!!!!

“แล้วมึงคิดว่าจะห้ามกูได้รึไง มึงไม่รู้หรอกูอ่ะเลือดคนดีพลุ้งพล่านขนาดนี้มึงคิดว่ากูจะอยู่เฉยๆได้หรอฮะไอ้งั่ง อ้อ หยุด กูบอกให้หยุด! ไม่ต้องเสือกจะอ้าปากเถียงกูเลยนะ แค่พวกมึงเชื่อใจว่ากูทำได้เนี่ยมันจะตายนักรึไงวะฮะ แล้วมึงอีกตัวไอ้ห่าตวง! กูจะเป็นคนดีบ้างไม่ได้รึไงต้องหาว่ากูทำตัวเป็นพระเอกอีกถึงแม้ตามจริงก็จะเป็นก็เหอะแต่กูก็ไม่เคยคิดว่ากูเป็นเลยนะเว้ย มึงคิดดูกูแม่งถ่อมตัวแค่ไหน พวกมึงดูแล้วก็หัดทำตามบ้างนะเว้ยจะได้หล่อจากข้างในแบบกู ฮึ! แล้วกูจะบอกให้นะว่าคนอย่างกูไม่มีทางพลาดเพราะกูแม่งเมพขิงขิงแล้วถ้าหากจะพลาดจริงๆก็ต้องไม่ได้มาจากกูหรอกเชื่อเหอะอย่างที่บอกว่ากูแม่งเทพหรือแม่งถ้ากูพลาดกำลังเสริมอย่างพวกมึงมีไว้ทำไมวะกูเข้ามาช่วยกูดิ! แค่นั้น! แม่งง่าย! จบ!”

-O-!!

=O=!!

“อะไร!? มีปัญหาไงทำหน้าแบบนั้นหรือว่าฟังที่กูพูดไม่ทัน? ก็แม่งกูบอกแล้วว่าพวกมึงมันโง้ววววว เอางี้เดี๋ยวกูจะพูดให้ฟังอีกรอบละกันคราวนี้ฟังแม่งกันดีๆล่ะ เอ๊ะ! หรือกูจะพูดแบบแร๊พโย่ดีพวกมึงจะได้ฟังแล้วก็ท่องให้ขึ้นใจ เอางี้ละกันฟังนะ! ..”

“เชี่ยคุ้งหยุด!!!!!! / อย่าพูดนะ!!!!” อะไรวะพอกูจะพูดให้ฟังก็อย่างงี้ทุกทีผมบอกแล้วไอ้สองตัวนี่ถึงได้เป็นไอ้งั่งอย่างนี้ไงเพราะไม่รู้จักฟังผมให้ดี เฮ้ออออ~ คุ้งล่ะเหนื่อยใจตัวโตๆๆ = =’

                นั่นล่ะครับคล้ายว่าจะเป็นจุดเริ่มต้น ความมั่นหน้าในตอนนั้นส่งผลกระทบยาวถึงตอนนี้! ก็ใครจะคิดเล่าว่าคนอย่างคุ้งจะพลาดจนโดนมันจับได้ จริงๆผมก็ไม่ได้อะไรมากมายหรอกนะแล้วก็คงไม่ฟูมฟายบ้าบอขนาดนี้ ถ้าไอ้เวรนั่นมันหยุดลวนลามผม!!! ใช่แล้วคนได้ยินไม่ผิดหรอก มันคือไอ้โจรบ้ากามมมมม
อ๊ากกกกกกกกกกกกกกก แล้วผมจะทำยังไงเล่า พวกไอ้เคยิ่งโง่เง่าอยู่ด้วย มันจะหรือไม่ว่าผมจะไม่รอดกลับไปเป็นเมียนามธรรมของมันอยู่แล้ว ใครก็ได้ช่วยคุ้งด้วยยย    help me please~~~~~

“ว้าวววววว~ หน้าตาแบบนี้นี่เองไอ้เจ้าเมืองหน้าโง่มันถูกโงหัวไม่ขึ้น ไม่เป็นไรนะจ้ะนายจ๋า มาเป็นเมียฉันดีกว่า บังรับรองจ้ะว่าจะทำให้ลืมไอ้นั่นไปเลย อ้อ ไม่ต้องห่วงนะจ้ะว่าจะมีใครจะมาขัดจังหวะเรา บังให้ลูกน้องดูแลข้างนอกเป็นอย่างดีเลยจ้ะ ว้าวๆซี๊ด~” อ้อ ผมคงลืมบอกไปว่าไอ้กบฏเวรนี่มันเป็นอาบัง แล้วยังเสือกหื่นกามด้วย ฮือๆๆๆๆๆๆๆๆๆ พระเจ้าช่วยคุ้งด้วย ถึงผมจะไม่เคยสวดมนต์ เข้าวัด เข้าโบสถ์ ถือศีล กินเจ แต่ผมก็เป็นคนดีมีมารยาท หน้าตาดีเพียบพร้อมไปด้วยเสน่ห์นานัปการ ถ้าขาดผมไปโลกนี้คงเหี่ยวเฉา เพราะฉะนั้นโปรดส่งใครมาร๊ากกกกกกช้านนนนที~   ว๊าก! ไม่ใช่! ส่งใครก็ได้มาช่วยผมที

