คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #11 : Chapter 8
Chapter 8
หลังจากวันนั้นผ่านไป อ้อ ต้องบอกว่าหลังจากวันนั้นไปไม่นานความต้องการอันโชติช่วงที่จะเปลี่ยนแปลงเมืองนี้ของผมก็เริ่มบรรลุผล เริ่มจากการเลิกใช้ภาษาโบราณคร่ำครึแบบนั้นมาเป็นภาษาที่กิ๋บเก๋ยูเรก้าแบบผม โฮะๆ ไอ้เคก็ปฏิบัติตามเป็นอย่างดีและด้วยความที่มันต้องออกไปตรวจเมืองบ่อยๆมันก็ใช้ภาษาที่แสนผู้ดี๊ผู้ดีที่ได้รับไปจากผมพูดคุยกับไอ้ตวงทำให้ชาวเมืองฮือฮาแล้วจากนั้นก็กลายเป็นข่าวลือกระฉ่อนเรื่องการปฏิบัติวงการภาษา ทีนี้ไม่ต้องสงสัยใครๆก็อยากอินเทรนด์ตามผมทั้งนั้น~ ส่วนหนึ่งของความสำเร็จนี้ก็คงต้องขอบคุณไอ้เคและไอ้ตวงที่ให้ความร่วมมือ แล้วไอ้ที่กำลังสงสัยว่าทำไมมันถึงเป็นได้แค่ส่วนหนึ่งน่ะก็เพราะว่าต้องขอบคุณผมเป็นส่วนใหญ่สิ เพราะถ้าไม่มีผมอีกกี่ปีกี่ชาติก็ไม่มีใครคิดจะพัฒนาจนล้าหลังกลายเป็นบ้านป่าเมืองเถื่อน แต่ไม่ต้องขอบคุณผมหรอกนะเพราะผมน่ะเป็นคนปิดทองหลังพระ :]
ฮ๊าวววว~ พูดมากเดี๋ยวก็หาว่าผมเวิ่นเว้อจริงๆแค่จะอัพเดทความเป็นไปให้พวกคุณรู้ต่างหาก ฮิฮิ -.- ว่างๆอย่างนี้ต้องไปหาไอ้ตวงสักหน่อยเพราะพรุ่งนี้งานใหญ่รอผมอยู่ต้องไปสืบหาข้อมูลเพิ่มเติมจากไอ้คนปากมากซักหน่อยเผื่อมันจะรู้อะไรดีๆ ส่วนไอ้เคน่ะหรอมัวแต่ไปทำงานบ้าบออะไรไม่รู้ทิ้งผมไว้คนเดียวทั้งๆที่มันก็ลากผมมาอยู่นี่เองแท้ๆคิดแล้วเศร้า โฮกก~ แต่ก็ช่วยไม่ได้นะที่ผมจะหาอะไรทำให้ชีวิตมันต้องมีซีกซี๊ดหนึ่ง~ 55555
ไม่ต้องรอให้หัวเราะเสร็จเจ้าตัวก็รีบวิ่งไปหลบหลังเสา ทำท่างเหมือนจับปืนแล้วส่องไปทางทิศต่างๆพร้อมกับประโยคที่คล้ายกับเจมส์บอนด์อยู่รำไร ‘ที่เจ็ดนาฬิกาพร้อม’ ‘เคลียร์’ ‘คุ้งสั่งลุย!’ ‘ไปได้’ และอีกมากมายที่ตัวเจ้าสรรหามาพูดพร้อมวิ่งหลบไปตามเสาบ้านต้นนู้นทีต้นนี้ทำพลางหัวเราะคิกคักๆเวลามีคนผ่านมาเห็นแล้วทำหน้างง ในไม่ช้าคุ้งก็วิ่งหลบๆซ่อนๆไปรอบๆบ้านจนไปเจอตวงที่กำลังเดินตรงมาทางตนที่หลบซ่อนอยู่แล้วเจ้าตัวก็วิ่งอ้อมไปด้านหลังแล้วไปตะโกนใส่หาผู้มาเยือน
“แบง!! เจอแล้ว 555” ดูไอ้ตวงตอนตกใจสิฮะทำหน้าอย่างกับเห็นผีแล้วมันก็ค้างหน้าอยู่แบบนั้นซักพักจนผมต้องเดินไปตบหัวมัน