“บังบอกแล้วไม่ต้องทำหน้าดีใจปานนั้น มามะ เบบี๋ของบัง ว้าวๆ” หน้าตาหื่นกามพร้อมปากเผยออ้าที่โชว์ฟันดำปี๋กำลังใกล้เข้ามา   อี๋ ไอ้โจรบ้าหน้าชะมอยเอ็ด  มันคิดว่าทำแบบนี้ผมจะยอมรึไง ไอ้ชั่วช้าสามาน ไอ้แมลงวันตอมผักบุ้ง ฮือๆๆๆ ทำแบบนี้ผมยอมกัดลิ้นตายเลยดีกว่า ไอ้ชั่ว แล้วมันมัดผมไว้แบบนี้ผมจะทำอะไรได้เล่า ฮึก ฮึก ฮืออออ

แต่เอ๊ะ! อยู่ผมก็มีแผน J

“ย๊ากกกกกก อาบังจ้ะ บังอยากมีอะไรกับชั้นจริงหรอจ้ะบังจ๋า” ไม่พูดเปล่าผมส่งสายตา *ปิ๊งๆ* ไปให้มันด้วย รู้สึกขยะแขยงตัวเองเล็กน้อยถึงปานกลาง เหมือนกลั้นใจฝืนทน คล้ายจะวิงเวียนศีรษะ แล้วอ้วกข้าวที่เพิ่งกินเข้าไปออกมา หึ้ยยย แต่มันก็พอได้ผลอยู่บ้างหรอกนะเพราะไอ้บ้านั่นชะงักไป

“ว่าไงจ้ะนายจ๋า” *ปิ๊งๆ*   อ๊ากกก ไอ้โจรนี่หนิ ทำไงต้องส่งสายตาแบบนั้นมาด้วย เจอแบบนี้ยอมเจอสายตาเข้มและเย็นชาของไอ้เคดีกว่า เห้ยยย แล้วทำไมผมต้องมานึกถึงมันตอนนี้ เฮ้ย มันไม่ใช่ประเด็น ประเด็นคือเมื่อไหร่พวกมันจะรู้ว่ากรูพลาดแล้วววววววว   ว๊ากกกก สติแตก ฮึ่ม! ใจเย็นไว้คุ้ง มันไม่ช่วยเรา เราก็ช่วยตัวเองซะ ฮู้ววววว สงบอารมณ์ไว้ ทำหน้าตา want want เข้าไว้

“เนี่ยบัง บังจะทำให้ชั้นลืมไอ้เคได้จริงหรอจ้ะ” เอาว่ะ ส่งสายตาขนาดนี้แล้ว ไม่ยอมก็ให้มันรู้กันไป

“แน่สิจ้ะนายจ๋า ว่าแล้วก็อย่ารอช้า อิยะฮ่าๆ ว้าวๆ ซี๊ด” เอิ่มมม ทำไมมันต้องว้าวซี๊ดตลอดเวลา ว๊ากกก

“ถ้าบังอยากสนุกสุดเหวี่ยงก็แก้เชือกออกให้ชั้นเถอะจ้ะ ข้างนอกลูกน้องเยอะแยะจะตาย ชั้นจะหนีไปไหนได้ อีกอย่างอาบังทั้งแข็งแรงบึกบึน*กัดฟัน* ชั้นจะไปสู้ไปไงล่ะจ้ะ น้าๆอาบัง เราจะได้สนุกไปด้วยกันไง” บอกกแล้วว่าต้องได้ผล ไอ้บังหน้าโง่เอ้ยยย จากที่แววตามีแต่ความหื่นกามตอนนี้เริ่มเห็นแววตาแห่งความบ้อยอเพิ่มขึ้นมาบ้างละ ทำไมมันโง่อย่างนี้ แต่ก็อย่างว่านะถ้ามันไม่โง่ผมก็คงไม่เป็นพระเอกอย่างนี้หรอก อุอิครุคริ แล้วมันก็แกะเชือกที่ผูกมือกับเท้าผมไว้ ให้ตายเป็นห้อเลือดเลย แค้นนนนนนน >O<
ฮึ้ยยยยยย ผมกริ้วเป็นบ้า ผมอันงามงดของผมต้องแดงช้ำเพราะโดนมันทำร้าย ย๊ากกกกกกกก

“ขอบคุณนะจ้ะบังจ๋า *ตาหวาน* แต่อย่าอยู่เลยมึง!!!!!!!!!!” 

 

ขอโทษและขอบคุณสำหรับทุกอย่างนะคะ