“โอ๊ยย เจ็บนะเว้ยคุ้งมาตบกูทำไมเนี่ย” ไม่ว่าป่าวหันมาทำหน้าแค้นเคืองใส่ผมอีก แล้วไงผมก็ลอยหน้าลอยตาใส่มันสิฮะใครจะไปกลัวไอ้บ้านี่กัน แล้วก็อย่าแปลกใจกับศัพท์ของมันฮะทีแรกทำหงิมๆไม่พูดแต่ใครจะคิดว่าพ่อคุณอยู่ๆก็เกิดติดใจใช้ศัพท์วัยรุ่นพูดอ้าปากหน้าบานได้ทุกวันแบบนี้ ปากแล้วมันถึงเวลาเปลี่ยน^O^
“เฮ้ยคุ้ง! มาตบกูแล้วทำหน้าภูมิใจอีกบ้าแล้วมึง” ปากว่ามือถึงจริงๆด่าผมไปก็จะยกมือมาตบหัวผมดีนะที่ผมเหลือบไปเห็นซะก่อนแล้วหลบทัน
“กูจะภูมิใจไรก็เรื่องของกูแล้วมึงคุยงานกับไอ้เคเสร็จแล้วรึไง?” ลองถามดูจะได้ลากตัวมันออกไปคุยได้ -.-
“อือ! ช่วงนี้ยุ่งๆหน่อยน่ะเกือบจะนอกเมืองมันเริ่มคิดก่อกบฏกันน่ะเคมันเลยจะลงไปจัดการสักหน่อย” โว๊ะ! เรื่องใหญ่ขนาดนี้ทำไมไม่มีใครบอกผมหรือกลัวว่าผมจะเป็นอันตรายเพราะเริ่มเห็นความบอบบางของผมแล้ว แต่ไม่ได้หรอกด้วยความที่ม๊าสอนให้เป็นคนดีงานนี้คุ้งไม่พลาด~
“อย่างนี้กูจะต้องยกเลิกภารกิจพรุ่งนี้แล้วไปช่วยมึงก่อนสิวะ” ผมทำหน้าเสียดายนิดหน่อย ก็นะวางแผนจะหนีเที่ยวตั้งหลายคืนต้องพับโปรแกรมมาช่วยไอ้เคไร้น้ำยาก่อน เฮ้ออ เพราะผมเป็นคนดีเกินไปนี่เองเลยหาเรื่องแต่จะช่วยคนอื่นอยู่อย่างนี้ ~
“เลิกทำหน้าเพ้อฝันได้แล้ว! แล้วนี่มึงมาทำอะไรตรงนี้เนี่ยคงไม่มาก่อเรื่องแถวๆนี้หรอกนะ” เอ๊ะ ดูไอ้ตวงพูดสิครับ ทำอย่างกับผมเป็นผู้ร้ายอย่างนั้นน่ะ ผมน่ะออกจะเป็นคนดีซะขนาดนี้~ มันนี่ไร้ศีลธรรมจริงๆว่างผมคงต้องจับมันมาขัดเกลาจับธรรมะใส่เข้าหัวมันหน่อยแล้ว ^O^
หึหึหึ
“หยุดหัวเราะให้กูระแวงซักทีตกลงมึงมาทำไมเนี่ย” ถามเหมือนกูมาปล้นนะสัส!
“ทีแรกกูจะมาหามึงแต่พอรู้ว่าเกิดเรื่องอย่างนี้กูคงต้องมาช่วยพวกมึงแล้วล่ะ” อ่าจะทำความดีนี่รู้สึกเหมือนเลือดลมจะสูบฉีดดีจริงๆ กระปรี้กระเปร่าดีจริงๆ โฮะๆๆ
“กูว่ามึงอยู่เฉยๆจะดีกว่านะให้พวกกูจัดการเองเหอะ” เฮ้อกูโตแล้วนะจะเป็นห่วงกูไปถึงไหน
“มึงไม่ต้องห่วงหรอกน่า เดี๋ยวกูไปคุยกับเคเองกูพร้อมจะช่วยเมืองนี้ซำเหมอ~ >O<” ไม่ต้องพูดพร่ำผมก็รีบเฉิดฉายเดินเข้าไปหาไอ้เคทันทีไอ้ตวงคงเห็นถึงความตั้งใจของผมเลยเดินมาติดๆ พอเดินมาถึงศาลาที่เคนั่งอยู่มันก็เงยหน้าขึ้นมามองผมทันทีหรือว่าออร่าความหล่อผมจะไปแยงตามันนะ(?)
“มีอะไรคุ้งตอนนี้ไม่ว่างนะทำงานอยู่” แหม่ๆเสียงเครียดเชียวมึงอย่างนี้ไม่ช่วยไม่ได้
“โย่ว! เค! อย่าทำหน้าเครียดมาๆเดี๋ยวกูช่วยมึงเอง” ไม่ต้องรอห้มันสนองผมก็เสนอหน้าไปดึงกระดาษในมือมันมาอ่านทันที
= []=!!!
“เชี่ยไรเนี่ยเค!” บ้าบอชัดๆ
“อะไรของมึงคุ้ง” กูถามไอ้เคเสร่อจริงๆไอ้ตวงนี่
“มีอะไร” เหอะ
“สาเหตุที่มันคิดก่อกบฏเพราะมึงติดเมียแล้วไม่มีเวลาไปดูแลประชาชนจนมันได้รับความเดือดร้อน” ใช่แล้วฮะที่ผมเอาไปอ่านมันคือกระดาษที่เขียนรายงานถึงข้อมูลต่างๆของไอ้พวกเวรนั่น!
“มันเป็นเรื่องปกติเมืองไหนก็ต้องมีกบฏทั้งนั้นมึงจะตกใจทำไม” กูไม่ได้ตกใจที่มันก่อกบฏอะไรนี่กันทุกเมืองแต่ที่กูตกใจคือสาเหตุของการต่อต้านครั้งนี้มากว่า ติดเมีย! สัส!
“กูจะไม่ตกใจเลยถ้าพวกมันไม่เข้าใจว่ากูเป็นเมียมึง เชี่ย!” ฮึ่ย! แค้นจริงๆผมยังบริสุทธิ์ผุดผ่องอยู่นะ!
“หึ/ฮ่าๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ” เพื่อนรักกันจริงๆนะเห็นกูล้มรีบพากันข้ามเลยนะ ได้ข่าวว่านั่นนิสัยกูชัดๆ
“หุบปากของพวกมึงไปงานนี้ก็คงต้องออกโรงเองซะแล้ว” ต้องลบคำพูดพล่อยๆของไอ้เวรให้ได้!
“กูว่ามึงอยู่เฉยๆอย่างที่บอกดีกว่านะคุ้ง” ตวง
“มึงออกไปก็เป็นภาระก็ป่าวๆอีกอย่างมันอันตราย” เค
“พวกมึงไม่ต้องห่วงหรอกนี่คุ้งนะเว้ยย! ไหนว่าแผนของมึงมาดิ๊เค! เร็วๆให้ว่อง!” กูร็อคนะเว้ยใครจะทำอะไรกูได้ อุวะฮ่าๆ
“เอ่อ คือ มันอย่างนี้ บลาๆ” แผนไม่รัดกุมอย่างนี้กูมาช่วยถูกแล้วสินะ
“สัส! ถ้าพวกมึงทำอย่างนั้นมันอาจรู้ตัวทันต้องแผนกูนี่ &*^&%^))*(^$%$@#^@@#$%%$#@^OT&( ” ไม่รอช้าก็ผมก็อธิบายแผนเด็ดของผมที่เพิ่งคิดได้เมื่อกี้ให้พวกมันฟังทันทีแต่คุยกับไอ้พวกนี้นี่เข้าใจยากจริงๆฟังผมแล้วทำหน้าหมาแดกแบบนั้นแสดงว่าไม่เข้าใจจนทำให้ผมต้องอธิบายซ้ำไปตั้งหลายรอบ แต่ช่างเหอะอีกไม่กี่วันรอดูผลงานผมได้เลยงานนี้พวกมันไม่รอดแน่ คุ้งซะอย่าง กร๊ากกกกกกกกกกก
ขอโทษนะคะที่หายไปนาน T^T
กลับมาครั้งนี้หวังว่ายังมีคนรอนะคะเพราะตอนที่ผ่านมาเม้นยังไม่ถึงสิบเม้นเลย'tt
อาจเป็นเพราะเราหายไปนานแต่ยังไงก็ช่วยเป็นกำลังใจให้ด้วยนะคะ
พีเอสสึ.ขอตอนหนึ่งสิบเม้นขึ้นไปได้ไหมคะ ขอมากไปไหม TT
ϟユニか .
ความคิดเห็น